Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4514-352/16-4/MZ
z 18 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2016 r. (data wpływu 5 lipca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2016 r. (data nadania 12 sierpnia 2016 r., data wpływu 17 sierpnia 2016 r.) na wezwanie z dnia 8 sierpnia 2016 r. Nr IPPB2/4514-352/16-2/MZ o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych darowizny udziałów do znaku towarowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych darowizny udziałów do znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która ma zamiar zawrzeć wraz z rodzeństwem oraz matką umowę spółki cywilnej (dalej: Spółka) w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.; dalej: KC).

Matka Wnioskodawcy jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiot tej działalności został sklasyfikowany pod następującymi kodami PKD: 10.39.Z, 10.39.Z, 10.31.Z, 10.32.Z, 10.62.Z, 10.84.Z, 10.85.Z, 10.86.Z, 10.89.Z, 16.24.Z,33.19.Z, 37.00.Z, 41.20.Z, 42.99.Z, 43.11.Z, 43.12.Z, 43.99.Z, 46.17.Z, 46.21.Z,46.31.Z, 46.34.A, 46.34.B, 46.37.Z, 46.38.Z, 46.39.Z, 49.41.Z, 52.10.B, 52.21.Z,64.92.Z, 68.20.Z, 72.11.Z, 72.19.Z, 77.34.Z, 78.30.Z.

Matka Wnioskodawcy podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W ramach prowadzonej działalności matka Wnioskodawcy wytworzyła znak towarowy, który następnie został zarejestrowany w European Union Intellectual Property Office (dalej: EUIPO). W związku z wytworzeniem znaku towarowego matce Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Wraz z rozwojem działalności prowadzonej przez matkę Wnioskodawcy okazało się, że dotychczasowa forma prowadzenia działalności gospodarczej jest niewystarczająca do jej rozmiaru. Matka Wnioskodawcy chcąc poszerzyć swoje rynki zbytu, również o te zagraniczne, rozważa reorganizację prowadzonej przez siebie działalności, m.in. poprzez przekazanie znaku towarowego w formie darowizny na rzecz osób fizycznych (zstępnych) - prowadzących działalność gospodarczą w formie Spółki. Utworzenie Spółki jest jednym z elementów planu restrukturyzacji działalności matki Wnioskodawcy. Przedmiot darowizny - zarejestrowany znak towarowy - będzie przez nowopowstałą Spółkę wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności opodatkowanej, jak również zostanie on wykazany w prowadzonej przez Spółkę ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto Wnioskodawca pragnie wskazać, iż Spółka będzie czynnym podatnikiem VAT zgodnie z art. 15 ustawy o VAT.

Pismem z dnia 8 sierpnia 2016 r. Nr IPPB2/4514-352/16-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

• przedłożenie pełnomocnictwa zgodnego z art. 138c § 1 Ordynacji podatkowej, w którym to pełnomocnictwie wskazany będzie adres elektroniczny pełnomocnika w systemie teleinformatycznym wykorzystywanym przez organ podatkowy, tj. w systemie ePUAP, bądź informacja o odbiorze pism w siedzibie Organu,
  
• uzupełnienie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, czy umowa darowizny będzie dotyczyła przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy.
  
  

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie wskazując, że wnosi o kierowanie dalszej korespondencji w sprawie za pośrednictwem operatora pocztowego. Ponadto odpowiadając na przedstawione przez organ pytanie, tj. czy umowa darowizny będzie dotyczyła przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy Wnioskodawca wskazuje, że umowa darowizny nie będzie dotyczyła przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów ani też zobowiązań darczyńcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy darowizna udziałów w prawie do znaku towarowego przez matkę Wnioskodawcy na rzecz Wnioskodawcy oraz rodzeństwa Wnioskodawcy, które będzie wspólnikami w spółce cywilnej, w której wspólnikiem będzie także Wnioskodawca oraz jego matka, będzie wiązała się z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych, w sytuacji gdy znak towarowy będzie wykorzystywany przez każdego wspólnika spółki cywilnej na cele działalności gospodarczej wykonywanej w ramach spółki cywilnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 223 z późn. zm.; dalej: Ustawy PCC) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 Ustawy PCC podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
  
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
  
• umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
  
• umowy dożywocia,
  
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
  
• ustanowienie hipoteki,
  
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
  
• umowy depozytu nieprawidłowego,
  
• umowy spółki.
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 Ustawy PCC).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ustawa PCC nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego też należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów KC. Na podstawie art. 888 § 1 KC przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotną więc cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy oraz zbywalne prawa majątkowe. Umowa darowizny ma charakter umowy jednostronnej i zobowiązującej, do zawarcia której dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli. Jednak, do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli wyrażone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi bowiem do skutku z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Formą zastrzeżoną przez KC dla umowy darowizny jest forma aktu notarialnego. Niezachowanie tej formy nie powoduje nieważności umowy, jeżeli obdarowany darowiznę przyjął. Należy podkreślić, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Jak z powyższych przepisów wynika zawarcie umowy darowizny podlega przepisom Ustawy PCC w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 3 Ustawy PCC podstawę opodatkowania stanowi w tym przypadku wartość długów i ciężarów albo zobowiązań przejętych przez obdarowanego.

Jednakże w sytuacji, gdy umowa darowizny, nie wiąże się z przejęciem przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań osoby darującej, to taka umowa darowizny nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z treści zaprezentowanych wyżej przepisów Ustawy PCC wynika, że podatkowi temu podlega umowa darowizny, o ile nastąpiło przejęcie przez obdarowanego długów i ciężarów oraz zobowiązań darczyńcy oraz przejęcie to nastąpiło w umowie darowizny. Należy przy tym zauważyć, że elementem przedmiotowo istotnym umowy darowizny nie jest przejęcie długów, ciężarów i zobowiązań darczyńcy. Stąd też należy przyjąć, że długi, ciężary i zobowiązania przejęte przez obdarowanego podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdy pozostają w związku funkcjonalnym z przedmiotem darowizny i które w związku z dokonaną darowizną obciążają obdarowanego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że jeżeli w wyniku umowy darowizny udziałów w prawie do znaku towarowego na rzecz Wnioskodawcy oraz jego rodzeństwa, które w momencie dokonywania darowizny będzie wraz z Wnioskodawcą oraz jego matką wspólnikami Spółki, nie przejmą oni jako obdarowani długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy, to w takim przypadku nie powstanie jakikolwiek obowiązek podatkowy na gruncie Ustawy PCC.

Tym samym, nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w sytuacji gdy znak towarowy będzie wykorzystywany przez każdego wspólnika Spółki na cele działalności gospodarczej wykonywanej w ramach Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.