Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB6/4510-314/15-4/AM
z 29 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2015 r. (data wpływu 6 października 2015 r.) oraz piśmie z dnia 11 grudnia 2015 r. (data nadania 12 grudnia 2015 r., data wpływu 15 grudnia 2015 r.) uzupełniającym braki formalne wniosku na wezwanie Nr IPPB6/4510-314/15-2/AM z dnia 24 listopada 2015 r. (data nadania 25 listopada 2015 r., data doręczenia 7 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• określenia pierwszego roku podatkowego - jest nieprawidłowe;

• złożenia sprawozdania finansowego oraz deklaracji podatkowej za pierwszy rok podatkowy - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia pierwszego roku podatkowego oraz złożenia sprawozdania finansowego oraz deklaracji podatkowej za pierwszy rok podatkowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. nie złożyła sprawozdania finansowego za rok 2014 oraz CIT-8 za rok 2014 dlatego, iż rozpoczęła działalność w drugiej połowie roku kalendarzowego co zostało zawarte w umowie Spółki postanowieniem o wydłużeniu pierwszego roku podatkowego/obrotowego. Zgodnie z aktem notarialnym, rokiem obrotowym w/w Spółki jest rok kalendarzowy, przy czym pierwszy rok obrotowy Spółki kończy się 31 grudnia 2015 roku. Takie rozwiązanie zostało zaproponowane przez Notariusza jako możliwe w granicach prawa. Księgi rachunkowe zostały otwarte w dniu 1 lipca 2014, wraz z pierwszą czynnością gospodarczą, jaką była cesja umowy. Natomiast Kapitał założycielski został wniesiony w dniu 9 lipca 2014 przez Wspólników w gotówce, co potwierdzają złożone w Sądzie odpowiednie dokumenty stwierdzające dokonanie tychże czynności. Spółka została zarejestrowana w KRS 29 lipca 2014, natomiast wszelkie dokumenty rejestracyjne zostały złożone osobiście przez Zarząd w dniach:

• NIP-2 w dniu 4 lipca 2014,
  

• VAT-R w dniu 21 lipca 2014 lub otrzymane:
  

• Regon otrzymany w dniu 3 lipca 2015,
  

• Potwierdzenie NIP otrzymane w dniu 7 lipca 2014.
  
  
  

Z uwagi na fakt, iż akt notarialny został spisany 23 czerwca 2014 powstała wątpliwość w interpretacji wydłużonego pierwszego roku podatkowego/obrotowego.

Na to zwrócił uwagę Urząd Skarbowy i jak wskazuje Wnioskodawca, odwołał Go do Krajowej Informacji Podatkowej.

Wnioskodawca poinformował również, że po rozmowie z Informacją Podatkową otrzymał pozytywną akceptację słowną swojej interpretacji, pomimo zawarcia aktu notarialnego w dniu 23 czerwca 2014, dlatego iż pierwsze czynności rozpoczął w drugiej połowie roku kalendarzowego, co było planowane i właściwym jest zapis w umowie o wydłużonym pierwszym roku obrotowym Spółki.

Wnioskodawcę pouczono również o możliwości złożeniu wniosku ORD-IN w celu uzyskania pisemnej interpretacji Izby Skarbowej dla Jego działania w tej kwestii.

Wnioskodawca podkreśla, że Spółka nie działała w złej wierze i nie unika obowiązków jakie nakłada Ustawodawca, jednak nie był świadomy, iż ten fakt może być podważony przez Urząd Skarbowy. Zawiązując umowę Spółki zrobił to przed Notariuszem, osobą najbardziej kompetentną za właściwe sformowanie tego aktu, a zwłaszcza do zapisu iż możliwe jest sporządzenie pierwszego sprawozdania na dzień 31 grudnia 2015.

Wnioskodawca prosi o rozstrzygniecie na bazie swoich działań i aktów kiedy Spółka powinna złożyć pierwsze sprawozdanie finansowe oraz czy może ono pokrywać się z zapisem określonym w umowie Spółki, iż rokiem obrotowym Spółki jest rok kalendarzowy, przy czym pierwszy rok obrotowy Spółki kończy się 31 grudnia 2015 roku?

Pismem z dnia 11 grudnia 2015 r. (data nadania 12 grudnia 2015 r., data wpływu 15 grudnia 2015 r.) uzupełniającym braki formalne wniosku na wezwanie Nr IPPB6/4510-314/15-2/AM z dnia 24 listopada 2015 r. (data nadania 25 listopada 2015 r., data doręczenia 7 grudnia 2015 r.) Wnioskodawca wyjaśnił, że Spółka została utworzona na mocy Aktu Notarialnego w dniu 23 czerwca 2014 r. W umowie Spółki został zdefiniowany rok obrotowy Spółki jako rok kalendarzowy, przy czym pierwszy rok obrotowy Spółki kończy się z dniem 31 grudnia 2015 r. Rok obrotowy Spółki został wydłużony, ponieważ rozpoczęła ona swoją działalność gospodarczą w dniu 1 lipca 2014 r., tj. w drugiej połowie roku kalendarzowego. W tym dniu została dokonana cesja umowy najmu. W związku z tym zdarzeniem gospodarczym zostały otwarte księgi rachunkowe Spółki na dzień 1 lipca 2014 r. W dniu 9 lipca 2014 r. został wniesiony kapitał założycielski przez wspólników. Spółka została zarejestrowana w KRS w dniu 29 lipca 2014 r. W lipcu również zostały złożone wszelkie dokumenty rejestracyjne, tj. NIP-2, VAT-R, a także Spółka otrzymała potwierdzenie nadania numeru REGON oraz NIP.

W związku z wydłużonym rokiem obrotowym Spółka nie złożyła zeznania CIT-8 oraz sprawozdania finansowego za rok 2014.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Spółka miała prawo do wydłużenia roku obrotowego do dnia 31.12.2015 r.?

Czy pierwsze zeznanie CIT-8 oraz sprawozdanie finansowe Spółka może złożyć za rok obrotowy kończący się w dniu 31.12.2015 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, miał on prawo do wydłużenia roku obrotowego do dnia 31.12.2015 r., a tym samym pierwsze zeznanie CIT-8 oraz sprawozdanie finansowe Spółka złoży do właściwego urzędu skarbowego za rok obrotowy kończący się 31.12.2015 r.

Zgodnie z zapisem art. 8 ust. 2 oraz ust. 2a, w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych. Natomiast w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

Zgodnie z zapisem zawartym w akcie notarialnym Spółki rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, przy czym pierwszy rok obrotowy Spółki kończy się z dniem 31.12.2015 r.

Akt notarialny Spółki został zawarty 23 czerwca 2014 r., jednak Spółka rozpoznała rozpoczęcie działalności gospodarczej w dniu 1 lipca 2014 r. W ocenie Spółki na gruncie przepisów nie można jednoznacznie określić, jaka data jest datą rozpoczęcia działalności gospodarczej, a definicja ta powinna być szeroko rozumiana. Zapisy ustawy o podatku dochodowym w przedstawionym powyżej przepisie nie precyzują dokładnie, jaka data jest datą rozpoczęcia działalności gospodarczej.

Spółka z o.o. jest zobowiązana do prowadzenia rachunkowości zgodnie z zapisami Ustawy o rachunkowości i jest zobowiązana do otwarcia ksiąg rachunkowych na dzień rozpoczęcia działalności. Art. 12 ust. 1 pkt 1 Ustawy o rachunkowości mówi, że księgi rachunkowe otwiera się na dzień rozpoczęcia działalności, którym jest dzień pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym.

W dniu 1 lipca Spółka podpisała cesję najmu. Tę operację gospodarczą Spółka rozpoznała jako pierwsze zdarzenie gospodarcze wywołujące skutki o charakterze finansowym. Dlatego też księgi rachunkowe zostały otwarte na dzień 1 lipca 2014 r. zgodnie z założeniem, że to właśnie w tym dniu została de facto rozpoczęta działalność gospodarcza Spółki.

Po spełnieniu warunków: zapisu w akcie notarialnym o roku obrotowym pokrywającym się z rokiem kalendarzowym oraz pierwszej operacji gospodarczej w drugiej połowie roku obrotowego 2014 Spółka uznała, że ma prawo do wydłużenia pierwszego roku obrotowego do dnia 31.12.2015 r. i nie sporządziła zeznania CIT-8 oraz sprawozdania finansowego za rok 2014.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.) reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów:

• osób prawnych (art. 1 ust. 1),
  

• spółek kapitałowych w organizacji (art. 1 ust. 1),
  

• jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej (art. 1 ust. 2),
  

• spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 1 ust. 3 pkt 1),
  

• spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (art. 1 ust. 3 pkt 2), oraz
  

• podatkowych grup kapitałowych (art. 1a).
  
  
  

Stosownie do art. 27 ust. 1 ww. ustawy podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym – do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku. Zgodnie natomiast z art. 27 ust. 2 tej ustawy, podatnicy obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego przekazują do urzędu skarbowego sprawozdanie wraz z opinią i raportem podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych, w terminie 10 dni od daty zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego, a spółki – także odpis uchwały zgromadzenia zatwierdzającej sprawozdanie finansowe. Obowiązek złożenia opinii i raportu nie dotyczy podatników, których sprawozdania finansowe, na podstawie odrębnych przepisów, są zwolnione z obowiązku badania.

