Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-567/16-8/GF
z 9 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2016 r. (data wpływu 5 maja 2016 r.), uzupełnione pismem z dnia 24 czerwca 2016 r. (data nadania 27 czerwca 2016 r., data wpływu 29 czerwca 2016 r.) na wezwanie z dnia 15 czerwca 2016 r. Nr IPPB4/4511-567/16-2/GF (data nadania 16 czerwca 2016 r., data doręczenia 21 czerwca 2016 r.) oraz uzupełnione pismem z dnia 4 lipca 2016 r. (data nadania 5 lipca 2016 r., data wpływu 7 lipca 2016 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie telefoniczne z dnia 4 lipca 2016 r. oraz uzupełnione pismem z dnia 29 lipca 2016 r. (data nadania 29 lipca 2016 r., data wpływu 1 sierpnia 2016 r.) na wezwanie z dnia 21 lipca 2016 r. Nr IPPB4/4511-567/16-6/GF (data nadania 22 lipca 2016 r., data doręczenia 26 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odszkodowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odszkodowania.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 15 czerwca 2016 r. Nr IPPB4/4511-567/16-2/GF (data nadania 16 czerwca 2016 r., data doręczenia 21 czerwca 2016 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Pismem z dnia 24 czerwca 2016 r. (data nadania 27 czerwca 2016 r., data wpływu 29 czerwca 2016 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła ww. braki formalne w terminie.

W związku z dalszymi wątpliwościami tut. organ wezwał Wnioskodawczynię telefonicznie w dniu 4 lipca 2016 r. (na tę okoliczność została sporządzona notatka służbowa) do uzupełnienia braków poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego. Pismem z dnia 4 lipca 2016 r. (data nadania 5 lipca 2016 r., data wpływu 7 lipca 2016 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła powyższe.

Pismem z dnia 21 lipca 2016 r. Nr IPPB4/4511-567/16-6/GF (data nadania 22 lipca 2016 r., data doręczenia 26.07.2016 r.) tut. Organ ponownie wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Pismem z dnia 29 lipca 2016 r. (data nadania 29 lipca 2016 r., data wpływu 1 sierpnia 2016 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła ww. braki formalne w terminie.

We wniosku i uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest byłym pracownikiem. Była zatrudniona na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. W dniu 13 stycznia 2015 r., w trakcie zwolnień grupowych, wręczono Wnioskodawczyni rozwiązanie umowy z dniem 31 maja 2015 r. W spółce, w której pracowała Wnioskodawczyni, zwolnienia grupowe, na podstawie ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, odbywały się w czasie 1 stycznia 2015 r. – 31 marca 2015 r. na podstawie regulaminu zwolnień grupowych, jak również na podstawie porozumienia w sprawie zasad przeprowadzenia zwolnień grupowych między byłym zakładem pracy Wnioskodawczyni a zakładową organizacją związkową działającą w spółce. Zwalniany pracownik otrzymał odprawy wynikające z kodeksu pracy oraz dodatkowe odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracowników, uzależnione od stażu pracy u pracodawcy. Dodatkowe odszkodowanie miało być zadośćuczynieniem za utratę pracy. Porozumienie ze związkami zawodowymi zostało zawarte na czas określony, zgodnie z regulaminem zwolnień grupowych (1.01.2015 r. - 31.03.2015 r.) - liczy się data podpisania wypowiedzenia umowy lub wypowiedzenia zmieniającego lub porozumienia stron. Porozumienie określało zasady rozwiązania stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika oraz wysokości i zasady wypłaty odpraw i dodatkowych odszkodowań oraz dodatkowych innych świadczeń. Odprawy oraz dodatkowe odszkodowania miały być wypłacone z ostatnim wynagrodzeniem umowy o pracę. Zgodnie z zapisami porozumienia zawartego pomiędzy pracodawcą, a związkami zawodowymi, dotyczącego rozwiązania umowy z pracownikami z przyczyn niedotyczących pracowników, w ostatnim miesiącu pracy zostało Wnioskodawczyni wypłacone dodatkowe odszkodowanie oraz inne świadczenia przysługujące z tytułu tego zwolnienia. Od dodatkowego odszkodowania pracodawca potrącił podatek dochodowy.

W październiku 2014 r. ustawodawca dokonał dodatkowego wpisu w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. poz. 1328). W treści tego artykułu dookreślono, że zwolnione z opodatkowania są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych. Od wypłaconego Wnioskodawczyni dodatkowego odszkodowania pracodawca potracił podatek dochodowy.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała, że dodatkowe odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracowników przyznano Wnioskodawczyni na podstawie Regulaminu zwolnień grupowych, jak również na na podstawie Porozumienia w sprawie zasad przeprowadzenia zwolnień grupowych między byłym zakładem pracy Wnioskodawczyni a zakładową organizacją związkową działającą w spółce, czyli zgodnie z art. 9 § 1 Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r., dokumenty te stanowią normatywne źródło prawa pracy.

Pismem z dnia 4 lipca 2016 r. Wnioskodawczyni doprecyzowała, że zwolnienia grupowe nie odbywały się w ramach programu dobrowolnych odejść dla pracowników.

Pismem z dnia 29 lipca 2016 r. Wnioskodawczyni doprecyzowała, że przedmiotowe odszkodowanie nie otrzymała w związku z dobrowolnym przystąpieniem do porozumienia w sprawie zasad przeprowadzenia zwolnień grupowych. Regulamin zwolnień grupowych był uzgadniany z zakładową organizacją związkową działającą w spółce. Został on podany pracownikom wewnętrzna pocztą elektroniczną i wprowadzony w życie 1 stycznia 2015 r. Wnioskodawczyni sama, dobrowolnie nie przystępowała do programu odejść dla pracowników.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wartość odszkodowania wypłaconego pracownikowi, na podstawie porozumienia zawartego między pracodawcą, a zakładową komisją związkową, dotyczącego rozwiązania umów z pracownikami z przyczyn niedotyczących pracowników, na mocy którego wypłacono dodatkowe odszkodowanie z tego tytułu, jest wolne od podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wartość odszkodowania wynikająca wprost z porozumienia zbiorowego oraz z uwagi na brak na liście wyjątków wykluczenia takowego odszkodowania, powinna korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Porozumienie zawarte pomiędzy pracodawcą a związkami zawodowymi, na podstawie którego Wnioskodawczyni otrzymała dodatkowe odszkodowanie (wysokość i zasady wypłat ustalono w porozumieniu), wynikało z innych opartych na ustawie porozumień, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r.- Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr. 21, poz. 94, z poźn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 powołanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Zgodnie z aktualnie obowiązującą treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Nowe brzmienie przepisu - zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw - ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie natomiast z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r., poz. 1502) ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Jak wynika ze stanu faktycznego, Wnioskodawczyni jest byłym pracownikiem. Była zatrudniona na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. W dniu 13 stycznia 2015 r. w trakcie zwolnień grupowych wręczono Wnioskodawczyni rozwiązanie umowy, kończącą umowę z dniem 31 maja 2015 r. Zwalniany pracownik otrzymał odprawy wynikające z kodeksu pracy oraz dodatkowe odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracowników, uzależnione od stażu pracy. Dodatkowe odszkodowanie miało być zadośćuczynieniem za stratę pracy. Zgodnie z zapisami porozumienia zawartego pomiędzy pracodawcą a związkami zawodowymi dot. rozwiązania umowy z pracownikami z przyczyn niedotyczących pracowników, zostało Wnioskodawczyni wypłacone w ostatnim miesiącu pracy dodatkowe odszkodowanie oraz inne świadczenia przysługujące z tytułu tego zwolnienia.

Dodatkowe odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracowników przyznano Wnioskodawczyni na podstawie Regulaminu zwolnień grupowych, jak również na na podstawie Porozumienia w sprawie zasad przeprowadzenia zwolnień grupowych między byłym zakładem pracy Wnioskodawczyni a zakładową organizacją związkową działającą w spółce, czyli zgodnie z art. 9 § 1 Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r., dokumenty te stanowią normatywne źródło prawa pracy.

Od dodatkowego odszkodowania pracodawca potrącił podatek dochodowy.

Zwolnienia grupowe nie odbywały się w ramach programu dobrowolnych odejść dla pracowników.

Przedmiotowe odszkodowanie Wnioskodawczyni nie otrzymała w związku z dobrowolnym przystąpieniem do porozumienia w sprawie zasad przeprowadzenia zwolnień grupowych.

Regulamin zwolnień grupowych był uzgadniany z zakładową organizacją związkową działającą w spółce. Został on podany pracownikom wewnętrzna pocztą elektroniczną i wprowadzony w życie 1 stycznia 2015 r.

Wnioskodawczyni sama, dobrowolnie nie przystępowała do programu odejść dla pracowników.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy opisane wyżej świadczenie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego przyjmując za Wnioskodawczynią, że przedmiotowe odszkodowanie nie otrzymała w związku z dobrowolnym przystąpieniem do porozumienia, w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art . 21 ust. 1 pkt 3 ustawy w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, który to przepis na mocy art . 14 ustawy zmieniającej m. in. ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie do dochodów uzyskanych z tego tytułu od 1 stycznia 2014 r. Skoro bowiem, jak wskazuje Wnioskodawczyni, zgodnie z zapisami porozumienia zawartego pomiędzy pracodawcą a zakładową organizacją związkową, dotyczącymi rozwiązania umowy z pracownikami z przyczyn niedotyczących pracowników, zostało Wnioskodawczyni wypłacone dodatkowe odszkodowanie w związku z utratą pracy, na podstawie porozumienia wynikającego z art . 9 § 1 Kodeksu pracy, to spełniona została w tym zakresie przesłanka do zastosowania zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art . 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten w nowym brzmieniu wyraźnie wskazuje, że wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na podstawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art . 9 § 1 ustawy Kodeks pracy.

Reasumując, odszkodowanie wypłacone Wnioskodawczyni na podstawie porozumienia wynikającego z art. 9 § 1 Kodeksu pracy zawartego pomiędzy pracodawcą a zakładową organizacją związkową będzie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania na mocy znowelizowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.