Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.486.2016.2.KJ
z 26 sierpnia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2016 r. (data wpływu 25 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 czerwca 2016 r. (data wpływu 20 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), pismem z dnia 9 czerwca 2016 r., nr 1061-IPTPB3.4511.486.2016.1.KJ (doręczonym w dniu 10 czerwca 2016 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 20 czerwca 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 17 czerwca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, Pan …, jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu przepisu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r., Nr 80, poz. 350, z późn. zm.). Wnioskodawca nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2004 r., Nr 173, poz. 1807, z późn. zm.).

Wnioskodawca jest wspólnikiem w … Spółka jawna (dalej również: „Spółka jawna”) oraz komandytariuszem w … Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej również: „Spółka komandytowa”). Drugim wspólnikiem w Spółce jawnej oraz Spółce komandytowej jest Pan … (dalej również: „Wspólnik”).

Wiodącymi obszarami pozarolniczej działalności gospodarczej Spółki jawnej jest produkcja chemikaliów organicznych i nieorganicznych, nawozów i związków azotowych, pestycydów i innych środków agrochemicznych, środków myjących i czyszczących, leków oraz innych wyrobów farmaceutycznych.

Spółka jawna w ramach swojej działalności gospodarczej prowadzi działalność badawczo -rozwojową (dalej również: „działalność B+R”) w rozumieniu definicji legalnej zawartej w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prowadzenie działalności B+R jest możliwe dzięki współpracy gospodarczej ze Spółką komandytową, która na podstawie umowy za wynagrodzeniem udziela Spółce jawnej licencji na korzystanie z praw własności intelektualnej wykorzystywanych w działalności B+R, takich jak:

  • prawa określone w ustawie z dnia 20 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.), w szczególności: znaki towarowe, wzory przemysłowe, patenty i prawa do uzyskania patentu;
  • wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how), np. w postaci specjalistycznej udokumentowanej wiedzy i informacji o charakterze technicznym oraz doświadczenia.

Spółka jawna jest jednocześnie jedynym podmiotem gospodarczym, któremu udzielona została licencja na korzystanie z praw własności intelektualnej będących własnością Spółki komandytowej.

Wskazane prawa własności intelektualnej stanowią w Spółce komandytowej wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 22b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od których na poziomie Wnioskodawcy, proporcjonalnie do Jego udziału w zysku, dokonywane są odpisy amortyzacyjne zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego (według zasad określonych w art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 ww. ustawy).

Na poziomie Wnioskodawcy (jako podatnika) rozliczane są przychody oraz koszty uzyskania przychodów związane z prowadzeniem pozarolniczej działalności gospodarczej przez Spółkę jawną oraz Spółkę komandytową, w tym:

  • koszty uzyskania przychodu związane z prowadzeniem działalności B+R przez Spółkę jawną, m.in. koszty wynagrodzeń pracowniczych i składek na ubezpieczenia społeczne;
  • koszty dokonywanych odpisów amortyzacyjnych od wykorzystywanych w działalności B+R wartości niematerialnych i prawnych będących własnością Spółki komandytowej.

Dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z pozarolniczej działalności gospodarczej, prowadzonej przez Spółkę jawną oraz Spółkę komandytową, przypadające Wnioskodawcy w wysokości proporcjonalnej do Jego udziału w zysku, opodatkowywane są podatkiem liniowym (19%) zgodnie z art. 30c ust. 1 i 2 ww. ustawy.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca planuje, że Jego udziały w zysku oraz udziały w zysku Wspólnika będą pozostawać względem siebie według takiej samej proporcji (Wnioskodawca będzie posiadał taki sam jak Wspólnik procent udziałów w zysku Spółki komandytowej oraz taki sam jak Wspólnik procent udziałów w zysku Spółki jawnej).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że Spółka jawna w ramach swojej działalności gospodarczej prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu definicji legalnej zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.). Na chwilę obecną działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez Spółkę jawną obejmuje badania naukowe określone w art. 5a pkt 39 ww. ustawy, w tym: badania podstawowe, badania stosowane oraz badania przemysłowe. W ramach działalności badawczo-rozwojowej Spółka prowadzi również prace rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 40 ww. ustawy.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka jawna będzie prowadzić szeroko rozumianą działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu definicji legalnych zawartych w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy, mogącą obejmować zarówno wszystkie typy badań naukowych, jak i prace rozwojowe.

