Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-885/15/AL
z 15 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 listopada 2015 r. (data wpływu 6 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z 23 stycznia 2016 r. (data wpływu 28 stycznia 2016 r.) oraz pismem z 1 lutego 2016 r. (data wpływu 4 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT dostawy budynku dwurodzinnego w budowie wraz z przypadającym udziałem w działce - jest nieprawidłowe,
• zwolnienia od podatku VAT dostawy pawilonu handlowego oraz zaplecza handlowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT wraz z przyporządkowaną do tej dostawy częścią działki – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2015 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy budynku dwurodzinnego w budowie, pawilonu handlowego i zaplecza handlowego wraz z działką.

Wniosek został uzupełniony pismem z 23 stycznia 2016 r. (data wpływu 28 stycznia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 15 stycznia 2016 r. znak IBPP1/4512-885/15/AL oraz pismem z 1 lutego 2016 r. (data wpływu 4 lutego 2016 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami spożywczymi w pawilonie handlowym.

W 1995 r., jako osoba fizyczna, Wnioskodawca dokonał zakupu działki o powierzchni 1.857 m2 od Agencji. Działka stanowiła majątek prywatny Wnioskodawcy i jego żony (wspólnota majątkowa) i nigdy nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Na opisanej działce w 1995 r. Wnioskodawca wybudował pawilon handlowy, do którego w 1997 r. dobudował zaplecze handlowe. Zarówno pawilon, jak i zaplecze handlowe, wykorzystywane było i jest do dnia dzisiejszego do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, jednakże nakłady poniesione na budowę i rozbudowę pochodziły z majątku prywatnego Wnioskodawcy i jego żony i nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania Firmy. Wybudowany pawilon i zaplecze nie zostały wprowadzone na stan środków trwałych Firmy, jak również od wymienionych nakładów nie został odliczony podatek VAT. W koszty działalności zaliczane są jedynie wydatki dotyczące bieżących kosztów użytkowania (energia elektryczna itp.).

W roku 2000 na tej samej działce Wnioskodawca wraz z żoną rozpoczęli budowę domu dwurodzinnego, który jest połączony z opisanym wcześniej pawilonem handlowym i przylegającym do niego zapleczem. Budynek mieszkalny w dalszym ciągu jest w budowie i nie dokonano jego pierwszego zasiedlenia, jego budowa nie ma związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca planuje sprzedaż całej działki wraz ze znajdującym się na niej budynkiem dwurodzinnym w trakcie budowy oraz pawilonem i zapleczem handlowym.

W uzupełnieniach wniosku z 23 stycznia 2016 r. oraz z 1 lutego 2016 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Prowadzi działalność gospodarczą 2 kwietnia 1992 r.
   
2. Podmiot dokonujący na rzecz Wnioskodawcy sprzedaży w 1995 r. działki nie działał dla tej transakcji jako podatnik.
   
3. Sprzedaż przez Agencję działki w 1995 r. nie została udokumentowana fakturą, a jedynie Aktem Notarialnym. Nabywcą była osoba fizyczna, sprzedaż nie była opodatkowana podatkiem VAT.
   
4. Przy nabyciu działki nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.
   
5. Wnioskodawca działkę nabył w 1995 r. od Agencji na cele prywatne. Wnioskodawca jest byłym pracownikiem Gospodarstw Rolnych zatrudnionym w latach od 1983 r. do 1995 r. Przedmiotową działkę Wnioskodawca użytkował już w trakcie zatrudnienia od 1984 r. jako ogródek przynależny pracownikowi GR i jego rodzinie w ramach świadczeń pracowniczych. W związku z likwidacją GR Agencja w formie przetargu ofertowego, który odbył się 29 grudnia 1994 r. dokonała sprzedaży działki na rzecz Wnioskodawcy (brak innych ofert ze strony kupujących). Na zakupionej działce Wnioskodawca planował budowę domu jednorodzinnego.
   
6. Na moment nabycia przez Wnioskodawcę przedmiotowej działki nie było wydanej decyzji o warunkach zabudowy. O wydanie takiej decyzji Wnioskodawca wystąpił po dokonaniu zakupu działki.
   
7. To Wnioskodawca po zakupie działki wystąpił do Gminy o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Z decyzji wydanej przez Urząd Gminy dnia 1 kwietnia 1995 r. wynika, że działka przeznaczona jest pod zabudowę jednorodzinną, małe domy mieszkalne, zabudowę wielorodzinną oraz usługi - oznakowanie MN+MW+U.
   
8. Wnioskodawca nie podejmował działań o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, zmiany przeznaczenia terenu, wydania decyzji o wyłączenie gruntów z produkcji rolnej oraz żadnych innych działań w stosunku do nabytej w 1995 r. działki.
   
9. Wnioskodawca nie występował do Gminy z wnioskiem o dokonanie zmian w planie zagospodarowania przestrzennego.
   
10. Wnioskodawca wystąpił o uzyskanie decyzji o pozwolenie na budowę pawilonu handlowego. Decyzję na budowę pawilonu handlowego otrzymał 1 kwietnia 1995 r.
    
11. Wnioskodawca występował o uzyskanie pozwolenia na budowę zaplecza handlowego. Decyzję Wnioskodawca otrzymał 7 kwietnia 1997 r. - dotyczyła ona zgody na budowę zaplecza handlowego.
    
12. Wnioskodawca występował o uzyskanie pozwolenia na budowę domu dwurodzinnego. Decyzję Wnioskodawca otrzymał 25 września 2000 r. - dotyczyła ona zgody na budowę domu dwurodzinnego.
    
13. Stan zaawansowania robót dotyczących budowy budynku na moment sprzedaży jednoznacznie będzie wskazywał, że sprzedaż dotyczy budynku mieszkalnego dwurodzinnego przeznaczonego wyłącznie na cele mieszkalne, jednakże trudno przewidzieć, na co nabywca przeznaczy resztę zakupionego gruntu.
    
14. Na moment planowanej dostawy budynek dwurodzinny znajdować się będzie w stanie surowym - zamkniętym, wykonana instalacja wodna, sanitarna, CO, tynki oraz ścianki działowe.
    
15. Naniesienia na gruncie w postaci niedokończonego budynku dwurodzinnego stanowią dostateczne zaawansowanie robót aby taki budynek powstał.
    
16. Z dokumentów sprzedaży będzie wynikało, że przedmiotem sprzedaży jest budynek mieszkalny dwurodzinny, a jego budowa będzie kontynuowana przez nabywcę.
    
17. Zaplecze handlowe nie jest trwale połączone z pawilonem handlowym. Obiekty nie stanowią konstrukcyjnie jednej całości, każdy z nich posiada oddzielne fundamenty.
    
18. Budowany od 2000 roku budynek dwurodzinny nie stanowi konstrukcyjnie jednej całości z pawilonem handlowym oraz zapleczem handlowym. Każdy z budynków był budowany oddzielnie, posiada własne fundamenty, własne ściany i każdy z budynków jest oddzielony od drugiego odległością około 5-10 cm.
    
19. Posadowione na przedmiotowej działce pawilon handlowy wraz z zapleczem handlowym oraz budynek dwurodzinny nie będą stanowiły na moment dostawy jednego budynku. Będą to dwa odrębne budynki. Pawilon handlowy wraz z zapleczem PKOB 1230. Budynek mieszkalny dwurodzinny PKOB 1121. Niewykluczone, że każdy z budynków będzie miał innego nabywcę.
    
20. Zarówno pawilon handlowy wraz z zapleczem, jak i budynek dwurodzinny w budowie są na trwałe związane z gruntem.
    
21. Pawilon handlowy został oddany do użytkowania 25 września 1997 r.
    
22. Zaplecze handlowe zostało oddane do użytkowania 1 sierpnia 2000 r.
    
23. Budowę domu dwurodzinnego w 2000 r. Wnioskodawca rozpoczął z przeznaczeniem do wykorzystania tylko i wyłącznie na własne cele mieszkaniowe.
    
24. Budynek Wnioskodawca zamierzał wykorzystać na własne cele mieszkaniowe - miał w nim zamieszkać wraz ze swoją rodziną.
    
25. Wnioskodawca nie budował budynku dwurodzinnego z zamiarem odsprzedaży.
    
26. Pawilon handlowy oraz zaplecze handlowe Wnioskodawca wybudował z myślą o zabezpieczeniu środków do życia dla 4 osobowej rodziny Wnioskodawcy (Wnioskodawca był pracownikiem GR - likwidowanego zakładu pracy).
    
27. Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Jakie działania marketingowe Wnioskodawca podejmuje i zamierza podejmować w celu sprzedaży nieruchomości?”, Wnioskodawca wskazał, cyt.: „Ogłoszenie na portalu oraz w biurze nieruchomości.”
    
28. Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „W jaki sposób Wnioskodawca pozyska nabywcę dla sprzedawanej działki zabudowanej pawilonem handlowym, zapleczem handlowym i budynkiem w budowie?”, Wnioskodawca wskazał cyt.: „Poprzez ogłoszenie na portalu oraz w biurze nieruchomości.”
    
29. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
    
30. Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy, a jeśli tak to kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie pawilonu handlowego z zapleczem handlowym, budynku w budowie, dokonane w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), tj. kiedy nastąpiło oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Jaka konkretnie czynność stanowiła to pierwsze zasiedlenie; kto, komu, kiedy i na podstawie jakiej umowy wydał przedmiotowe budynki (należy wskazać odrębnie dla każdego z obiektów)? Jaki okres upłynie pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. obiektów, a ich sprzedażą, czy będzie to okres dłuższy niż 2 lata?”, Wnioskodawca wskazał, że pierwsze zasiedlenie, tj. oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu nastąpiło po wybudowaniu w dniu 1 października 1997 r. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie pawilonu. Pierwsze zasiedlenie polegało na użytkowaniu majątku własnego dla celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Pawilon, jak również zaplecze handlowe nigdy nie było wynajmowane ani dzierżawione. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a sprzedażą obiektów upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
    
31. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie pawilonu handlowego, zaplecza handlowego, jak również domu dwurodzinnego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej każdego z obiektów, więc nie miał prawa do obniżenia podatku należnego od podatku naliczonego.
    
32. Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy pawilon handlowy, zaplecze handlowe oraz dom dwurodzinny (lub ich części (jakie?), po ulepszeniu równym lub wyższym niż 30% wartości początkowej każdego z obiektów były wykorzystywane w stanie ulepszonym do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat? (Należy wskazać odrębnie dla każdego z obiektów budowlanych.)”, Wnioskodawca wskazał, iż cyt.: „Nie dokonywałem ulepszeń.”
    
33. Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Kiedy pawilon handlowy, zaplecze handlowe oraz dom dwurodzinny (lub ich części (jakie?), po ulepszeniu równym lub wyższym niż 30% zostały oddane do użytkowania – proszę podać dokładne daty? (Należy wskazać odrębnie dla każdego z obiektów budowlanych.)”, Wnioskodawca wskazał cyt.: „Nie dokonywałem ulepszeń.”
    
34. Pawilon handlowy, zaplecze handlowe, dom dwurodzinny oraz ich części znajdujące się na działce po ich wybudowaniu nie były wynajmowane ani wydzierżawiane.
    
35. Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy pawilon handlowy, zaplecze handlowe oraz dom dwurodzinny lub ich części znajdujące się na działce są (były) przez Wnioskodawcę po ich wybudowaniu lub ulepszeniu (jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej) wynajmowane, wydzierżawiane, jeśli tak to w jakim okresie i co konkretnie było przedmiotem najmu/dzierżawy (proszę o wskazanie daty zawarcia umów w stosunku do każdego obiektu budowlanego – czy od daty ich zawarcia upłynęło więcej niż 2 lata)?”, Wnioskodawca wskazał cyt.: „Nie ponosiłem wydatków, nie wydzierżawiałem.”
    
36. Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy z tytułu budowy pawilon handlowego, zaplecza handlowego i domu dwurodzinnego Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości albo w części? (Należy wskazać odrębnie dla każdego z obiektów budowlanych.)”, Wnioskodawca odpowiedział, że z tytułu budowy pawilonu handlowego, zaplecza handlowego oraz domu dwurodzinnego nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca budował go po części systemem gospodarczym.
    
37. Pawilon handlowy i zaplecze handlowe były wykorzystywane przez Wnioskodawcę dla prowadzenia działalności w postaci sklepu przyosiedlowego, w którym sprzedawane były towary opodatkowane różnymi stawkami podatku VAT. Dom dwurodzinny znajduje się w trakcie budowy i nigdy nie był i nie jest użytkowany.
    
38. Przyczyną zbycia pawilonu handlowego z zapleczem handlowym i domu dwurodzinnego wraz z działką jest fakt, iż sklep nie przynosi dochodu. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca prowadzi go sam, gdyż powstające dookoła markety i inne dyskonty eliminują z rynku małe sklepiki przyosiedlowe. Dla porównania w latach ubiegłych Wnioskodawca zatrudniał do prowadzenia sklepu 5 osób. W zaistniałej sytuacji prowadzony przez Wnioskodawcę sklep ogólnospożywczy w okresie najbliższych 3 miesięcy ulegnie likwidacji.
    
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę działki wraz z rozpoczętą budową budynku dwurodzinnego oraz pawilonem i zapleczem handlowym będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie przez niego działki wraz z rozpoczętą budową budynku dwurodzinnego oraz pawilonem i zapleczem handlowym będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, gdyż zarówno zakup działki, jak i nakłady poniesione na budowę pawilonu handlowego wraz z zapleczem handlowym pochodziły z majątku prywatnego Wnioskodawcy i jego małżonki. Koszty związane z zakupem i budową powyższych nigdy nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Obiekty nie zostały również wprowadzone na stan środków trwałych.

Zakup działki został dokonany na podstawie Aktu Notarialnego, nie na fakturę VAT, więc nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca nie dokonał nigdy odliczenia podatku VAT od nakładów na budowę pawilonu i zaplecza handlowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania dostawy budynku dwurodzinnego w budowie wraz z przypadającym udziałem w działce,
• prawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy pawilonu handlowego oraz zaplecza handlowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT wraz z przyporządkowaną do tej dostawy częścią działki.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiuje pojęcie dostawy towarów. W myśl tego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje

w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stwierdzić należy, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Skutkiem powyższego, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 ze zm.), „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podkreślić także należy, że w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu ww. art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Należy także zauważyć, że Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie, zdaniem Trybunału, okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w 1995 r., jako osoba fizyczna dokonał zakupu od Agencji (w formie przetargu oferowanego) działki o powierzchni 1.857 m2. Transakcja sprzedaży nie była opodatkowana podatkiem VAT i nie została udokumentowana fakturą, a jedynie aktem notarialnym.

Wnioskodawca działkę nabył w 1995 r. od Agencji na cele prywatne. Na zakupionej działce Wnioskodawca planował budowę domu jednorodzinnego.

Na moment nabycia przez Wnioskodawcę przedmiotowej działki nie było wydanej decyzji o warunkach zabudowy. Jednakże Wnioskodawca po zakupie działki wystąpił do Gminy o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Z decyzji wydanej przez Urząd Gminy dnia 1 kwietnia 1995 r. wynika, że działka przeznaczona jest pod zabudowę jednorodzinną, małe domy mieszkalne, zabudowę wielorodzinną oraz usługi - oznakowanie MN+MW+U.

