Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/4511-185/15-4/MS
z 5 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2015 r. (data wpływu 28 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 grudnia 2015 r. (data wpływu 18 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty rekompensat w ramach Programu Dobrowolnych Odejść – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty rekompensat w ramach Programu Dobrowolnych Odejść

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), pismem z dnia 8 grudnia 2015 r., nr IPTPB3/4511-185/15-2/MS (doręczonym w dniu 14 grudnia 2015 r.), wezwał Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 18 grudnia 2015 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 16 grudnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Pracodawca uzgodnił z organizacjami związkowymi w dniu (…) października 2014 r. Program Racjonalizacji Zatrudnienia oraz Osłon Finansowych dla Pracowników na lata 2015-2016 („Program Racjonalizacji Zatrudnienia”), zgodnie z którym pracownicy mogą składać pracodawcy oferty rozwiązania ich umów o pracę (§ 4 ust. 3 Programu Racjonalizacji Zatrudnienia). W przypadku rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem, który złożył ofertę rozwiązania umowy o pracę, pracownik uprawniony jest do określonych w Programie Racjonalizacji Zatrudnienia świadczeń pieniężnych. Rozwiązanie umowy o pracę następuje w drodze porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracowników w rozumieniu ustawy z dnia 13 marca 2003 r., o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Wnioskodawczyni wskazuje, że umowę o pracę zawarła dnia (…) września 1989 r. W dniu (…) kwietnia 2015 r., Wnioskodawczyni podpisała z Polską Spółką (X) Porozumienie Stron, że z dniem (…) kwietnia 2015 r., umowa o pracę zawarta dnia (…) września 1989 r., zostaje rozwiązana na mocy porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracowników w rozumieniu ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiazywania stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Podstawa prawna wypłacenia Wnioskodawczyni odprawy została dokonana na podstawie Regulaminu w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w Polskiej Spółce (X) sp. z o.o.

W związku z rozwiązaniem umowy o pracę zostały wypłacone świadczenia pieniężne zgodnie z zapisami zawartymi w Regulaminie tj.:

1. odprawa na zasadach takich jak w ustawie z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiazywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników zgodnie z § 5 ust. 2 i 5 Regulaminu w kwocie (…) zł brutto;
2. rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę, uzależniona od stażu pracy u Pracodawcy określona w § 5 ust. 3 Regulaminu w kwocie (…) zł brutto;
3. dodatkowa rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę obliczona zgodnie z § 5 ust. 4 Regulaminu w kwocie (…) zł brutto.
   
   

Porozumienie nie zostało zawarte w ramach ugody sądowej. Umowę rozwiązano w ramach Programu Dobrowolnych Odejść. Rekompensaty z tytułu rozwiązania umowy o pracę uzależnione zostały od stażu pracy u Pracodawcy.

Wnioskodawczyni nie otrzymała PIT-8C od Pracodawcy. Świadczenie Wnioskodawczyni otrzymała wraz z ostatnią wypłatą, tj. (…) maja 2015 r. Wysokość wypłaty świadczenia została ustalona według § 5 pkt 3C i 4C Regulaminu Dobrowolnych Odejść. Oprócz rekompensaty Wnioskodawczyni otrzymała również odprawę na podstawie ustawy z dnia 13 marca 2003 r., (Dz. U. Nr 90, poz. 844, z późn. zm.) w wysokości 3-miesięcznego wynagrodzenia, w dniu (…) maja 2015 r.

Program Dobrowolnych Odejść oraz program Racjonalizacji Zatrudnienia stanowią regulację odrębną od Układu Zbiorowego.

W piśmie z dnia 16 grudnia 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. w związku z koniecznością optymalizacji kosztów funkcjonowania Polskiej Spółki (X) sp. z o.o. po negocjacjach z organizacjami związkowymi ustalono Program Racjonalizacji Zatrudnienia oraz osłon finansowych dla pracowników PS(X) sp. z o.o. Po zapoznaniu się z Regulaminem w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w Polskiej Spółce (X) sp. z o.o. Wnioskodawczyni podjęła decyzję o rozwiązaniu umowy o pracę.
2. w związku z rozwiązaniem umowy o pracę Wnioskodawczyni była uprawniona do określonych w „Regulaminie w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w Polskiej Spółce (X) sp. z o.o.” do świadczeń pieniężnych. Ze względu na ponad 20-letni staż pracy w tej firmie przysługiwała Jej trzymiesięczna odprawa, oraz rekompensata w wysokości (…) zł i dodatkowa rekompensata w wysokości 9 wynagrodzeń zasadniczych w kwocie (…) zł. Obowiązkiem Wnioskodawczyni było złożenie do dnia (…) marca 2015 r. oferty rozwiązania umowy o pracę z Pracodawcą na warunkach określonych w Regulaminie.
3. Program Racjonalizacji Zatrudnienia oraz Osłon Finansowych dla Pracowników PS(X) sp. z o.o. na lata 2015-2016, oraz Regulamin w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w Polskiej Spółce (X) sp. z o.o. stanowią regulację prawną stosowaną w zakładzie pracy, tj. w Polskiej Spółce (X) Sp. z o.o. wynikającą wprost z ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Program Racjonalizacji Zatrudnienia i Regulamin stanowią odrębną regulację do Układu Zbiorowego. Pracodawca uzgodnił z organizacjami związkowymi w dniu (…) października 2014 r. Program Racjonalizacji Zatrudnienia oraz Osłon Finansowych dla Pracowników PS(X) sp. z o.o. na lata 2015-2016. Program ten należy do regulacji o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy.
4. rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło w związku z przystąpieniem do Programu Dobrowolnych Odejść. W związku z rozwiązaniem umowy o pracę, Wnioskodawczyni została wypłacona rekompensata, która była uzależniona od stażu pracy u Pracodawcy określona w Regulaminie Dobrowolnych Odejść. Rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę, uzależniona od stażu pracy u Pracodawcy określona w § 5 ust. 3c Regulaminu w kwocie (…) zł brutto (ponad 20 letni staż pracy) oraz dodatkowa rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę obliczana zgodnie z § 5 ust. 4c Regulaminu w kwocie (…) zł brutto (9 wynagrodzeń zasadniczych dla pracowników, których staż pracy u pracodawcy wynosił 20 lat i powyżej). Wypłacona rekompensata i dodatkowa rekompensata ma na celu zadośćuczynić Jej utracone korzyści w związku z brakiem możliwości osiągnięcia wynagrodzenia u dotychczasowego pracodawcy, trudnościami w zakresie zatrudnienia na rynku pracy. Ponadto, są to świadczenia, które umożliwią Jej zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych w sytuacji nagłej utraty źródła dochodu.
5. w związku z rozwiązaniem umowy o pracę z Polską Spółką (X) sp. z o.o. Wnioskodawczyni otrzymała, odprawę na zasadach takich jak w art. 10 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników zgodnie z § 5 ust. 2 Regulaminu w kwocie (…) zł brutto, oraz rekompensatę która była uzależniona od stażu pracy. Ponieważ Wnioskodawczyni pracowała w ww. spółce 25 lat, wobec tego zgodnie z Regulaminem w sprawie określenia dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w Polskiej Spółce (X) sp. z o.o. otrzymała rekompensatę z tytułu rozwiązania umowy o pracę uzależnioną od stażu u Pracodawcy wynikającą z § 5 pkt 3c ((…) zł dla pracowników których staż pracy u pracodawcy wynosił ponad 20 lat) i dodatkową rekompensatę z tytułu rozwiązania umowy o pracę wynikającą z § 5 pkt 4c (9 wynagrodzeń zasadniczych dla pracowników, których staż pracy u pracodawcy wynosił 20 lat i powyżej).
6. rekompensata i dodatkowa rekompensata została wypłacona Wnioskodawczyni na podstawie „Regulaminu w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w Polskiej Spółce (…) sp. z o.o.” wprowadzonym zarządzeniem nr (…) z dnia (…) lutego 2015 r.
7. Wnioskodawczyni nie otrzymała PIT-11.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy wypłacona rekompensata i dodatkowa rekompensata, wynikająca z Regulaminu w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w Polskiej Spółce (X) sp. z o.o. jest wolna od podatku dochodowego?
2. Czy wypłacone rekompensaty z tytułu rozwiązania umowy o pracę na podstawie Regulaminu w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników zatrudnionych w PS(X) sp. z o.o. uzależnionego od stażu pracy u pracodawcy w wysokości (…) zł brutto oraz dodatkowa rekompensata w wysokości 9 wynagrodzeń zasadniczych, która wynosiła (…) zł brutto wolne są od podatku dochodowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z zasięgnięciem informacji na temat (zawartej w informacji podatkowej Gazety prawnej, interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 grudnia 2014 r., nr IBPBII/415-881/14/BD), Wnioskodawczyni uważa, że wymieniona we wniosku rekompensata nie podlega opodatkowaniu PIT.

Znowelizowana w 2014 r. ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych – art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328) pozwala Wnioskodawczyni odzyskać pobrany podatek od rekompensat uzyskanych z uwagi na rozwiązanie stosunku pracy. W związku z tym, że wszystkie składniki naliczonej kwoty brutto dotyczą odejścia z pracy w ramach Programu Dobrowolnych Odejść powinny być potraktowane jako łączne odszkodowanie i zwolnione z podatku.

Wartość rekompensaty wypłacanej Wnioskodawczyni, (wynikającej z porozumienia ze związkami zawodowymi) zawarta jest w art. 21 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”), jako zadośćuczynienie wynikające wprost z porozumienia zbiorowego oraz z uwagi na brak na liście wyjątków wykluczenia takowego zadośćuczynienia – wartość tej rekompensaty korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są: otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji;
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Według interpretacji ustawy powyżej, Wnioskodawczyni uważa że otrzymane rekompensaty nie powinny podlegać opodatkowaniu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni dodała, że rekompensata i dodatkowa rekompensata, ich wysokość i zasady wypłaty, zostały Jej wypłacone na podstawie porozumienia zbiorowego. Ponieważ art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT w znowelizowanym brzmieniu nadanym ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, który to przepis na mocy art. 14 ustawy zmieniającej m.in. ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie do dochodów uzyskanych z tego tytułu od 1 stycznia 2014 r., przewiduje możliwość zwolnienia z opodatkowania kwot odszkodowań (zadośćuczynień), których wysokość lub zasady ustalania wynikają m.in. z postanowień układów zbiorowych pracy, czy innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów regulowanych przez przepisy Kodeksu pracy w art. 9 § 1. Otrzymana rekompensata i dodatkowa rekompensata została Wnioskodawczyni wypłacona na podstawie Programu Racjonalizacji Zatrudnienia stosowanego przez pracodawcę i stanowiącego regulację prawną w zakładzie pracy.

Wartość rekompensaty wypłacanej Jej, (wynikającej z porozumienia ze związkami zawodowymi) zawarta jest w art. 21 pkt 3 ustawy o PIT, jako zadośćuczyńcie wynikające wprost z porozumienia zbiorowego oraz z uwagi na brak na liście wyjątków wykluczenia takowego zadośćuczynienia ¬ wartość tej rekompensaty wg Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro wypłata rekompensat nastąpiła na podstawie zawartego porozumienia z organizacjami związkowymi, to w tym zakresie spełniona została przesłanka do zastosowania zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. W związku z tym, że obie rekompensaty naliczonej kwoty brutto dotyczą odejścia z pracy w ramach Programu Racjonalizacji Zatrudnienia powinny być potraktowane jako łączne odszkodowanie i zwolnione z podatku. Rekompensata i dodatkowa rekompensata są zadośćuczynieniem za rozwiązanie umowy o pracę ale ujęte w 2 pozycjach, związane jest to ze sposobem naliczania. Wysokość rekompensaty jest zależna od stażu pracy, natomiast dodatkowa rekompensata jest zależna od stażu pracy i wysokości poborów. Wysokość i zasady wypłaty przedmiotowych rekompensat zostały określone w porozumieniu zbiorowym (dotyczącym rozwiązywania umów z pracownikami z przyczyn niedotyczących pracowników) zawartym między pracodawcą a międzyzakładową komisją związkową. Wobec powyższego Wnioskodawczyni uważa, że zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Nowe brzmienie ww. przepisu – zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328) – ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie natomiast z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. − Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r., poz. 1502, z późn. zm.), ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu (…) kwietnia 2015 r. Wnioskodawczyni zawarła z pracodawcą porozumienie o rozwiązaniu umowy o pracę zawartej w dniu (…) września 1989 r., na podstawie Programu Racjonalizacji Zatrudnienia oraz Osłon Finansowych dla Pracowników w ramach Regulaminu Dobrowolnych Odejść. Program Dobrowolnych Odejść oraz Program Racjonalizacji Zatrudnienia stanowią regulacje odrębne od układu zbiorowego. Rozwiązanie umowy o pracę następuje w drodze porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracowników w rozumieniu ustawy z dnia 13 marca 2003 r., o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Wnioskodawczyni w związku z rozwiązaniem umowy o pracę uzyskała rekompensatę uzależnioną od stażu pracy u pracodawcy, określoną w § 5 ust. 3 Regulaminu Dobrowolnych Odejść oraz dodatkową rekompensatę z tytułu rozwiązania umowy o pracę obliczoną zgodnie z § 5 ust. 4 ww. Regulaminu. Powyższe świadczenia wypłacono Wnioskodawczyni w dniu (…) maja 2015 r. Porozumienie nie zostało zawarte w ramach ugody sądowej.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, objęte są tylko te odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeku pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a)-g) tego artykułu.

W świetle powyższego należy zauważyć, że ustawodawca wyłączył z opodatkowania te odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw, z wyjątkiem wymienionych w lit. a)-g) tego przepisu, tj. między innymi odszkodowań wypłacanych na podstawie zawartych ugód i umów innych niż ugody sądowe.

Ponadto, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub inne zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
   
   

Zwolnieniu podlegają także inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej, z wyjątkami wskazanymi w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. a)-b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na mocy tegoż przepisu wolne od podatku są inne odszkodowania niż te, których wysokość lub zasady ustalania wynikają z przepisów prawa, otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej, z wyjątkami wymienionymi powyżej.

Podstawowym warunkiem zwolnienia świadczenia od opodatkowania na podstawie przytoczonego przepisu jest jego odszkodowawczy charakter. Wyżej wymieniony przepis zwalnia od podatku jedynie takie odszkodowania, które nie stanowią ekonomicznego przysporzenia ponad stan majątkowy będący w posiadaniu podatnika przed ich wypłatą. Odszkodowanie jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającego na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku, jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach przez prawo chronionych. Chodzi zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy. W praktyce szkoda może obejmować stratę polegającą na ubytku w majątku – wskutek doznania tej straty poszkodowany staje się uboższy niż był dotychczas lub może dotyczyć utraconych korzyści, jakich poszkodowany mógłby się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono – wówczas poszkodowany nie staje się bogatszy, jakkolwiek mógł liczyć na wzbogacenie się.

Na podstawie ww. przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – opodatkowaniu podatkiem dochodowym jako wyłączone ze zwolnienia – podlega odszkodowanie otrzymane (na podstawie wyroku lub ugody sądowej) z tytułu utraconych korzyści, które podatnik mógł otrzymać gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Opodatkowanie to wynika stąd, że gdyby podatnik osiągnął spodziewane korzyści, to korzyści te podlegałyby opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni została wypłacona rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę, uzależniona od stażu pracy u pracodawcy określona w § 5 ust. 3c Regulaminu Dobrowolnych Odejść w kwocie (…) zł brutto (ponad 20 letni staż pracy) oraz dodatkowa rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę obliczana zgodnie z § 5 ust. 4c ww. Regulaminu w kwocie (…) zł brutto (9 wynagrodzeń zasadniczych dla pracowników, których staż pracy u pracodawcy wynosił 20 lat i powyżej).

Należy zaznaczyć, że przytoczony wyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawęża zwolnienie z opodatkowania do otrzymanego odszkodowania lub zadośćuczynienia.

Wymaga podkreślenia, że ww. zwolnienie jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko otrzymanie odszkodowania lub zadośćuczynienia, wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Zatem korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Reasumując, przedmiotowym zwolnieniem nie będą zatem objęte wymienione we wniosku świadczenia pieniężne – rekompensaty, pomimo że ich wysokość, zasady ustalania i wypłata wynikają z porozumienia zbiorowego w rozumieniu art. 9 § 1 Kodeksu pracy. Należy jeszcze raz podkreślić, że zwolnieniu powyższemu podlegają wyłącznie odszkodowania lub zadośćuczynienia – co wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Taki zapis ma na celu podkreślenie, żeby rekompensat, czy innych świadczeń nie utożsamiać z odszkodowaniem (co często mylnie jest czynione), jako że te kategorie świadczeń występują często obok siebie. Jednakże nie są to świadczenia o takim samym charakterze. W związku z powyższym, wypłacone Wnioskodawczyni rekompensaty stanowią dla Wnioskodawczyni przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przestawiony stan faktyczny, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.