2015.07.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-499/15/MU
z 15 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2015 r. (data wpływu 17 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2015 r. (data wpływu 1 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wypłaconego świadczenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wypłaconego świadczenia. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 czerwca 2015 r. (data wpływu 1 lipca 2015 r.).

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z rozwiązaniem umowy o pracę za porozumieniem stron, pracodawca zgodnie z Regulaminem zwolnień grupowych wypłacił Wnioskodawczyni świadczenie odszkodowawcze oraz pobrał podatek za 2014 w kwocie 3.783 zł. W ocenie Wnioskodawczyni otrzymane przez Nią świadczenie w kwocie 21.016,21 zł, wypłacone w 2014 r. w związku z rozwiązaniem umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika, podlegało zwolnieniu z opodatkowania na podstawie przepisu art. 21 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 4 października 2014 r., wprowadzonego ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw.

Zgodnie z treścią powołanego przepisu „wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.).

Zgodnie z treścią przepisu art. 14 ustawy zmieniającej, przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przytoczonym powyżej brzmieniu, nadanym ustawą zmieniającą, ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Wnioskodawczyni wskazuje, że uzyskane przez Nią świadczenie o charakterze odszkodowawczym zostało wypłacone na podstawie regulaminu zwolnień grupowych obowiązującego na czas określony do dnia 30 grudnia 2014 r., określającego zasady ustalania wysokości przysługujących jej świadczeń, przy czym powołany regulamin uznać należy w Jej ocenie za regulamin, o którym mowa w przepisie art. 9 § 1 Kodeksu pracy, jest on bowiem „innym opartym na ustawie regulaminem określającym prawa i obowiązki stron stosunku pracy".

Ustawą, w oparciu o którą sporządzony został regulamin, jest ustawa z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Wnioskodawczyni nadmienia, że uzyskane przez Nią świadczenie w kwocie 21.016,21 zł nie jest odprawą pieniężną wypłacaną na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, bowiem ma ono charakter odszkodowania (rekompensaty) tytułem rozwiązania stosunku pracy z przyczyn nieleżących po Jej stronie. W konsekwencji Wnioskodawczyni uważa, że w Jej przypadku nie jest spełniona przesłanka negatywna wyłączająca ze zwolnienia z opodatkowania kwoty odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wnioskodawczyni wskazuje, że na odszkodowawczy charakter uzyskanego przez Nią świadczenia wskazuje również treść § 5 ust. 1 i 2 zawartego pomiędzy Nią a pracodawcą „Porozumienia w sprawie rozwiązania umowy o pracę” z dnia 28 lutego 2014 r., gdzie wskazano, że wypłata odszkodowania, o którym mowa w § 3 porozumienia, zaspokaja roszczenia pracownika związane z umową o pracę oraz z jej rozwiązaniem, wynikające z obowiązujących u pracodawcy przepisów prawa pracy, w tym zwłaszcza z Umowy społecznej, dotyczącej zabezpieczenia praw i interesów pracowniczych w procesie konsolidacji i restrukturyzacji. W szczególności, zgodnie z treścią § 5 pkt 2 Porozumienia w sprawie rozwiązania umowy o pracę, wypłata odszkodowania, o którym mowa § 3 porozumienia, zwalnia pracodawcę z obowiązku wypłaty odprawy przewidzianej przepisami ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników oraz innych świadczeń i odszkodowań przewidzianych postanowieniami Umowy Społecznej.

W konsekwencji w ocenie Wnioskodawczyni otrzymana przez Nią kwota 21.016,21 zł, wypłacona tytułem odszkodowania z tytułu rozwiązania umowy o pracę z przyczyn nieleżących po Jej stronie, jest odszkodowaniem, którego zasady ustalania wynikają wprost z regulaminu, o którym mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy (tj. regulaminu opartego na ustawie) i nie stanowi ona odprawy, o której mowa w przepisach o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. W ocenie Wnioskodawczyni otrzymane przeze Nią świadczenie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Po analizie treści wniosku, mając na względzie zakres kompetencji przyznanej tutejszemu organowi oraz przepis art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa przyjęto, że na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego intencją Wnioskodawczyni było uzyskanie odpowiedzi na pytanie: czy otrzymana kwota odszkodowania podlega zwolnieniu na podstawie at. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymana przez Nią kwota odszkodowania podlega zwolnieniu na podstawie at. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Powołana wyżej dyspozycja przepisu – zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328 z późn. zm.) – ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, objęte są tylko odszkodowania i zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeks pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a)-g) tego artykułu.

Art. 9 § 1 Kodeksu pracy stanowi, że ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w związku z rozwiązaniem umowy o pracę za porozumieniem stron, pracodawca wypłacił Wnioskodawczyni świadczenie odszkodowawcze oraz pobrał podatek za 2014 w kwocie 3.783 zł. Wnioskodawczyni wskazuje, że uzyskane przez Nią świadczenie o charakterze odszkodowawczym zostało wypłacone na podstawie regulaminu zwolnień grupowych obowiązującego na czas określony do dnia 30 grudnia 2014 r., określającego zasady ustalania wysokości przysługujących jej świadczeń, przy czym powołany regulamin uznać należy w Jej ocenie za regulamin, o którym mowa w przepisie art. 9 § 1 Kodeksu pracy, jest on bowiem „innym opartym na ustawie regulaminem określającym prawa i obowiązki stron stosunku pracy".

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że skoro – jak wskazuje Wnioskodawczyni – otrzymane przez Nią świadczenie miało charakter odszkodowania, którego zasady ustalania i wysokość wynikały wprost z Regulaminu Zwolnień Grupowych, stanowiącego źródło prawa pracy zgodnie z art. 9 § 1 Kodeksu pracy, to spełnione zostały przesłanki do zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego otrzymana przez Wnioskodawczynię kwota świadczenia korzysta z ww. zwolnienia przedmiotowego.

Końcowo wskazać należy, że wydając na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej interpretację indywidualną organ podatkowy opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, w związku z czym nie prowadzi postępowania dowodowego.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości tj. jeżeli otrzymane świadczenie nie ma charakteru odszkodowawczego, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin