Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-1051/15/BK
z 22 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2015 r. (data wpływu 23 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 13 marca 2011 r. na statku u wybrzeży Szkocji, w czasie wykonywania obowiązków służbowych zginął tragicznie wieloletni partner Wnioskodawczyni i ojciec Jej córki. Śledztwo przeprowadzone przez niezależną komisję do spraw wypadków na morzu oraz Interpol wykazało wiele uchybień ze strony kapitana statku. (zły nadzór, zabezpieczenia oraz nieprawidłowo przeprowadzona akcja ratownicza). Zmarły był zatrudniony w B. ... z siedzibą pod adresem S. ....

Po wypadku Wnioskodawczyni zwróciła się do armatora z wnioskiem o odszkodowanie za śmierć partnera. Prowadzenie sprawy Wnioskodawczyni przekazała Kancelarii Prawnej, która m.in. zajmuje się sprawami odszkodowawczymi międzynarodowymi. W dniu 3 lipca 2015 r. została zawarta ugoda sądową. Na jej podstawie armator wypłacił Wnioskodawczyni odszkodowanie.

Wyłącznym miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni dla celów podatkowych jest Polska. Przedmiotowe odszkodowanie otrzymała ze Szkocji. Odszkodowanie zostało wypłacone ze środków armatora, a nie z ubezpieczenia osobowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni spełnia warunki zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy z dnia 26 lipca 1997 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawczyni uważa, że, spełnia wszystkie warunki pozwalające na skorzystanie ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Według Wnioskodawczyni pieniądze, które otrzymała są odszkodowaniem, zadośćuczynieniem dla Niej i Jej córki za stratę wieloletniego partnera i ojca. Pieniądze te zostały przyznane w wyniku ugody sądowej zawartej przed Najwyższym Sądem Cywilnym Szkocji. Prowadzenie sprawy Wnioskodawczyni zleciła Kancelarii Prawnej, która zajmowała się sprawą również pod kątem polskiego prawa podatkowego i uzyskała zapewnienie, że zostały spełnione wszystkie warunki dające podstawę do zwolnienia od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W myśl art. 21 ust. 1 Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. Nr 250, poz. 1840), części dochodu, inne niż dochód wypłacany przez trust lub z majątku spadkowego w wyniku zarządzania tym majątkiem, bez względu na to gdzie powstają, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2016 r. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

W myśl art. 361 § 2 Kodeksu cywilnego szkoda może występować w dwojakiej postaci, tj. może obejmować straty, które poszkodowany poniósł (damnum emergens), lub też utratę korzyści, które mógłby poszkodowany osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (lucrum cessans). Należy zatem podkreślić, że zakres zwolnienia wynikający z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy obejmuje tylko odszkodowania za poniesioną stratę, czyli tzw. szkodę rzeczywistą, nie dotyczy natomiast utraconych korzyści.

Strata wyraża się w rzeczywistej zmianie stanu majątkowego poszkodowanego i polega albo na zmniejszeniu się jego aktywów (utrata, ubytek lub zniszczenie poszczególnych elementów majątkowych), albo na zwiększeniu się pasywów (zobowiązań poszkodowanego).

Z kolei szkoda w postaci utraconych korzyści nie powstaje równocześnie ze zdarzeniem wyrządzającym szkodę, lecz jest jego późniejszym następstwem. Utrata korzyści polega na niepowiększaniu się w przyszłości czynnych pozycji majątku poszkodowanego, które pojawiłyby się w tym majątku, gdyby nie zdarzenie wyrządzające szkodę.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 13 marca 2011 r. na statku u wybrzeży Szkocji, w czasie wykonywania obowiązków służbowych zginął tragicznie wieloletni partner Wnioskodawczyni i ojciec Jej córki. Śledztwo przeprowadzone przez niezależną komisję do spraw wypadków na morzu oraz Interpol wykazało wiele uchybień ze strony kapitana statku. (zły nadzór, zabezpieczenia oraz nieprawidłowo przeprowadzona akcja ratownicza). Zmarły był zatrudniony w B. ... z siedzibą pod adresem S. ...

Po wypadku Wnioskodawczyni zwróciła się do armatora z wnioskiem o odszkodowanie za śmierć partnera. Prowadzenie sprawy Wnioskodawczyni przekazała Kancelarii Prawnej, która m.in. zajmuje się sprawami odszkodowawczymi międzynarodowymi. W dniu 3 lipca 2015 r. została zawarta ugoda sądową. Na jej podstawie armator wypłacił Wnioskodawczyni odszkodowanie.

Wyłącznym miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni dla celów podatkowych jest Polska. Przedmiotowe odszkodowanie otrzymała ze Szkocji. Odszkodowanie zostało wypłacone ze środków armatora, a nie z ubezpieczenia osobowego.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, iż zgodnie z postanowieniami Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, odszkodowanie wypłacone z Wielkiej Brytanii, osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że skoro – jak wskazuje Wnioskodawczyni – przedmiotowe odszkodowanie przyznane zostało na podstawie ugody sądowej, to uznać należy, że korzysta ono ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.