Wnioskodawca wystąpił o uzyskanie decyzji o pozwolenie na budowę pawilonu handlowego. Decyzję na budowę pawilonu handlowego otrzymał 1 kwietnia 1995 r.

Wnioskodawca wystąpił o uzyskanie pozwolenia na budowę zaplecza handlowego. Decyzję Wnioskodawca otrzymał 7 kwietnia 1997 r. - dotyczyła ona zgody na budowę zaplecza handlowego.

Wnioskodawca wystąpił również o uzyskanie pozwolenia na budowę domu dwurodzinnego. Decyzję Wnioskodawca otrzymał 25 września 2000 r. - dotyczyła ona zgody na budowę domu dwurodzinnego.

Wnioskodawca nie podejmował w odniesieniu do nabytej działki działań dotyczących opracowania planu zagospodarowania przestrzennego, zmiany przeznaczenia terenu, wydania decyzji o wyłączenie gruntów z produkcji rolnej, jak również nie występował do Gminy z wnioskiem o dokonanie zmian w planie zagospodarowania przestrzennego.

Pawilon handlowy wraz z zapleczem - PKOB 1230. Pawilon handlowy został oddany do użytkowania 25 września 1997 r. a zaplecze handlowe 1 sierpnia 2000 r. Zarówno pawilon, jak i zaplecze handlowe, wykorzystywane było i jest do dnia dzisiejszego, wyłącznie do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej opodatkowanej (różnymi stawkami), w zakresie handlu artykułami spożywczymi. (Wnioskodawca jest z tego tytułu czynnym podatnikiem podatku VAT). Zarówno pawilon jak i zaplecze nigdy nie były przedmiotem najmu czy dzierżawy ze strony Wnioskodawcy. Pawilon handlowy oraz zaplecze Wnioskodawca budował z myślą o zabezpieczeniu środków do życia dla swojej czteroosobowej rodziny (był bowiem w chwili zakupu pracownikiem likwidowanego zakładu).

W roku 2000 na tej samej działce Wnioskodawca wraz z żoną rozpoczęli budowę domu dwurodzinnego, z przeznaczeniem wyłącznie na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawca miał zamiar zamieszkać w nim wraz z rodziną. Nie budował budynku dwurodzinnego z zamiarem odsprzedaży.

Wnioskodawca planuje sprzedaż całej działki wraz ze znajdującym się na niej budynkiem dwurodzinnym w trakcie budowy oraz pawilonem i zapleczem handlowym. Budowany budynek dwurodzinny nie stanowi konstrukcyjnie jednej całości z pawilonem handlowym oraz zapleczem handlowym. Każdy z budynków był budowany oddzielnie, posiada własne fundamenty, własne ściany i każdy z budynków jest oddzielony od drugiego odległością około 5-10 cm.

Na moment planowanej dostawy budynek dwurodzinny, będzie trwale z gruntem związany i znajdować się będzie w stanie surowym zamkniętym (wykonana instalacja wodna, sanitarna, CO, tynki oraz ścianki działowe). PKOB dla budynku to 1121.

Przyczyną zbycia pawilonu handlowego z zapleczem handlowym i domu dwurodzinnego wraz z działką jest fakt, iż sklep nie przynosi dochodu. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca prowadzi go sam, gdyż powstające dookoła markety i inne dyskonty eliminują z rynku małe sklepiki przyosiedlowe. W zaistniałej sytuacji prowadzony przez Wnioskodawcę sklep ogólnospożywczy w okresie najbliższych 3 miesięcy ulegnie likwidacji.

W celu zbycia działki zabudowanej ww. budynkami Wnioskodawca będzie podejmował takie działania jak ogłoszenia na portalu oraz w biurze nieruchomości.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.

W przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności należy zbadać czy sprzedaż ww. działki zabudowanej ww. budynkami zostanie dokonana przez podmiot, który dla tej dostawy będzie działał w charakterze podatnika VAT.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wynika z wniosku przedmiotem dostawy będzie grunt zabudowany budynkiem mieszkalnym w budowie (PKOB 1121).

W ocenie tut. organu w przedmiotowej sprawie nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzałyby, że zakup a następnie sprzedaż ww. działki zabudowanej przez Wnioskodawcę budynkiem mieszkalnym dwurodzinnym w budowie wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca dokonał wprawdzie zakupu działki od Agencji, dla której to działki wystąpił do Gminy o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jednakże z decyzji wydanej dnia 1 kwietnia 1995 r. wynika, iż działka przeznaczona jest m.in. pod zabudowę jednorodzinną, małe domy mieszalne, zabudowę wielorodzinną. Wnioskodawca ponadto występował o uzyskanie pozwolenia na budowę domu dwurodzinnego, którą to decyzję otrzymał we wrześniu 2000 r., i po otrzymaniu pozwolenia budowa został rozpoczęta, aż do uzyskania budynku w stanie surowym zamkniętym.

Wnioskodawca wskazał, iż budynek ten nigdy nie był wynajmowany czy dzierżawiony, a zamiarem Wnioskodawcy było zamieszkanie w nim wspólnie z rodziną, czyli przeznaczenie go wyłącznie na własne cele mieszkaniowe.

Skoro zatem Wnioskodawca miał zamiar wykorzystywać część nabytej działki zabudowanej budynkiem dwurodzinnym wyłącznie dla własnych celów mieszkaniowych, uzyskując w tym celu decyzję o warunkach zabudowy, a następnie faktycznie realizując zamierzenie w postaci budowy domu mieszkalnego dwurodzinnego - stwierdzić należy, że działania poczynione przez Wnioskodawcę w tym zakresie nie wskazują na związek dokonanego zakupu części działki oraz budowy budynku mieszkalnego z działalnością gospodarczą.

A zatem, w przedmiotowej sprawie nie występują przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą,

w myśl art. 15 ust. 2 ustawy w zakresie planowanej dostawy budynku mieszkalnego dwurodzinnego wraz z udziałem z gruncie.

Zatem w tym zakresie planowana dostawa budynku mieszkalnego dwurodzinnego w budowie wraz z przynależnym mu gruntem nie będzie podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotem planowanej dostawy ma być również grunt zabudowany pawilonem handlowym oraz zapleczem handlowym.

Jak wynika z wniosku wystąpiły przesłanki przesądzające za uznaniem Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT i uznaniem czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę w tym zakresie za działalność gospodarczą. Wnioskodawca występował dla nabytej od Agencji Rynku Rolnego działki o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, z której to decyzji wydanej 1 kwietnia 1995 r. wynikało również przeznaczenie działki pod działalność usługową. Ponadto Wnioskodawca występował o wydanie pozwolenia na budowę pawilonu handlowego, a następnie zaplecza handlowego. Decyzjami z 1 kwietnia 1995 r. i 7 kwietnia 1997 r. otrzymał pozwolenie na budowę pawilonu handlowego, a następnie zaplecza handlowego. Powyższe zrealizował, bowiem zarówno pawilon handlowy i zaplecze handlowe zostały wybudowane i oddane do użytkowania w latach 1997 i 2000. Zarówno pawilon handlowy jak i zaplecze handlowe były wykorzystywane (od momentu oddania o użytkowania) przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie handlu artykułami spożywczymi.

Podkreślenia wymaga, że wprawdzie pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy również, że nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy mieć jednak na uwadze, że stwierdzenie czy dany przedmiot sprzedaży stanowi składnik majątku prywatnego, czy też jest związany z prowadzoną czy planowaną działalnością gospodarczą jest konsekwencją oceny prawnej dokonanej przez organ wydający interpretację, a nie elementem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych.

W świetle powyższych ustaleń należy stwierdzić, że zarówno w momencie nabycia jak i posiadania, część przedmiotowej nieruchomości gruntowej (zabudowanej pawilonem handlowym, i zapleczem handlowym) nie była w żaden sposób wykorzystywana do celów osobistych Wnioskodawcy np. do celów mieszkaniowych. Wręcz przeciwnie przeznaczona była i wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem działania te wskazują na związek dokonanego zakupu z działalnością gospodarczą jaką jest sprzedaż artykułów spożywczych.

A zatem, w przedmiotowej sprawie, w odniesieniu do sprzedaży pawilonu handlowego i zaplecza handlowego wraz z przyporządkowanym do nich gruntem, występują przesłanki dla uznania Wnioskodawcy za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Należy zatem stwierdzić, że dostawa części ww. nieruchomości gruntowej zabudowanej pawilonem handlowym oraz zapleczem handlowym (PKOB 1230) będzie dokonana w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jako podatnika podatku od towarów i usług. Zatem planowana dostawa ww. części nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku planowanej dostawy części nieruchomości gruntowej zabudowanej trwale z gruntem związanymi: pawilonem handlowym oraz zapleczem handlowym (PKOB 1230).

W świetle powyższego należy stwierdzić, że pawilon handlowy wraz z zapleczem handlowym znajdujące się na ww. działce są towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Zatem ich sprzedaż wraz z gruntami, na których są posadowione – co do zasady – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów i świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone

w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Jak stanowi art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie należy rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę – bowiem zarówno sprzedaż, najem jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu nabywcy czy najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca przewiduje – po spełnieniu określonych warunków – objęcie dostawy zwolnieniem wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntów, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli

z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży

podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Jak już wcześniej wskazano, dla dostawy nieruchomości – budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku w oparciu o jedną z dwóch podstaw prawnych: art. 43 ust. 1 pkt 10 lub też pkt 10a ustawy. Jednakże dla zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy istotne jest, czy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed pierwszym zasiedleniem, czy też nie oraz czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Analizując powołaną w niniejszej interpretacji definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ona ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca zamierza sprzedać część nieruchomości gruntowej zabudowanej pawilonem handlowym i zapleczem handlowym. Z wniosku wynika ponadto, iż od momentu oddania ww. obiektów do użytkowania tj. 1997 r. – pawilonu handlowego i od 2000 r. – zaplecza handlowego Wnioskodawca użytkował ww. obiekty wyłącznie w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w zakresie handlu artykułami spożywczymi. Budynki te nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy ze strony Wnioskodawcy.

Skoro Wnioskodawca nie oddał ww. obiektów do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu zatem w przedmiotowej sprawie planowana dostawa ww. budynków będzie dostawą dokonaną w ramach pierwszego zasiedlenia.

Tym samym dostawa ww. budynków nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Zatem zbadać należy czy występują przesłanki dla uznania przedmiotowej dostawy pawilonu handlowego i zaplecza handlowego za zwolnioną od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, iż wybudowany pawilon i zaplecze nie zostały wprowadzone na stan środków trwałych Firmy, jak również od wymienionych nakładów nie został odliczony podatek VAT. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż z tytułu budowy pawilonu handlowego oraz zaplecza handlowego nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Ponadto z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie pawilonu handlowego i zaplecza handlowego.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że dostawa pawilonu handlowego wraz z zapleczem handlowym (PKOB 1230) będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, bowiem oba warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku zostały spełnione.

Tym samym dostawa działki, w części przyporządkowanej do dostawy pawilonu handlowego wraz z zapleczem będzie również korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29a ust. 8 ww. ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że odpłatne zbycie działki wraz z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego dwurodzinnego będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy pawilonu handlowego oraz zaplecza handlowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT wraz z przyporządkowaną do tej dostawy częścią działki należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji.

Interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.