Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-484/16/JŁ
z 24 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2016 roku (data wpływu 3 czerwca 2016 roku), uzupełnionym w dniu 16 sierpnia 2016 roku, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem liniowym dochodów uzyskiwanych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2016 roku został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem liniowym dochodów uzyskiwanych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie praktyki lekarskiej specjalistycznej. Usługi medyczne świadczy w gabinecie prywatnym oraz prowadzi badania kliniczne zarówno na rzecz podmiotów krajowych, jak również zagranicznych. Rozlicza się On w sposób określony w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym w wysokości 19%. Za świadczone usługi wystawia faktury VAT, ponieważ jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca do 2016 roku był zatrudniony w Szpitalu na umowę o pracę jako ordynator oddziału. W tym samym roku Szpital rozwiązał z Nim umowę o pracę, natomiast zawarł dwie kolejne umowy:

• umowę na koordynowanie oddziałem, wg której Szpital rozlicza Wnioskodawcę z tytułu należności wobec urzędu skarbowego i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,
• na udzielenie zamówienia na świadczenia zdrowotne na rzecz Szpitala w zakresie wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Wnioskodawca dodaje również, iż oprócz zatrudnienia w Szpitalu oraz prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, pobiera jednocześnie emeryturę.

W złożonym w dniu 16 sierpnia 2016 roku uzupełnieniu Wnioskodawca zaznacza, iż działalność gospodarczą prowadzoną w zakresie praktyki lekarskiej o specjalności usługi medyczne świadczone w gabinecie prywatnym, usługi w zakresie specjalistycznej praktyki lekarskiej (PKD 86.22.Z) zostały rozszerzone o:

• usługi w zakresu badań naukowych i prac rozwojowych (PKD 72.19.Z),
• działalność wspomagająca edukację (PKD 85.60.Z),
• pozostałe pozaszkolne formy edukacji (PKD 83.59.B).

Wnioskodawca zaznacza, iż obie umowy – zarówno na koordynowanie pracą oddziału, jak również na świadczenia zdrowotne – nie są umowami o pracę w rozumieniu Kodeksu Pracy, bowiem nie wykonuje On tych umów pod nadzorem i według wskazań zwierzchnika.

Zakres obowiązków Wnioskodawcy jako ordynatora oddziału, wykonywanych w ramach stosunku pracy obejmował:

1. zapewnienie prawidłowego funkcjonowania oddziału pod względem lecznictwa administracyjnym i ekonomicznym,
2. czuwanie nad prawidłowym tokiem pracy na oddziale, nadzorowanie pod względem fachowym i etycznym pracy podległego personelu i dbanie o dyscyplinę pracy,
3. wyznaczanie w formie pisemnej lekarza, który będzie pełnił funkcję ordynatora pod Jego nieobecność,
4. czuwanie, aby każdy przybyły chory był niezwłocznie zbadany i aby niezwłocznie udzielono mu właściwej do postawionej diagnozy pomocy medycznej,
5. zwołanie w porozumieniu z dyrektorem Szpitala narady lekarskiej w razie trudności z postawieniem diagnozy,
6. zapewnienie chorym leczenia zgodnego z postępem wiedzy medycznej,
7. dokonanie codziennego obchodu oddziału o ustalonej porze z udziałem lekarzy, pielęgniarek, pielęgniarki oddziałowej i dietetyczki,
8. pozostawanie w gotowości do stawienia się na oddziale na uzasadnione wezwanie dyrektora Szpitala lub lekarza dyżurującego,
9. nadzorowanie prowadzonej na oddziale dokumentacji medycznej,
10. czuwanie nad stałym systematycznym powiększaniem kwalifikacji przez personel średni zatrudniony na oddziale,
11. czuwanie nad pogłębianiem wiedzy, podejmowaniem prac naukowych i prowadzeniem prac badawczych przez lekarzy oddziału,
12. omawianie z lekarzami oddziału wybrane przypadki chorobowe, sposób ustalenia rozpoznania i metodę ich leczenia,
13. kierowanie pracą lekarzy specjalizujących się na oddziale i czuwanie nad przebiegiem specjalizacji,
14. zaznajamianie się z pracami naukowymi prowadzonymi na oddziale i opiniowanie ich przed publikacją,
15. sporządzanie i przedstawianie do akceptacji dyrektora Szpitala szczegółowego harmonogramu świadczenia usług medycznych przez lekarzy oddziału,
16. zapewnienie należytego porządku oraz stanu higieniczno-sanitarnego na oddziale oraz czuwanie nad przestrzeganiem regulaminu pracy w Szpitalu,
17. wydawanie opinii o podległym względem Wnioskodawcy personelu oraz występowanie z wnioskami o przyjmowanie, zwalnianie, nagradzanie i karanie personelu,
18. pogłębianie własnej wiedzy fachowej z zakresu funkcjonowania zakładów opieki zdrowotnej na gruncie administracyjnym i ekonomicznym,
19. czuwanie nad właściwymi opłacalnym pod względem rachunku ekonomicznego wykorzystanie miejsc na oddziale,
20. nadzorowanie prowadzenia księgi inwentarzowej,
21. dbanie o zaopatrzenie oddziału w środki medyczne i inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania oddziału,
22. nadzorowanie gospodarki lekami oraz zużycia innych środków medycznych na oddziale,
23. prowadzenia okresowej analizy chorób leczonych na oddziale w oparciu o dane statystyczne i przedstawianie jej wyników dyrektorowi Szpitala.

