Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-7/16/JW
z 4 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 października 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 20 października 2015 r.), uzupełnionym 21 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy do dobrowolnego umorzenia udziałów mają zastosowanie przepisy art. 9a oraz art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 4 – zdarzenie przyszłe) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2015 r. do tut. BKIP wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in w zakresie ustalenia, czy do dobrowolnego umorzenia udziałów mają zastosowanie przepisy art. 9a oraz art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 15 grudnia 2015 r. znak IBPB-1-2/4510-698/15/JW wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 21 grudnia 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W trakcie bieżącego roku nastąpiło wystąpienie jednego ze wspólników ze Spółki, a w przyszłości możliwe jest wystąpienie ze Spółki kolejnego wspólnika.

Pierwszy wspólnik, który już wystąpił ze Spółki, to spółka z siedzibą poza terytorium kraju. Wystąpienie tego wspólnika ze Spółki nastąpiło poprzez zbycie całości posiadanych udziałów na rzecz Spółki w celu ich umorzenia (procedura umorzenia dobrowolnego zgodnie z kodeksem spółek handlowych). Dobrowolne umorzenie udziałów nastąpiło za wynagrodzeniem, które było niższe od wartości rynkowej tychże udziałów.

Drugi wspólnik, którego wystąpienie ze Spółki może nastąpić w przyszłości, to osoba fizyczna podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Także wystąpienie tego wspólnika ze Spółki nastąpiłoby poprzez zbycie całości posiadanych udziałów na rzecz Spółki w celu ich umorzenia (procedura umorzenia dobrowolnego zgodnie z kodeksem spółek handlowych). Wynagrodzenie za umarzane udziały może zostać określone na poziomie niższym od wartości rynkowej.

W razie umorzenia udziałów za wynagrodzeniem porozumienie między Spółką a wspólnikiem może przewidywać, że część wynagrodzenia z tego tytułu zostanie wypłacona w ratach (np. przez okres 36 miesięcy). Umorzenie udziałów nastąpiłoby z czystego zysku, bez obniżania kapitału zakładowego.

Spółka, której udziały będą umarzane, posiada siedzibę w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy do dobrowolnego umorzenia udziałów mają zastosowanie przepisy art. 9a oraz art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4 – zdarzenie przyszłe).

Stanowisko dotyczy zdarzenia przyszłego związanego z dobrowolnym umorzeniem udziałów posiadanych przez drugiego z występujących wspólników (osobę fizyczną podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce).

Art. 11 u.p.d.o.p. ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851, ze zm. dalej: „u.p.d.o.p.”) określa sytuacje w których istnieją powiązania między podmiotami. Jedną z nich jest sytuacja w której podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego (art. 11 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p.).

Posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5%. Zgodnie z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.p. jeśli między podmiotami istnieją powiązania w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań. Natomiast zgodnie z art. 9a ust. 1 u.p.d.o.p. podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 u.p.d.o.p. - są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej transakcji.

W ocenie Spółki art. 9a oraz art. 11 u.p.d.o.p. nie będą miały zastosowania w przypadku umorzenia udziałów, w tym także w przypadku dobrowolnego umorzenia udziałów. Po pierwsze, przepisy te dotyczą „transakcji” między podmiotami powiązanymi. Przepisy u.p.d.o.p. nie definiują pojęcia „transakcji”. Zgodnie z językowym znaczeniem tego słowa transakcja to „operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług” albo „umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług też: zawarcie takiej umowy”. Transakcja dotyczy zatem czynności o charakterze handlowym związanych z prowadzoną działalnością. Umorzenie udziałów jest natomiast następstwem uczestnictwa w spółce, a nie czynności handlowych. Umorzenie stanowi zdarzenie o charakterze restrukturyzacyjnym uregulowane przepisami k.s.h. Wobec tego w przypadku umorzenia nie można mówić o transakcji w rozumieniu omawianych przepisów. Po drugie, istota i cel art. 9a i art. 11 u.p.d.o.p. sprowadza się do oceny, czy dana czynność została wykonana na warunkach rynkowych. Natomiast w przypadku umorzenia udziałów nie można mówić o warunkach rynkowych. Jest to czynność, która może być wykonana wyłącznie w relacji między spółką a wspólnikiem. Nie można zatem porównać umorzenia z czynnością, jaką mogłyby dokonać między sobą podmioty niepowiązane, ponieważ umorzenie między takimi podmiotami nie może nastąpić. Brak jest zatem porównywalnych czynności pomiędzy niezależnymi podmiotami. Po trzecie, omawiane przepisy posługują się pojęciem „ceny”. Natomiast w przypadku dobrowolnego umorzenia udziałów nie można mówić o „cenie” ale o „wynagrodzeniu”, które nie jest tożsame z pojęciem „ceny”. Jeśli zatem umorzenie udziałów nie następuje za zapłatą „ceny”, to tym bardziej nie można ustalić dla niego ceny rynkowej, czy też nierynkowej.

Stanowisko Spółki potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych wydane w podobnych sytuacjach. Przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 lipca 2015 r. (sygn. IBPB-1-3/4510-98/15/AW) stwierdzono: „W stosunku do opisanego zdarzenia przyszłego nie znajdzie zastosowania również cyt. wyżej art. 11 ust. 1 updop. Ww. przepis odnosi się bowiem do sytuacji, kiedy w wyniku powiązań, zostaną narzucone warunki odbiegające od warunków rynkowych. Natomiast w sytuacji odpłatnego zbycia udziałów celem ich umorzenia nie jest możliwe ustalenie, czy zostało ono przeprowadzone na warunkach rynkowych. Umorzenie udziałów z samej swojej natury następuje pomiędzy podmiotami powiązanymi. W konsekwencji brak jest porównywalnych zdarzeń pomiędzy niezależnymi podmiotami. Tym samym nie powstanie dla Wnioskodawcy obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej z tytułu ww. umorzenia, na podstawię art. 9a updop, a także nie znajdą zastosowania przepisy art. 11 updop”.

Podobne stanowisko, które Spółka w pełni podziela, potwierdzają interpretacje indywidualne, np.:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 maja 2015 r. (sygn. IPPB6/4510-56/15-2/AK);
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 25 marca 2015 r. (sygn. IBPBI/2/4510-176/15/SD);
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 10 marca 2015 r. (sygn. IPTPB3/423-437/14-3/GG);
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 3 marca 2015 r. (sygn. ILPB4/423-573/14-4/DS);
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 października 2014 r. (sygn. ILPB3/423-377/14-3/PR).
  
  

Reasumując, zdaniem Spółki do dobrowolnego umorzenia udziałów nie mają zastosowania przepisy art. 9a oraz art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawego dokonanej w powyższym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania 1-3 oraz pytania 4 (stan faktyczny) wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.