Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-130/16/AB
z 13 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 lutego 2016 r. (data wpływu 12 lutego 2016 r.) uzupełnionym pismem z 25 kwietnia 2016 r. (data wpływu 4 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania na rzecz najemców opłat za zużycie wody, odprowadzanie ścieków oraz wywozu nieczystości w ramach usług najmu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania na rzecz najemców opłat za zużycie wody, odprowadzanie ścieków oraz wywozu nieczystości w ramach usług najmu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 kwietnia 2016 r. (data wpływu 4 maja 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 19 kwietnia 2016 r. znak: IBPP2/4512-130/16/AB.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest firmą zajmująca się wynajmem pomieszczeń w pawilonie handlowym, będącym własnością M. Z każdym najemcą podpisywana jest osobna umowa najmu (załącznik nr 1), której Rozdział 3 "Opłaty eksploatacyjne" brzmi:

1. Najemca obowiązany jest do uiszczania opłat z tytułu świadczeń dodatkowych zwanych opłatami Eksploatacyjnymi.
2. Opłaty eksploatacyjne obejmują wszelkie opłaty związane z zaopatrzeniem Przedmiotu Najmu w nośniki energii, wody, kanalizacji ściekowej, ogrzewania, klimatyzacji, linii telefonicznej itp. - które zużywane będą na potrzeby Przedmiotu Najmu, a będą możliwe do ustalenia na podstawie wskazań zainstalowanych na wyłączne potrzeby Najemcy liczników - według wskazań tych liczników.
3. Należność za utrzymanie porządku rozliczana będzie ryczałtem proporcjonalnie do zajmowanej powierzchni i wynosić będzie w miesiącach od kwietnia do października 30,00 zł netto, a w miesiącach od listopada do marca 36,00 zł netto.
4. W przypadku innych opłat eksploatacyjnych, których wysokość nie jest możliwa do ustalenia na podstawie wskazań licznika, rozliczenie nastąpi proporcjonalnie do zajmowanej przez Najemcę powierzchni.
5. Wszystkie opłaty eksploatacyjne, które mogą być rozliczane przez Najemcę bezpośrednio z dostawcą lub z wykonawcą świadczenia, Najemca obowiązany jest płacić bezpośrednio dostawcy lub wykonawcy.
   
   

Umowa z J (załącznik nr 2) zawiera nieco inne zapisy (intencja ta sama). Paragraf 4, punkt 1 brzmi: Najemca zobowiązany jest zawrzeć odrębne umowy z lokalnymi przedsiębiorstwami na dostawę usług związanych z używaniem i utrzymaniem Przedmiotu najmu. Jeżeli okazałoby się to niemożliwe, Wynajmujący zawrze takie umowy i będzie refakturował bez narzutu dostawę tych usług na Najemcę wraz z podatkiem VAT wg stawki obowiązującej dla usługi najmu, na podstawie wskazań zainstalowanych na potrzeby Najemców liczników - według wskazań tych liczników. W takim przypadku Najemca będzie płacił odpowiednie kwoty na rachunek Wynajmującego podany na fakturze VAT w terminie 20 dni (...).

W pawilonie handlowym podliczniki wody (ten sam odczyt do rozliczenia odprowadzania ścieków) zainstalowane są u kilku podnajemców. Rozliczenie wody i ścieków na najemców odbywa się w ten sposób, że w pierwszej kolejności ustala się zużycie według liczników, następnie pozostałą kwotę z faktury za zużycie wody i odprowadzenie ścieków dzieli się pomiędzy wszystkich najemców według powierzchni (patrz załącznik nr 3). Rozliczenie wywozu nieczystości i opłata za dzierżawę pojemników odbywa się proporcjonalnie do zajmowanej powierzchni najmu.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad. 1.

Umowy z dostawcami mediów (wody, ścieków, wywozu nieczystości) zawarte są przez Wnioskodawcę w imieniu Wnioskodawcy, gdyż Wnioskodawca jest właścicielem wynajmowanego obiektu (istnieje tylko jedno przyłącze wodno-kanalizacyjne). Najemcy Wnioskodawcy nie składali specjalnych upoważnień do podpisania umów z dostawami mediów (wody, ścieków, wywozu nieczystości).

Ad. 2.

Wnioskodawca jako nabywca mediów (strona umowy) ponosi między innymi koszty zużycia wody, odprowadzenia ścieków i wywozu nieczystości. Wnioskodawca jest podmiotem pośredniczącym pomiędzy usługodawcą (dostawcą mediów), a rzeczywistym nabywcą usługi (najemcą Wnioskodawcy). Zdaniem Wnioskodawcy ponosi on koszty w swoim imieniu, ale na rzecz najemcy.

Ad. 3.

Wnioskodawca podpisał umowy z jednym dostawcą wody, z jednym odbiorcą ścieków i odbiorcą nieczystości; separator tłuszczów oczyszczany jest na podstawie odrębnego zlecenia. Ze względu na jeden główny licznik wody dostawca wody dokonuje jednego odczytu dotyczącego całego obiektu i nie jest możliwe na dzień dzisiejszy wykonanie kilku podłączeń (na podstawie zużycia wody liczona jest wielkość odprowadzonych ścieków).

Ze względu na ograniczoną ilość wolnej powierzchni przeznaczonej na ustawienie kontenerów na śmieci tylko główny najemca, którym jest Spółka J posiada własne pojemniki na składowanie odpadów (podpisał odrębną umowę). O zużyciu mediów (wody, ścieków, wywozu nieczystości) decyduje zawsze najemca; od niego zależy, jaka ilość wody (ścieków) zostanie zużyta i ile śmieci wyrzuci, może mieć cały czas odkręcony kran, tylko podlicznik pokaże zużycie w jego lokalu i tą ilością zostanie obciążony.

Ad. 4.

Opłata za wywóz śmieci w danym miesiącu liczona jest w oparciu o zajmowaną powierzchnię. Opłata za zużycie wody (odprowadzenie ścieków) liczona jest w dwojaki sposób; część lokali (do których została doprowadzona woda) posiada własne liczniki i zużycie wody (odprowadzenie ścieków) rozliczane jest na podstawie wskazań tego licznika. Dodatkowo zużycie wody na pasażu, w łazienkach, opłaty abonamentowe (wspólne) rozliczane są na wszystkich najemców w proporcji do zajmowanej powierzchni.

Ad. 5.

Umowa najmu w osobnym paragrafie zawiera cenę za najem powierzchni (czynsz) i osobno (w osobnym paragrafie) zawiera stwierdzenie (przykładowe), że: „Najemca obowiązany jest do uiszczania opłat z tytułu świadczeń dodatkowych zwanych opłatami eksploatacyjnymi. Opłaty eksploatacyjne obejmują wszelkie opłaty związane z zaopatrzeniem Przedmiotu Najmu w nośniki energii, wody, kanalizacji ściekowej, ogrzewania, wywozu śmieci itp. - które zużywane będą na potrzeby Przedmiotu Najmu”.

Ad. 6.

Z tytułu umowy najmu, Najemca lokalu płaci stały z góry uzgodniony czynsz, który podlega rocznej indeksacji. Zużycie mediów (między innymi; wody, ścieków i wywozu nieczystości) jest zmienne w zależności od zużycia (wskazań licznika głównego i podliczników) oraz ilości wywiezionych w danym miesiącu śmieci.

Ad. 7.

Wnioskodawca nie nalicza marży obciążając podnajemców za media. Całą wartość faktury od dostawcy mediów (woda, ścieki, wywóz nieczystości itp.) przenosi na poszczególne lokale. Wnioskodawca ponosi również koszty niewynajętej powierzchni (proporcjonalnie do powierzchni; licznik nie pokazuje zużycia).

Ad. 8.

Symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług:

Tabela – załącznik PDF

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do obciążenia najemców opłatą za zużycie wody i odprowadzenie ścieków (zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 kwietnia 2015 r.) należy przyjąć stawkę właściwą dla usługi odprowadzenia ścieków i zużycia wody wynoszącą na dzień dzisiejszy 8%, znajdującą się na fakturze dostawcy mediów? Czy do refakturowania usługi wywozu nieczystości należy przyjąć stawkę jak dla usługi najmu wynosząca 23%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy do obciążenia najemców opłatą za zużycie wody i odprowadzenie ścieków (zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 kwietnia 2015 r.) należy przyjąć stawkę właściwą dla usługi odprowadzenia ścieków i zużycia wody wynoszącą na dzień dzisiejszy 8%, znajdującą się na fakturze dostawcy mediów. Do refakturowania usługi wywozu nieczystości należy przyjąć stawkę jak dla usługi najmu wynosząca 23%. Tak wynika z interpretacji indywidualnych dostępnych na stronach internetowych: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 listopada 2015 r., nr IPPP2/4512-735/15-4/MAO, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 października 2015 r., nr IBPP2/4512-619/15/BW, czy Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 22 września 2015 r., nr IPTPP3/4512-207/15-4/OS. W ostatnio wydawanych interpretacjach indywidualnych organy podatkowe wyjaśniają że media (dostawa wody, energii elektrycznej, odprowadzenie ścieków) należy traktować jak świadczenia odrębne od najmu, jeżeli najemca ma możliwość wyboru ilości zużycia mediów (czyli gdy decyduje o wielkości zużycia mediów). Zezwalają tym samym na refakturowanie mediów, gdy przykładowo wielkość zużycia mediów jest określana na podstawie wskazań liczników lub w oparciu o powierzchnię wynajmowanego lokalu (pawilonu handlowego). Odmienne stanowisko organów podatkowych dotyczy opłaty za wywóz nieczystości, która to opłata winna być traktowana łącznie z najmem jako jedna usługa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywca usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady – niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę).

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W myśl z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146 f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest firmą zajmująca się wynajmem pomieszczeń w pawilonie handlowym. Z każdym najemcą podpisywana jest osobna umowa najmu. Najemca obowiązany jest do uiszczania opłat z tytułu świadczeń dodatkowych zwanych opłatami Eksploatacyjnymi. Opłaty eksploatacyjne obejmują wszelkie opłaty związane z zaopatrzeniem Przedmiotu Najmu w nośniki energii, wody, kanalizacji ściekowej, ogrzewania, klimatyzacji, linii telefonicznej itp. - które zużywane będą na potrzeby Przedmiotu Najmu, a będą możliwe do ustalenia na podstawie wskazań zainstalowanych na wyłączne potrzeby Najemcy liczników - według wskazań tych liczników.

Ponadto Wnioskodawca ma podpisaną umowę ze Spółką J, która zawiera nieco inne zapisy tj. Najemca zobowiązany jest zawrzeć odrębne umowy z lokalnymi przedsiębiorstwami na dostawę usług związanych z używaniem i utrzymaniem Przedmiotu najmu. Jeżeli okazałoby się to niemożliwe, Wynajmujący zawrze takie umowy i będzie refakturował bez narzutu dostawę tych usług na Najemcę wraz z podatkiem VAT wg stawki obowiązującej dla usługi najmu, na podstawie wskazań zainstalowanych na potrzeby Najemców liczników - według wskazań tych liczników. W takim przypadku Najemca będzie płacił odpowiednie kwoty na rachunek Wynajmującego podany na fakturze VAT w terminie 20 dni (...).

Wnioskodawca jest podmiotem pośredniczącym pomiędzy usługodawcą (dostawcą mediów), a rzeczywistym nabywcą usługi (najemcą Wnioskodawcy). Wnioskodawca ponosi koszty w swoim imieniu, ale na rzecz najemcy.

Wnioskodawca nie nalicza marży obciążając podnajemców za media. Całą wartość faktury od dostawcy mediów (woda, ścieki, wywóz nieczystości itp.) przenosi na poszczególne lokale.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że w myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 380 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zgodnie z art. 693 K.c. przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

W przedmiotowej sprawie celem ustalenia właściwej stawki należy najpierw ocenić czy mamy do czynienia z jedną kompleksową usługą, czy też ze świadczeniami odrębnymi.

Należy zauważyć, że zgodnie z aktualną linią orzecznictwa (wyrok TSUE w sprawie C-42/14 Wojskowa Agencja Mieszkaniowa) w sytuacji gdy mamy do czynienia z mediami takimi jak: dostawa wody, energii elektrycznej, energii cieplnej, to co do zasady uznajemy je za usługi odrębne od stricte usługi najmu w sytuacji gdy najemca ma możliwość wyboru ilości zużycia mediów. Zatem kryterium zużycia będzie jednym z czynników decydujących o odrębności świadczeń.

W przedmiotowej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca, najemcy pomieszczeń mają możliwość decydowania o wielkości zużycia mediów w przypadku wody i ścieków, gdyż podlicznik pokaże zużycie w jego lokalu i tą ilością zostanie obciążony bez naliczania marży.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie wielkość zużycia ww. mediów dostarczanych do wynajmowanych pomieszczeń (tj. wody i ścieków) określana jest na podstawie wskazań liczników (podliczników). Najemca decyduje o wysokości zużycia wody oraz odprowadzanych ścieków.

Tak więc w takich przypadkach dostawę ww. mediów tj. dostarczanie wody oraz odprowadzanie ścieków należy traktować odrębnie od usługi najmu z zastosowaniem właściwej stawki podatku dla danej usługi.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. – 8%), pod pozycją 142 znajdują się usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 37 „Usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków”.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa usługi”. Tak więc, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Zatem zapis ex 37 oznacza, że z grupy PKWiU 37 pod nazwą „Usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków kanalizacyjnych, osady ze ścieków kanalizacyjnych” opodatkowaniu wg stawki 8% podlegają wyłącznie usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) pod symbolem PKWiU 37 mieszczą się „Usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków; osady ze ścieków kanalizacyjnych”.

W tym grupowaniu zgodnie z rozporządzeniem mieszczą się:

• 37.00 „Usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków; osady ze ścieków kanalizacyjnych”,
• 37.00.1 „Usługi związane ze ściekami”,
• 37.00.11 „Usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków”,
• 37.00.11.0 „Usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków”,
• 37.00.12 „Usługi związane z opróżnianiem szamb i dołów gnilnych”,
• 37.00.12.0 „Usługi związane z opróżnianiem szamb i dołów gnilnych”,
• 37.00.2 „Osady ze ścieków kanalizacyjnych”,
• 37.00.20 „Osady ze ścieków kanalizacyjnych”,
• 37.00.20.0 „Osady ze ścieków kanalizacyjnych”.
  
  

Z kolei w poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy, ustawodawca wymienił „usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych” – PKWiU 36.00.20.0, natomiast w poz. 141 tego załącznika mieszczą się „usługi związane z handlem wodą dostarczaną za pośrednictwem sieci wodociągowych” – PKWiU 36.00.30.0.

A zatem mając powyższe na uwadze w przypadku obciążenia przez Wnioskodawcę najemców kosztem zużytej wody i odprowadzania ścieków zastosowanie znajdzie stawka VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 powołanej ustawy w powiązaniu z załącznikiem nr 3 do ustawy poz. 140, 141 i poz. 142, o ile faktycznie czynności te sklasyfikowane są pod symbolem PKWiU 36.00.20.0, 36.00.30.0, 37.00.11.

W odniesieniu do usługi wywozu nieczystości, należy zauważyć, iż czynności te powinny być traktowane jako odrębne od usługi najmu, jeżeli najemca ma możliwość dokonania wyboru świadczeniodawcy tych usług.

Zauważyć jednakże należy, że w ustawie z dnia 13 września 1996r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 250) w rozdziale 3a – „Gospodarowanie odpadami komunalnymi przez gminę” wskazano, iż gminy są obowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy. Rada gminy może, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, postanowić o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne (art. 6c pkt 1 i 2).

W myśl art. 6h tej ustawy właściciele nieruchomości, o których mowa w art. 6c, są obowiązani ponosić na rzecz gminy, na terenie której są położone ich nieruchomości, opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

W myśl natomiast art. 2 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy, ilekroć jest mowa o właścicielach nieruchomości rozumie się przez to także współwłaścicieli, użytkowników wieczystych oraz jednostki organizacyjne i osoby posiadające nieruchomości w zarządzie lub użytkowaniu, a także inne podmioty władające nieruchomością.

Wobec powyższego obowiązek deklarowania i wnoszenia opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi (wywóz nieczystości) ciąży na ww. podmiotach.

Z powyższego wynika zatem, że podmiotem zobowiązanym do uiszczenia opłaty na rzecz gminy za wywóz odpadów komunalnych jest Wnioskodawca. Następnie Wnioskodawca obciąża kosztami ww. opłat najemców.

Biorąc po uwagę powyższe stwierdzić należy, że skoro organizowanie odbioru śmieci leży w gestii gmin, a wybór firmy dokonującej odbioru nieczystości następuje zwykle w drodze przetargu, to najemca nie ma wyboru świadczeniodawcy. W tej sytuacji, ze względu na brak wyboru, wywóz nieczystości należy traktować jako świadczenie jednolite z najmem.

Zatem w analizowanej sprawie, w części dotyczącej obciążenia najemców opłatą za wywóz nieczystości Wnioskodawca powinien potraktować te opłaty jako element kalkulacyjny czynszu za najem i opodatkować stawką właściwą dla usługi najmu, czyli w przypadku lokali użytkowych stawką 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zmiana któregokolwiek elementu opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci ważność.

Ponadto zaznacza się, że interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie pytania oraz przedstawionego stanowiska. Zatem nie rozstrzyga o opodatkowaniu pozostałych opłat eksploatacyjnych wymienionych w opisie stanu faktycznego, bowiem powyższe nie było przedmiotem wniosku.

Dodatkowo podkreślić należy, że interpretacja nie rozstrzyga o prawidłowości wskazanych klasyfikacji statystycznych (PKWiU), bowiem tut. organ nie jest właściwym organem w tym zakresie. W konsekwencji wskazane klasyfikacje zostały przyjęte jako element stanu faktycznego niepodlegający ocenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.