Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-370/16-1/MZ
z 20 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 30 czerwca 2016 r. (data wpływu do Biura – 1 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zakupu nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zakupu nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – Spółka akcyjna (dalej: Spółka, Podatnik, Wnioskodawca) – jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Spółka prowadzi działalność m.in. w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek, realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Spółka nie prowadziła ani nie prowadzi działalności w zakresie produkcji rolniczej (zwierzęcej, roślinnej).

W dniach 27, 28 i 29 czerwca 2011 r., przed notariuszem zawarte zostały następujące akty notarialne dotyczące przeniesienia prawa własności działek położonych w O., obręb ewidencyjny – G.:

• Umowa nr 1: Akt notarialny rep. A nr…; data 2011-06-27; cena sprzedaży – 2.116.494,00 zł; pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych – 42.330 zł; numery działek: 583, 606/1; powierzchnia działek – 1,3239 ha; klasyfikacja działek: RV, RVl.
• Umowa nr 2: Akt notarialny rep. A nr…; data 2011-06-27; cena sprzedaży – 478.006,00 zł; pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych – 9.561 zł; numery działek: 606/3; powierzchnia działek – 0,2990 ha; klasyfikacja działek: RVI.
• Umowa nr 3: Akt notarialny rep. A nr…; data 2011-06-27; cena sprzedaży – 1.460.800,00 zł; pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych – 29.216 zł; numery działek: 582/1, 590/1; powierzchnia działek – 1.4608 ha; klasyfikacja działek: RIIIa, RV, RVI.
• Umowa nr 4: Akt notarialny rep. A nr…; data 2011-06-27; cena sprzedaży – 135.300,00 zł; pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych – 2.706 zł; numery działek: 590/3; powierzchnia działek – 0,1353 ha; klasyfikacja działek: RV, RVI.
• Umowa nr 5: Akt notarialny rep. A nr…; data 2011-06-27; cena sprzedaży – 143.400,00 zł; pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych – 2.868 zł; numery działek: 605/1; powierzchnia działek – 0,1434 ha; klasyfikacja działek: RV.
• Umowa nr 6: Akt notarialny rep. A nr…; data 2011-06-27; cena sprzedaży – 148.240,00 zł; pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych – 2.965 zł; numery działek: 576/1; powierzchnia działek – 0,0768 ha; klasyfikacja działek: RV.
• Umowa nr 7: Akt notarialny rep. A nr 2391/2011; data 2011-06-27; cena sprzedaży – 186.400,00 zł; pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych – 3.728 zł; numery działek: 579/1; powierzchnia działek – 0,0932 ha; klasyfikacja działek: RIIIa, RIVa.
• Umowa nr 8: Akt notarialny rep. A nr…; data 2011-06-28; cena sprzedaży – 413.250,00 zł; pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych – 8.265 zł; numery działek: 591/1; powierzchnia działek – 0,3306 ha; klasyfikacja działek: RVI.
• Umowa nr 9: Akt notarialny rep. A nr…; data 2011-06-28; cena sprzedaży – 366.000,00 zł; pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych – 7.320 zł; numery działek: 591/3; powierzchnia działek – 0,2928 ha; klasyfikacja działek: RV, RVI.
• Umowa nr 10: Akt notarialny rep. A nr…; data 2011-06-28; cena sprzedaży – 297.945,00 zł; pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych – 5.959 zł; numery działek: 592/1; powierzchnia działek – 0,2207 ha; klasyfikacja działek: RVI.
• Umowa nr 11: Akt notarialny rep. A nr…; data 2011-06-28; cena sprzedaży – 555.255,00 zł; pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych – 11.106 zł; numery działek: 592/3; powierzchnia działek –0,4113 ha; klasyfikacja działek: RVI.
• Umowa nr 12: Akt notarialny rep. A nr…; data 2011-06-28; cena sprzedaży – 1.021.700,00 zł; pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych – 20.434 zł; numery działek: 607; powierzchnia działek – 1.0217 ha; klasyfikacja działek: RVI.
• Umowa nr 13: Akt notarialny rep. A nr…; data 2011-06-28; cena sprzedaży – 405.000,00 zł; pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych – 8.100 zł; numery działek: 595/1; powierzchnia działek – 0,4050 ha; klasyfikacja działek: RV, RVI.
• Umowa nr 14: Akt notarialny rep. A nr…; data 2011-06-29; cena sprzedaży – 4.694.580,00 zł; pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych – 93.892 zł; numery działek: 580/1; powierzchnia działek – 2,8452 ha; klasyfikacja działek: RIIIa, RIVa, RV.
• Umowa nr 15: Akt notarialny rep. A nr…; data 2011-06-29; cena sprzedaży – 388.900,00 zł; pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych – 7.778 zł; numery działek: 584/1; powierzchnia działek – 0,3889 ha; klasyfikacja działek: RIIIa, RIVa, RV.
• Umowa nr 16: Akt notarialny rep. A nr…; data 2011-06-29; cena sprzedaży – 1.350.493,83 zł; pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych – 27.010 zł; numery działek: 589/1; powierzchnia działek – 1,0939 ha; klasyfikacja działek: RIVa, RV, RVI.

