2016.03.01 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-1072/15-4/IG
z 1 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2015 r. (data wpływu 28 grudnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 16 lutego 2016 r. (data wpływu 18 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu udzielonego skonta bez konieczności wystawienia faktury korygującej i miesiąca obniżenia podstawy opodatkowania o udzielone skonto – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu udzielonego skonta bez konieczności wystawienia faktury korygującej i miesiąca obniżenia podstawy opodatkowania o udzielone skonto. Wniosek został uzupełniony w dniu 16 lutego 2016 r. (data wpływu 18 lutego 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca GmbH (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką prawa niemieckiego, zarejestrowaną w Niemczech jako podatnik VAT. Spółka jest także zarejestrowana w Polsce dla celów VAT jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca prowadzi działalność dystrybucyjną i zajmuje się m.in. dystrybucją produkcji filmowych, telewizyjnych oraz gier wideo.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie fizycznej dystrybucji płyt DVD, BluRay oraz gier wideo, Spółka nabywa od polskich podatników towary, które są wykorzystywane przez Spółkę dla celów wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. podlegają dalszej odsprzedaży na rzecz nabywców (dalej: „Nabywcy”). Większość towarów nabytych od polskich podatników jest transportowana przez nich do głównego magazynu dystrybucyjnego w Niemczech (dla celów VAT te transakcje są ujmowane jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów opodatkowana stawką 0%).

Część towarów pozostaje w Polsce i jest wykorzystywana do transakcji krajowych w Polsce, tj. Spółka nabywa towary od polskich podatników płacąc VAT, a następnie odsprzedaje je na rzecz Nabywców (zarejestrowanych w Polsce jako podatnicy VAT czynni). Spółka rozlicza te dostawy w deklaracji VAT-7 jako transakcje krajowe, dokumentując je fakturami VAT i opodatkowując VAT wg odpowiedniej stawki w oparciu o kwotę wskazaną na fakturze.

W ramach realizowanych dostaw, Wnioskodawca udziela Nabywcom rabatów z tytułu wcześniejszej zapłaty za nabywane od Spółki towary. Co do zasady wysokość rabatu kalkulowana jest jako procent wartości netto dokonanej dostawy (np. 3% wartości dostawy).

Spółka dokumentuje dostawy wystawiając faktury VAT, które zawierają elementy faktury wymienione w art. 106e ustawy o VAT.

Ww. faktury VAT, oprócz kwoty netto, kwoty VAT obliczonej w oparciu o właściwą stawkę VAT oraz kwoty należności ogółem, zawierają także pole z adnotacją o udzieleniu rabatu w określonej wysokości wartości dostawy, w przypadku zapłaty w określonym terminie (np. w ciągu 30 dni).

W przypadku zapłaty przez Nabywcę faktury w ciągu ww. określonego terminu (np. 30 dni), rabat jest automatycznie uwzględniany w transakcji, a w konsekwencji Spółka otrzymuje płatność za fakturę w kwocie brutto, pomniejszoną o kwotę rabatu wyrażoną procentowo na fakturze.

Spółka nie wystawia obecnie faktur korygujących lub innych dokumentów księgowych (np. w postaci noty księgowej) w związku z udzielanymi ww. rabatami.

W związku ze stosowanym schematem udzielania Nabywcom rabatów z tytuły wcześniejszej zapłaty, Spółka powzięła wątpliwość co do prawidłowości sposobu ich rozliczania na gruncie przepisów VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przypadku otrzymania płatności na podstawie wystawionej faktury, zawierającej procentowo określoną wysokość rabatu, w terminie uprawniającym do udzielenia Nabywcy rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, Spółka może dokonać obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty VAT w prowadzonych rozliczeniach (w oparciu o otrzymaną kwotę) bez konieczności wystawiania faktury korygującej lub żadnego innego dokumentu księgowego, a także bez konieczności uzyskiwania pisemnego potwierdzenia od Nabywcy?
Czy Spółka może rozliczyć ww. obniżenie podstawy opodatkowania / kwoty VAT w deklaracji VAT złożonej za miesiąc, w którym otrzyma płatność uwzględniającą pomniejszenie o rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty (w sytuacji, gdy ww. płatność zostanie dokonana po terminie do złożenia deklaracji VAT za miesiąc, w którym dokonano dostawy towarów)?

Zdaniem Wnioskodawcy,

W przypadku otrzymania płatności na podstawie wystawionej faktury, zawierającej procentowo określoną wysokość rabatu, w terminie uprawniającym do udzielenia Nabywcy rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, Spółka może dokonać obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty VAT w prowadzonych rozliczeniach (w oparciu o otrzymaną kwotę) bez konieczności wystawiania faktury korygującej lub żadnego innego dokumentu księgowego, a także bez konieczności uzyskiwania pisemnego potwierdzenia od Nabywcy.
Spółka może rozliczyć ww. obniżenie podstawy opodatkowania / kwoty VAT w deklaracji VAT złożonej za miesiąc, w którym otrzyma płatność uwzględniającą pomniejszenie o rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty (w sytuacji, gdy ww. płatność zostanie dokonana po terminie do złożenia deklaracji VAT za miesiąc, w którym dokonano dostawy towarów).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otr2ymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Kwestia dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów nie została uregulowana przepisami prawa podatkowego, a więc również przepisami ustawy o VAT. Zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego (Słownik Języka Polskiego PWN pod red. M. Szymczaka, Warszawa 1992):

rabat - to zniżka, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie;
skonto - to zniżka ceny towaru objętego sprzedażą kredytową albo ratalną, udzielona nabywcy płacącemu gotówką;
opust - to zniżka ceny kupna, przyznawana nabywcy przez sprzedawcę (zwykle przy zakupach hurtowych);
bonifikata - to zniżka od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę.

Zatem rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo.

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny nie ma wątpliwości, że ramach realizowanych dostaw, Wnioskodawca udziela Nabywcom rabatów, rozumianych jako obniżki ceny od ustalonej ceny towarów z tytułu wcześniejszej zapłaty za nabywane od Spółki towary. Wysokość rabatu określana jest procentowo jako procent wartości netto dokonanej dostawy (np. 3% wartości dostawy).

Dodatkowo należy wskazać, iż rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniu transakcji oraz po niej. W związku z powyższym, rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), jest niejako automatycznie uwzględniany przy obliczaniu podstawy opodatkowania w podatku VAT, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia, a dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Natomiast zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

W ocenie Spółki, w niniejszej sprawie nie mamy do czynienia z rabatem potransakcyjnym, tj. rabatem, który udzielany jest po dokonaniu sprzedaży (w tym wypadku dostawy towarów). Udzielany Nabywcom w niniejszej sprawie rabat stanowi w istocie rabat transakcyjny, ponieważ udzielany jest on już w momencie dokonania dostawy i wystawienia faktury, a jego wysokość znana jest już w momencie wystawienia faktury (w przedmiotowej sprawie wysokość rabatu określana jest na fakturze procentowo, np. jako 3% wartości dostawy). Potwierdza to dodatkowo okoliczność, iż kwestie takie jak wysokość rabatu, termin w jakim płatność ma być dokonana w celu skorzystania z rabatu uzgadniana jest w trakcie negocjacji biznesowych pomiędzy Spółką a Nabywcami. W konsekwencji Nabywcy decydując się na zakup towarów od Spółki obok innych warunków współpracy biznesowej, akceptują również warunki udzielania rabatu jeszcze przed dokonaniem dostawy. W opinii Spółki należy uznać, iż w opisanym stanie faktycznym rabat udzielony jest Nabywcom już w momencie transakcji (dostawy towarów i wystawienia faktury).

W konsekwencji, w przypadku otrzymania płatności na podstawie wystawionej faktury, zawierającej procentowo określoną wysokość rabatu, w terminie uprawniającym do udzielenia Nabywcy rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, Spółka może dokonać obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty VAT w prowadzonych rozliczeniach.

Na podstawie art. 106e ust. 1 ustawy o VAT faktura powinna zawierać m.in. datę wystawienia, imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy, datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, cenę jednostkową bez podatku, kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto, wartość sprzedaży netto, stawkę podatku, sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

W przedmiotowej sprawie wystawiane przez Wnioskodawcę faktury VAT zawierają wszystkie określone w art. 106e ustawy o VAT elementy, w tym także informację o możliwości udzielenia rabatu w określonej wysokości wartości dostawy, w przypadku zapłaty w określonym terminie (np. w ciągu 30 dni).

Skoro wysokość rabatu z tytułu wcześniejszej płatności jest elementem faktury (rabat określony jest na fakturze jako procent wartości netto transakcji), w ocenie Spółki nie ma obowiązku wystawiania dodatkowej faktury korygującej w przypadku otrzymania płatności, w określonym terminie, która uwzględnia pomniejszenie o przysługujący klientowi rabat.

Rabat udzielany jest w momencie dokonania transakcji, a warunki rabatu (np. takie jak jego wysokość) uzgadniane są pomiędzy Spółką a Nabywcami odpowiednio wcześniej. W momencie dokonywania transakcji zarówno Spółka jak i Nabywca akceptują warunki udzielenia rabatu, co dodatkowo potwierdzone jest w wystawianych przez Spółkę fakturach.

O braku konieczności wystawiania faktury korygującej w analizowanym przypadku świadczy dodatkowo treść art. 106j ust. l ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z powyższą argumentacją Spółki, w niniejszej sprawie nie mamy do czynienia z rabatem potransakcyjnym, o którym mowa w przytoczonym powyżej art. I06j ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, który obligowałby Spółkę do wystawienia faktury korygującej. Przepis ten wyraźnie odnosi się do sytuacji, gdy po wystawieniu faktury udzielany jest rabat, natomiast w niniejszej sprawie rabat udzielony jest w dacie dokonania transakcji / wystawienia faktury. W konsekwencji w analizowanym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 106j ustawy o VAT, zgodnie z którym konieczne jest wystawienie faktury korygującej w celu udokumentowania rabatu.

Dodatkowo, Spółka nie ma obowiązku wystawienia żadnego innego dokumentu księgowego, a także nie ma obowiązku uzyskania pisemnego potwierdzenia od Nabywcy aby rabat rozliczyć dla potrzeb VAT. W ustawie o VAT brak jest jakichkolwiek przepisów nakładających na podatników podobne obowiązki w przypadku udzielania rabatu jak opisany w ww. stanie faktycznym.

Podsumowując powyższą argumentację, Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku otrzymania na podstawie wystawionej faktury zawierającej procentowo określoną wysokość rabatu związanego z dokonaniem płatności w określonym terminie, płatności w kwocie uwzględniającej pomniejszenie o przysługujący Nabywcy rabat, Spółka może dokonać obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty VAT w prowadzonych rozliczeniach (w oparciu o otrzymaną kwotę) bez konieczności wystawiania faktury korygującej lub żadnego innego dokumentu księgowego, a także bez konieczności uzyskiwania pisemnego potwierdzenia od Nabywcy.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy płatność za fakturę uwzględniająca pomniejszenie z tytułu rabatu zostanie dokonana przez Nabywcę przed upływem wskazanego terminu warunkującego otrzymanie rabatu, a jednocześnie przed terminem złożenia przez Spółkę deklaracji VAT, w której powinna zostać wykonana dostawa (np. dostawa z 30 listopada, faktura wystawiona 30 listopada, płatność 24 grudnia), Spółka będzie mogła rozliczyć udzielony rabat w deklaracji za listopad, składanej do 28 grudnia (czyli w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do dokonanej transakcji, w związku z którą udzielono Nabywcy rabat).

Jednocześnie mogą wystąpić sytuacje, w których Nabywcy dokonywać będą płatności za faktury uwzględniające pomniejszenie o przysługujący rabat przed upływem wskazanego terminu warunkującego otrzymanie rabatu, lecz jednocześnie będzie to już po terminie do złożenia przez Spółkę deklaracji VAT, w której powinna zostać wykazana dostawa (czyli np. odnosząc się do przytoczonego powyżej przykładu, w sytuacji, kiedy płatność nastąpiłaby 30 grudnia).

W takim przypadku, zdaniem Spółki będzie ona uprawniona do rozliczenia udzielonego rabatu w deklaracji VAT za okres, kiedy następuje płatność (w takim przypadku w deklaracji za grudzień - jednocześnie wykazując w deklaracji VAT za listopad kwotę należności w wyższej wysokości, tj. nieuwzględniającej przyznanego rabatu).

Zgodnie z argumentacją z pkt 1, Spółka nie jest zobligowana do wystawienia faktury korygującej w celu udokumentowania rabatu. W tej sytuacji, nie ma podstaw do złożenia korekty deklaracji.

Takie działanie Spółki nie powoduje powstania zaległości podatkowej, ponieważ w deklaracji VAT, w której rozliczana jest dostawa, w związku z którą Nabywcy zostaje udzielony rabat, Spółka ujmuje podstawę opodatkowania oraz kwotę VAT nieuwzględniające udzielonego rabatu (a zatem jak Spółka wspomina powyżej kwoty wyższe).

Dopiero w późniejszym okresie rozliczeniowym (tj. w grudniu), gdy płatność uwzględniająca pomniejszenie o przysługujący rabat zostaje faktycznie dokonana przez Nabywcę (czyli już po terminie do złożenia deklaracji VAT za listopad, w którym powstaje obowiązek podatkowy z tytułu dostawy), Spółka zamierza zgodnie z przedstawioną metodologią dokonywać obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty VAT o kwotę należnego rabatu.

W ocenie Spółki, taka metodologia rozliczania rabatów opisanych w stanie faktycznym powoduje w istocie raportowanie kwot wyższych do momentu, kiedy Spółka posiada informację czy kontrahent dokonana płatności w terminie warunkującym rabat czy też nie. Podejście takie w ocenie Spółki jest wariantem najbardziej ostrożnościowym i stanowi pełne zabezpieczenie, iż nie dojdzie do zaraportowania kwot zaniżonych oraz powstania zaległości podatkowych.

Spółka pragnie zauważyć, iż w ustawie o VAT brak jest stosownych przepisów regulujących kwestie momentu rozliczania rabatów z tytułu wcześniejszej płatności udzielonych w momencie wystawienia faktury. Jedynie art. 29a ust. 7 ustawy o VAT stanowi, iż podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty. Przepis ten nie odnosi się on jednakże do samego momentu rozliczenia wskazanego rabatu w deklaracji VAT.

W konsekwencji powyższego, Spółka stoi na stanowisku, iż może ona rozliczyć ww. obniżenia podstawy opodatkowania / kwoty VAT w deklaracji VAT złożonej za miesiąc, w którym otrzyma płatność uwzględniającą pomniejszenie o rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty (w sytuacji gdy ww. płatność następuje już po terminie do złożenia deklaracji VAT za miesiąc, w którym dokonano dostawy towarów).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że przepis art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy – w myśl którego, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy – podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Zatem ze wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość.

W oparciu o art. 29a ust. 10 ustawy – podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze,o których mowa w ust. 1.

W myśl art. 29a ust. 13 ustawy – w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Według art. 29a ust. 14 ustawy – przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Z treści art. 29a ust. 15 ustawy wynika, że warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku:

eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

Natomiast stosowanie do art. 106a ustawy – przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy – faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem (…).

Faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży – art. 106g ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 106j ust. 1 ustawy – w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1;
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy – faktura korygująca powinna zawierać:

wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane zawarte na fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
przyczynę korekty;
jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Przepis art. 106j ust. 3 ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik udziela upustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką prawa niemieckiego, zarejestrowaną w Niemczech jako podatnik VAT. Spółka jest także zarejestrowana w Polsce dla celów VAT jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca prowadzi działalność dystrybucyjną i zajmuje się m.in. dystrybucją produkcji filmowych, telewizyjnych oraz gier wideo.

Spółka dokumentuje dostawy wystawiając faktury VAT, które zawierają elementy faktury wymienione w art. 106e ustawy o VAT.

Spółka nie wystawia obecnie faktur korygujących lub innych dokumentów księgowych (np. w postaci noty księgowej) w związku z udzielanymi ww. rabatami.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy w przypadku otrzymania płatności na podstawie wystawionej faktury, zawierającej procentowo określoną wysokość rabatu, w terminie uprawniającym do udzielenia Nabywcy rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, Spółka może dokonać obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty VAT w prowadzonych rozliczeniach (w oparciu o otrzymaną kwotę) bez konieczności wystawiania faktury korygującej lub żadnego innego dokumentu księgowego, a także bez konieczności uzyskiwania pisemnego potwierdzenia od Nabywcy oraz czy Spółka może rozliczyć ww. obniżenie podstawy opodatkowania / kwoty VAT w deklaracji VAT złożonej za miesiąc, w którym otrzyma płatność uwzględniającą pomniejszenie o rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty (w sytuacji, gdy ww. płatność zostanie dokonana po terminie do złożenia deklaracji VAT za miesiąc, w którym dokonano dostawy towarów)

Odnosząc się do opisy sytuacji i obowiązujących w tym zakresie przepisów należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „skonto”, w związku z powyższym pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Skonto to procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznane nabywcy towaru na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem („Mały słownik języka polskiego”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999, str. 849). Natomiast przez rabat, w myśl Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa – www.sjp.pwn.pl), należy rozumieć obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę.

Rabaty funkcjonujące w obrocie gospodarczym można podzielić na dwa rodzaje – te przyznane przed ustaleniem ceny i te, które zostały przyznane po ustaleniu ceny, a wynikające zarówno z działania (zachowania) sprzedawcy, jak i zachowań nabywcy.

Wskazać bowiem należy, że rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty (skonto) ma charakter warunkowy. Jest on przyznawany pod warunkiem zawieszającym – dopiero z chwilą ziszczenia się warunku – w razie wcześniejszej zapłaty udzielany jest rabat. Jeśli zaś warunek ziszcza się już po dostawie, to wówczas rabat jest przyznawany po dokonaniu transakcji. Tym samym trzeba uznać, że nie może być uwzględniany w cenie jednostkowej już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, a zatem również w podstawie opodatkowania. Na tym etapie nie wiadomo bowiem czy rabat ten faktycznie zostanie przyznany, czy też nie.

Rabat taki bowiem byłby, tzw. rabatem transakcyjnym, a więc takim którego nie ma obowiązku wykazywać w wystawionej fakturze, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdują swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Powyższe znajduje potwierdzenie w treści art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy, który stanowi, że gdy po wystawieniu faktury udzielono obniżki ceny w formie rabatu (o którym mowa w art. 29 ust. 7 pkt 1 ustawy, czyli skonta) podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę korygującą.

Wskazać należy, że odmienna analiza powyższych przepisów byłaby sprzeczna z właściwością skonta – jako czynności istniejącej pod warunkiem zawieszającym – przyznanie bowiem rabatu uzależnione jest od spełnienia przesłanki w postaci wcześniejszej zapłaty. W związku z tym nie należy odgórnie zakładać, że każdy z nabywców skorzysta ze skonta i tym samym rabat będzie należny. Dopiero bowiem z chwilą skorzystania ze skonta istnieje podstawa prawna do uznania tego rodzaju rabatu za prawnie skuteczny. Zatem z chwilą ziszczenia się tego warunku (tzn. skorzystania ze skonta przez nabywcę) ma miejsce wpływ na podstawę opodatkowania w związku z czym należy wystawić fakturę korygującą, co potwierdza powołany art. 106j ust. 1 ustawy.

W przedmiotowej sprawie Spółka w momencie wystawienia faktury nie będzie wiedziała, czy skonto faktycznie zostanie przyznane, czy też nie – uzależnione to będzie od spełnienia przesłanki w postaci wcześniejszej zapłaty przez nabywcę. Jak wskazuje Wnioskodawca, przyznanie skonta będzie miało charakter warunkowy, tj. od Klienta (nabywcy) będzie zależało, czy zapłaci za wystawioną przez Zainteresowanego fakturę przed terminem płatności (w określonym wcześniejszym terminie).

Zauważyć należy, że udzielenie skonta skutkuje obniżeniem ceny dostarczonych towarów, co implikuje obowiązki na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Ze względu na fakt, że zapłata za dostarczone towary zostanie dokonana po wystawieniu faktury (warunek wcześniejszej zapłaty ziści się już po wystawieniu faktury), skonto nie będzie mogło być uwzględnione w wystawionej fakturze (tj. podstawa opodatkowania nie zostanie obniżona o skonto). Dlatego – zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy – Spółka będzie zobowiązana wystawić fakturę korygującą, w której uwzględni skonto przyznane z tytułu dotrzymania warunku wcześniejszej zapłaty za dokonaną dostawę towarów.

A zatem, w świetle obowiązujących przepisów nie można uwzględniać skonta „od razu” w podstawie opodatkowania pierwotnie wystawionej faktury. Dopiero bowiem z chwilą zrealizowania skonta przez kontrahenta (ziszczenia się warunku) staje się ono prawnie skuteczne i tym samym wpływa na podstawę opodatkowania. W konsekwencji czego należy wystawić fakturę korygującą „in minus” do faktury wcześniej wystawionej na rzecz danego klienta (nabywcy).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy wskazać, że Spółka winna wystawić faktury z uwzględnieniem w fakturze wartości podstawy opodatkowania netto i brutto bez wykazywania wartości skonta oraz bez wykazywania podstawy opodatkowania po zastosowaniu skonta z tytułu wcześniejszej płatności. Jednak kiedy Klient zapłaci za daną fakturę w umówionym krótszym niż standardowy terminie płatności od jej wystawienia, przez co skorzysta ze skonta Wnioskodawca powinien wystawić fakturę korygującą. W analizowanym przypadku bowiem przedmiotowe skonto stanowi rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty, który jest przyznawany po wystawieniu faktury.

Zatem dopiero w sytuacji kiedy Wnioskodawca wystawi faktury sprzedaży na wartość bez rabatu (skonta) dla Klientów, z którymi zawrze umowy umożliwiające im uzyskanie skonta po spełnieniu określonych warunków, a następnie w sytuacji, gdy Klienci spełnią wszystkie warunki rabatu (skonta), a Wnioskodawca wystawi faktury korygujące uwzględniające skonto, to dopiero wtedy będzie to postępowanie w całości prawidłowe.

Należy zauważyć, że przytoczone powyżej regulacje prawne stanowią, że kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia. Należy podkreślić, że potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy.

Ponadto faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest bowiem doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowania zawarte w ustawie mają na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług. Konieczność posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej potwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 26 stycznia 2012 r. w sprawie C-588/10 Kraft Food Polska S.A. W wyroku tym Trybunał orzekł, że: „wymóg polegający na uzależnieniu obniżenia podstawy opodatkowania wynikającej z pierwotnej faktury od posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania korekty faktury doręczonego przez nabywcę towarów lub usług mieści się w pojęciu warunków, o których mowa w art. 90 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.). Zasady neutralności podatku od wartości dodanej oraz proporcjonalności co do zasady nie sprzeciwiają się takiemu wymogowi”. Jednocześnie Trybunał w niniejszym wyroku uznał, że: „jeżeli uzyskanie przez podatnika, będącego dostawcą towarów lub usług, tego rodzaju potwierdzenia jest w rozsądnym terminie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, to nie można mu odmówić wykazania przed organami podatkowymi danego państwa członkowskiego przy użyciu innych środków, po pierwsze, że dochował on należytej staranności w okolicznościach danej sprawy celem upewnienia się, że nabywca towarów lub usług jest w posiadaniu korekty faktury i że zapoznał się z nią oraz, po drugie, że dana transakcja została w rzeczywistości zrealizowana na warunkach określonych w owej korekcie faktury”.

Z wniosków płynących z przytoczonego orzeczenia wynika zatem, że podatnik winien podejmować działania mające na celu uzyskanie potwierdzenia odbioru przez nabywcę faktury korygującej. Obniżenie podatku należnego bez posiadania stosownego potwierdzenia jest bowiem możliwe jedynie w przypadku, gdy uzyskanie takiego potwierdzenia w rozsądnym terminie jest niemożliwe lub nadmiernie utrudnione. W takiej sytuacji podatnik musi wykazać, że dochował należytej staranności celem upewnienia się, że nabywca jest w posiadaniu korekty faktury i że się z nią zapoznał a transakcja została w rzeczywistości zrealizowana na warunkach określonych w owej korekcie faktury.

Zasady te odzwierciedla art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy.

Odnosząc to do opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego gdy Klient zapłaci za fakturę przed umówionym terminem, Wnioskodawca powinien wystawić i wysłać nabywcy fakturę korygującą in minus. Ponieważ Wnioskodawca udziela kontrahentom rabatu w przypadku zapłaty w określonym wcześniejszym terminie, a faktury korygujące będą już odzwierciedlały udzielony rabat (ponieważ gdyby kontrahent nie zapłacił w ustalonym wcześniejszym terminie nie byłoby podstaw do wystawienia faktur korygujących in minus podstawę opodatkowania), to Strona nie ma obowiązku oczekiwania na potwierdzenie odbioru korekty. W jego rozumieniu przelew w wartości pomniejszonej o skonto stanowić będzie dowód, że kupujący odliczy wartość VAT pomniejszoną o skonto, a tym samym sprzedawca może czuć się uprawniony do pomniejszenia podstawy VAT za okres, w którym nastąpiła zapłata.

W tym miejscu ponownie należy wskazać na art. 29a ust. 13 ustawy, który to przepis warunkuje rozliczenie faktury korygującej, zmniejszającej kwotę podstawy opodatkowania i kwotę podatku należnego, uzyskaniem potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę tylko w przypadkach wymienionych w art. 29a ust. 10 pkt 1-3. Przepis ten nie odnosi natomiast tego obowiązku do sytuacji uregulowanej w art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy, tj. obniżki ceny w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty. Ponieważ przepis art. 29a ust. 13 ustawy nie odwołuje się do art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy, dla obniżenia kwoty podstawy opodatkowania i podatku nie jest konieczne uzyskanie potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę. Pogląd ten jest również uzasadniony z tego względu, że uzyskanie prawa do skonta jest uzależnione od dokonania zapłaty w terminie zastrzeżonym dla skonta. Otrzymanie zapłaty (udokumentowane) jest dowodem ziszczenia się przesłanki do skonta, co umożliwia zarówno Klientowi (nabywcy), jak i Spółce określenie rzeczywistego przebiegu zdarzenia gospodarczego. Jest też podstawą do wystawienia faktury korygującej, skoro kwota odpowiadająca wartości skonta przestaje stanowić podstawę opodatkowania. Uzyskiwanie potwierdzenia doręczenia faktury korygującej nie jest w związku z tym konieczne.

Zatem, rozliczenie faktury korygującej z tytułu obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego, w przypadku dokonania przez nabywcę zapłaty w terminie uprawniającym do skonta, nie jest uwarunkowane uzyskaniem potwierdzenia doręczenia faktury korygującej Klientowi (nabywcy).

Wobec powyższego Spółka nie będzie zobowiązana do uzyskania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez Klienta z uwagi na uregulowania przepisu art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy, zgodnie z którym warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej – co ma miejsce w przedmiotowej sprawie.

Z uwagi na powyższe, dla wystawionych faktur korygujących in minus w tytułu uzyskania prawa do skonta, nie jest konieczne otrzymanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej w celu obniżenia podstawy opodatkowania o udzielono skonto.

Reasumując, Wnioskodawca powinien dokonać obniżenia podstawy opodatkowania w oparciu o wystawioną fakturę korygującą dokumentującą udzielono skonto wynikające z wcześniejszej zapłaty. Natomiast dokumentem potwierdzającym rozliczenie transakcji zgodnie z wystawioną fakturą korygującą będzie otrzymana przedterminowa zapłata.

Biorąc pod uwagę powyższe uzasadnienie, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że w opisanej sytuacji rabat został udzielony już w momencie dokonania transakcji. W momencie dokonania transakcji ustalono cenę bez uwzględnienia rabatu i jedynie zastrzeżono, że w stosunku do zrealizowanej transakcji może zostać udzielony rabat w postaci skonta, w przypadku gdy zapłata nastąpi we wcześniejszym terminie. W opisanej sytuacji mamy więc do czynienia z ewentualnym rabatem potransakcyjnym (warunkowym).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem 1 - jest nieprawidłowe.

W odpowiedzi na pytanie 1 wyjaśniono, że Wnioskodawca w celu udokumentowania skonta z tytułu wcześniejszej zapłaty jest zobowiązany do wystawienia faktury korygującej dokumentującej udzielone skonto. W momencie wystawienia faktury korygującej Wnioskodawca będzie dysponował dokumentem, który spowodował obniżenie podstawy opodatkowania (skonto udokumentowane wpłatą należności za dokonaną sprzedaż z uwzględnieniem udzielonego rabatu w określonej wysokości).

W związku z tym faktura korygująca dokumentująca skonto z tytułu udzielonego rabatu potransakcyjnego (obniżająca podstawę opodatkowania) powinna być wykazana w deklaracji podatkowej złożonej za miesiąc w którym dokonano obniżenia podstawy opodatkowania i wystawiono fakturę korygującą, gdyż już w momencie wystawienia takiej faktury korygującej, nabywca będzie wiedział, że taka faktura powinna być wystawiona (nabywca zapłacił należność z uwzględnieniem skonta z tytułu wcześniejszej zapłaty). W miesiącu wystawienia faktury korygującej zostaną bowiem spełnione dwa warunki do obniżenia podstawy opodatkowania: wystawiony zostanie stosowny dokument obniżający podstawę opodatkowania i nabywca będzie wiedział o konieczności wystawienia takiego dokumentu z uwagi na dokonanie zapłaty z uwzględnieniem skonta i wynikającego z niego rabatu potransakcyjnego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2, że może rozliczyć ww. obniżenie podstawy opodatkowania / kwoty VAT w deklaracji VAT złożonej za miesiąc, w którym otrzyma płatność uwzględniającą pomniejszenie o rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty (w sytuacji, gdy ww. płatność zostanie dokonana po terminie do złożenia deklaracji VAT za miesiąc, w którym dokonano dostawy towarów) bez wystawienia faktury korygującej – jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin