Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4514-257/15-4/LS
z 21 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2015 r. (data wpływu 17 czerwca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 sierpnia 2015 r. (data nadania 11 sierpnia 2015 r., data wpływu 13 sierpnia 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB2/4514-257/15-2/LS z dnia 7 sierpnia 2015 r. (data nadania 7 sierpnia 2015 r., data doręczenia 10 sierpnia 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

D. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna („Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą, koncentrującą się głównie na wynajmie nieruchomości własnych. Wnioskodawca zamierza w przyszłości zaciągnąć pożyczkę od spółki z grupy: H. Sp. z o.o., która prowadzi działalność gospodarczą, głównie polegającą na realizacji projektów biurowych, mieszkaniowych i usługowo-handlowych („Pożyczkodawca”).

Pożyczkodawca nie jest natomiast instytucją finansową, ani nie zawarł w swojej umowie spółki informacji, że świadczy usługi pośrednictwa finansowego, jednakże w celu realizacji projektów deweloperskich Pożyczkodawca udziela pożyczek. Pożyczkodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza z własnych środków udzielić pożyczki/ pożyczek Wnioskodawcy, a także w przyszłości, potencjalnie innym spółkom, na rozwój ich działalności gospodarczej i realizację projektów na nieruchomościach („Pożyczki”). Na podstawie umów Pożyczek każdorazowy pożyczkobiorca (w tym Wnioskodawca) będzie uprawniony do korzystania z wypłaconych środków pieniężnych, a wynagrodzenie Pożyczkodawcy będzie ustalone w formie odsetek, których wysokość będzie kształtowała się na poziomie rynkowym.

Wnioskodawca oraz Pożyczkobiorca są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Pismem z dnia 7 sierpnia 2015 r. Nr IPPB2/4514-257/15-2/LS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

• doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego poprzez:
  • jednoznaczne wskazanie miejsca zawarcia umowy pożyczki (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy też terytorium innego państwa),
    
  • określenie gdzie będą znajdowały się środki pieniężne w chwili zawarcia umowy pożyczki (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy też terytorium innego państwa),
  
  
  

Pismem z dnia 11 sierpnia 2015 r. (data nadania 11 sierpnia 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie. W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Odnosząc się do pierwszej z powyższych kwestii Spółka wyjaśnia, że umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, tj. na terytorium innego państwa, jakim jest Republika Federalna Niemiec.

Odnosząc się natomiast do drugiej kwestii, Spółka wskazuje, że w chwili zawarcia umowy pożyczki środki pieniężne w ogóle nie zostaną użyte. Wynika to z faktu, iż omawiana pożyczka będzie rozliczona przez potrącenie (kompensatę) wzajemnych wierzytelności pomiędzy Wnioskodawcą a pożyczkodawcą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy Pożyczki udzielane przez Pożyczkodawcę podlegać będą zwolnieniu z podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług?
2. Czy Pożyczki podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych?
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług została wydana w dniu 23 lipca 2015 r. odrębna interpretacja indywidualna Nr IPPP1/4512-606/15-2/MK.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Pożyczki nie będą podlegały opodatkowaniu PCC.

Na gruncie prawa podatkowego, przyjmuje się wyraźne rozgraniczenie zakresu opodatkowania VAT i PCC. W myśl art. 2 pkt 4 Ustawy o PCC, nie podlegają PCC czynności opodatkowane VAT lub z VAT zwolnione. W ocenie Wnioskodawcy, usługa udzielania przez Pożyczkodawcę Pożyczek będzie zwolniona z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT, zatem nie będzie także podlegać PCC.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie zarówno w jednolitej linii orzeczniczej sądów administracyjnych (np. wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 lutego 2009 roku, sygn. I SA/Kr 411/07; wyrok WSA w Poznaniu z dnia 12 listopada 2008 roku, sygn. I SA/Po 829/08), jak i w interpretacjach podatkowych, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 6 września 2013 roku, nr IPPB2/436-369/13-2/MZ stwierdził, że: „Mając na uwadze powyższe regulacje prawne oraz przywołane stanowiska organów podatkowych, w przypadku, gdy z tytułu udzielenia w przyszłości Wnioskodawcy przez Pożyczkodawcę pożyczki, przynajmniej jedna ze stron tej umowy pożyczki będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, umowa ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, umowa ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych ze względu na wystąpienie wyłączenia, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC”.

Podobnie również: Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 12 lutego 2015 roku, nr IPTB2/436-166/14-4/AK; Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 9 października 2014 roku, nr ITPB2/436-150/14/DSZ; Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 6 września 2013 roku, nr IPPB2/436-369/13-2/MZ; Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 13 fipca 2011 roku, nr ILPB2/436-79/11-2/MK; Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 26 maja 2011 roku, nr ITPP2/443-402/11/AF; Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 30 marca 2010 roku, nr IPPB2/436-3/10-4/MZ; Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 26 stycznia 2009 roku, nr IPPB2/436-425/08-4/MZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 626) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Ponieważ przepisy ww. ustawy nie definiują czynności prawnych objętych opodatkowaniem to w tej materii należy odwołać się do znaczenia nadanego im w przepisach prawa cywilnego.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
   
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
     
   • (uchylone),
     
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z powyższym należy podkreślić, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższa czynność podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie umowy pożyczki zakresem podatku od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej Nr IPPP1/4512-606/15-2/MK z dnia 23 lipca 2015 r. dotyczącej podatku od towarów i usług Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdził, że „Z uwagi na powyższe przepisy oraz okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że udzielenie przez Spółkę z o.o. pożyczki na rzecz Wnioskodawcy jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, jednak z uwagi na fakt, że powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy - korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.”

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że umowa pożyczki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w przypadku spełnienia warunków zawartych w ww. artykule. Natomiast, jeżeli umowa pożyczki będzie stanowiła czynność objętą zakresem podatku od towarów i usług, powyższa pożyczka będzie korzystać z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Końcowo odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, że wyroki te dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.