(określane dalej łącznie jako: „Umowy”). Nabywane działki nie były zabudowane budynkami mieszkalnymi.

Stroną ww. Umów, na której ciążył obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych, był kupujący nieruchomość, tj. Wnioskodawca. Ustalone w Umowach ceny poszczególnych nieruchomości zostały przedstawione powyżej. Z tytułu zawartych Umów, w oparciu o art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych notariusz pobrał od Wnioskodawcy podatek od czynności cywilnoprawnych w łącznej kwocie 283.238,00 złotych, tj. 2% od uzgodnionych cen.

Jak wynika z posiadanych przez Spółkę wypisów z Baz Danych Ewidencji Gruntów i Budynków wydanych przez Prezydenta Miasta O. – Wydział Geodezji i Kartografii – grunty nabywane poszczególnymi Umowami, w datach ich nabycia, sklasyfikowane były w całości jako użytki rolne (oznaczenia RIIIa, RIVa, RV, RVI). Zatem, z chwilą zawarcia Umowy nr 1 Wnioskodawca stał się właścicielem użytków rolnych o powierzchni przekraczającej 1 ha fiz., bowiem już same zakupione działki ewidencyjne nr 583 oraz 606/1 miały łączną powierzchnię 1,3239 ha fiz. Po zawarciu dalszych Umów, tj. o nr 2 do 16 powierzchnia użytków rolnych sukcesywnie zwiększała się i z chwilą zawierania każdej z nich była zawsze większa od 1 ha fiz. Wnioskodawca zadeklarował przedmiotowe grunty do opodatkowania podatkiem rolnym. Wnioskodawca opodatkował je jak gospodarstwo rolne.

Na potwierdzenie powyższego Podatnik uzyskał:

1. Pismo dotyczące deklaracji na podatek rolny z lat 2010-2014 (czyli uwzględniające także deklaracje za rok 2011), które w połączeniu z deklaracjami wskazuje na to jak Wnioskodawca traktował nabyte przedmiotowe grunty od momentu ich zakupu i że opodatkowane były podatkiem rolnym.
2. Pismo od Prezydenta Miasta O., w którym urzędowo poświadczono, że posiadane przez Wnioskodawcę użytki rolne, w skład których wchodziły przedmiotowe działki w roku 2011 stanowiły gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (dalej „ustawa o podatku rolnym”). Ich powierzchnia poświadczona urzędowo przez Prezydenta Miasta O. była większa niż 1 ha fiz. i 1 ha przeliczeniowy i wyniosła 13,5366 ha. Na powierzchnię 13,5366 ha składały się użytki rolne o powierzchni 10,5425 ha nabyte Umowami nr 1 do 16. Pozostała powierzchnia 2,9941 ha dotyczy gruntów nabytych przez Spółkę poza Umowami nr 1 do 16.
   
   

Spółka nie prowadziła jednak działalności rolniczej na przedmiotowym gruncie. Opodatkowanie podatkiem rolnym jak od gospodarstwa rolnego wynikało ze spełnienia formalnych wymogów ustawy o podatku rolnym. Przed zawarciem ww. Umów Spółka wykonywała prawno-administracyjne czynności przygotowawcze, które miały na celu potwierdzenie wykonalności ewentualnego zamierzenia inwestycyjnego, jednakże czynności te nie polegały na faktycznym/fizycznym zajęciu przedmiotowego gruntu na działalność gospodarczą inną niż rolnicza, a jedynie były związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przedmiotowe grunty nie zostały dotąd faktycznie zajęte przez Wnioskodawcę na działalność gospodarczą (praktycznie do chwili obecnej).

Ponadto, zgodnie z treścią części Umów (np. Umowa nr 1, Umowa nr 14) przedmiotowe grunty nie były objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, który stanowiłby np. o innym przeznaczeniu gruntów niż to wynikające z ewidencji gruntów i budynków (tj. użytki rolne).

Po nabyciu gruntów Wnioskodawca nie korzystał z dopłat z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa i nie osiągał żadnych przychodów z tego tytułu. Z prowadzonej przez Spółkę ewidencji księgowej i podatkowej nie wynika, aby osiągane były jakiekolwiek przychody z prowadzenia działalności rolniczej lub działalności innej niż rolnicza na przedmiotowym terenie. W szczególności Spółka nie osiągała żadnych przychodów z tytułu najmu, dzierżawy czy też produkcji rolnej. W datach zawarcia przedmiotowych Umów na przedmiotowym gruncie Wnioskodawca nie wykonywał żadnych czynności rzeczywistych wykluczających użytkowanie gruntu w działalności rolniczej. Co więcej, w chwilach zawarcia poszczególnych Umów nie istniała decyzja zezwalająca na rozpoczęcie planowanego zamierzenia inwestycyjnego.

W dniu 28 października 2011 r. Wnioskodawca wniósł większą część przedmiotowego terenu aportem do P. Sp. z o.o.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż prawa własności gruntów o powierzchni użytków rolnych większych niż 1 ha w ramach Umów nr 1, 3, 12, 14 i 16 jest zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 ust. 2 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 r.) w związku z art. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym?
2. Czy sprzedaż prawa własności gruntów o powierzchni użytków rolnych mniejszych niż 1 ha w ramach Umów nr 2, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10,11, 13 i 15 jest zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 ust. 2 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 r.) w związku z art. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym?
   