Wnioskodawca wskazuje, że Spółka jawna nie prowadzi i obecnie nie planuje prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

W obecnym stanie faktycznym koszty kwalifikowane poniesione przez Spółkę jawną na działalność badawczo-rozwojową nie są zwracane Spółce w jakiejkolwiek formie.

W planowanym zdarzeniu przyszłym, niewykluczone jest jednak, że koszty poniesione w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową będą Spółce zwracane (np. w związku z udziałem w programach grantowych, dotacjami).

Spółka jawna poniesie następujące rodzaje kosztów kwalifikowanych, wymienionych w katalogu kosztów z art. 26e ust. 2 pkt 1-4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, których odpowiednio określoną procentowo część Wnioskodawca zamierza odliczać od podstawy obliczenia podatku, i które w świetle ww. ustawy stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w Spółce jawnej:

  1. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej;
  2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
  3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2014 r., poz. 1620 oraz z 2015 r., poz. 249 i 1268) na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej;
  4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4.

Niezależnie od wyżej wskazanych rodzajów kosztów kwalifikowanych, Spółka jawna może ponieść również koszty kwalifikowane wymienione w art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wśród badań podstawowych prowadzonych przez Spółkę jawną należy wyróżnić badania, które:

  • przeprowadza ona na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2014 r., poz. 1620, z późn. zm.);
  • są przeprowadzane bez współpracy Spółki jawnej z jednostką naukową w rozumieniu powyższych przepisów.

Spółka jawna, na chwilę złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz uzupełnienia do wniosku, kwalifikowana jest jako średni przedsiębiorca, zgodnie z definicją zawartą w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 584, z późn, zm.).

Nie można wykluczyć, że w przyszłości wielkość Spółki jawnej jako przedsiębiorcy ulegnie zmianie.

Spółka jawna wyodrębnia oraz nadal będzie wyodrębniać w prowadzonej ewidencji rachunkowej koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Drugim Wspólnikiem w Spółce jawnej oraz w Spółce komandytowej w niniejszym zdarzeniu przyszłym jest Pan …. W zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych z dnia 19 maja 2016 r. (data wpływu 25 maja 2016 r.), Wnioskodawca przez omyłkę wskazał, że drugim wspólnikiem w Spółce jawnej oraz w Spółce komandytowej jest Pan ….

Wnioskodawca, Pan …, będący wspólnikiem Spółki jawnej oraz Spółki komandytowej, a w konsekwencji będący podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dochodów uzyskiwanych przez te spółki, zamierza skorzystać z tytułu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, z odliczenia kosztów kwalifikowanych na podstawie art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Celem Wnioskodawcy jest jednak potwierdzenie możliwości skorzystania z odliczenia kosztów kwalifikowanych wymienionych w art. 26e ust. 3 ww. ustawy w zakresie odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych Spółki komandytowej.

Spółka jawna dokonuje i będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w ramach działalności badawczo-rozwojowej stanowiących podatkowe koszty uzyskania przychodów wspólników spółki jawnej. W przypadku dokonywania odpisów amortyzacyjnych na samochody osobowe oraz budowle, budynki i lokale będących odrębną własnością, Spółka nie będzie zaliczać tych odpisów amortyzacyjnych do kosztów kwalifikowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

  1. Czy Wnioskodawca w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego ma prawo, na podstawie art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), odliczyć jako koszty kwalifikowane odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych Spółki komandytowej w wysokości określonej w art. 26e ust. 7 ww. ustawy oraz proporcjonalnie do Jego udziału w zysku w Spółce komandytowej?
  2. Czy wielkość przedsiębiorcy, o której mowa w art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkująca górną granicę kwoty kosztów kwalifikowanych, powinna zostać określona w oparciu o wielkość obrotów, sumę aktywów i liczbę osób zatrudnionych przez Wnioskodawcę, Spółkę jawną czy też Spółkę komandytową?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1, natomiast wniosek w pozostałym zakresie zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma On prawo odliczyć w zeznaniu, w którym rozlicza przychody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej, prowadzonej przez Spółkę jawną i Spółkę komandytową, procentowo określoną w art. 26e ust. 7 ww. ustawy kwotę kosztów kwalifikowanych, proporcjonalnie do Jego udziału w zysku w tych spółkach, w postaci odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych w prowadzonej przez Spółkę jawną działalności badawczo-rozwojowej.

Definicja ulgi na działalność badawczo-rozwojową

Z dniem 1 stycznia 2016 r. do polskiego porządku prawnego wprowadzona została tzw. ulga na działalność badawczo-rozwojową (dalej również: „ulga”).

Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem innowacyjności, ustawodawca wprowadzając w przepisach art. 26e-26g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nowy rodzaj preferencji podatkowej dąży do stworzenia otoczenia sprzyjającego innowacjom, wspierającego konkurencyjność i rozwój polskiej gospodarki. Natomiast dotychczasowy instrument oddziaływania o szczególnym znaczeniu gospodarczym – tzw. ulga technologiczna – nie odniósł efektu w postaci pobudzenia gospodarki w kluczowych dla państwa obszarach.

Ulga na działalność badawczo-rozwojową polega na umożliwieniu odliczenia od podstawy opodatkowania określonych wydatków poniesionych na działalność badawczo-rozwojową. W uzasadnieniu do projektu ustawy zmieniającej wskazuje się, że ulga stanowi „rodzaj swoistej premii podatkowej za podejmowanie działalności badawczo-rozwojowej”.

W myśl art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenia takiego dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane.

Ponadto, Podatnik jest zobowiązany do wykazania poniesionych kosztów kwalifikowanych w zeznaniu, w którym rozlicza przychody uzyskane z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 26g ww. ustawy). Całkowita zaś kwota odliczenia nie może przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z tego źródła (art. 26e ust. 1 ww. ustawy).

Warunki skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową

Ulga na działalność badawczo-rozwojową znajdzie zastosowanie wówczas, gdy: (1) Podatnik uzyskujący przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2 ww. ustawy; (2) w ramach działalności gospodarczej ponosi on „koszty kwalifikowane” podlegające odliczeniu.

(1) Uzyskiwanie przez podatnika przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej

Z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) takiej spółki. Z uwagi jednak na przyjętą w ww. ustawie konstrukcję przypisywania poszczególnych przychodów do określonych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 ww. ustawy, w art. 5b ust. 2 powołanej ustawy określone zostało, że jeżeli spółka niemająca osobowości prawnej prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą (zdefiniowaną w art. 5a pkt 6 ww. ustawy), to przychody wspólnika z udziału w takiej spółce uznaje się za przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, czyli za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W rozważanym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca jest wspólnikiem m.in. w dwóch spółkach niemających osobowości prawnej (w Spółce jawnej i w Spółce komandytowej), prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, będących na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podmiotami „transparentnymi” podatkowo. W związku z powyższym, Wnioskodawca jest podatnikiem, uzyskującym przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej proporcjonalnie do Jego prawa do udziału w zyskach (równego w obu spółkach).

(2) Ponoszenie przez Podatnika „kosztów kwalifikowanych” podlegających odliczeniu

Zgodnie z art. 26e ww. ustawy, pod pojęciem „kosztów kwalifikowanych” należy rozumieć określone w zamkniętym katalogu koszty uzyskania przychodów, poniesione na działalność badawczo-rozwojową w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, z której podatnik uzyskuje przychody.

(A) Po pierwsze należy zauważyć, że „koszty kwalifikowane” muszą być bezwzględnie poniesione na cele działalności B+R, zgodnie z definicją legalną zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie budzi wątpliwości, że koszty kwalifikowane” ponoszone są na cele działalności B+R prowadzonej przez Spółkę jawną w rozumieniu ww. przepisów ustawy. Powyższy warunek jest zatem spełniony.

(B) Po drugie należy wskazać, że „koszty kwalifikowane” zostały wymienione w ustawie w zamkniętym katalogu. Oznacza to, że nie wszystkie koszty uzyskania przychodów ponoszone na działalność B+R mogą być uznane za „koszty kwalifikowane” podlegające odliczeniu.

W myśl art. 26e ust. 2 i 3 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, co do zasady, następujące koszty mogą podlegać odliczeniu:

  • należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy (wynagrodzenia pracownicze, emerytury, renty etc.) oraz składki na ubezpieczenia społeczne, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej;
  • nabycie materiałów i surowców bezpośredmo związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
  • ekspertyzy opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową;
  • odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym;
  • dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

  1. Możliwość odliczenia „kosztów kwalifikowanych w postaci odpisów amortyzacyjnych”

W myśl art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: „Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo -rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budów, budynków i lokali będących odrębną własnością. Do kosztów, o których mowa w zdaniu pierwszym, przepisu art. 23 ust. 1 pkt 45 nie stosuje się”.

W związku z tym, że stosowanie art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy zostało wyłączone, za koszty uzyskania przychodów uważa się również odpisy z tytułu zużycia wartości niematerialnych i prawnych dokonywane, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z powyższym, nic nie stoi na przeszkodzie, by Wnioskodawca jako podatnik zaliczał do kosztów kwalifikowanych odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych będących własnością Spółki komandytowej i wykorzystywanych w działalności B+R prowadzonej przez Spółkę jawną. Wartości niematerialne i prawne spełniają warunki uznania ich za koszty kwalifikowane, tzn:

  • na gruncie przepisów prawa podatkowego stanowią przedmiot amortyzacji dokonywanej przez podatnika;
  • wykorzystywane są w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W związku z powyższym, w rozważanym zdarzeniu przyszłym dokonanie na poziomie Wnioskodawcy odpisów amortyzacyjnych, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów, od wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej przez Spółkę jawną uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi na działalność B+R.

W rezultacie podatnik mający udział w proporcjonalnej wysokości w Spółce jawnej (w ramach której prowadzona jest działalność B+R) oraz w Spółce komandytowej (której własność stanowią wykorzystywane w działalności B+R wartości niematerialne i prawne) w ramach jednego źródła przychodu (w jednym zeznaniu podatkowym) rozpoznawać będzie wszelkie przychody oraz koszty uzyskania przychodów w oparciu o jego udział w zysku.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na podstawie art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma prawo w zeznaniu, w którym rozlicza przychody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej, prowadzonej przez Spółkę jawną i Spółkę komandytową, procentowo określoną w art. 26e ust. 7 ww. ustawy kwotę kosztów kwalifikowanych, proporcjonalnie do Jego udziału w zysku w tych spółkach, w postaci odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych w prowadzonej przez Spółkę jawną działalności badawczo-rozwojowej.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że możliwość skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową uwarunkowana jest następującymi wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przy założeniu spełnienia warunków wskazanych w argumentacji wniosku o interpretację):

  1. Konieczność prowadzenia badań podstawowych we współpracy z jednostką naukową (w razie, gdy koszty kwalifikowane ponoszone są na badania podstawowe)

Zgodnie z art. 26e ust. 4 ww. ustawy, „Koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki”.

Wnioskodawca wskazał w uzupełnieniu zdarzenia przyszłego, że Spółka jawna w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzi również badania podstawowe, zdefiniowane w art. 5a pkt 39 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Badania te mogą być prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu przepisów szczególnych.

W przypadku badań podstawowych prowadzonych na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową oraz w przypadku innych rodzajów badań, przy założeniu spełnienia pozostałych warunków (wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej), Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

    1) brak zwrotu kosztów kwalifikowanych w jakiejkolwiek formie

W myśl art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, „Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie”.

Prawo do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową będzie przysługiwać Podatnikowi tylko w zakresie kosztów kwalifikowanych, które nie zostały mu zwrócone w jakiejkolwiek formie (np. w związku z programami grantowymi, dotacjami).

W zakresie, w jakim koszty kwalifikowane zostaną Podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie, np. na podstawie dofinansowania w ramach programu grantowego, koszty te nie podlegają odliczeniu zgodnie z art. 26e ust. 5 ww. ustawy.

    2) brak prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej

Zgodnie z art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, „Prawo do odliczenia nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia”.

