Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1896/08-4/JL
z 10 grudnia 2008 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawna przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2008r. (data wpływu 7 października 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 grudnia 2008r. (data wpływu 5 grudnia 2008r.) na wezwanie wysłane 20.11.2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych podatkiem VAT oraz sposobu ich dokumentowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych podatkiem VAT oraz sposobu ich dokumentowania. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 grudnia 2008r. (data wpływu 5 grudnia 2008r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 20.11.2008 r. znak: IPPP1-443-1896/08-2/JL.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m. in. polegającą na sprzedaży opon. W celu utrzymania rynku zbytu podpisuje umowy o współpracy z odbiorcami hurtowymi w całym kraju. Dla pełniejszego przywiązania kontrahenta do firmy Wnioskodawca udziela premii – bonusów handlowych za osiągnięte progi obrotu zawarte w ww. umowach. Rozlicza je na podstawie faktur VAT za usługę świadczoną przez nabywcę. Faktura wystawiana jest przez kontrahenta.

Dodatkowo w piśmie z dnia 2 grudnia 2008r. Wnioskodawca wskazał, ze premia pieniężna wyliczana jest procentowo od określonych w umowie progów, tzn. im wyższa wartość zamówienia tym wyższy próg i wyższy procent premii za okres rozliczeniowy, którym jest jeden miesiąc kalendarzowy. W umowie zawarte są dodatkowe zasady przyznawania premii w postaci terminowego regulowania należności wobec Wnioskodawcy. Klient traci prawo do rabatu w danym okresie rozliczeniowym, jeżeli opóźni się z płatnością należności wymagalnych wobec Wnioskodawcy w danym okresie rozliczeniowym o dłużej niż 14 dni.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy należna premia wynikająca z przekroczenia progu obrotów może być rozliczana fakturą (VAT) wystawioną przez odbiorcę towarów za świadczenie usług?
2. Czy premie te powinny być rozliczane w formie not księgowych obciążeniowych od odbiorcy lub uznaniowych od dostawy – czyli niepodlegające pod ustawę o podatku VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie zawartych umów premie pieniężne stanowią zapłatę za spełnienie określonych zachowań tj. nabycie pewnej ilości towarów w danym okresie rozliczeniowym, zapłata w terminie należności wymagalnych w danym okresie (nie koniecznie dotyczących zakupów, które objęte są premią za dany okres rozliczeniowy). Jeżeli premia jest wypłacana po spełnieniu wszystkich warunków w umowie miedzy dostawcą i odbiorcą i nie jest możliwe przyporządkowanie jej do konkretnej dostawy wówczas powinna być traktowana na zasadach ogólnych, jak świadczenie usług. Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemajacej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. W takim stanie rzeczy kontrahent Wnioskodawcy jako świadczący usługę zobowiązany jest wystawić fakturę VAT – zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), natomiast przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa

– zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Uwzględniając powyższe, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 – 22, art. 30 – 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. bonusy nabywcom. Skutki podatkowe wypłaconych premii pieniężnych (bonusów) nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia za co faktycznie bonusy te zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp. W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w cyt. art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

W praktyce występują również sytuacje, gdzie premia pieniężna (bonus) jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób lub spowodowanie jakiegoś zachowania wobec wypłacającego premie pieniężne. Premia ta (bonus) nie jest związana z żadną konkretną dostawą. W takiej sytuacji należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w celu utrzymania rynku zbytu podpisuje umowy o współpracy z odbiorcami hurtowymi w całym kraju. Dla pełniejszego przywiązania kontrahenta do firmy Wnioskodawca udziela premii – bonusów handlowych za osiągnięte progi obrotu zawarte w umowach jak i za terminowe regulowanie należności wobec Wnioskodawcy. Klient traci prawo do premii w danym okresie rozliczeniowym, jeżeli opóźni się z płatnością należności wymagalnych wobec Wnioskodawcy w danym okresie rozliczeniowym o dłużej niż 14 dni. Premia wyliczana jest procentowo od określonych w umowie progów, tzn. im wyższa wartość zamówienia tym wyższy próg i wyższy procent premii za okres rozliczeniowy, którym jest jeden miesiąc kalendarzowy.

Stwierdzić zatem należy, iż w przedmiotowej sprawie premia pieniężna (bonus handlowy) jest ściśle uzależniona od określonego zachowania odbiorców towaru. Premia ta nie ma charakteru dobrowolnego, ale uzależniona jest od określonego w umowie zachowania odbiorców. Usługobiorcą jest Wnioskodawca, który realizuje swój interes ekonomiczny poprzez tworzenie sytuacji, w której odbiorcy towaru decydują się na zakup u Wnioskodawcy, a nie u innego dostawcy. Wypłacenie przedmiotowej premii pieniężnej (bonusu handlowego) jest zatem rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się odbiorców w stosunku do Wnioskodawcy. Wypłacając premię pieniężną Wnioskodawca nagradza odbiorców za nabycie określonej ilości towarów oraz terminowe regulowanie należności, a w konsekwencji za lojalność względem Wnioskodawcy, tj. za to, że odbiorcy nabywają towary Wnioskodawcy, a nie jego konkurentów. Premia pieniężna powinna być w związku z tym traktowana jako wynagrodzenie za powstrzymywanie się od zakupu towarów konkurencyjnych. Zachowanie odbiorców towaru stanowi w tym przypadku świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz Wnioskodawcy. Jako zapłatę za wykonaną usługę odbiorcy otrzymują bonus handlowy w postaci premii pieniężnej.

Zatem pomiędzy stronami zaistniała więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o VAT stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem.

W świetle powyższego zachowanie odbiorców polegające na nabywaniu w danym okresie rozliczeniowym towaru i osiągnięciu określonych w umowie progów obrotu, jak i terminowe regulowanie należności, należy uznać za świadczenie usług zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i opodatkować podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%.

Zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy o VAT towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Ponadto, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zatem w przedmiotowej sytuacji otrzymanie premii pieniężnej przez odbiorców jest wynagrodzeniem za świadczenie usługi, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 22% stawki podatku VAT oraz winna być udokumentowana poprzez wystawienie przez świadczącego usługę (odbiorców) faktury VAT na rzecz sprzedawcy towarów (tj. Wnioskodawcy).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.