   

Wnioskodawca wskazał, że jak wynika z art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zwolnieniu od podatku od czynności cywilnoprawnych podlega m.in. przeniesienie własności nieruchomości lub ich części, z wyjątkiem budynków mieszkalnych, w drodze umowy sprzedaży, pod warunkiem, że w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności, nabyte grunty stanowią gospodarstwo rolne (zbywającego) albo utworzą gospodarstwo rolne (u nabywcy) lub wejdą w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy.

W ocenie Wnioskodawcy przedmiotowe użytki rolne nabyte Umowami nr od 1 do 16 spełniały wszystkie warunki opisane w przywołanym przepisie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 r.). Zdaniem Spółki zarówno:

• Umowy nr 1, 3, 12, 14 i 16 (pytanie nr 1)
• Umowy nr 2, 4, 5, 6, 7, 8, 9,10, 11, 13 i 15 (pytanie nr 2)

winny być zwolnione z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 ust. 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z art. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym z uwagi na poniższe okoliczności:

1. Nieruchomość została nabyta na własność, w drodze umów sprzedaży.
   Na podstawie Umów zawartych w formie wymienionych powyżej aktów notarialnych Wnioskodawca nabył na własność opisane nieruchomości.
2. Nie znajdowały się na niej budynki mieszkalne.
   Nabywane działki nie były zabudowane budynkami mieszkalnymi.
3. Grunty nabyte umowami nr 1, 3, 12, 14 i 16 stanowiły gospodarstwo rolne, a grunty nabywane umowami nr 2, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 13 i 15 powiększały gospodarstwo rolne spółki (weszły w jego skład). Na żadnej z nieruchomości nie była prowadzona działalność gospodarcza (inna działalność niż rolnicza).
   
   

W uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca wskazał, co następuje:

NIEZAJĘCIE GRUNTU NA DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ:

W chwilach zawierania Umów przedmiotowy grunt i działki, które na niego się składały, nie były zajęte na działalność gospodarczą przez stronę sprzedającą ani przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca podkreślił, iż z punktu widzenia niniejszej sprawy, istotnym jest jedynie to czy grunt był zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej, innej niż działalność rolnicza, wyłącznie na chwilę dokonywania czynności cywilnoprawnej (tj. nabycia danej nieruchomości).

W analizowanym przypadku należy mieć na uwadze, że Wnioskodawca mógł faktycznie dysponować nieruchomościami (w tym zajmować je faktycznie na prowadzenie działalności gospodarczej) dopiero po nabyciu, ponieważ do momentu nabycia Wnioskodawca nie miał tytułu prawnego do przedmiotowych nieruchomości.

Odpowiednio, nie było możliwe aby Wnioskodawca prowadził faktyczne czynności w zakresie działalności gospodarczej na nieruchomościach już w momencie ich nabywania, ponieważ mógł je ewentualnie rozpocząć dopiero w następstwie nabycia (po nabyciu). Przed nabyciem gruntów Wnioskodawca mógł prowadzić jedynie czynności z tymi gruntami związane (uzgodnienia prawne, formalne, techniczne).

Zatem w chwili nabycia przez Wnioskodawcę przedmiotowych nieruchomości nie były one faktycznie zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Natomiast ewentualne zmiany w przeznaczeniu nieruchomości mogące mieć miejsce po nabyciu nie mogą mieć wpływu na możliwość zastosowania zwolnienia nabycia nieruchomości z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W tym miejscu ważne jest rozstrzygnięcie co oznacza stwierdzenie podane w ustawie o podatku rolnym „zajęty na działalność gospodarczą”. Celowym jest odniesienie się do podstaw opodatkowania podatkiem od nieruchomości gruntów zajętych bądź niezajętych na działalność gospodarczą, bowiem, aby grunty oznaczone jako grunty orne lub grunty rolne zabudowane nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, nie mogą być zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Przez analogię, te podstawy będą także właściwe w przypadku konieczności ustalenia czy mamy do czynienia z gospodarstwem rolnym czy nie i z zajęciem na działalność rolniczą lub na działalność inną niż rolnicza, a co za tym idzie na możliwość skorzystania ze zwolnienia w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie definiuje jednak pojęcia „gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej”, a jedynie odnosi się do „gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej”. Jednakże, zdaniem Wnioskodawcy, pojęcie „grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej” jest różne od pojęcia „grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej”.

Z uwagi na brak definicji legalnej pojęcia „zajętych”, określenie to Wnioskodawca interpretuje według jego językowego znaczenia. Zgodnie z definicjami zawartymi w Uniwersalnym słowniku języka polskiego pod redakcją Stanisława Dubisza (Tom 5, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, s. 468) wyraz „zająć”, „zajmować” oznacza – zapełnić (zapełniać), wypełnić (wypełniać) sobą lub czymś jakąś przestrzeń, powierzchnię, z kolei zwrot „zająć się”, „zajmować się” oznacza – zacząć coś robić lub pracować nad czymś, wykonywać jakąś pracę. Z definicji tych wynika, iż przez pojęcie „gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej” należy rozumieć faktyczne wykonanie konkretnych czynności, działań na gruncie powodujących dokonanie zamierzonych celów lub osiągnięcie konkretnego rezultatu związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W przypadku przedmiotowych gruntów posiadanych przez Wnioskodawcę faktyczne zajęcie na prowadzenie działalności gospodarczej gruntów sklasyfikowanych jako użytki rolne nie miało miejsca na moment zawarcia Umów.