Jak wynika natomiast z przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych. W przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność (art. 8 ust. 2a ww. ustawy).

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, podkreślić należy, że zgodnie z aktem notarialnym Spółka została zawiązana w dniu 23 czerwca 2014 r. W umowie Spółki został zdefiniowany rok obrotowy Spółki jako rok kalendarzowy, przy czym pierwszy rok obrotowy Spółki kończy się z dniem 31 grudnia 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że rok obrotowy Spółki został wydłużony, ponieważ rozpoczęła ona swoją działalność gospodarczą w dniu 1 lipca 2014 r., tj. w drugiej połowie roku kalendarzowego.

W tym miejscu wskazać należy, że w orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że zgłoszenie i wpis do ewidencji działalności gospodarczej jest tylko podstawą rozpoczęcia działalności gospodarczej w rozumieniu jej legalizacji i nie jest zdarzeniem ani czynnością utożsamianą z podjęciem takiej działalności oraz że data rozpoczęcia działalności gospodarczej wskazana w ewidencji działalności gospodarczej jest wyłącznie datą deklarowaną, która nie oznacza faktycznego rozpoczęcia działalności - z datą tą nie wiążą się skutki prawne i może być ona wielokrotnie zmieniana (por. np. wyrok NSA w Warszawie z dnia 25 października 2006 r., sygn. akt II GSK 179/06, wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 marca 2009 r., sygn. akt VII SA/Wa 159/09 oraz wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28 października 2005 r. sygn. akt III SA/Gd 325/05). Jednak podkreślić należy, iż interpretowany art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w swej treści nie odsyła do daty rozpoczęcia działalności gospodarczej, ale do rozpoczęcia działalności, którą trzeba rozpatrywać w sposób szeroki, posiłkując się przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330).

W art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, wskazano, iż księgi rachunkowe otwiera się na dzień rozpoczęcia działalności, którym jest dzień pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym. Rozpoczęcie przez jednostkę działalności skutkuje nie tylko uzyskiwaniem przychodów bądź kosztów rozpoznawanych podatkowo. Przejawem działalności jest również każde inne zdarzenie gospodarcze, które winno znaleźć odzwierciedlenie w księgach rachunkowych. Zdarzeniem tym będzie zawarcie umowy wywierającej skutki o charakterze cywilnoprawnym, wniesienie przez wspólników bądź to wkładów pieniężnych, bądź aportów na pokrycie kapitału zakładowego, zaciągnięcie pożyczki czy kredytu.

Dlatego też w ocenie tut. Organu, dzień rozpoczęcia prowadzenia działalności należy utożsamiać z dniem powstania podatnika.

Skoro zgodnie z umową sporządzoną w formie aktu notarialnego Spółka została zawiązana w dniu 23 czerwca 2015 r. (w tym dniu powstał podatnik podatku dochodowego od osób prawnych), to ten dzień należy uznać za datę rozpoczęcia działalności, o której mowa w art. 8 ust. 2-2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności, który należy utożsamiać z dniem powstania podatnika:

• do końca roku kalendarzowego - jeżeli rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy albo
  

• do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych - jeśli rokiem podatkowym jest inny rok niż kalendarzowy albo
  

• do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność - w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, gdy podatnik zdecydował się na wydłużenie pierwszego roku podatkowego.
  
  
  

Jeżeli zatem podatnik rozpoczyna działalność w pierwszej połowie roku kalendarzowego, tj. do dnia 30 czerwca, jego pierwszy rok podatkowy, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego, w którym rozpoczął działalność, albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych. W okolicznościach przedstawionych we wniosku pierwszy rok podatkowy Wnioskodawcy będzie trwał od dnia rozpoczęcia działalności, tj. od dnia 23 czerwca 2014 r. do końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca rozpoczął działalność.

W konsekwencji, tak ustalony pierwszy rok podatkowy będzie okresem za który podatnik powinien dokonać rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych, tj. złożyć zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym oraz sporządzić i złożyć sprawozdanie finansowe.

Zatem ustalenie przez Spółkę pierwszego roku podatkowego od dnia 1 lipca 2014 r. do 31 grudnia 2015 r., w sytuacji gdy Spółka rozpoczęła działalność 23 czerwca 2014 r., należy uznać za działanie niezgodne z postanowieniami art. 8 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednocześnie, stosownie do art. 27 ust. 1 i ust. 2 Wnioskodawca zobowiązany był do złożenia pierwszego zeznania o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym (CIT-8) oraz sporządzenia sprawozdania finansowego za pierwszy rok podatkowy Wnioskodawcy, który trwał od dnia rozpoczęcia działalności, tj. od dnia 23 czerwca 2014 r. do końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca rozpoczął działalność.

Tym samym, stanowisko Spółki przedstawione we wniosku należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.