Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP2.4512.6.2016.3.JS
z 5 kwietnia 2016 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) i w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 1649, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2015 r. (data wpływu 5 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismami z dnia 29 lutego 2016 r. (data wpływu 4 marca 2016 r.) oraz 21 marca 2016 r. (data wpływu 25 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego stanowiącego kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 5 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego stanowiącego kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz odzyskania podatku od wartości dodanej.
Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 29 lutego 2016 r. oraz 21 marca 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, pytań oraz własnego stanowiska.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 21 marca 2016 r.).
Wnioskodawczyni prowadzi działalność rolniczą (gospodarstwo rolno-ogrodnicze), która jest zwolniona z obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych jako działalność indywidualnego gospodarstwa rolnego. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: u.p.t.u.) Wnioskodawczyni jest rolnikiem ryczałtowym. Zainteresowana nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednocześnie, w odpowiedzi na wezwanie z dnia 14 marca 2016 r. (doręczone w dniu 15 marca 2016 r., Nr 1061-IPTPP2.4512.6.2016.2.JS), Wnioskodawczyni uzupełniła przedstawiony stan faktyczny o następujące okoliczności.
Wnioskodawczyni nie wykonuje jedynie czynności innych niż opodatkowane podatkiem i nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, ponieważ wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u. Zainteresowana nie korzysta ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 i 9 u.p.t.u.
Miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawczyni znajduje się na terytorium Polski. W jej ramach Zainteresowana wykonuje czynności zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, polegające na produkcji i dostawie produktów z własnego gospodarstwa zarówno na rzecz osób nieprowadzących, jak i prowadzących działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni również dodała, że nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium innych niż Polska krajów UE, o których mowa we wniosku, tj. Holandii, Niemczech, Czech, Francji ani Finlandii.
Zainteresowana planuje dokonać zakupu towarów (tj. maszyn, środków produkcji – typu nawozy itp.) w ww. krajach UE. Nabyte towary, objęte zakresem pytania Wnioskodawczyni, będą wykorzystywane do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w prowadzonej przez Zainteresowaną działalności gospodarczej i będą służyć prowadzonemu przez Wnioskodawczynię gospodarstwu rolno-ogrodniczemu, przy czym nie stanowią wyrobów akcyzowych w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752).
Planowanego nabycia towarów, o którym mowa w opisie sprawy, Wnioskodawczyni dokona od podatnika podatku od wartości dodanej zidentyfikowanego na potrzeby tego podatku i będzie to jej pierwsze nabycie towaru od kontrahenta z kraju członkowskiego innego niż Polska. W związku z planowanym nabyciem towarów, o których mowa w opisie sprawy, nastąpi przemieszczenie towarów na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska do Polski.
Trudno na dzień dzisiejszy przewidzieć czy wartość nabywanych przez Wnioskodawczynię towarów od kontrahentów z kraju członkowskiego innego niż Polska dokonujących ich dostawy, bez kwoty podatku, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę 50.000 zł. W przypadku bowiem, gdyby dokonany przez Wnioskodawczynię zakup obejmował wyłącznie drobne towary takie jak, np. nawozy czy środki ochrony roślin, wówczas wartość nabywanych przez Zainteresowaną w wyżej opisany sposób towarów prawdopodobnie nie przekroczy progu 50.000 zł. Jednakże, gdyby Zainteresowana ostatecznie zdecydowała o zakupie np. maszyn i urządzeń rolniczych wówczas wartość nabywanych przez nią towarów z pewnością przewyższy kwotę 50.000 zł.
W sytuacji, gdyby wartość dokonanych przez Wnioskodawczynię zakupów nie przekroczyła w roku podatkowym kwoty 50.000 zł, wówczas Zainteresowana zamierza złożyć na podstawie art. 10 ust. 6 u.p.t.u. pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o których mowa w opisie stanu faktycznego sprawy. Gdy Wnioskodawczyni przekroczy próg 50.000 zł również złoży stosowne oświadczenie. Co więcej, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów Zainteresowana zamierza podać dokonującemu dostawy (kontrahentowi) numer, pod którym będzie zidentyfikowana na potrzeby podatku VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 29 lutego 2016 r.).
- Czy jako rolnik ryczałtowy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawczyni ma możliwość odzyskania podatku naliczonego stanowiącego kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) u.p.t.u., wynikającego z faktury wystawionej przez kontrahenta zagranicznego przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów?
- Czy jako rolnik ryczałtowy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawczyni ma możliwość odzyskania podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 2 pkt 11 u.p.t.u., wynikającego z faktury wystawionej przez kontrahenta zagranicznego?
Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 29 lutego 2016 r.):
Ad. 1
W odpowiedzi na tak postawione pytanie Wnioskodawczyni wskazała, iż w przekonaniu Zainteresowanej, ma możliwość odzyskania podatku naliczonego stanowiącego kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054; zwana dalej: u.p.t.u.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą (która obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody) bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Rolnikiem ryczałtowym jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych (art. 2 pkt 19 u.p.t.u.). Rolnik ryczałtowy w zakresie prowadzonej działalności rolniczej dostarczający produkty rolne jest zwolniony z obowiązku:
- wystawiania faktur;
- prowadzenia ewidencji dostaw i nabyć towarów i usług;
- składania w Urzędzie Skarbowym deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 99 ust. 1; oraz
- dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96.
Jednakże, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 5 u.p.t.u.). Zgodnie z art. 9 ust. 1 u.p.t.u. przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się natomiast nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Przepis ten stosuje się pod warunkiem, że:
- nabywcą towarów jest:
- podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
- osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
- z zastrzeżeniem art. 10.
Tym samym, nie będzie wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów zakup towarów przez rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł, chyba że rolnik ten skorzysta z uprawnienia wynikającego z art. 10 ust. 6 u.p.t.u. Oznacza to, że może on złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przez złożenie naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o takim wyborze albo przez podanie dokonującemu dostawy towarów numeru, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy. Zarejestrowanie jako podatnika VAT UE umożliwia dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na jednolitym rynku UE i pozwala na zastosowanie zerowej stawki VAT na towary dostarczane do krajów unijnych.
Jednocześnie, w myśl art. 86 ust. 1 u.p.t.u. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z kolei, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o których mowa w art. 9 u.p.t.u. (art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c).
W wyroku ETS z dnia 22 października 2015 r. w sprawie C-126/14 „SVEDA” UAB, Trybunał orzekł, iż podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy poniesione wydatki należą do kosztów ogólnych tego podatnika i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Tego rodzaju wydatki mają bowiem bezpośredni i ścisły związek z całością działalności gospodarczej podatnika. A zatem skoro w myśl przepisów u.p.t.u. Wnioskodawczyni zalicza się do kategorii podatników, o których mowa w art. 15 powołanej ustawy, to w sytuacji określonej w opisie stanu faktycznego sprawy, Zainteresowana będzie miała możliwość odzyskania podatku naliczonego stanowiącego kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) u.p.t.u.
Ad. 2
W odpowiedzi na drugie z postawionych pytań Wnioskodawczyni wskazała, iż w opinii Zainteresowanej ma prawo odzyskania podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 2 pkt 11 u.p.t.u. wynikającego z faktury wystawionej przez kontrahenta zagranicznego.
Przez podatek od wartości dodanej, w myśl art. 2 pkt 11 u.p.t.u., rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.
Gdyby zatem Wnioskodawczyni nie zarejestrowała się jako podatnik VAT UE na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych (ponieważ próg nabyć Zainteresowanej nie przekroczyłby kwoty 50.000 zł, ani nie skorzystałby z uprawnienia wynikającego z art. 10 ust. 6 u.p.t.u.) kontrahent z innego niż Polska państwa członkowskiego UE musiałby wystawić Wnioskodawczyni fakturę uwzględniającą podatek VAT według stawki właściwej dla jego państwa. Tym samym po stronie Zainteresowanej istniałaby możliwość odzyskania podatku VAT wykazanego przez tego kontrahenta na fakturze przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów, z uwagi na obowiązującą zasadę neutralności podatku VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
- eksport towarów;
- import towarów na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Według art. 2 pkt 1 ustawy – przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (…).
Stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy – przez państwo członkowskie rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.
W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Przez podatek od wartości dodanej – w myśl art. 2 pkt 11 ustawy – rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
W świetle art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:
- nabywcą towarów jest:
- podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
- osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. A
– z zastrzeżeniem art. 10;
- dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy:
- dotyczy towarów, do których miałyby odpowiednio zastosowanie przepisy art. 45 ust. 1 pkt 9, art. 80, art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10 i 18, z uwzględnieniem warunków określonych w tych przepisach;
- dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:
- rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej,
- podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług,
- podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
- osoby prawne, które nie są podatnikami
– jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł;
- dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju:
- nie stanowiła u podatnika, o którym mowa w art. 15, albo nie stanowiłaby u podatnika podatku od wartości dodanej dostawy towarów, o której mowa w art. 7, lub stanowiła albo stanowiłaby taką dostawę towarów, ale dokonywaną przez podatnika, u którego sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, albo podatnika podatku od wartości dodanej, do którego miałyby zastosowanie podobne zwolnienia, z wyjątkiem przypadku, gdy przedmiotem dostawy są nowe środki transportu, lub
- stanowiłaby dostawę towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2;
Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł (art. 10 ust. 2 ustawy).
Ponadto zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy, przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, jeżeli przedmiotem nabycia są:
- nowe środki transportu;
- wyroby akcyzowe.
W myśl art. 10 ust. 4 ustawy, przy ustalaniu wartości, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, nie wlicza się kwoty podatku od wartości dodanej należnego lub zapłaconego na terytorium państwa członkowskiego, z którego towary te są wysyłane lub transportowane. Do wartości, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie wlicza się wartości z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o których mowa w ust. 3.
W przypadku gdy u podmiotów, u których zgodnie z ust. 1 pkt 2 nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zostaje przekroczona kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce od momentu przekroczenia tej kwoty (art. 10 ust. 5 ustawy).
Natomiast, stosownie do art. 10 ust. 6 ustawy, podatnicy oraz osoby prawne niebędące podatnikami, do których ma zastosowanie ust. 1 pkt 2, mogą wybrać opodatkowanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przez złożenie naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o takim wyborze albo przez podanie dokonującemu dostawy towarów numeru, o którym mowa w art. 97 ust. 10.
W świetle art. 10 ust. 7 ustawy, wybór opodatkowania, o którym mowa w ust. 6, obowiązuje przez 2 kolejne lata, licząc od dnia dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dla którego dokonano takiego wyboru.
Na podstawie art. 10 ust. 8 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 6, mogą ponownie skorzystać z wyłączenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli zawiadomią pisemnie naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują z opodatkowania, nie wcześniej jednak niż po upływie terminu określonego w ust. 7.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, że potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:
- po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,
- po drugie, towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Dodatkowo, transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą towarów transportowanych z terytorium jednego państwa członkowskiego na inne jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej. W sytuacji, gdy spełnione zostaną powyższe warunki – transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.
W transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Podatek należny rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej).
Zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie według stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa, co do zasady, wedle stawki 0% (zwolnienie z prawem do odliczenia), powodują, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.
Podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów musi z tego tytułu rozliczyć podatek VAT w Polsce. Wobec powyższego, ma on obowiązek dokonania samoobliczenia podatku należnego z tego tytułu i wykazania go w deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.
Jednocześnie z uwagi na szczególne mechanizmy rządzące opodatkowaniem transakcji wewnątrzwspólnotowych, konieczne było wprowadzenie w prawie krajowym szczególnych przepisów dotyczących rejestrowania podmiotów uczestniczących w dokonywaniu tych transakcji, zasad nadawania im unikalnych numerów identyfikacyjnych oraz zasad i trybu identyfikowania podmiotów, które rozpoznają transakcje wewnątrzwspólnotowe.
Według art. 97 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.
Zatem, obowiązek rejestracji został nałożony na tych podatników, którzy zawsze rozpoznają transakcje wewnątrzwspólnotowe. Są to podatnicy VAT niebędący rolnikami ryczałtowymi, niebędący podatnikami wykonującymi czynności nieopodatkowane lub niebędący zwolnionymi podmiotowo od podatku.
Jednak stosownie do art. 97 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6.
Warunkiem opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w państwie nabywcy jest podanie przez niego numeru identyfikacyjnego, pod którym jest on zidentyfikowany w danym państwie. Stąd też obowiązek rejestracji w charakterze „podatników VAT UE”, który umożliwić ma opodatkowanie przedmiotowych transakcji w państwie zamawiającego jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
W świetle art. 97 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podmiot, który dokonał zawiadomienia zgodnie z ust. 1, jako podatnika VAT UE.
Zgodnie z art. 97 ust. 9 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego potwierdza zarejestrowanie podmiotu, o którym mowa w ust. 1-3, jako podatnika VAT UE.
Z kolei w myśl art. 97 ust. 10 pkt 1 ustawy, podmioty, o których mowa w ust. 1-3, zarejestrowane jako podatnicy VAT UE, które uzyskały potwierdzenie zgodnie z ust. 9, podając numer, pod którym są zarejestrowane na potrzeby podatku, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, są obowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.
Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko w przypadku, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy dokonywane zakupy towarów i usług mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawczyni będzie zarejestrowana dla transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnik VAT UE, to dokonując nabycia przedmiotowych towarów, które mają służyć działalności gospodarczej Zainteresowanej, od podatnika zidentyfikowanego na potrzeby podatku od wartości dodanej, i w wyniku ww. nabycia Wnioskodawczyni dokona przemieszczenia tych towarów na terytorium Polski z terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, to ww. transakcja będzie stanowić wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów opodatkowane podatkiem VAT w Polsce na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy.
W konsekwencji Wnioskodawczyni będzie miała obowiązek odprowadzenia podatku należnego tytułem wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowych towarów według stawek właściwych dla nabywanych od kontrahenta zagranicznego towarów. Stosownie zaś do ww. przepisu art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stanowi kwotę podatku naliczonego. Przy czym Wnioskodawczyni nie będzie mogła odzyskać ww. kwoty podatku naliczonego stanowiącej kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – nabyte towary będzie wykorzystywać do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Jednocześnie podkreślenia wymaga, że kwota podatku naliczonego stanowiąca kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie będzie stanowiła kwoty wynikającej z faktury wystawionej przez kontrahenta zagranicznego. Jak wyżej wskazano podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest efektem samoobliczenia podatku przez nabywcę towarów w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, czyli w niniejszej sprawie przez Wnioskodawczynię.
W odniesieniu zatem do pytania nr 1 wniosku ORD-IN w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego stanowiącego kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, należało uznać stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe.
Z kolei odnosząc się do kwestii objętej zakresem pytania nr 2 wniosku ORD-IN należy stwierdzić, iż skoro w okolicznościach niniejszej sprawy nabycie przez Wnioskodawczynię będzie stanowić wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, to udzielenie odpowiedzi na ww. pytanie nr 2 wniosku ORD-IN stało się bezprzedmiotowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawczynię. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.