Spółka jawna jako podmiot prowadzący działalność badawczo-rozwojową nie prowadzi i obecnie nie planuje prowadzić działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zakładając, że w planowanym zdarzeniu przyszłym status Spółki jawnej jako podmiotu, który nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, nie ulegnie zmianie, może ona (przy spełnieniu pozostałych warunków wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej) skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

    3) wymóg prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej

Zgodnie z art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, „Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej”.

Wnioskodawca wskazał w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, że będzie On, zarówno w Spółce jawnej, jak i Spółce komandytowej, wyodrębniać koszty działalności badawczo-rozwojowej.

W związku z powyższym, Wnioskodawca może (przy spełnieniu pozostałych warunków wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej) skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Reasumując, przy uwzględnieniu argumentacji przedstawionej we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz w uzupełnieniu do wniosku, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ma On prawo, na podstawie art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczyć jako koszty kwalifikowane odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych Spółki komandytowej w wysokości określonej w art. 26e ust. 7 ww. ustawy oraz proporcjonalnie do Jego udziału w zysku w Spółce komandytowej.

Dodatkowo Wnioskodawca chciałby wskazać celem uzupełnienia, że Spółka komandytowa nie prowadzi działalności badawczo-rozwojowej w świetle art. 5a pkt 38 ww. ustawy. Spółka komandytowa jednak jest właścicielem wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu art. 22b ww. ustawy, od których dokonuje odpisów amortyzacyjnych, a które wykorzystywane są w działalności badawczo-rozwojowej Spółki jawnej. Odpisy amortyzacyjne dokonywane przez Spółkę komandytową spełniają definicję kosztów kwalifikowanych zawartą w art. 26e ust. 3 ww. ustawy.

Wątpliwość Wnioskodawcy sprowadza się zatem do rozstrzygnięcia, czy ma On prawo odliczyć koszty kwalifikowane w postaci odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych będących własnością Spółki komandytowej, wykorzystywanych na podstawie umowy licencji przez Spółkę jawną w prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej. Mamy bowiem do czynienia z sytuacją, w której jedna spółka (Spółka jawna) prowadzi działalność badawczo-rozwojową, a druga (Spółka komandytowa) posiada wartości niematerialne i prawne, od których dokonywane są odpisy amortyzacyjne. W ocenie Wnioskodawcy, w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, taka sytuacja nie pozbawia Go prawa do odliczenia tych odpisów amortyzacyjnych jako kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 26e ust. 3 ww. ustawy. Wnioskodawca jako osoba fizyczna jest bowiem podatnikiem podatku dochodowego rozliczającym przychody z działalności gospodarczej zarówno Spółki komandytowej, jak i Spółki jawnej (w jednym zeznaniu podatkowym, w którym rozlicza przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030. z późn. zm. określanego w dalszej części skrótem k.s.h.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do treści art. 22 § 1 k.s.h., spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Spółką komandytową jest natomiast spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona (art. 102 k.s.h.).

Zgodnie z art. 5b ust 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

W myśl natomiast art. 5a pkt 26 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Z powyższych przepisów wynika, że spółka jawna, jako osobowa spółka prawa handlowego, nie posiada na gruncie podatków dochodowych zdolności podatkowej. Tym samym z punktu widzenia podatków dochodowych podatnikami są poszczególni wspólnicy tych spółek, a nie spółka. Sposób opodatkowania dochodu (przychodu) z tytułu udziału w spółce jawnej, jest uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem ww. spółki jest osoba fizyczna, to dochód (przychód) z udziału w tej spółce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, stosownie do treści art. 8 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

  1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
  2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje również rodzaje działalności, które uprawniają podatników do odliczenia kosztów kwalifikowanych w zeznaniu podatkowym. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ww. ustawy, działalność badawczo-rozwojowa oznacza „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

Zgodnie z art. 5a pkt 39 ww. ustawy, badania naukowe oznaczają:

  1. „badania podstawowe – oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
  2. badania stosowane – prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
  3. badania przemysłowe – badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych”.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ww. ustawy, prace rozwojowe oznaczają „nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

  1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
  2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna”.

Ustawodawca w art. 26e ust. 2 ww. ustawy doprecyzował, że kosztami kwalifikowanymi są:

  1. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej;
  2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
  3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2014 r., poz. 1620 oraz z 2015 r., poz. 249 i 1268) na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej;
  4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4.

Zgodnie z art. 26e ust. 3 ww. ustawy, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Do kosztów, o których mowa w zdaniu pierwszym, przepisu art. 23 ust. 1 pkt 45 nie stosuje się.

Ponadto przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidują następujące warunki odliczenia kosztów kwalifikowanych:

  • koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (art. 26e ust. 4 ww. ustawy),
  • koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie (art. 26e ust. 5 ww. ustawy),
  • prawo do odliczenia przysługuje podatnikowi, jeżeli w danym roku podatkowym nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 26e ust. 6 ww. ustawy),
  • podatnicy korzystający z odliczenia kosztów kwalifikowanych są obowiązani wykazać w zeznaniu koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu (art. 26f ww, ustawy),
  • odliczenie, o którym mowa w art. 26e, podatnik wykazuje w zeznaniu, w którym rozlicza przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 (art. 26g ww. ustawy).

Kwota kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu jest ograniczona limitem. Zgodnie z art. 26e ust. 7 ww. ustawy, cyt.: „Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

  1. w odniesieniu do kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 – 30% tych kosztów;
  2. w odniesieniu do kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4 i ust. 3:
    1. 20% tych kosztów – jeżeli podatnik jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej,
    2. 10% tych kosztów – w przypadku pozostałych podatników”.

Ponadto, zgodnie z art. 26e ust. 8 ww. ustawy, cyt: „Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia — odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe następujące bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia”.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu przepisu art. 3 ust. 1 i la ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 584, z późn, zm.). Wnioskodawca jest wspólnikiem w … Spółka jawna (dalej również: „Spółka jawna”) oraz komandytariuszem w … Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej również: „Spółka komandytowa”).

Spółka jawna w ramach swojej działalności gospodarczej prowadzi działalność badawczo-rozwojową (dalej również: „działalność B+R”) w rozumieniu definicji legalnej zawartej w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka jawna wyodrębnia oraz nadal będzie wyodrębniać w prowadzonej ewidencji rachunkowej koszty działalności badawczo-rozwojowej. Spółka jawna, na chwilę złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz uzupełnienia do wniosku, kwalifikowana jest jako średni przedsiębiorca, zgodnie z definicją zawartą w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej. Prowadzenie działalności B+R jest możliwe dzięki współpracy gospodarczej ze Spółką komandytową, która na podstawie umowy za wynagrodzeniem udziela Spółce jawnej licencji na korzystanie z praw własności intelektualnej wykorzystywanych w działalności B+R, takich jak: prawa określone w ustawie z dnia 20 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.), w szczególności: znaki towarowe, wzory przemysłowe, patenty i prawa do uzyskania patentu oraz wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how), np. w postaci specjalistycznej udokumentowanej wiedzy i informacji o charakterze technicznym oraz doświadczenia.

Spółka jawna jest jednocześnie jedynym podmiotem gospodarczym, któremu udzielona została licencja na korzystanie z praw własności intelektualnej będących własnością Spółki komandytowej. Wskazane prawa własności intelektualnej stanowią w Spółce komandytowej wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 22b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że następujące warunki powinny zostać spełnione łącznie, aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym:

  1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
  2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osob fizycznych,
  3. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ww. ustawy, przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
  4. podatnik nie prowadził w roku podatkowym działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia,
  5. w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1 ww. ustawy, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
  6. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
  7. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  8. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.

Ponadto, zgodnie z art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, cyt.: „Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

W ocenie tutejszego Organu, nie jest możliwe odliczenie przez Wnioskodawcę – jako koszty kwalifikowane — przypadającej na Niego części odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych Spółki komandytowej, w wysokości określonej w art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka komandytowa nie będzie prowadzić bowiem działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38 ww. ustawy i nie będzie mogła w związku z tym wyodrębnić w swoich księgach rachunkowych kosztów działalności badawczo-rozwojowej. Ponadto Spółka jawna, która będzie prowadzić taką działalność nie będzie mogła wykazać w prowadzonych przez siebie księgach rachunkowych i zaliczyć do swoich kosztów jako koszty kwalifikowane, wymienione w art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych będących własnością Spółki komandytowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj