Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-1110/15/RH
z 4 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2015 r. (data wpływu 8 grudnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 26 lutego 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku usług kulturalnych – jest prawidłowe,
• zwolnienia od podatku autorskich szkoleń i warsztatów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2015 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 26 lutego 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od …….. r. w zakresie prowadzenia pozaszkolnych form edukacji – PKD: 85.59.B, pozaszkolnych form edukacji artystycznej – PKD: 85.52.Z, działalności wspomagającej wystawianie przedstawień artystycznych – PKD: 90.02.Z, zapewnienia zakwaterowania w cyklu dziennym lub tygodniowym – PKD: 55.10.Z, produkcji instrumentów muzycznych – PKD: 32.20.Z, produkcji sztucznej biżuterii i wyrobów podobnych – PKD: 32.13.Z.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca przeprowadza szkolenia dla młodzieży i dorosłych, wykorzystując autorskie konspekty, w ramach których uczestnicy zdobywają różnego rodzaju umiejętności artystyczne i aktorskie. Warsztaty mają walory integracyjne i rozwojowe.

Zwykle podczas pobytu grupy uczestników ustalany jest indywidualny plan działania w zależności od wieku i umiejętności. Szkolenia obejmują warsztaty artystyczne, które zwykle kończą się pokazem nabytych umiejętności przed większą publicznością. Uczestnicy nabywają umiejętności gry na bębnach, chodzenia na szczudłach, tańca z ogniem.

Powołując się na art. 2 pkt 3, 3a i 3b i 5 ustawy o systemie oświaty, informuje Pan, że działalność szkoleniowa, którą Pan wykonuje podlega przepisom o systemie oświaty, kształcenia i wychowania.

Pozaszkolne artystyczne formy edukacji i szkolenia w Pana firmie są usługami płatnymi.

Poza szkoleniami tworzy Pan własne przedstawienia oparte na autorskich scenariuszach i muzyce, świadcząc usługi kulturalne polegające na wykonywaniu autorskiego programu artystycznego, którego jest Pan pomysłodawcą i częściowo wykonawcą (z artystami, którzy tworzą spektakle zawiera Pan umowy o dzieło) działa Pan jako artysta-twórca. Za świadczenie usług otrzymuje Pan wynagrodzenie w postaci honorarium, na które wystawia Pan fakturę. Zawierając umowy na świadczenie usługi nie przewiduje Pan przekazywania ani udzielania koncesji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonywania spektaklu. Autorski program artystyczny przewiduje aranżację, muzykę i słowa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy usługi w zakresie tworzenia spektaklu, którego Wnioskodawca jest pomysłodawcą i częściowym wykonawcą oraz usługi polegające na wykonywaniu autorskich szkoleń i warsztatów mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33b ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi o charakterze kulturalnym związane z tworzeniem autorskich projektów kulturalnych, przedstawień kulturalnych i muzyki wchodzą w skład tworzenia spektakli i koncertów i zawierają się w art. 43 ust. 1 pkt „33b” i podlegają zwolnieniu.

Prowadzenie warsztatów kulturalno-artystycznych w zakresie pozaszkolnych form edukacji artystycznej objęte są zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt „33b”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

prawidłowe - w części dotyczącej zwolnienia od podatku usług kulturalnych,

nieprawidłowe - w części dotyczącej zwolnienia od podatku autorskich szkoleń i warsztatów

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku. Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zwolnienie określone w ww. przepisie ustawy ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Powyższe unormowanie odsyła wprost do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego – w myśl art. 1 ust. 1 pkt 7 i 8 ww. ustawy – są utwory muzyczne i słowno-muzyczne, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne.

Według art. 8 ust. 1 – 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Jak stanowi art. 85 ust. 1 ww. ustawy – każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie natomiast z art. 85 ust. 2, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Z powołanych powyżej przepisów można wywieść, iż twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy prowadzi Pan m.in. działalność gospodarczą w zakresie wystawiania autorskich przedstawień artystycznych, za które otrzymuje Pan wynagrodzenie w formie honorarium. Autorski program artystyczny przewiduje aranżację, muzykę i słowa.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że skoro wykonując opisane usługi kulturalne w zakresie wystawiania przedstawień, w tym organizowanych przy zatrudnieniu, w oparciu o umowy cywilnoprawne artystów działa Pan jako indywidualny twórca i artysta wykonawca, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, otrzymując wynagrodzenie w formie honorarium, to korzysta Pan ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy.

Zatem stanowisko w ww. zakresie należało uznać za prawidłowe.

Ponadto z treści wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przeprowadza Pan odpłatnie szkolenia dla młodzieży i dorosłych prowadzone w formie warsztatów artystycznych, w trakcie których uczestnicy zdobywają różnego rodzaju umiejętności artystyczne i aktorskie. Jak wskazano działalność szkoleniowa podlega przepisom ustawy o systemie oświaty, jako podmiot wymieniony w art. 2 pkt 3, 3a i 3b i 5 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

• oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Regulacja art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy stanowi implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. Urz. UE.L. Nr 347), zwolnione jest kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) wynika, że zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Ograniczenie umożliwiające skorzystanie z niniejszego zwolnienia ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy. Skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy możliwe jest po spełnieniu łącznie dwóch warunków:

1. dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz
2. podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania.

Zgodnie z art. 2 pkt 3, 3a i 3b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) system oświaty obejmuje:

3) placówki oświatowo-wychowawcze, w tym szkolne schroniska młodzieżowe, umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień oraz korzystanie z różnych form wypoczynku i organizacji czasu wolnego;

3a) placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych;

3b) placówki artystyczne – ogniska artystyczne umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień artystycznych,

W myśl art. 5 ust. 1 ww. ustawy, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną. Zgodnie natomiast z ust. 2 pkt 3 cytowanego artykułu, szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 3a-3e, może być zakładana i prowadzona przez osobę fizyczną.

Natomiast, stosownie do art. 82 ust. 1 tejże ustawy, osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Z powyższego wynika, iż z chwilą uzyskania wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek, w kontekście art. 82 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 oraz art. 2 pkt 3, 3a i 3b ustawy o systemie oświaty, Wnioskodawca wypełni podmiotowy charakter zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o VAT. Podkreślić jednakże należy, że zwolnienie określone we wskazanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy ma zastosowanie wyłącznie do usług kształcenia wymienionych w zaświadczeniu właściwego organu o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazuje, że zalicza się do jednostek objętych systemem oświaty w zakresie kształcenia i wychowania, prowadząc działalność w formie placówki wymienionej w art. 2 pkt 3, 3a i 3b ustawy o systemie oświaty. Tym samym wypełnia kryterium podmiotowe do skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się z kolei do przedmiotowego charakteru ww. zwolnienia należy zauważyć, że Wnioskodawca przeprowadza szkolenia dla młodzieży i dorosłych, wykorzystując autorskie konspekty, w ramach których uczestnicy zdobywają różnego rodzaju umiejętności artystyczne i aktorskie. Prowadzone warsztaty mają walory integracyjne i rozwojowe. Powyższe wypełnia drugi warunek wymieniony w treści art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy, niezbędny do zastosowania zwolnienia dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

Analiza przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz przytoczonych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że o ile faktycznie Wnioskodawca świadcząc usługi szkoleniowe, zalicza się do jednostek objętych systemem oświaty, wymienionych w art. 2 pkt 3, 3a i 3b ustawy o systemie oświaty, to usługi te korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit a) ustawy, pod warunkiem, że będą stanowiły zakres działalności szkoleniowej przedmiotowej placówki, wymieniony w zaświadczeniu właściwego Kuratora Oświaty o wpisie do prowadzonej przez Kuratora ewidencji placówek prowadzących działalność oświatową.

Reasumując, przedmiotowe usługi korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit a) ustawy, a nie jak wskazano we wniosku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt „33b” ustawy. Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, w tym zakresie uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo wskazać należy, że interpretację wydano na podstawie przedstawionego stanu faktycznego, z którego wynika, że Wnioskodawca jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, co oznacza, że nie wywrze ona skutków prawnych w przypadku ustalenia w ewentualnym postępowaniu podatkowym odmiennego od przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 11-041 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.