Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-155/16-2/MK
z 18 maja 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2016 r. (data wpływu 23 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty premii inwestycyjnej uczestnikowi funduszu poprzez nabycie na jego rzecz dodatkowych jednostek uczestnictwa za kwotę tej premii oraz wynikających z tego tytułu obowiązków płatnika – jest:

  • nieprawidłowe - w części dotyczącej braku powstania przychodu (pytanie Nr 1 wniosku).
  • prawidłowe - w pozostałym zakresie.


UZASADNIENIE


W dniu 23 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty premii inwestycyjnej uczestnikowi funduszu poprzez nabycie na jego rzecz dodatkowych jednostek uczestnictwa za kwotę tej premii oraz wynikających z tego tytułu obowiązków płatnika.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A. (dalej - „Wnioskodawca”) jest towarzystwem działającym na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 157; dalej - „ustawa o funduszach inwestycyjnych”). Zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych, towarzystwo tworzy fundusz inwestycyjny i jako organ funduszu zarządza nim i reprezentuje w stosunkach z osobami trzecimi.

W ramach prowadzonej działalności towarzystwo uprawnione jest oferować klientom - pracodawcom, którzy mają zamiar tworzyć Emerytalne Plany Oszczędnościowe (dalej - „Program”, „Plan” lub „EPO”) możliwość wnoszenia przez pracodawcę składek pracowników do funduszu inwestycyjnego w ramach takiego Programu.


Zasady tworzenia i prowadzenia EPO regulowane jest przez zawieraną z poszczególnymi pracodawcami umowę o prowadzenie Emerytalnego Planu Oszczędnościowego (dalej - „Umowa EPO"). Szczegółowe warunki udziału w( Programie określone są w Zasadach uczestnictwa stanowiących załącznik do Umowy EPO (dalej - „Zasady Uczestnictwa”). Umowa EPO oraz stanowiące załącznik do niej Zasady Uczestnictwa określają m.in.:

  1. formę Programu wraz ze wskazaniem zarządzającego, który będzie gromadził środki i zarządzał nimi na podstawie Umowy EPO,
  2. warunki i tryb przystępowania do Planu i występowania z niego przez pracowników,
  3. wysokość składki pracodawcy oraz pracownika wnoszonych do Programu,
  4. sposób alokacji składek do poszczególnych subfunduszy,
  5. opłaty ponoszone w związku z udziałem w Programie.


Wnioskodawca, działający w imieniu Funduszu Inwestycyjnego Otwartego Parasolowego (dalej - „Fundusz”) jest podmiotem, który prowadzi EPO, tj. gromadzi środki wpłacane w ramach EPO i zarządza nimi. Dany pracodawca w ramach Programu wnosi składki pracowników potrącane z otrzymywanego przez nich wynagrodzenia oraz odpowiadające im składki finansowane przez niego na rzecz pracowników do Funduszu. Gromadzenie środków w EPO polega na nabywaniu na rzecz uczestnika EPO (tj. konkretnego pracownika) jednostek uczestnictwa w subfunduszach wyodrębnionych w ramach Funduszu za składki, tj. za składkę potrącaną z wynagrodzenia pracownika oraz składkę finansowaną przez pracodawcę, wnoszone do EPO przez pracodawcę w cyklach miesięcznych. Jednostki uczestnictwa danego uczestnika EPO są ewidencjonowane w rejestrze tego uczestnika EPO.


Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności i na podstawie Umowy EPO, gromadzi Środki w subfunduszach Funduszu, którym zarządza.


Obecnie Fundusz, reprezentowany przez Wnioskodawcę, utworzył EPO wraz ze spółkami z grupy M. (dalej - „Spółki”), które wyraziły zamiar objęcia swoich pracowników Programem oferowanym przez Fundusz. Z każdą ze Spółek został utworzony przez Fundusz odrębny EPO.

Umowa EPO, która została zawarta z każdą ze Spółek oraz Zasady Uczestnictwa, będące załącznikiem do Umowy EPO, wprowadzają możliwość uzyskania przez uczestnika EPO (tj. konkretnego pracownika danej Spółki; który wyraził chęć uczestnictwa w Programie) świadczenia dodatkowego (dalej - „Premia Inwestycyjna”). Wysokość Premii Inwestycyjnej w Programie jest uzależniona od wartości jednostek uczestnictwa poszczególnych subfunduszy posiadanych przez uczestnika EPO w danym okresie.

Premia Inwestycyjna realizowana jest bezpośrednio poprzez nabycie dodatkowych jednostek uczestnictwa poszczególnych subfunduszy na rzecz uczestnika EPO. Źródłem finansowania Premii Inwestycyjnej jest opłata za zarządzanie pobrana przez Wnioskodawcę. Jednocześnie wysokość Premii Inwestycyjnej ustalana jest jako procent aktualnie pobieranej przez Wnioskodawcę opłaty za zarządzanie w taki sposób, aby w rezultacie wysokość faktycznej opłaty za zarządzanie w ramach Programu wynosiła wartość wskazaną w Umowie EPO.

Zauważyć przy tym należy, iż Premia Inwestycyjna uzyskiwana przez uczestników EPO stanowi w swej istocie zwrot części opłaty za zarządzanie należnej Wnioskodawcy. W praktyce przyznanie Premii Inwestycyjnej umożliwia Wnioskodawcy zaoferowanie uczestnikom EPO obniżenia kosztów/wysokości wynagrodzenia za zarządzanie Funduszem obciążających tych uczestników.


Szczegółowe zasady przyznawania Premii Inwestycyjnej oraz sposób jej kalkulacji zostały określone w Umowie oraz Zasadach Uczestnictwa, na podstawie których Wnioskodawca zarządza środkami gromadzonymi w ramach EPO.


Jednocześnie należy dodać, iż Umowa EPO oraz Zasady Uczestnictwa przewidują ograniczone możliwości zadysponowania przez uczestnika Programu oszczędnościami zgromadzonymi w EPO. Dopuszczają one wypłatę oszczędności zgromadzonych w ramach EPO przez uczestnika Programu:

  • za składkę finansowaną przez pracownika jedynie po wystąpieniu przez uczestnika z Programu lub rozwiązania Programu,
  • za składkę finansowaną przez spółkę (tj. każdą ze Spółek w ramach konkretnego Programu) na rzecz pracownika jedynie w przypadku gdy:
    • uczestnik osiągnął wiek uprawniający do uzyskania świadczeń emerytalnych,
    • uczestnik nabył uprawnienia emerytalne,
    • uczestnik nabył uprawnienie rentowe.


Ograniczenie możliwości wypłaty przez uczestnika środków zgromadzonych w Programie została wprowadzona, aby spełnić nadrzędny cel EPO, tj. cel gromadzenia oszczędności na cele emerytalne przez pracowników każdej ze Spółek.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


  1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku przyznania uczestnikom EPO określonej w opisie zaistniałego stanu faktycznego Premii Inwestycyjnej nie występuje po stronie osoby fizycznej będącej uczestnikiem EPO przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca nie pełni z tego tytułu funkcji płatnika tego podatku?
  2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku uznania przez tutejszy organ, że przyznanie uczestnikom EPO określonej w opisie zaistniałego stanu faktycznego Premii Inwestycyjnej, powoduje powstanie po stronie osoby fizycznej będącej uczestnikiem EPO przychodu podlegającemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (tj. uznania, że stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie pytania 1 jest nieprawidłowe), wówczas w takim przypadku Wnioskodawca pełni z tego tytułu funkcje płatnika tego podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy,

  1. w przypadku przyznania uczestnikom EPO określonej w opisie zaistniałego stanu faktycznego Premii Inwestycyjnej nie występuje po stronie osoby fizycznej będącej uczestnikiem EPO przychód podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym Wnioskodawca nie pełni z tego tytułu funkcji płatnika tego podatku.
  2. Zdaniem Wnioskodawcy gdyby tutejszy organ uznał, że przyznanie uczestnikom EPO określonej w opisie zaistniałego stanu faktycznego Premii Inwestycyjnej powoduje powstanie po stronie osoby fizycznej będącej uczestnikiem EPO przychodu podlegającemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (tj. uznania, że stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie pytania 1 jest nieprawidłowe), wówczas w takim przypadku Wnioskodawca pełni z tego tytułu funkcje płatnika tego podatku.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w sprawie pytania nr 1


Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 iipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz U. z 2012 r. poz. 361 ze zmianami; dalej - „updof”), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c updof oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Art. 9 ust. 2 updof stanowi, iż dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy arb 24-25 oraz art. 30f updof nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Stosownie do treści art. 11 updof, co do zasady przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Ustawa updof nie definiuje pojęcia nieodpłatnego świadczenia, niemniej zgodnie z poglądem powszechnie prezentowanym przez sądy administracyjne, pojęcie nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów prawa podatkowego obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, jak również te wszelkie zdarzenia, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami bądź inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie mające konkretny wymiar finansowy (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 kwietnia 2013 r., sygn. II FSK 1741/11).

Mając na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawcy istotnym jest rozstrzygnięcie, czy w analizowanym stanie faktycznym dojdzie po stronie uczestnika konkretnego Programu do powstania przychodu, o którym mowa w art. 11 updof, z tytułu otrzymania przez niego Premii Inwestycyjnej udzielonej przez Wnioskodawcę.


W tym celu w pierwszej kolejności należy odwołać się do regulacji Programu.


Umowa EPO oraz Zasady Uczestnictwa precyzują zasady oszczędzania przez pracowników (osoby fizyczne) w ramach EPO. Określone są w nich m.in. koszty i opłaty obciążające uczestnika i każdą ze Spółek oraz warunki na jakich mogą one zostać obniżone. Umowa EPO oraz Zasady Uczestnictwa określają warunki gromadzenia środków i zarządzania tymi środkami i zawierają postanowienia regulujące zasady naliczania kosztów i opłat obciążających pracowników, w tym zasady obniżania tych kosztów i opłat.

Odnosząc to do rozpatrywanego stanu faktycznego, wskazać należy, iż mamy w nim do czynienia z EPO prowadzonymi w formie umowy o wnoszenie składek pracowników do Funduszu przez każdą ze Spółek, na podstawie Umowy EPO zawartej przez każdą ze Spółek z Funduszem reprezentowanym przez Wnioskodawcę, instytucją finansową gromadzącą środki pochodzące ze składek pracowników i zarządzającą nimi. Gromadzenie środków pochodzących ze składek pracowników w subfunduszach Funduszu i zarządzanie nimi przez Wnioskodawcę w ramach Umowy EPO zawartej z każdą ze Spółek, oznacza to, że za składkę wnoszoną przez Spółki do EPO nabywane są na rzecz uczestnika EPO jednostki uczestnictwa subfunduszy wyodrębnionych w ramach Funduszu, który jest zarządzany przez Wnioskodawcę. Jednostki uczestnictwa posiadane przez danego uczestnika EPO są ewidencjonowane w jego indywidualnym rejestrze.

W tym miejscu dodać należy, iż Wnioskodawca pobiera od Funduszu opłatę za zarządzanie (wynagrodzenie za zarządzanie).


Opłata za zarządzanie jest pokrywana ze środków subfunduszy Funduszu obciążając ich aktywa. W praktyce oznacza to, że zgromadzone w subfunduszach Funduszu środki uczestników EPO w każdym dniu obciążane są opłatą za zarządzanie naliczaną przez Wnioskodawcę (subfundusze Funduszu w każdym dniu wyceny tworzą rezerwę na wynagrodzenie Wnioskodawcy, która obciąża aktywa subfunduszy Funduszu i przekłada się na wycenę jednostek uczestnictwa). Zauważyć zatem należy, iż opłata za zarządzanie wpływa na wartość jednostek uczestnictwa subfunduszy, tym samym na wartość środków zgromadzonych w subfunduszach. W ramach EPO dochodzi do nabywania na rzecz uczestnika EPO jednostek uczestnictwa subfunduszy Funduszu za środki pochodzące z jego składek oraz składek finansowanych przez każdą ze Spółek poniesionych na rzecz uczestnika. Jednostki uczestnictwa w subfunduszach są zapisywane w indywidualnym rejestrze uczestnika EPO. Oznacza to, iż wysokość opłaty za zarządzanie pobieranej przez Wnioskodawcę jest istotna z punktu widzenia uczestnika EPO, tj. kosztów i opłat przez niego ponoszonych.

Wnioskodawca wprowadził do EPO możliwość uzyskania Premii Inwestycyjnej przez uczestnika EPO uzależnionej od wartości jednostek uczestnictwa subfunduszy Funduszu posiadanych przez uczestnika EPO (zapisanych na jego rejestrach w subfunduszach). Premia Inwestycyjna jest finansowana z części wynagrodzenia za zarządzanie subfunduszami Funduszu pobranego przez Wnioskodawcę.

