INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 15.12.2011 r. (data wpływu 23.12.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania momentu obowiązku podatkowego dla otrzymanej prowizji kwartalnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.12.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania momentu obowiązku podatkowego dla otrzymanej prowizji kwartalnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej są świadczone usługi doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego na podstawie umowy na rzecz odbiorcy (klienta) unijnego. Kwota wynagrodzenia jest stała i wynosi 3800 euro miesięcznie. Podatnik pragnie zaznaczyć, że nie są sprzedawane w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej produkty odbiorcy (klienta) unijnego.W ramach podpisanej umowy odbiorca (klient) unijny wypłaca prowizję wyrażoną w dolarach amerykańskich. Zgodnie z zapisem umowy prowizja kwartalna będzie płatna w ciągu 30 dni od zakończenia danego kwartału. Prowizja kwartalna jest ustalana i obliczana przez odbiorcę (klienta unijnego) jako iloczyn: osiągniętych przez Klienta (unijnego) przychodów ze sprzedaży netto za kwartał zakończony w danym momencie za cały sprzęt, oprogramowanie oraz usługi Klienta(unijnego) oraz stawek prowizji, które są określone w aneksie III umowy.

Prowizja jest uzależniona od ilości i wartości transakcji między klientem unijnym a firmą która sprzęt, bądź usługę serwisu kupuje, a które to transakcje są finalizowane jako rezultat spotkań Podatnika, rozmów oraz doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego. Im więcej po prezentacjach Podatnika zostanie sprzedanych produktów klienta unijnego na rzecz, którego świadczy usługi, tym kwota prowizji jest wyższa. W praktyce informacja o wysokości prowizji jest przekazywana przez klienta w terminie do dwóch miesięcy po zamkniętym kwartale.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w przypadku prowizji kwartalnej...
2. Czy jest to moment otrzymania informacji od klienta unijnego drogą e-mailową o kwocie prowizji...
3. Czy prowizja wyżej opisana jest przychodem w rozumieniu ustawy VAT do opodatkowania...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uzyskania informacji o wysokości prowizji od odbiorcy (klienta) unijnego. Na tej podstawie Podatnik wystawia fakturę VAT z adnotacją, że zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT jest nabywca usługi na podstawie art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług. Wyżej wymieniony przychód wykazuje w deklaracji VAT-7 w miesiącu uzyskania informacji o wysokości prowizji.Prowizję Podatnik traktuje jako przychód podlegający opodatkowaniu zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 Nr 177, poz. 1054 t.j.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z powyższego wynika, że usługą będzie tylko takie świadczenie w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego na podstawie umowy na rzecz klienta unijnego. Wynagrodzenie, jakie otrzymuje z tytułu tej usługi jest stałe i wypłacane co miesiąc. Jak podaje w stanie faktycznym, Wnioskodawca w ramach swojej działalności nie sprzedaje produktów klienta.

Ponadto, w ramach podpisanej umowy klient unijny wypłaca Wnioskodawcy prowizję kwartalną, która będzie płatna w ciągu 30 dni od zakończenia danego kwartału. Prowizja ta jest ustalana i obliczana przez klienta unijnego jako iloczyn: osiągniętych przez niego przychodów ze sprzedaży netto za kwartał zakończony w danym momencie za cały sprzęt, oprogramowanie oraz usługi oraz stawek prowizji, które są określone w aneksie do umowy.

Jak wskazuje Wnioskodawca, prowizja jest uzależniona od ilości i wartości transakcji między klientem unijnym a firmą która sprzęt, bądź usługę serwisu kupuje, a które to transakcje są finalizowane jako rezultat spotkań Wnioskodawcy, rozmów oraz doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego. Kwota prowizji jest tym wyższa, im więcej po prezentacjach Wnioskodawcy zostanie sprzedanych produktów klienta unijnego.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy właściwym jest określenie jako momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymywanej prowizji kwartalnej, chwili uzyskania informacji o wysokości prowizji od klienta unijnego oraz czy prowizja ta jest przychodem podlegającym opodatkowaniu zgodnie z ustawą o VAT.

Regulacje dotyczące momentu postania obowiązku podatkowego ustawodawca zawarł w treści art. 19 ustawy. W ust. 1 powołanego artykułu zawarto ogólną zasadę, w myśl której obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z kolei w ust. 4 tego artykułu wskazano, że jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Jednak od tej zasady przewidziano szereg wyjątków, określających w sposób odmienny szczególny moment powstania obowiązku podatkowego.

W myśl ust. 19a tegoż artykułu, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

1. usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług;
2. usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których, w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług.

Wnioskodawca w stanie faktycznym podaje, że świadcząc usługi doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego, otrzymuje co miesiąc wynagrodzenie od swojego unijnego klienta. Dodatkowo, w ramach umowy wypłacana mu jest prowizja kwartalna, uzależniona od ilości i wartości transakcji między klientem a firmą, która sprzęt lub usługę zakupuje, będące rezultatem spotkań i prezentacji Wnioskodawcy. Zatem otrzymywana prowizja pozostaje w ścisłym związku z działaniami Wnioskodawcy, które związane są z jego dodatkową aktywnością, tj. spotkaniami i prezentacjami produktów klienta unijnego dla potencjalnych odbiorców tego sprzętu. Wynagrodzenie prowizyjne odnosi się zatem do odrębnej usługi, niezależnej od usługi doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego.

Ponadto, Wnioskodawca podaje, że przedmiotowa prowizja kwartalna będzie płatna w ciągu 30 dni od zakończenia kwartału. Zatem, biorąc pod uwagę zapis art. 19 ust. 19a pkt 1 ustawy, świadczenie w zamian za które otrzymywana jest prowizja ma charakter usługi dla której strony ustaliły następujące po sobie terminy płatności, co w konsekwencji oznacza, że obowiązek podatkowy z tytułu otrzymywanej prowizji kwartalnej powstaje w terminie płatności, tj. w ciągu 30 dni od zakończenia danego kwartału.

Odnosząc się do kwestii przychodu w rozumieniu ustawy o VAT, to należy podkreślić, że pojęcia obrotu nie można porównywać do występujących na gruncie ustaw o podatku dochodowym pojęć dochodu czy przychodu.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Na podstawie przepisu art. 2 pkt 22 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Obrotem są zatem kwoty należne z tytułu tych czynności opodatkowanych, które wykonywane są przez podatnika.

Ustalając miejsce świadczenia dla usługi polegającej na spotkaniach i prezentacji sprzętu komputerowego świadczonej przez Wnioskodawcę, należy przywołać art. 28b ust. 1 ustawy, gdzie stwierdza się, że miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem (…). Przedmiotowa usługa wraz z otrzymywaną prowizją kwartalną, nie korzysta z żadnych przewidzianych przepisem zastrzeżeniem, zatem miejscem opodatkowania usługi jest miejsce siedziby usługobiorcy, co oznacza, że nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski. Tym samym nie może stanowić obrotu zgodnie z brzmieniem art. 29 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem (…).

Stosownie do ust. 14 powyższego artykułu, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3 i 8 -11, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.), Minister Finansów określił m.in. wzór deklaracji VAT-7.

Z objaśnień tych wynika, iż podatnik dokonujący transakcji poza terytorium kraju, wykazuje ich wartości w poz. 21 deklaracji VAT-7. W pozycji tej bowiem wykazuje się dostawę towarów i świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. Nie uwzględnia się natomiast wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Podsumowując, należy stwierdzić, że otrzymywana przez Wnioskodawcę prowizja kwartalna jest otrzymywana przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia dodatkowej usługi polegającej na spotkaniach i prezentacjach sprzętu komputerowego dla potencjalnych jego odbiorców i w konsekwencji obowiązek podatkowy z tytułu jej uzyskania powstaje z upływem każdego okresu rozliczeniowego, ustalonego przez Strony umowy a nie otrzymania informacji od klienta unijnego o jej wysokości. Wnioskodawca prawidłowo określa miejsce świadczenia dla przedmiotowej usługi jako miejsce siedziby usługobiorcy. Jednak prowizja nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, gdyż nie mieści się w zakresie czynności podlegających opodatkowaniu na terytorium kraju. Zatem świadczona usługa wraz z prowizją nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz opodatkowane są w miejscu siedziby nabywcy usługi. Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.