Wnioskodawca wskazuje, iż jako ordynator oddziału nie wykonywał świadczeń zdrowotnych na rzecz pacjentów, a wyłącznie nadzorował takie prace (ewentualnie konsultował). Wykonywali je lekarze zatrudnieni w Szpitalu.

Stwierdza On ponadto, iż w ramach prowadzonej działalność gospodarczej, jaką jest prywatny gabinet lekarski nie wykonywał czynności tożsamych z wypełnianymi na podstawie stosunku pracy w okresie zatrudnienia w Szpitalu. W związku z powyższym nie uzyskiwał i nie uzyskuje przychodów z działalności gospodarczej, które odpowiadałyby czynnościom świadczonym na podstawie stosunku pracy.

Nowa umowa związana z wykonywaniem zleconych mu czynności nie jest objęta działalnością gospodarczą, jaką prowadzi w ramach prywatnego gabinetu lekarskiego. Przychody z tejże umowy zlecenia nigdy nie były przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wykonywanie usług zdrowotnych dla Szpitala spowoduje utratę przez Wnioskodawcę prawa do opodatkowania działalności gospodarczej w formie podatku liniowego w wysokości 19%?

Zdaniem Wnioskodawcy, może On nadal być opodatkowany podatkiem liniowym w wysokości 19%, ponieważ umowa o pracę była zawarta na koordynowanie oddziałem jako ordynator i szczegółowego zakresu czynności do niej nie było. Natomiast obecna umowa zawarta jest tylko na świadczenie usług zdrowotnych. Według Wnioskodawcy ww. umowy nie pokrywają się. W związku z powyższym przejście na taką umowę nie wyłącza Go z opodatkowania podatkiem liniowym.

Wnioskodawca wskazuje, iż stosownie do treści art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi iż ma on zastosowanie w przypadku wykonywania czynności „odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym – w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy” na rzecz swojego byłego pracodawcy. Przedstawione stanie faktycznym umowy dotyczą – w przypadku pierwszej umowy dochodów pokrywających się z czynnościami wcześniej wykonywanymi w oparciu o umowę o pracę i te przychody nie mogą być opodatkowane w sposób określony w art. 30c ww. ustawy.

Natomiast przychody wynikające z umowy na świadczenie zdrowotne i zawarte z Wnioskodawcą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mogą być opodatkowane podatkiem liniowym stosownie do treści art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem czynności, które wykonuje Wnioskodawca zgodnie z tą umową nie są tożsame z czynnościami wykonywanymi wcześniej w ramach stosunku pracy. Jak wynika z treści umowy na świadczenie usług zdrowotnych przedmiotem tejże umowy są usługi z zakresu świadczeń zdrowotnych, usług medycznych, prowadzenie dokumentacji medycznej oraz wykonywania czynności lekarza prowadzącego. Wnioskodawca wykonuje te usługi zarówno na rzecz Szpitala, jak również przychodni czy izby przyjęć i centrum urazowego, a wcześniej wyłącznie na rzecz Szpitala. Należy zaznaczyć, iż uprzednio w ramach umowy o pracę nadzorował On lekarzy prowadzących, lecz nie był lekarzem prowadzącym. Analiza wcześniejszego zakresu obowiązków prowadzi do wniosku, iż obecnie świadczone usługi w ramach umowy na świadczenie usług zdrowotnych nie są tożsame, co wyklucza zastosowanie art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i pozwala skorzystać z art. 30c ww. ustawy, tj. rozliczać dochody z działalności gospodarczej w sposób liniowy. Wnioskodawca na potwierdzenie swojego stanowiska przywołuje orzecznictwo sądów administracyjnych – wyrok Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 25 czerwca 2009 roku (sygn. akt I SA/Wr 597/09 oraz Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 6 kwietnia 2009 roku (sygn. akt I SA/GI /1001/08).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 3:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
• pozarolnicza działalność gospodarcza.

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstawy opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy – w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy – uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

• wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
• polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
• polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

• prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9

Jednocześnie, stosownie do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
• są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;
• wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Stosownie do zapisu art. 9a ust. 1 powołanej ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Deklarując wybór 19%-go podatku liniowego podatnik musi uwzględnić przesłanki określone w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym – w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Jak wynika z przytoczonych przepisów, co do zasady, możliwość opodatkowania dochodów zgodnie z zasadami określonymi w art. 30c ww. ustawy jest wyłączona w stosunku do podatników, którzy uzyskują przychód z działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług na rzecz obecnego lub byłego pracodawcy i usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik wykonywał, bądź wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.

Istotnym na gruncie przedmiotowej sprawy jest zatem zdefiniowanie jaki jest zakres obowiązków Wnioskodawcy w ramach stosunku pracy – jako ordynatora, a jakie czynności wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej,

Wobec powyższego, należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 5 grudnia 1996 roku o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2015 r., poz. 464). Przepis art. 2 ust. 1 tejże ustawy stanowi, że wykonywanie zawodu lekarza polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, w szczególności: badaniu stanu zdrowia, rozpoznawaniu chorób i zapobieganiu im, leczeniu i rehabilitacji chorych, udzielaniu porad lekarskich, a także wydawaniu opinii i orzeczeń lekarskich.

Natomiast, w świetle art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 618 z późn. zm.), przez świadczenie zdrowotne należy rozumieć działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest lekarzem, który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie praktyki lekarskiej specjalistycznej wykonywanej w prywatnym gabinecie lekarskim. Wnioskodawca opodatkowuje działalność gospodarczą na zasadach ogólnych w formie 19%-go podatku liniowego. Ponadto jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Równocześnie do 2016 roku w ramach umowy o pracę zawartej pomiędzy Szpitalem a Wnioskodawcą, wykonywał On pracę na stanowisku ordynatora oddziału. W tym samym roku rozwiązano z Wnioskodawcą umowę o pracę, natomiast zawarto kolejne dwie umowy: na koordynowanie oddziałem w ramach umowy zlecenia oraz na świadczenie usług zdrowotnych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał, że czynności wykonywane dla pracodawcy w ramach umowy na udzielanie świadczeń zdrowotnych na oddziale nie odpowiadają czynnościom wykonywanym w ramach poprzedniej umowy na koordynowanie oddziałem, ani aktualnej.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że jeżeli w istocie – jak wskazano we wniosku – czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach stosunku pracy jako ordynatora, nie są tożsame z czynnościami, które wykonuje On na podstawie umowy na udzielanie świadczeń zdrowotnych (w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej), to nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, Wnioskodawca może w dalszym ciągu korzystać z formy opodatkowania swoich przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń sądowych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym, wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-563 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.