Powyższe stanowisko potwierdza m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (z 20 stycznia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 2129/08). WSA w Warszawie podkreślił, że „Tym samym w kontekście przedmiotu opodatkowania u.p.o.l. sformułowanie „gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej” oznacza, że na gruncie muszą być wykonywane rzeczywiste czynności składające się na prowadzenie działalności gospodarczej. Czynności te muszą być wykonywane w sposób trwały i tak, że w zasadzie wykluczają prowadzenie innej działalności, tj. rolniczej lub leśnej.”

W tym samym wyroku WSA uzasadnił, że „W ocenie Sądu przez pojęcie gruntów sklasyfikowanych jako użytki rolne zajęte na prowadzoną działalność gospodarczą należy także rozumieć podjęcie przez przedsiębiorcę na tych gruntach działań zmierzających do osiągnięcia przychodu, w tym także czynności przygotowawczych, polegających na budowie inwestycji przeznaczonej do tej działalności. Chodzi tutaj o działania faktyczne na gruncie polegające na ingerencji w grunt w taki sposób, aby powodowały one zmiany w gruncie uniemożliwiające jego wykorzystanie jako grunt rolny, tj. rozpoczęcie działań na gruncie lub jego wyłączenie z produkcji rolnej.” Taka ingerencja w grunty nie była dokonywana ani przed, ani w dniu zawarcia przedmiotowych Umów, dlatego nie może być mowy o ich fizycznym zajęciu na prowadzenie działalności gospodarczej w dniu zakupu.

Ponadto, w tym samym wyroku WSA mówi o ingerencji na gruncie uniemożliwiającej wykorzystanie tegoż gruntu jako grunt rolny. Na przedmiotowych działkach możliwe było faktyczne wykorzystanie gruntów jako rolne. W rzeczywistości przedmiotowy grunt porastała i porasta głownie trawa, krzewy i drzewa.

W tym miejscu można dodatkowo przytoczyć argumentację Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z wyroku z 24 października 2007 r. (sygn. akt I SA/Lu 327/07), który mówi o gruntach zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej jako o gruncie, „na którym przedsiębiorca faktycznie prowadzi działalność gospodarczą, na którym przedsiębiorca w rzeczywistości wykonuje czynności wchodzące w zakres prowadzonej działalności gospodarczej”. Na uwagę zasługuje zatem wskazanie, iż aby grunt był zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej, musi nastąpić jego „faktyczne” i „rzeczywiste” zajęcie, nie zaś sam fakt posiadania gruntu przez przedsiębiorcę.

W uzupełnieniu powyższego warte podkreślenia jest także inne dostępne orzecznictwo sądów administracyjnych dotyczące tej kwestii:

• „Zajęcie gruntu na prowadzenie działalności gospodarczej (art. 1 ustawy o podatku rolnym i art. 2 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych) jest ustawowym pojęciem o węższym zakresie od zakresu ustawowego pojęcia gruntu związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej (art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych). (...) Grunt zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej zawsze będzie gruntem związanym z prowadzeniem tej działalności. Natomiast grunt związany z prowadzeniem działalności gospodarczej nie zawsze będzie gruntem zajętym na prowadzenie działalności gospodarczej” (wyrok WSA w Lublinie z 24 października 2007 r. sygn. akt I SA/Lu 327/07),
• „Jednakże samo uzyskanie przez Spółkę pozwolenia na budowę na danym gruncie nie generuje jeszcze obowiązku podatkowego, dopiero zajęcie gruntu na prowadzenie działalności gospodarczej, a więc jak to ustalono wyżej, faktyczne, rzeczywiste dokonanie na gruncie czynności składających się na prowadzenie działalności gospodarczej spowoduje powstanie obowiązku podatkowego. Spółka nie ma bowiem obowiązku realizacji inwestycji, pomimo istnienia ostatecznych decyzji o pozwolenie na budowę” (wyrok WSA w Krakowie z 4 grudnia 2007 r., sygn. akt I SA/Kr 757/07).
  
  

Również w literaturze przedmiotu podawane są wytyczne w zakresie momentu rozpoznania zajęcia gruntów na działalność gospodarczą. Niekwestionowany autorytet w tym temacie to Rektor Uniwersytetu w Białymstoku - Prof. Leonard Etel (Podatek od nieruchomości. Komentarz, wyd. Wolters Kluwer Polska 2012, s. 108) stwierdza, że „Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 4 grudnia 2007 r., I SA/Kr 757/07, LEX nr 1021698, wskazał, iż realizacja na nieruchomości inwestycji polegającej na budowie budynków mieszkalnych celem ich dalszego odsprzedania innym podmiotom niewątpliwie mieści się w zakresie czynności składających się na prowadzenie działalności gospodarczej. Jednakże dla przyjęcia, iż użytek rolny będzie opodatkowany podatkiem od nieruchomości, niewystarczające jest samo uzyskanie przez spółkę pozwolenia na budowę na danym gruncie, dopiero zajęcie gruntu na prowadzenie działalności gospodarczej, a więc rzeczywiste dokonanie na gruncie czynności składających się na prowadzenie działalności spowoduje powstanie obowiązku podatkowego.”

Poza tym, w książce Podatek od nieruchomości w orzecznictwie sądów administracyjnych. Komentarz. Linie interpretacyjne pod red. naukową Wojciecha Morawskiego (wyd. Wolters Kluwer Polska S.A., wydanie 2013 rok, str. 316) autor wyraża stanowisko, że „Nie zasługują natomiast na akceptację tezy, zgodnie z którymi przeznaczenie pod inwestycję terenu, co do którego podatnik uzyskuje koncesje, pozwolenie na budowę lub dokonuje zmiany przeznaczenia gruntów w planie przestrzennym, skutkuje zajęciem tego gruntu na prowadzenie działalności gospodarczej.”

GRUNT, KTÓRY STANOWIŁ GOSPODARSTWO ROLNE LUB WSZEDŁ W SKŁAD GOSPODARSTWA ROLNEGO SPÓŁKI

Zgodnie z § 68 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków, do użytków rolnych zalicza się między innymi: grunty orne – oznaczone symbolem „R”, pastwiska trwałe – oznaczone symbolem „Ps”, rowy – oznaczone symbolem „W, łąki – oznaczone symbolem „Ł”, sady

– oznaczone symbolem „S”.

Z posiadanych przez Wnioskodawcę Wypisów wydanych przez Wydział Geodezji i Kartografii Urzędu Miejskiego w Opolu, wynika, że grunty nabywane poszczególnymi Umowami, w datach ich nabycia sklasyfikowane były w całości jako użytki rolne (oznaczenia Rllla, RIVa, RV, RVl). Ponadto, jak wykazano powyżej, z chwilą nabycia działek nr 583, 606/1 łączna powierzchnia użytków rolnych już przekraczała 1 ha fiz. Po zawarciu dalszych Umów, tj. o nr 2 do 16 powierzchnia użytków rolnych sukcesywnie zwiększała się i z chwilą zawierania każdej z nich była zawsze większa od 1 ha fiz.

Jak wynika z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne, podstawę wymiaru podatków stanowią dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków. Przy ustalaniu wysokości podatku od nieruchomości gruntowych oraz przy podejmowaniu decyzji o zwolnieniu od podatku od czynności cywilnoprawnych decydującą rolę odgrywają zapisy ewidencji gruntów i budynków, gdyż ma ona charakter rejestru urzędowego spełniającego wymogi, o których mowa w art. 194 Ordynacji podatkowej. Ewidencja ta sama w sobie stanowi dowód tego, co zostało w niej stwierdzone. Stwierdzenie to znajduje potwierdzenie w orzeczeniach sądów administracyjnych. Naczelny Sąd Administracyjny, w wyroku z 3 marca 2005 r. (sygn. akt FSK 912/04), stwierdził, że jeżeli „dane z ewidencji gruntów stanowią podstawę wymiaru podatków, a contrario należy przyjąć, że dane te stanowią podstawę do stosowania zwolnień od podatku, jeśli zwolnienie zależy od danych objętych ewidencją gruntów”. Potwierdza to orzeczenie warszawskiego WSA z 28 marca 2006 r. (sygn. akt III SA/Wa 3501/05), które mówi, że „ewidencja gruntów i budynków jest urzędowym źródłem informacji taktycznych wykorzystywanych w postępowaniach administracyjnych i w każdym przypadku, gdy dane zawarte w deklaracji, czy informacji złożonej przez podatnika są niezgodne z danymi wynikającymi z ewidencji, rozstrzygające znaczenie dla opodatkowania gruntów mają zapisy wynikające z ewidencji”.

Według obowiązujących przepisów ustawy o podatku rolnym (warunkujących zwolnienie w podatku od czynności cywilnoprawnych w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015 r.) nie „zamiar prowadzenia działalności innej niż rolnicza, lecz jej faktyczne prowadzenie w danym momencie ma znaczenie z punktu widzenia definicji gospodarstwa rolnego na daną chwilę. Definicja gospodarstwa rolnego zawarta w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym nie wymaga prowadzenia działalności rolniczej w ogóle, a jedynie nieprowadzenia żadnej innej. Zdaniem Wnioskodawcy, ten wymóg przedmiotowy grunt spełniał.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 23 września 2011 r. (sygn. akt III SA/Wa 126/11) stwierdził, że „argumentacja organu jest nieprawidłowa. Nie znajduje ona oparcia w wyżej omówionych przepisach u.p.r., które jak wyżej wskazano nie definiują jako pozytywnej przesłanki uznania nieruchomości za gospodarstwo rolne - „przeznaczenia gruntów na działalność rolniczą”, lecz formułują przesłankę negatywną - (nie) „zajęcia nieruchomości na prowadzenie działalności gospodarczej, innej niż rolnicza”.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku przedmiotowych gruntów, które nie były zajęte na działalność inną niż rolnicza, nabywane sukcesywnie Umowami od nr 1 do 16 działki ewidencyjne (w całości użytki rolne), weszły w skład gospodarstwa rolnego lub stanowiły gospodarstwo rolne (w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym), gdyż łączna powierzchnia tychże niezajętych na działalność gospodarczą użytków rolnych w każdym momencie w okresie od 27 do 29 czerwca 2011 r. przekraczała 1 ha fiz.

Ustalenie, czy grunty stanowią, wejdą w skład lub też utworzą gospodarstwo rolne, następuje wyłącznie w oparciu o przepisy prawa rolnego, a inny sposób definicji wynikający z przepisów Kodeksu cywilnego nie powinien znajdować zastosowania w przypadku oceny, czy powinno mieć miejsce zwolnienie od podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

NSA w Warszawie, w uzasadnieniu wyroku z 18 maja 1994 r. (sygn. akt III SA 1438/93), podał, że „kiedy przepisy podatkowe zawierają własną, normatywną definicję gospodarstwa rolnego; nie ma podstaw do rozważania - dla celów podatkowych - czy konkretna nieruchomość może być uznana za gospodarstwo rolne, w rozumieniu przepisów art. 553 k.c.” oraz, że „w żadnym bowiem razie wnioski wyprowadzone z takich rozważań nie mogłyby wpłynąć na uchylenie stosowania konkretnego przepisu zamieszczonego w prawie podatkowym, byłoby to łamanie prawa”. Jedynym składnikiem gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym są grunty o łącznej powierzchni powyżej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowego, nawet wtedy, gdy nie istnieje żaden związek ekonomiczny pomiędzy poszczególnymi składnikami tych gruntów.

Potwierdza to także Wyrok NSA z 26 września 2013 r. (sygn. akt II FSK 2704/11), w świetle którego „Definicja gospodarstwa rolnego zawarta w przepisach u.p.r., o czym była już mowa, ma jedynie charakter formalny, związany wyłącznie z powierzchnią gruntów i ich zaklasyfikowaniem w stosownej ewidencji gruntów. Natomiast w jej świetle, nie ma znaczenia faktyczne prowadzenie gospodarstwa rolnego w ujęciu funkcjonalnym, rozumianym jako prowadzenie na tych gruntach działalności rolniczej, uzyskiwanie z tego tytułu dochodów, posiadanie stosownych środków produkcji to umożliwiających, czy też w przeciwieństwie do definicji tego pojęcia zawartej w art. 55³ Kodeksu cywilnego, traktowanie gospodarstwa rolnego jako zorganizowanej całości gospodarczej.”

Według Wnioskodawcy, bez znaczenia pozostaje tutaj również fakt, iż powierzchnia przedmiotowych działek ewidencyjnych gruntu, które wchodziły w skład gospodarstwa rolnego nie przekraczała 1 ha, bowiem istotne znaczenie dla celów oceny, czy dana nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, ma łączny obszar gruntów, a nie obszar poszczególnych działek ewidencyjnych.

W ocenie Wnioskodawcy, wszystkie warunki, które zostały wymienione powyżej, były wypełnione na moment dokonania czynności cywilnoprawnej, jaką było podpisanie każdej z Umów, w związku z czym wymogi stawiane przez art. 9 pkt 2 lit a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 r.) do zastosowania zwolnienia były również spełnione w datach ich zawarcia.

Z analizy przedmiotowego przepisu wynika także, że bez wpływu na prawo do powyższego zwolnienia pozostaje przeznaczenie gruntu w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego, jak również późniejsza zmiana przeznaczenia zakupionego gruntu przez nabywcę.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, Umowy o nr 1 do 16 winny korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 r.), bowiem nabywane składniki gruntu stanowiły lub weszły w skład będącego własnością Podatnika gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, z chwilą zawarcia każdej z ww. Umów. W chwilach zawierania Umów przedmiotowy grunt nie był zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej. Przedmiotowe grunty w rozumieniu ustawy o podatku rolnym stały się składnikiem gospodarstwa rolnego, za które uważa się obszar gruntów, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy. W ewidencji gruntów i budynków grunty te były sklasyfikowane jako użytki rolne.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przytoczył również liczne interpretacje indywidualne, orzecznictwo sądowe, tezy z piśmiennictwa a także pismo z 26 czerwca 2010 r. do Izby Notarialnej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, iż w przedmiotowej sprawie – jako, że obowiązek podatkowy powstał przed 1 stycznia 2016 r. – będą miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 626, ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 r. Stosownie bowiem do treści art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r., poz. 1045) do opodatkowania czynności cywilnoprawnych, z tytułu których obowiązek podatkowy powstał na podstawie ustawy zmienianej w art. 23 przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową określa się na podstawie przeciętnych cen przedmiotu czynności cywilnoprawnych stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych określa stawkę podatku, która wynosi od umowy sprzedaży nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika. W myśl natomiast ust. 2 ww. przepisu, notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.

Jak wynika z przywołanych przepisów, zawarcie umowy sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym. W sytuacji, gdy umowa sprzedaży zawierana jest w formie aktu notarialnego notariusz ma obowiązek jako płatnik obliczyć, pobrać i wpłacić podatek na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 9 pkt 2 lit. a) wymienionej ustawy zwalnia się od podatku przeniesienie własności nieruchomości lub ich części, wraz z częściami składowymi, z wyjątkiem budynków mieszkalnych lub ich części znajdujących się na obszarze miast, w drodze umów sprzedaży, pod warunkiem, że w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności, nabyte grunty stanowią gospodarstwo rolne albo utworzą gospodarstwo rolne lub wejdą w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy.

Zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter warunkowy, co oznacza, że umowa sprzedaży będzie zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych, tylko wtedy, gdy w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności, nabywany grunt będzie stanowił gospodarstwo rolne albo utworzy gospodarstwo rolne lub wejdzie w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy.

Z analizy przedmiotowego przepisu wynika również, że bez wpływu na prawo do ww. zwolnienia pozostaje późniejsza zmiana przeznaczenia zakupionego gruntu.

Przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiują pojęcia „gospodarstwa rolnego”, odsyłając w tej kwestii do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 2006 r., Nr 136, poz. 969, ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ustawy o podatku rolnym opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Art. 2 ust. 1 ustawy stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Zgodnie natomiast z treścią art. 2 ust. 2 tej ustawy za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb.

Szczegółowe określenie, jakie rodzaje gruntów wchodzą w skład gospodarstwa rolnego zawarte zostało w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa w sprawie ewidencji gruntów i budynków z dnia 29 marca 2001 r. (Dz.U. Nr 38, poz. 454, ze zm.) oraz w załączniku nr 6 do tego rozporządzenia.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący spółką z o.o. na podstawie szesnastu umów sprzedaży zawartych w formie aktów notarialnych, nabył w dniach 27-29 czerwca 2011 r. kolejno niezabudowane budynkami mieszkalnymi i zlokalizowane w mieście działki gruntowe. Poszczególne umowy dotyczyły działek o następujących numerach, powierzchni, cenie sprzedaży i oznaczeniach (klasyfikacji):

• Umowa nr 1 zawarta 27 czerwca 2011 r.; działki nr 583, 606/1; powierzchnia: 1,3239 ha; cena sprzedaży – 2.116.494,00 zł; klasyfikacja: RV, RVl.
• Umowa nr 2 zawarta 27 czerwca 2011 r.; działka nr 606/3; powierzchnia: 0,2990 ha; cena sprzedaży – 478.006,00 zł; klasyfikacja: RVl.
• Umowa nr 3 zawarta 27 czerwca 2011 r.; działki nr 582/1, 590/1; powierzchnia: 1.4608 ha; cena sprzedaży – 1.460.800,00 zł; klasyfikacja: RIIIa, RV, RVI.
• Umowa nr 4 zawarta 27 czerwca 2011 r.; działka nr 590/3; powierzchnia: 0,1353 ha; cena sprzedaży – 135.300,00 zł; klasyfikacja: RV, RVI.
• Umowa nr 5 zawarta 27 czerwca 2011 r.; działka nr 605/1; powierzchnia: 0,1434 ha; cena sprzedaży – 143.400,00 zł; klasyfikacja: RV.
• Umowa nr 6 zawarta 27 czerwca 2011 r.; działka nr 576/1; powierzchnia: 0,0768 ha; cena sprzedaży – 148.240,00 zł; klasyfikacja: RV.
• Umowa nr 7 zawarta 27 czerwca 2011 r.; działka nr 579/1; powierzchnia: 0,0932 ha; cena sprzedaży – 186.400,00 zł; klasyfikacja: RIIIa, RIVa.
• Umowa nr 8 zawarta 28 czerwca 2011 r.; działka nr 591/1; powierzchnia: 0,3306 ha; cena sprzedaży – 413.250,00 zł; klasyfikacja: RVI.
• Umowa nr 9 zawarta 28 czerwca 2011 r.; działka nr 591/3; powierzchnia: 0,2928 ha; cena sprzedaży – 366.000,00 zł; klasyfikacja: RV, RVI.
• Umowa nr 10 zawarta 28 czerwca 2011 r.i hodowlę ryb. Szczegółowe określenie, jakie rodzaje gruntów wchodzą w skład gospodarstwa rolnegUmowa nr 11 zawarta 28 czerwca 2011 r.; działka nr 592/3; powierzchnia: 0,4113 ha; cena sprzedaży – 555.255,00 zł; klasyfikacja: RVI.
• Umowa nr 12 zawarta 28 czerwca 2011 r.; działka nr 607; powierzchnia: 1,0217 ha; cena sprzedaży – 1.021.700,00 zł; klasyfikacja: RVI.
• Umowa nr 13 zawarta 28 czerwca 2011 r.; działka nr 595/1; powierzchnia: 0,4050 ha; cena sprzedaży – 405.000,00 zł; klasyfikacja: RV, RVI.
• Umowa nr 14 zawarta 29 czerwca 2011 r.; działka nr 580/1; powierzchnia: 2,8452 ha; cena sprzedaży – 4.694.580,00 zł; klasyfikacja: RIIIa, RIVa, RV.
• Umowa nr 15 zawarta 29 czerwca 2011 r.; działka nr 584/1; powierzchnia: 0,3889 ha; cena sprzedaży – 388.900,00 zł; klasyfikacja: RIIIa, RIVa, RV.
• Umowa nr 16 zawarta 29 czerwca 2011 r.; działka nr 589/1; powierzchnia: 1,0939 ha; cena sprzedaży – 1.350.493,83 zł; klasyfikacja: RIVa, RV, RVI.
  
