Interpretacja Ministra Finansów
DD3/033/136/CRS/14
z 28 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 01 grudnia 2010 r. Nr IPPB2/415-788/10-2/AS, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Spółki S.A. (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych opłacenia przez Wnioskodawcę kwoty składek ZUS, do sfinansowania których zobowiązany był pracownik, jest:

• prawidłowe w części dotyczącej powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych,
  

• nieprawidłowe w pozostałym zakresie.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2010 r. Wnioskodawca złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujące zdarzenie przyszłe.

W 2001 roku i 2007 roku na pisemny wniosek ubezpieczonego Wnioskodawca wstrzymał naliczenie składek emerytalnych i rentowych. W chwili obecnej ubezpieczony nie pozostaje już w stosunku pracy z płatnikiem. W 2010 roku ZUS dokonał korekty podstawy wymiaru oraz wysokości składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz ubezpieczenie zdrowotne w myśl art. 48b ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 81 ust 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach z opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r., Nr 164, poz. 1027 ze zm.). W związku z tym w następstwie rozliczenia składek powstała ich niedopłata, którą Wnioskodawca uregulował za ubezpieczonego wraz z należnymi odsetkami za zwłokę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu zapłaconych przez płatnika składek i odsetek za zwłokę powstanie przychód po stronie ubezpieczonego w sytuacji, kiedy ubezpieczony nie zwróci należności płatnikowi?

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli płatnik ze swoich środków uregulował za ubezpieczonego, z którym ustał stosunek pracy, składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz odsetki za zwłokę to po stronie ubezpieczonego powstanie przychód do opodatkowania oraz wystąpi obowiązek sporządzenia informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie stwierdzam, co następuje.

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwana dalej „ustawą PIT”.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24–25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Art. 10 ust. 1 ustawy PIT wymienia dziewięć źródeł przychodów. Odrębnym źródłem przychodu jest stosunek pracy (art. 10 ust. 1 pkt 1), odrębnym inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W świetle powyższego, sfinansowane przez Wnioskodawcę, ze środków własnych, składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, do zapłacenia których zobligowany był ubezpieczony (osoba fizyczna), stanowią dla tej osoby przychód w rozumieniu ustawy PIT. Przychód ten nie mieści się w zakresie żadnego ze zwolnień wymienionych w 21, 52, 52a i 52c ustawy PIT, jak również nie został od niego zaniechany pobór podatku w drodze rozporządzenia Ministra Finansów. Tym samym, zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy PIT, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Przy czym o sposobie jego opodatkowania decyduje kwalifikacja do właściwego źródła przychodów zdeterminowana m.in. rodzajem stosunku prawnego łączącego świadczeniodawcę ze świadczeniobiorcą w momencie dokonania świadczenia.

Odnosząc powyższe regulacje do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, należy zauważyć, iż dokonanie przez Wnioskodawcę opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne za byłego pracownika, powoduje powstanie u tej osoby przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy PIT, a nie przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT. Na Wnioskodawcy ciąży jedynie obowiązek wykazania kwoty przychodów w informacji, o której mowa w art. 42a ustawy PIT (PIT-8C).

Przepis ten stanowi, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy PIT, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c ustawy PIT oraz dochodów, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać ją podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu.

W świetle powyższego za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w myśl którego wartość zaległych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, do których sfinansowania zobowiązany jest ubezpieczony, a uiszczonych z własnych środków przez Wnioskodawcę (jako płatnika składek), jest przychodem.

Nieprawidłowe jest natomiast stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, iż w przypadku byłego pracownika, kwota zapłaconych przez Wnioskodawcę za byłego pracownika składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne stanowi przychód z art. 12 ust. 1 ustawy PIT, i Wnioskodawca jest obowiązany do sporządzenia informacji PIT-11.

Nieprawidłowe także jest stanowisko Wnioskodawcy wskazujące, iż przychodem byłego pracownika będą także odsetki od nieterminowo opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, bowiem zapłata odsetek jest karą nałożoną na płatnika składek z tytułu nieterminowej wpłaty przedmiotowych składek, o czym stanowi art. 23 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 121, z późn. zm.).

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 01 grudnia 2010 r. Nr IPPB2/415-788/10-2/AS, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.