INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2011r. (data wpływu 15 listopada 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 lutego 2012r. (data wpływu 9 lutego 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych transakcji dokonywanych pomiędzy firmą Wnioskodawcy a firmą małżonka Wnioskodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych transakcji dokonywanych pomiędzy firmą Wnioskodawcy a firmą małżonka Wnioskodawcy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 lutego 2012r. (data wpływu 9 lutego 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 26 stycznia 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Wnioskodawca jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych oraz jest czynnym podatnikiem VAT. Małżonek Wnioskodawcy, który prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna będąc czynnym podatnikiem VAT i podatnikiem 19-procentowego liniowego podatku dochodowego od osób fizycznych zamierza część środków trwałych w tym część budynku i gruntu oraz wyposażenie swojej firmy udostępnić firmie Wnioskodawcy.

Następnie Wnioskodawca będzie sprzedawać wytwarzane m.in. przy pomocy ww. składników majątkowych wyroby swojej firmy na rzecz firmy małżonka Wnioskodawcy, które to wyroby będą sprzedawane przez niego jego klientom. Przez cały czas istnienia firmy Wnioskodawcy i firmy małżonka Wnioskodawcy istnieje między nimi wspólność ustawowa.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 6 lutego 2012r. Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem działalności gospodarczej jego firmy jest produkcja pozostałych artykułów spożywczych, gdzie indziej niesklasyfikowana, sprzedaż hurtowa mięsa i wyrobów z mięsa, sprzedaż hurtowa mleka, wyrobów mleczarskich, jaj, olejów i tłuszczów jadalnych, sprzedaż hurtowa cukru, czekolady i wyrobów cukierniczych, sprzedaż hurtowa herbaty, kawy, kakao i przypraw, sprzedaż hurtowa pozostałej żywności, sprzedaż hurtowa ryb, skorupiaków i mięczaków, produkcja makaronów, klusek i podobnych wyrobów mącznych, placówki gastronomiczne pozostałe, a przedmiotem działalności małżonka jest produkcja pozostałych artykułów spożywczych, gdzie indziej niesklasyfikowana, sprzedaż hurtowa mięsa i wyrobów z mięsa, sprzedaż hurtowa mleka, wyrobów mleczarskich, jaj, olejów i tłuszczów jadalnych, sprzedaż hurtowa cukru, czekolady i wyrobów cukierniczych, sprzedaż hurtowa herbaty, kawy, kakao i przypraw, sprzedaż hurtowa pozostałej żywności, sprzedaż hurtowa ryb, skorupiaków i mięczaków, produkcja makaronów, klusek i podobnych wyrobów mącznych, placówki gastronomiczne pozostałe.

Udostępnienie środków trwałych i wyposażenia odbędzie się:

1. zgodnie z treścią pytania drugiego na podstawie umowy najmu lub dzierżawy przy pełnej odpłatności na warunkach rynkowych,
2. zgodnie z treścią pytania trzeciego nieodpłatnie na podstawie umowy użyczenia.
   
   

Wynajmującym (użyczającym) będzie małżonek Wnioskodawcy jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, a najemcą (biorącym w użyczenie) będzie Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą odrębną od działalności gospodarczej męża.

Nabycie przez Wnioskodawcę usług najmu środków trwałych i wyposażenia od firmy małżonka Wnioskodawcy będzie związane wyłącznie z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Usługi najmu środków trwałych i wyposażenia zostaną udokumentowane fakturami VAT.

Przyczyną takiego postępowania jest chęć oddzielenia działalności produkcyjnej od działalności handlowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż wyrobów i towarów firmie małżonka Wnioskodawcy rodzi obowiązek naliczenia należnego podatku od towarów i usług...

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur VAT wystawionych przez firmę małżonka Wnioskodawcy z tytułu najmu środków trwałych i wyposażenia...

Czy w razie otrzymania w nieodpłatne użyczenie od firmy małżonka Wnioskodawcy ww. środków trwałych i wyposażenia Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty z tego tytułu należnego podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Sprzedaż wyrobów i towarów firmie małżonka Wnioskodawcy rodzi obowiązek naliczenia należnego podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur VAT wystawionych przez firmę małżonka Wnioskodawcy z tytułu najmu środków trwałych i wyposażenia.

W razie otrzymania w nieodpłatne użyczenie od firmy małżonka Wnioskodawcy ww. środków trwałych i wyposażenia Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty z tego tytułu należnego podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie tematyki poruszanej we wniosku, tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczące trzech zdarzeń przyszłych w jednej interpretacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Analiza przytoczonych przepisów wskazuje, iż nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług w rozumieniu ww. przepisu ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Małżonek Wnioskodawcy, który prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna będąc czynnym podatnikiem VAT zamierza część środków trwałych, w tym część budynku i gruntu oraz wyposażenie swojej firmy udostępnić firmie Wnioskodawcy.

Następnie Wnioskodawca będzie sprzedawać wytwarzane m.in. przy pomocy ww. składników majątkowych wyroby swojej firmy na rzecz firmy małżonka Wnioskodawcy, które to wyroby będą sprzedawane przez niego jego klientom. Przez cały czas istnienia firmy Wnioskodawcy i firmy małżonka Wnioskodawcy istnieje między nimi wspólność ustawowa.

Udostępnienie środków trwałych i wyposażenia odbędzie się:

• w pierwszym przypadku na podstawie umowy najmu lub dzierżawy przy pełnej odpłatności na warunkach rynkowych,
• w drugim przypadku nieodpłatnie na podstawie umowy użyczenia.
  
  

Wynajmującym (użyczającym) będzie małżonek Wnioskodawcy jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, a najemcą (biorącym w użyczenie) będzie Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą odrębną od działalności gospodarczej męża.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy sprzedaż wyrobów i towarów firmie małżonka Wnioskodawcy rodzi obowiązek naliczenia należnego podatku od towarów i usług.

Przytaczając przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.) stwierdzić należy, iż stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 ww. Kodeksu).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Dokonując analizy powołanych wyżej regulacji prawnych podkreślić należy, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno Wnioskodawca, jak i jego małżonek, traktowani są jako odrębne podmioty, spełniające definicję podatnika w rozumieniu powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzące działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tegoż przepisu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności cywilnoprawnych między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej.

Wyroby i towary sprzedawane przez Wnioskodawcę na rzecz firmy małżonka Wnioskodawcy, w świetle przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowią (przy istnieniu wspólności majątkowej) niewątpliwie majątek wspólny małżonków, jednakże w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług są to towary, które Wnioskodawca wytworzył w ramach prowadzonej przez niego działalnością gospodarczą (odrębnej od działalności gospodarczej prowadzonej przez małżonka), i również w ramach tej działalności dokonuje ich sprzedaży.

Odnosząc zatem przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę wyrobów i towarów (nawet jeśli zostały one wytworzone przy pomocy składników majątkowych udostępnionych przez firmę małżonka Wnioskodawcy w sposób opisany w treści wniosku), dokonywana na rzecz małżonka Wnioskodawcy prowadzącego własną działalność gospodarczą, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, jako dostawa towarów pomiędzy dwoma odrębnymi podatnikami podatku VAT.

Przedmiotowa czynność dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz małżonka występującego jako odrębny przedsiębiorca będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ww. ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Tym samym sprzedaż wyrobów i towarów firmie małżonka Wnioskodawcy rodzi obowiązek naliczenia należnego podatku od towarów i usług, według stawek właściwych dla przedmiotu czynności.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur VAT wystawionych przez firmę małżonka Wnioskodawcy z tytułu najmu środków trwałych i wyposażenia przytoczyć należy przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a) ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższe regulacje wskazują, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył więc podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że małżonek Wnioskodawcy, prowadzący działalność gospodarczą jako osoba fizyczna będąca czynnym podatnikiem VAT, udostępni firmie Wnioskodawcy część środków trwałych, w tym część budynku i gruntu oraz wyposażenie swojej firmy. Udostępnienie środków trwałych i wyposażenia odbędzie się na podstawie umowy najmu lub dzierżawy przy pełnej odpłatności na warunkach rynkowych.

Nabycie przez Wnioskodawcę usług najmu środków trwałych i wyposażenia od firmy małżonka Wnioskodawcy będzie związane wyłącznie z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

Usługi najmu środków trwałych i wyposażenia zostaną udokumentowane fakturami VAT.

W związku z powyższym w przypadku gdy Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą, a środki trwałe i wyposażenie wynajmowane od firmy małżonka Wnioskodawcy, służyć będą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługę najmu środków trwałych i wyposażenia w takiej części, w jakiej wydatki te będą miały związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, z zachowaniem zasad zawartych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Jeżeli zatem Wnioskodawca, jak to wskazał we wniosku, wynajmuje środki trwałe i wyposażenie na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, ponadto nabycie przez Wnioskodawcę usług najmu środków trwałych i wyposażenia od firmy małżonka Wnioskodawcy będzie związane wyłącznie z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT, wówczas Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury (faktur) dokumentującej nabycie ww. usług.

Jednocześnie okoliczność, iż usługa najmu nabywana jest od małżonka Wnioskodawcy prowadzącego odrębną działalność gospodarczą, pozostaje w przedmiotowej sytuacji bez wpływu na prawo do odliczenia podatku naliczonego przez Wnioskodawcę, bowiem – jak już zaznaczono - na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno Wnioskodawca, jak i jego małżonek, traktowani są jako odrębni podatnicy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ww. ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii, czy w razie otrzymania w nieodpłatne użyczenie od firmy małżonka Wnioskodawcy środków trwałych i wyposażenia Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty z tego tytułu należnego podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, ze wynajmującym (użyczającym) środki trwałe i wyposażenie będzie małżonek Wnioskodawcy jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, a najemcą (biorącym w użyczenie) będzie Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą odrębną od działalności gospodarczej męża.

Mając na względzie przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie nakładają na Wnioskodawcę jako nabywającego w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej czynność nieodpłatnego użyczenia środków trwałych i wyposażenia, obowiązku opodatkowania podatkiem należnym wskazanych we wniosku czynności, które zostaną dokonane przez podmiot odrębny od Wnioskodawcy.

W sytuacji, gdy Wnioskodawca zamierza wziąć w nieodpłatne użyczenie od firmy małżonka środki trwałe i wyposażenie, to nie Wnioskodawca będzie wykonującym wskazane czynności nieodpłatnego użyczenia, lecz – wprost przeciwnie - podmiotem je nabywającym.

Wobec powyższego, jak już wskazano powyżej, u Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek w podatku VAT należnym, bowiem sama czynność otrzymania w nieodpłatne użyczenie od firmy małżonka Wnioskodawcy środków trwałych i wyposażenia, nie stanowi u Wnioskodawcy dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, ani też świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.