Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-308/12-2/MH
z 27 czerwca 2012 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPTPP1/443-308/12-2/MH
Data
2012.06.27
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi
Temat
Podatek od towarów i usług --> Podatnicy i płatnicy --> Inne grupy podatników
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane
Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Faktury --> Wystawianie faktury
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Dostawa towarów
Słowa kluczowe
dostawa
faktura
podatek od towarów i usług
sprzedaż
złom
Istota interpretacji
Czy Wnioskodawca prawidłowo wystawia faktury VAT do opisanych transakcji (nie podlega VAT, podatek rozlicza nabywca)?
Wniosek ORD-IN 276 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania dostawy odpadów szklanych – jest nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 16 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania dostawy odpadów szklanych. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W zakresie działalności znajduje się m.in.:
W zaświadczeniu działalność Wnioskodawcy została sklasyfikowana jako PKD 4677Z sprzedaż hurtowa odpadów i złomu. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Dokonuje sprzedaży opodatkowanej. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy. Wnioskodawca zawiera z kontrahentami umowy świadczenia usług odbioru i wywozu odpadów szklanych, umowy o odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych, umowy na wykonanie usługi recyklingu. Dokumentowanie przez Wnioskodawcę usług odbioru odpadów szklanych było przedmiotem interpretacji indywidualnej z dnia 2 kwietnia 2012 r. (). Wnioskodawca sprzedaje odpady szklane. Dostawy nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT Niektóre ze sprzedawanych odpadów szklanych są poddawane dalszej obróbce technologicznej, niektóre nie. Odpady, które nie są poddawane dalszej obróbce mają PKWiU 38.11.51.0. Odpady, które są poddawane dalszej obróbce mają PKWiU 38.32.31.0. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży na rzecz innego podatnika VAT. Od 1 lipca 2011 r. Wnioskodawca dokumentuje dostawę odpadów szklanych fakturą VAT nie wykazując podatku należnego od tej transakcji. Faktura nie zawiera stawki podatku VAT oraz kwoty podatku należnego. Na fakturze znajduje się adnotacja „NP – nie podlega. Podatek rozlicza nabywca”. W związku z powyższym zadano następujące pytanie. Czy Wnioskodawca prawidłowo wystawia faktury VAT od transakcji dostawy odpadów szklanych (nie podlega VAT, podatek rozlicza nabywca)... Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo wystawia On faktury VAT za dostawę odpadów szklanych – jest to zgodne z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT i załącznikiem nr 11 do ww. ustawy. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe. Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W myśl art. 8 ust. 1. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.). Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy). Zatem ustawa definiuje podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2. Z kolei w myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego. W oparciu o przepis art. 17 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15. Powyższe regulacje wprowadzają mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku od towarów i usług na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa złomu. Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:
Jeżeli choćby jeden z wymienionych warunków nie jest spełniony, nabywca złomu nie powinien rozliczać VAT z tytułu dostaw złomu. Należy zauważyć, że ustawodawca, na potrzeby stosowania ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., odwołał się do klasyfikacji statystycznych, celem identyfikacji danej czynności. W załączniku nr 11 do ustawy bowiem, wymieniono towary identyfikując je na podstawie symbolu PKWiU, co oznacza, że w obowiązującym stanie prawnym istotna jest klasyfikacja towaru. I tak, w załączniku stanowiącym „Wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy” zostały wymienione następujące towary:
Wskazać również należy, że od dnia 1 kwietnia 2011 r., zmieniły się także zasady dokumentowania tego typu transakcji. Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Z kolei art. 106 ust. 1a ustawy, stanowi, że w przypadkach o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku. Stosownie do art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:
Na podstawie powyższej delegacji, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem. Zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT” – § 4 ust. 1 rozporządzenia. W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:
W myśl § 5 ust. 15 rozporządzenia, faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:
Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie: sprzedaż hurtowa odpadów złomu. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT i dokonuje sprzedaży opodatkowanej. Dokonuje sprzedaży na rzecz innego podatnika VAT. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 119 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT. Zawiera z kontrahentami umowy świadczenia usług odbioru i wywozu odpadów szklanych, umowy o odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych, umowy na wykonanie usługi recyklingu. Dostawy nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Niektóre ze sprzedawanych odpadów szklanych poddawane są dalszej obróbce technologicznej (PKWiU 38.32.31.0), niektóre nie (PKWiU 38.11.51.0). Mając na uwadze przywołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż odpady szklane poddawane dalszej obróbce technologicznej sklasyfikowane do grupowania PKWiU 38.32.31.0, nie zostały wymienione przez ustawodawcę w załączniku nr 11 do ustawy, a zatem nie znajdzie do nich zastosowania mechanizm odwróconego obciążenia podatkiem od towarów i usług. Regulacja art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług ma natomiast zastosowanie do dokonywanej przez Wnioskodawcę dostawy odpadów szklanych sklasyfikowanych do grupowania PKWiU 38.11.51.0. W tym przypadku uwzględniając, iż mechanizmem odwróconego obciążenia, objęto na mocy załącznika 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, towary o których mowa we wniosku – z tytułu dokonywanej przez Wnioskodawcę dostawy, w oparciu o dyspozycję art. 17 ust. 1 pkt 7 w powiązaniu z art. 17 ust. 7 ustawy, obowiązek rozliczenia podatku należnego został przeniesiony na nabywcę. Z tych też względów, działając w charakterze dostawcy, Zainteresowany winien wystawić fakturę VAT z uwzględnieniem zasad wskazanych w art. 106 ust. 1a ustawy i § 5 ust. 15 rozporządzenia, w treści której nie wykazuje stawki ani kwoty podatku, jak również należności wraz z podatkiem. Reasumując, zgodnie z art. 106 ust. 1a ustawy Wnioskodawca będzie zobowiązany dla udokumentowania dostawy towarów sklasyfikowanych w PKWiU do grupowania 38.11.51.0, wystawić fakturę VAT nie wykazując w niej danych dotyczących stawki, kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem, zwierającą jednocześnie, zgodnie z § 5 ust. 15 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów adnotację, że podatek rozlicza nabywca, lub wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub oznaczenie „odwrotne obciążenie”. Nieprawidłowe jest więc stanowisko Wnioskodawcy, iż za dostawę odpadów szklanych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT i załącznikiem nr 11 do ustawy, prawidłowo wystawia fakturę VAT, w treści której znajduje się adnotacja „NP-nie podlega. Podatek rozlicza nabywca”. Natomiast dostawa towarów sklasyfikowanych w PKWiU do grupowania 38.32.31.0, jako niewymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT nie są towarami, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy i tym samym do sprzedaży przez Wnioskodawcę tych towarów nie znajdzie zastosowania metoda odwrotnego obciążenia i obowiązek rozliczenia podatku należnego przez nabywcę. Przedmiotowa dostawa powinna być udokumentowana przez Wnioskodawcę fakturą VAT wystawioną zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT. Nadto należy wskazać, iż Wnioskodawca niezasadnie utożsamia metodę odwrotnego obciążenia z brakiem opodatkowania danej dostawy podatkiem VAT. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.