Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-1079/15/MG
z 15 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 grudnia 2015 r. (data wpływu 17 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 23 lutego 2016 r. (data wpływu 29 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości określenia podstawy opodatkowania (marży) przy sprzedaży samochodu w procedurze VAT-marża - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości określenia podstawy opodatkowania (marży) przy sprzedaży samochodu w procedurze VAT-marża.

Wniosek został uzupełniony pismem z 23 lutego 2016 r. (data wpływu 29 lutego 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 15 lutego 2016 r. znak: IBPP2/4512-1079/15/MG.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca, będący podatnikiem vat czynnym, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dostawy samochodów używanych. Samochody te nabywane są przede wszystkim od osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej (niebędących podatnikami vat) oraz nabywane w dostawie opodatkowanej w systemie vat marża. W związku z powyższym Wnioskodawca przy odsprzedaży stosuje opodatkowanie w systemie vat-marża, gdzie podstawą opodatkowania jest marża, którą stanowi różnica między kwotą całkowitą jaką ma zapłacić nabywca a kwotą nabycia pomniejszoną o kwotę podatku.

Za cenę nabycia przyjmuje się w tej sytuacji wynagrodzenie należne dostawcy od którego podatnik nabył pojazd używany.

Opis sprawy został uzupełniony ww. pismem z 23 lutego 2016 r. o następujące informacje:

• przez całkowitą kwotę jaką ma zapłacić nabywca Wnioskodawca rozumie kwotę sprzedaży określoną w art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11.03.2004. o podatku od towarów i usług - kwota sprzedaży, którą Wnioskodawca otrzymał od nabywcy,
• przez kwotę nabycia Wnioskodawca rozumie wszystkie składniki wynagrodzenia należne dostawcy towaru (samochodów) jakie zapłacił Wnioskodawca; cena nabycia odpowiada treści art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT.
  
  

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie (doprecyzowane ostatecznie w ww. piśmie z 23 lutego 2016 r.):

Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów używanych. Towary (samochody) są kupowane od osób fizycznych niebędących podatnikami podatku VAT oraz od podatników gdzie dostawa była opodatkowana w systemie marży. Wnioskodawca przy sprzedaży stosuje opodatkowanie w systemie VAT marża gdzie marżę stanowi różnica pomiędzy ceną sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku. W przypadku Wnioskodawcy kwotę nabycia stanowi jedynie wynagrodzenie należne dostawcy towaru, bez innych opłat.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym czy sposób ustalania podstawy opodatkowania (marża) jako różnicę między ceną zapłaconą przez nabywcę a kwotą nabycia towaru jest prawidłowa?

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane ostatecznie w ww. piśmie z 23 lutego 2016 r.).

Wnioskodawca stosując opodatkowanie procedurą marży wylicza różnicę między całkowitą kwotą zapłaconą przez nabywcę a kwotą nabycia towaru, którą stanowi jedynie cena zakupu należna sprzedawcy towaru, pomniejszoną o kwotę podatku. Wnioskodawca w cenie nabycia nie uwzględnia kosztów poniesionych dodatkowo a mających na celu wprowadzenie pojazdu do obrotu (akcyza, opłaty pełnomocnictwa, tłumaczenie). Tym samym Wnioskodawca uważa sposób obliczania podstawy opodatkowania przy zastosowaniu procedury VAT-marża za zgodny z regulacją art. 120 ust. 4 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT lub ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Podatnikami – w myśl art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarcza, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do ust. 2 tego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

W świetle art. 29a ust. 7 ustawy - podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Natomiast przez kwotę nabycia, w świetle art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy, rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.

Z powyższej definicji wynika, że kwota nabycia to cena którą podatnik zapłacił dostawcy towaru. Zatem cena ta nie może zawierać innych należności (w tym publicznoprawnych) m.in.: podatków, opłat, jeżeli zostały one poniesione przez nabywcę towaru, ale nie zostały zapłacone dostawcy.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i ust. 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku.

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

Zatem, do sprzedaży samochodu może mieć zastosowanie szczególna procedura w zakresie dostawy towarów używanych zawarta w art. 120 ustawy, o ile spełnione zostaną warunki określone w art. 120 ust. 10 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności dokonuje sprzedaży samochodów używanych. Samochody nabywane są przede wszystkim od osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej a także w dostawie dokonywanej w systemie VAT-marża. Przy sprzedaży Wnioskodawca stosuje opodatkowanie w systemie VAT-marża, gdzie podstawą opodatkowania jest marża, która stanowi różnica między całkowitą kwotą jaką ma zapłacić nabywca a kwota nabycia pomniejszoną o kwotę podatku. Przy czym przez całkowitą kwotę jaką ma zapłacić nabywca Wnioskodawca rozumie kwotę sprzedaży określoną w art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług - kwota sprzedaży, którą Wnioskodawca otrzymał od nabywcy. Przez kwotę nabycia Wnioskodawca rozumie wszystkie składniki wynagrodzenia należne dostawcy towaru (samochodów) jakie zapłacił Wnioskodawca; cena nabycia odpowiada treści art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT.

Analiza okoliczności sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że skoro Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodów, jako towarów używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, nabytych uprzednio w okolicznościach wskazanych we wniosku, stosuje procedurę VAT-marża, to podstawę opodatkowania winien określić zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, jako różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru rozumianą zgodnie z przepisem art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy, a kwotą nabycia w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy (zapłaconą pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.