Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB4/4511-679/15/KK
z 4 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2015 r. (data wpływu 15 grudnia 2015 r.), uzupełnionym w dniach 8 marca 2016 r., oraz 22 marca 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2015 r. wpłynął wniosek, uzupełniony w dniach 8 marca 2016 r. i 22 marca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zarząd Spółki zamierza zawrzeć ze Związkami Zawodowymi działającymi na terenie Spółki porozumienie w sprawie uzgodnienia treści:

1. regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść (dalej PDO), ewentualnie
2. porozumienia w sprawie zwolnień grupowych w rozumieniu ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (t.j. Dz.U. z 2015r. nr 192 ), ( dalej „Ustawa”).

PDO zostanie skierowany do pracowników zatrudnionych na podstawie umowy na czas nieokreślony we wszystkich obszarach działalności pracodawcy. Skorzystanie z PDO będzie uzależnione od woli pracodawcy i uprawnionego pracownika. Zgoda pracodawcy na przystąpienie pracownika do PDO będzie każdorazowo poprzedzona szczegółową analizą efektywności ekonomicznej dla konkretnego pracownika oraz jego niezbędnością dla pracodawcy. Rozwiązanie umowy o pracę nastąpi w drodze porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracownika w rozumieniu Ustawy.

W przypadku zwolnień grupowych rozwiązanie umowy o pracę nastąpi za porozumieniem stron lub w drodze wypowiedzeń z przyczyn niedotyczących pracowników zgodnie z Ustawą.

W przypadku PDO lub zwolnień grupowych pracownicy otrzymają :

1. odprawę pieniężną, o której mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy
2. dobrowolne odszkodowanie w ustalonej wysokości,
3. dodatkową kwotę powiększającą dobrowolne odszkodowanie w wysokości najbliższej nagrody jubileuszowej przysługującej danemu pracownikowi.

Dobrowolne odszkodowane zostanie wypłacone przez pracodawcę w celu zaspokojenia wszelkich roszczeń pracownika ze stosunku pracy, związanych z rozwiązaniem umowy o pracę. Kwota dobrowolnego odszkodowania zostanie przelana na rachunek bankowy pracownika najpóźniej w terminie wypłaty wynagrodzenia za pracę za miesiąc, w którym nastąpi rozwiązanie stosunku pracy.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że zamierza przeprowadzić redukcję zatrudnienia. Tzw. zwolnienia grupowe prowadzone będą w oparciu o ustawę z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, tj. na zasadach określonych w porozumieniu zawartym między pracodawcą i zakładowymi organizacjami związkowymi.

Jednocześnie, w celu złagodzenia skutków zwolnień pracowników, pracodawca zamierza – w oparciu o odrębny regulamin – wprowadzić Program Dobrowolnych Odejść. Zarówno regulamin Programu Dobrowolnych Odejść, jak i porozumienie w sprawie zwolnień grupowych, na podstawie których będą wypłacane świadczenia opisane we wniosku stanowią normatywne źródła prawa pracy, o których mowa w art. 9 ust. 1 Kodeksu Pracy ponieważ oba akty -uzgodnione ze stroną społeczną - regulują prawa i obowiązki stron stosunku pracy, tj. pracodawcy i pracowników.

„Dobrowolne odszkodowanie” i „dodatkowa kwota powiększająca dobrowolne odszkodowanie” stanowią formę naprawienia krzywdy związanej z utratą pracy, a tym samym z utratą źródła utrzymania pracowników. Są zadośćuczynieniem za brak możliwości osiągnięcia wynagrodzenia u dotychczasowego pracodawcy i pozwolą pracownikowi na zaspokojenie podstawowych potrzeb w sytuacji utraty źródła dochodu. Taki charakter świadczeń - poprzez odpowiednie zapisy - będzie wynikał wprost z regulaminu PDO i z porozumienia w sprawie zwolnień grupowych.

Na podstawie regulaminu PDO i porozumienia w sprawie zwolnień grupowych pracownikowi będą przysługiwać następujące świadczenia:

1. odprawa pieniężna, o której mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy
2. dobrowolne odszkodowanie w ustalonej wysokości,
3. dodatkowa kwota powiększająca dobrowolne odszkodowanie w wysokości najbliższej nagrody jubileuszowej przysługującej danemu pracownikowi.

Świadczenia wymienione w pkt 2 i 3 nie stanowią odprawy ani odszkodowania z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia. Jedyna odprawa, która będzie przewidziana w zapisach regulaminu i porozumienia to odprawa pieniężna, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Jej wypłata zostanie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Ponadto w przypadku Programu Dobrowolnych Odejść rozwiązanie stosunku pracy ma nastąpić w drodze porozumienia stron, wobec czego regulamin nie będzie przyznawał prawa do odszkodowania z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia.

W przypadku zwolnień grupowych przeprowadzanych w oparciu o porozumienie w sprawie zwolnień grupowych, odszkodowanie z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia może zostać przyznane, ale wówczas jego wypłata zostanie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych.

Pracodawca nie przystąpił jeszcze do redukcji zatrudnienia. Trwają już jednak pewne przygotowania w kierunku zwolnień grupowych, które będą oparte o Ustawę z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Jednocześnie, w celu złagodzenia skutków zwolnień pracowników, Pracodawca zamierza - w oparciu o odrębny regulamin - wprowadzić Program Dobrowolnych Odejść. W Regulaminie PDO oraz w Porozumieniu w sprawie zwolnień grupowych, Wnioskodawca będzie posługiwał się następującymi pojęciami: odprawa pieniężna i odszkodowanie - oba pojęcia zostaną zdefiniowane w tzw. Słowniczku. Odprawa będzie dotyczyła wyłącznie świadczeń wypłacanych na podstawie art. 8 ust.1 Ustawy o zwolnieniach grupowych. Natomiast pojęcie odszkodowania będzie obejmowało zarówno „dobrowolne odszkodowanie w ustalonej wysokości”, jak i „dodatkową kwotę powiększającą dobrowolne odszkodowanie w wysokości najbliższej nagrody jubileuszowej przysługującej danemu pracownikowi”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wartość dobrowolnego odszkodowania i kwota powiększająca dobrowolne odszkodowanie, które będą wypłacane na podstawie PDO są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy wartość dobrowolnego odszkodowania i kwota powiększająca dobrowolne odszkodowanie, które będą wypłacone na podstawie porozumienia w przypadku zwolnień grupowych są wolne od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy Spółka, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, ma prawo nie dokonywać potrącenia zaliczki na ten podatek od wypłacanego dobrowolnego odszkodowania i kwoty powiększającej dobrowolne odszkodowanie?

Spółka stoi na stanowisku, iż dobrowolne odszkodowanie wypłacane przez pracodawcę zgodnie z ustalonym ze związkami zawodowymi regulaminem PDO lub porozumieniem w sprawie zwolnień grupowych powinno być zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie zapisów art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej Ustawa o pdof).

Zgodnie z aktualnie obowiązującym art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o pdof - z wyjątkami określonymi w tym przepisie - wolne od podatku dochodowego są odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu Pracy.

Zgodnie natomiast z art. 9 § 1 Kodeksu Pracy ilekroć w Kodeksie jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Przedmiotowe świadczenia (dobrowolne odszkodowanie i kwota powiększająca dobrowolne odszkodowanie) będą formą naprawienia szkody za utracone źródło utrzymania pracowników, zadośćuczynieniem za brak możliwości osiągnięcia wynagrodzenia oraz przychodu z tytułu nagrody jubileuszowej u dotychczasowego pracodawcy i pozwolą pracownikowi na zaspokojenie podstawowych potrzeb w sytuacji utraty źródła dochodu. Natomiast podstawę prawną do ich wypłaty stanowią regulamin PDO, bądź porozumienie, o którym mowa w Ustawie.

Akty te uzgodnione ze stroną społeczną określając prawa i obowiązki stron stosunku pracy (w tym prawo do odszkodowania), wyczerpują definicję źródeł prawa pracy zgodnie z art. 9 Kodeksu Pracy.

Wobec powyższego wypłata dobrowolnych odszkodowań wynikających wprost z regulaminu PDO lub z porozumienia w sprawie zwolnień grupowych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (tzw. zwolnienie przedmiotowe).

Tym samym Spółka, jako płatnik, nie ma obowiązku potrącenia zaliczki na podatek dochodowy przy wypłacie tych świadczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wskazać należy, że wydając na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej interpretację indywidualną organ podatkowy opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, w związku z czym nie prowadzi postępowania dowodowego.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, tj. jeżeli otrzymane przez pracownika świadczenie nie będzie odszkodowaniem, albo Regulamin PDO lub porozumienie w sprawie zwolnień grupowych nie wypełni definicji określonej w art. 9 § 1 Kodeksu Pracy, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza
to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy w zakresie obowiązków płatnika i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów
(w tym pracowników Spółki).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.