  

Spółka nie prowadziła działalności rolniczej na przedmiotowym gruncie. Opodatkowanie podatkiem rolnym jak od gospodarstwa rolnego wynikało ze spełnienia formalnych wymogów ustawy o podatku rolnym. Przed zawarciem ww. Umów Spółka wykonywała prawno-administracyjne czynności przygotowawcze, które miały na celu potwierdzenie wykonalności ewentualnego zamierzenia inwestycyjnego, jednakże czynności te nie polegały na faktycznym/fizycznym zajęciu przedmiotowego gruntu na działalność gospodarczą inną niż rolnicza, a jedynie były związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przedmiotowe grunty nie zostały dotąd faktycznie zajęte przez Wnioskodawcę na działalność gospodarczą (praktycznie do chwili obecnej). W datach zawarcia przedmiotowych Umów na przedmiotowym gruncie Wnioskodawca nie wykonywał żadnych czynności rzeczywistych wykluczających użytkowanie gruntu w działalności rolniczej.

Przed zawarciem ww. umów Wnioskodawca w odniesieniu do nabytych działek wykonywał prawno-administracyjne czynności przygotowawcze, które miały na celu potwierdzenie wykonalności ewentualnego zamierzenia inwestycyjnego i były związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze treść zacytowanych przepisów oraz stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę należy uznać, że w odniesieniu do opisanych we wniosku działek nie zostały spełnione przesłanki warunkujące zwolnienie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, określone w art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Warunkiem zastosowania zwolnienia podatkowego, ustanowionego w art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, jest to, aby nabyte grunty stanowiły gospodarstwo rolne albo utworzyły gospodarstwo rolne, względnie weszły w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy. W literaturze przedmiotu podkreśla się, że celem ustanowienia omawianego zwolnienia jest wspieranie zakładania gospodarstw rolnych i prowadzenia w nich produkcji oraz poprawa struktury agrarnej, przede wszystkim przez powiększenie obszaru gospodarstw rolnych. Z tego też względu o możliwości zastosowania zwolnienia decyduje przeznaczenie zakupionego gruntu, wyrażające się w sposobie jego użytkowania po nabyciu.

Ze względu na szczególną cechę zwolnienia podatkowego, ustanowionego w powyższym przepisie, a także ze względu na konieczność ścisłego interpretowania wyjątków, konieczne jest uwzględnienie celu społecznego tego zwolnienia. Cel ten trafnie przedstawiono w piśmiennictwie. Skoro jest nim – najogólniej mówiąc – wspieranie działalności rolniczej i promowanie pożądanej struktury agrarnej – oparcie się wyłącznie na kryterium formalnym, wynikającym z definicji zawartej w ustawie o podatku rolnym, jest niewystarczające. Trzeba bowiem zauważyć, że samo spełnienie warunku normy obszarowej gruntów, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu jednego podmiotu, nie stanowi czynnika decydującego o spełnieniu celu zwolnienia podatkowego, czego przykładem jest przedstawiony we wniosku stan faktyczny, w którym podmiotem formalnie spełniającym kryterium posiadania gospodarstwa rolnego jest spółka kapitałowa, której przedmiotem działalności zarówno na dzień zawarcia ww. umów sprzedaży, jak i obecnie nie jest działalność rolnicza. Przyjmowanie zatem, że należy uwzględniać zwolnienie w podatku od czynności cywilnoprawnych, adresowane do rolników, również w przypadku nabywania gruntów rolnych przez podmioty tego rodzaju, jak Wnioskodawca, nie ma dostatecznego uzasadnienia normatywnego i prowadziłoby do stosowania omawianej instytucji prawa podatkowego sprzecznie z celami, dla których została wprowadzona do porządku prawnego.

W takiej sytuacji, dokonana na rzecz Wnioskodawcy – sprzedaż prawa własności gruntów o powierzchni użytków rolnych większych niż 1 ha w ramach Umów nr 1, 3, 12, 14 i 16 oraz sprzedaż prawa własności gruntów o powierzchni użytków rolnych mniejszych niż 1 ha w ramach Umów nr 2, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 13 i 15, podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Podstawę opodatkowania – zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2 ww. ustawy – należało określić w oparciu o ich wartość rynkową na dzień podpisania umowy sprzedaży. Stosownie do art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych na Wnioskodawcy (kupującym) z tytułu nabycia gruntów ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Powyższe stanowisko Organu potwierdza orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczące stosowania przepisu art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2016 r., tj. wyroki:

• z 17 października 2013 r. sygn. akt II FSK 2825/11 i II FSK 2826/11,
• z 27 maja 2015 r. sygn. akt II FSK 1384/14 i II FSK 1615/14.
  
  

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.