Jak zostało wskazane, środki gromadzone w subfunduszach są obciążane opłatą za zarządzanie należną Wnioskodawcy. Zauważyć zatem należy, iż przyznanie Premii Inwestycyjnej ze środków subfunduszy Funduszu przeznaczonych na opłatę za zarządzanie dla Wnioskodawcy, stanowi w swej istocie obniżenie tej opłaty dla uczestnika EPO. Uczestnik EPO uzyskuje prawo do owego obniżenia opłaty za zarządzanie poprzez zwrot części tej opłaty.

W tym miejscu zauważyć należy, iż składki pracownika oraz każdej ze Spółek na rzecz pracownika wnoszone przez Spółki, za które nabywane są jednostki uczestnictwa subfunduszy Funduszu, uwidaczniane w rejestrze danego uczestnika EPO, stanowią dla pracownika przychód ze stosunku pracy, od którego każda ze Spółek powinna pobrać oraz odprowadzić należną zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Mając to na względzie, oraz fakt, iż z ekonomicznego punktu widzenia Premia Inwestycyjna stanowi zwrot części opłat/kosztów poniesionych przez uczestnika EPO (w związku z jego uczestnictwem w subfunduszach Funduszu i zarządzaniem środkami zgromadzonymi w subfunduszach Funduszu przez Wnioskodawcę), uznać należy, iż po jego stronie nie dochodzi do powstania przysporzenia majątkowego.

Wynika to z faktu, że uczestnik EPO uzyskuje w sytuacji wypłaty Premii Inwestycyjnej jedynie zwrot części opłat, które zostały uprzednio przez niego poniesione. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy nie można uznać, iż przyznanie Premii Inwestycyjnej skutkuje powstaniem przychodu podatkowego po stronie osoby fizycznej będącej uczestnikiem EPO.

Premia Inwestycyjna nie stanowi również nieodpłatnego świadczenia, gdyż jej uzyskanie przez uczestnika EPO stanowi wyłącznie realizację stosownych postanowień Umowy EPO oraz Zasad Uczestnictwa regulujących sposób pobierania i wysokość opłaty za zarządzanie pobieranej przez Wnioskodawcę, których zastosowanie przyniesie efekt w postaci ustalenia ostatecznej wysokości tej opłaty (opłata ogólna minus obniżka).

Mając powyższe na uwadze należy podkreślić, iż Premia Inwestycyjna, jako element procesu ustalania wysokości opłaty za zarządzanie należnej Wnioskodawcy nie może być uznana za świadczenie nieekwiwalentne, gdyż ekwiwalentność świadczeń w niniejszej sytuacji należy rozpatrywać na wyższym poziomie, tj.: zarządzanie środkami subfunduszy Funduszu przez Wnioskodawcę z jednej strony oraz poniesienie kosztów opłat (w tym opłaty za zarządzanie w ostatecznej wysokości ustalonej w sposób opisany wyżej) związanych z zarządzaniem środkami subfunduszy Funduszu z drugiej strony. Co do ekwiwalentności świadczeń w takiej sytuacji nie może być wątpliwości.


Dodatkowo, Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż zgodnie z art. 11 updof, przychodem podatkowym są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W rozpatrywanym stanie faktycznym, Premia Inwestycyjna jest realizowana poprzez nabycie dodatkowych jednostek uczestnictwa subfunduszy Funduszu uwidocznionych w rejestrze uczestnika EPO. Jednocześnie Umowa EPO oraz Zasady Uczestnictwa przewidują ograniczone możliwości zadysponowania przez uczestnika oszczędnościami zgromadzonymi w EPO. Dopuszczają one wypłatę oszczędności zgromadzonych w ramach EPO przez uczestnika Programu:

  1. za składkę finansowaną przez pracownika - jedynie po wystąpieniu przez uczestnika z Programu lub rozwiązania Programu,
  2. za składkę finansowaną przez spółkę (tj. każdą ze Spółek w ramach konkretnego Programu) na rzecz pracownika - jedynie w przypadku gdy:
    • uczestnik osiągnął wiek uprawniający do uzyskania świadczeń emerytalnych,
    • uczestnik nabył uprawnienia emerytalne,
    • uczestnik nabył uprawnienie rentowe.


Ograniczenie możliwości wypłaty przez uczestnika środków zgromadzonych w Programie została wprowadzona, aby spełnić nadrzędny cel EPO, tj. cel gromadzenia oszczędności na cele emerytalne.


Mając powyższe na względzie zauważyć należy, iż Premia Inwestycyjna nie jest otrzymywana, czy też stawiana do dyspozycji podatnika (tj. konkretnego uczestnika Programu), gdyż z taką sytuacją mamy do czynienia dopiero w momencie wypłacenia przez uczestnika EPO środków zgromadzonych przez niego w Programie. Ustawa updof reguluje natomiast odrębnie szczegółowe zasady opodatkowania wypłaty środków z tytułu posiadanych jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych, w zależności od formy zadysponowania tymi oszczędnościami, tj. dokonania wypłaty, wypłaty transferowej albo zwrotu.

Z punktu widzenia obniżenia opłaty za zarządzanie, a właściwie zwrotu jej części przez Wnioskodawcę na rzecz uczestników EPO należy wnioskować, iż czynność ta nie spełnia definicji przychodów sformułowanej w art. 11 updof. Korygowane są bowiem koszty i wartość jednostki uczestnictwa, a środki z tego tytułu nie są stawiane do dyspozycji uczestnika EPO. Postawienie ich do dyspozycji może nastąpić jedynie w sytuacji umorzenia jednostek uczestnictwa.

W związku z powyższym tryb przeprowadzenia korekty (obniżki kosztów) w postaci udzielenia Premii Inwestycyjnej - poprzez nabycie dodatkowych jednostek uczestnictwa - nie powinien implikować opodatkowania. Kluczowym jest bowiem, iż Wnioskodawca przyznając Premię Inwestycyjną faktycznie dokonuje obniżenia kosztów (opłat) za zarządzanie Funduszem.

Uczestnik EPO nie uzyskuje zatem faktycznie przychodu z inwestycji, który winien być opodatkowany, ale korygowana jest in plus wartość jego inwestycji w ramach EPO, która może podlegać opodatkowaniu lub być z tego opodatkowania zwolniona na podstawie przepisów updof, tylko w przypadku umorzenia jednostek uczestnictwa nabytych w programie EPO.

Podsumowując powyższe, zdaniem Wnioskodawcy przyznanie uczestnikom EPO Premii Inwestycyjnej nie skutkuje po stronie osoby fizycznej (uczestnika EPO) powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, na Wnioskodawcy, jako podmiocie przyznającym Premię Inwestycyjną nie spoczywa obowiązek płatnika tego podatku.


W tym miejscu Wnioskodawca pragnie dodać, iż prawidłowość wskazanego przez niego stanowiska znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydanych przez:

Powyższe interpretacje dotyczą analogicznej konstrukcji przyznawania premii inwestycyjnej na rzecz uczestników pracowniczych programów emerytalnych regulowanych ustawą o pracowniczych programach emerytalnych.

Niemniej jednak, z uwagi na zbliżoną konstrukcję prawną pracowniczych programów emerytalnych do EPO, w opinii Wnioskodawcy przewidziana w powyższych interpretacjach wykładnia prawa podatkowego powinna mieć zastosowanie również w przedstawionym w niniejszym wniosku opisie zaistniałego stanu faktycznego, tj. w przypadku udzielenia Premii Inwestycyjnej przez Wnioskodawcę pracownikom każdej ze Spółek będących uczestnikami EPO.


Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w sprawie pytania nr 2


W sytuacji gdyby tutejszy organ uznał, że przyznanie uczestnikom EPO określonej w opisie zaistniałego stanu faktycznego Premii Inwestycyjnej powoduje powstanie po stronie osoby fizycznej będącej uczestnikiem EPO przychodu podlegającemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (tj. uznania, że stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie pytania 1 jest nieprawidłowe choć w ocenie Wnioskodawcy jest ono trafne), wówczas w takim przypadku Wnioskodawca pełni z tego tytułu funkcję płatnika tego podatku.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4b updof, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych od banków spółdzielczych kas oszczędnościowo kredytowych lub instytucji finansowych w rozumieniu odrębnych przepisów, w związku z promocjami oferowanymi przez te podmioty - w wysokości 19% świadczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, gdyby tutejszy organ uznał, że przyznanie uczestnikom EPO określonej w opisie zaistniałego stanu faktycznego Premii Inwestycyjnej powoduje powstanie po stronie osoby fizycznej będącej uczestnikiem EPO przychodu (choć w ocenie Wnioskodawcy po stronie osoby fizycznej będącej uczestnikiem EPO do powstania przychodu w tym przypadku nie dochodzi), to przychód ten należałoby zakwalifikować do przychodów określonych w powyższym przepisie art. 30 ust. 1 pkt 4b updof, tj. do przychodów z tytułu świadczeń otrzymanych od instytucji finansowych w związku z promocjami oferowanymi przez te podmioty.


W takim przypadku Wnioskodawca jest zobowiązany na podstawie art. 41 ust. 4 updof do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od stawianych do dyspozycji podatnika wartości pieniężnych.


W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego we wniosku.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe w części dotyczącej braku powstania przychodu (pytanie Nr 1 wniosku), natomiast w pozostałym zakresie jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) wprowadzonym od dnia 1 stycznia 2015 r. ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328) od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych od banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych lub instytucji finansowych w rozumieniu odrębnych przepisów, w związku z promocjami oferowanymi przez te podmioty - w wysokości 19% świadczenia.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

W myśl art. 41 ust. 7 pkt 2 ustawy, jeżeli przedmiotem świadczeń, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4 i 4b, nie są pieniądze, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki lub należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub świadczenia.

W myśl art. 42 ust. 1 zdanie pierwsze ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Na mocy art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-8AR).

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 11 ust. 2 ww. ustawy wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.


Stosownie do art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

  1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
  2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
  3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
  4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy wymienione zostały źródła przychodów, do których w pkt 9 zaliczono inne źródła.


W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.


Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.


W tej materii należy odwołać się do definicji nieodpłatnego świadczenia, która wynika z orzecznictwa sądowego (w szczególności z wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13).


Na tym tle należy wskazać, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem podatnika – gdy świadczenie to powoduje wystąpienie po jego stronie przysporzenia: w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku.

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem podatnika gdy zostało spełnione za jego zgodą, tj. gdy podatnik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Zatem zostało spełnione określone świadczenie na rzecz podatnika, gdy dający świadczenie dysponował uprzednią zgodą podatnika na przyjęcie tego świadczenia.

Przychód podatnika będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, gdy świadczenie to zostanie spełnione w interesie podatnika (a nie w interesie dającego świadczenie) i przynosi podatnikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść.

W zakresie tego kryterium należy wskazać, że chodzi o realny charakter przysporzenia jako warunku objęcia nieodpłatnego świadczenia podatkiem dochodowym. Oznacza to, że wartości przekazanych świadczeń są przychodem tylko wtedy, gdy są otrzymane – w rozumieniu ich skonkretyzowania i przypisania do przychodu wpływającego na określenie podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez elementu realnego w postaci otrzymania korzyści przez podatnika nie uzyskuje on przychodu, ponieważ nie występuje wówczas zdarzenie, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego.

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem podatnika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu podatnikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów.


W przedstawionym stanie faktycznym uczestnik EPO wyraża zgodę na zasady uczestnictwa i uzyskanie dodatkowego świadczenia w postaci premii inwestycyjnej realizowanej poprzez zakup dodatkowych jednostek uczestnictwa. Akceptując fakt uczestnictwa w planie EPO uczestnik korzysta z niego dobrowolnie. Zatem uznać należy, że w przypadku sfinansowania przez Wnioskodawcę zakupu dodatkowych jednostek uczestnictwa dla konkretnego uczestnika EPO, kosztem pomniejszenia należnej dla Wnioskodawcy opłaty za zarządzanie, po stronie osoby fizycznej będącej uczestnikiem EPO powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W ww. art. 30 ust. 1 pkt 4b updof jest mowa o „świadczeniu” bez dookreślenia rodzaju świadczenia. Oznacza to, że zakresem przedmiotowej regulacji objęte są (tj. podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym 19% podatkiem dochodowym) wszelkie świadczenia otrzymane od banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych lub instytucji finansowych w rozumieniu odrębnych przepisów, w związku z promocjami, które nie stanowią nagród związanych ze sprzedażą premiową oferowanymi przez te podmioty - a więc również świadczenia pieniężne, niepieniężne, nieodpłatne lub świadczenia w naturze.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz przywołanych uregulowań prawnych stwierdzić należy, że przyznanie uczestnikom EPO Premii Inwestycyjnej w postaci zakupu dodatkowych jednostek uczestnictwa, powoduje powstanie po stronie osoby fizycznej będącej uczestnikiem EPO przychodu podlegającemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, od którego Wnioskodawca – na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będzie miał obowiązek pobierania i odprowadzania zryczałtowanego podatku dochodowego oraz przesłania do urzędu skarbowego rocznej deklaracji PIT-8AR.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj