Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4513-278/16-1/BP
z 19 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 27 lipca 2016 r. (data wpływu 28 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku zapłaty akcyzy od olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 zużytych do produkcji preparatów smarowych klasyfikowanych do kodu CN 3403 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku zapłaty akcyzy od olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 zużytych do produkcji preparatów smarowych klasyfikowanych do kodu CN 3403.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„Y” Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego.

Obecnie Spółka planuje rozpoczęcie produkcji preparatów smarowych w jej składzie podatkowym. Preparaty smarowe będą produkowane z olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 oraz innych surowców niebędących wyrobami akcyzowymi. Oleje bazowe, stanowiące surowiec do produkcji preparatów smarowych, będą przemieszczane do składu podatkowego Spółki z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy. W zależności od proporcji użytych olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 oraz innych surowców niebędących wyrobami akcyzowymi, wyprodukowane preparaty smarowe będą klasyfikowane do kodu CN 2710 (w przypadku gdy w preparacie smarowym będzie 70 % masy lub więcej olejów ropy naftowej) lub do kodu CN 3403 (w przypadku gdy w preparacie smarowym będzie mniej niż 70 % masy olejów ropy naftowej). Wyprodukowane w powyższy sposób preparaty smarowe (zarówno te klasyfikowane do kodu CN 2710, jak i do kodu CN 3403) będą sprzedawane przez Spółkę jako oleje smarowe do silników spalinowych oraz jako oleje przekładniowe, oleje hydrauliczne lub inne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zużycie w składzie podatkowym Spółki olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 do produkcji preparatów smarowych klasyfikowanych do kodu CN 3403 powoduje, że zobowiązane podatkowe w odniesieniu do zużytych olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, zużycie w składzie podatkowym Spółki olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 do produkcji preparatów smarowych klasyfikowanych do kodu CN 3403 powoduje, że zobowiązane podatkowe w odniesieniu do zużytych olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy.

Jednocześnie Spółka informuje, że stanowisko Spółki przedstawione w niniejszym wniosku zostało w całości uznane za prawidłowe w interpretacji indywidualnej nr IBPPA/4513-113/16/BP z 31 maja 2016 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach. Spółka występuje z ponownym wnioskiem z ostrożności procesowej z uwagi na wątpliwości Naczelnika Urzędu Celnego w Kaliszu, które wynikają z tego, że we wniosku złożonym 7 kwietnia 2016 r., Spółka nie wskazała, że wyprodukowane przez Wnioskodawcę preparaty smarowe (zarówno te klasyfikowane do kodu CN 2710, jak i do kodu CN 3403) będą sprzedawane przez Spółkę jako oleje smarowe do silników spalinowych oraz jako oleje przekładniowe, oleje hydrauliczne lub inne. Niemniej, pominięcie w opisie stanu faktycznego celu, w jakim będą sprzedawane preparaty smarowe, w ocenie Wnioskodawcy, nie mają wpływu na prawidłowość stanowiska Spółki.

Poniżej Spółka przedstawia argumenty na poparcie swojego stanowiska.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, zużycie wyrobów energetycznych przez Wnioskodawcę, do produkcji innych wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym, nie powoduje obowiązku zapłaty akcyzy, gdyż zobowiązanie podatkowe nie powstaje, a obowiązek podatkowy od zużywanych wyrobów energetycznych wygasa na podstawie art. 42 ust.1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym. Dyspozycja art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym stwierdza, że „z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu.

Powyższy przepis określa szczególny sposób zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, powiązany z wygaśnięciem obowiązku podatkowego, tj. sytuację, gdy wyrób akcyzowy zużyto w składzie podatkowym do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego (wyjątkiem są w tym przypadku jedynie napoje alkoholowe, które nie są przedmiotem niniejszego wniosku, a w stosunku do których przekroczenie norm zużycia surowców do produkcji napojów alkoholowych może powodować obowiązek zapłaty akcyzy).

Jak wynika z powyższego przepisu, poprzez zużycie wyrobu akcyzowego do produkcji innego wyrobu w składzie podatkowym, należy rozumieć zarówno sytuację kiedy jeden wyrób stanowi surowiec do produkcji drugiego, jak również sytuację, kiedy dany wyrób jest zużywany w toku procesów technologicznych zachodzących w instalacji przemysłowej w celu produkcji innych wyrobów (tj. w przypadku zużycia technologicznego).

W konsekwencji, na podstawie powyższego przepisu zobowiązanie podatkowe w akcyzie nie powstaje a obowiązek podatkowy wygasa w sytuacji, gdy zużyty wyrób akcyzowy był m.in. surowcem do produkcji innego wyrobu akcyzowego.

Dodatkowo, należy wspomnieć, że powyższe jest zgodne z intencją ustawodawcy wspólnotowego, który w art. 21 ust. 3 Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej wskazał, że zużycie wyrobów energetycznych w zakładzie produkującym wyroby energetyczne nie jest uważane za zdarzenie powodujące powstanie zobowiązania podatkowego.

Należy również wskazać, że wyroby klasyfikowane do kodu CN 3403 są zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym zaliczane do wyrobów energetycznych. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, zużycie w składzie podatkowym Spółki olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 do produkcji preparatów smarowych klasyfikowanych do kodu CN 3403, sprzedawanych przez Spółkę jako oleje smarowe do silników spalinowych oraz jako oleje przekładniowe, oleje hydrauliczne lub inne, powoduje, że zobowiązane podatkowe w odniesieniu do zużytych olejów bazowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 99 nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.