2014.11.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-797/14/MM
z 26 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2014 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 26 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem w dniu 6 listopada 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do wynagrodzeń wypłacanych za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego do wysokości nieprzekraczającej od 1 stycznia 2013 r. 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2014 r. do tutejszego organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do wynagrodzeń wypłacanych za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 30 października 2014 r. Nr ITPB2/415-797/14-2/MM wezwano Wnioskodawcę do ich usunięcia. Wniosek uzupełniono pismem w dniu 6 listopada 2014 r.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest magistrem inżynierem, absolwentem Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki…, kierunek Budownictwo o specjalności Inżynieria Komunikacyjna oraz absolwentem Wydziału Inżynierii Lądowej i Geodezji .... …., kierunek Budownictwo o specjalności Budownictwo Komunikacyjne/Budowa Dróg i Mostów.

W okresie od kwietnia 2007 r. do marca 2010 r. Wnioskodawca pracował w biurze projektowym „… S.A.” na stanowiskach kolejno asystenta projektanta branży drogowej i starszego asystenta projektanta branży drogowej – był zatrudniony w ramach umowy o pracę.

Do obowiązków Wnioskodawcy należało m.in. opracowanie (współtworzenie z innymi autorami) dokumentacji projektowej dla projektów wielobranżowych, koordynacja oraz nadzór pracy podwykonawców, w tym m. in. współtworzenie projektów dla następujących inwestycji:

zakładu produkcji etanolu …..,

budynku biurowego przy ul. …. w W….,

wytwórni kwasu teraftalowego z obiektami i urządzeniami infrastruktury technicznej w …,

terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w …,

zakładu produkcyjnego …..

W okresie od kwietnia 2010 r. do grudnia 2012 r. Wnioskodawca pracował w Biurze projektowym „… sp. z o.o.” w ramach umowy o pracę na stanowisku asystenta projektanta branży drogowej. Do jego obowiązków należało m.in. opracowanie (współtworzenie z innymi autorami) dokumentacji projektowej dla projektów wielobranżowych, koordynacja oraz nadzór pracy podwykonawców, w tym m.in. współtworzenie projektów dla następujących inwestycji:

budowa i przebudowa dróg kołowania wraz z infrastrukturą towarzyszącą na lotnisku ….,

opracowanie projektu nawierzchni sztucznych na lotnisku ….,

przebudowa ciągu ulic …. I …. na odcinku od ul. …. do ul…. w dzielnicy …. w …. z przejściem tunelowym pod linią kolejową,

projekt i budowa ...

Przedstawione powyżej projekty Wnioskodawca podpisywał swoim imieniem i nazwiskiem. Proces projektowania obejmuje wszystkie fazy powstawania dokumentacji projektowej, od koncepcji do kompletnego projektu budowlanego i wykonawczego, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego. Każdy z projektów jest opracowywany indywidualnie, dlatego też każdy z nich wykazuje cechy niepowtarzalności wykonanego dzieła, niezbędne do uznania go za przedmiot prawa autorskiego. W ramach zakresu obowiązków wynikających z pełnionego stanowiska, twórczo i samodzielnie Wnioskodawca uczestniczył w procesie projektowania stając się tym samym współtwórcą całego dzieła, co w rozumieniu art. 9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych pozwala przypisać mu status współtwórcy.

Będąc autorem wspomnianych projektów Wnioskodawca posiada prawa autorskie do tych projektów, które przeniósł na rzecz pracodawcy. Za wykonywaną pracę, czyli stworzenie dzieła i przekazanie go wraz z prawami autorskimi na rzecz pracodawcy Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie wynikające z umowy o pracę.

Wykonywanie każdego dzieła było ściśle określone przez pracodawcę w ramach czasowych. Jako twórca dokumentacji projektowej Wnioskodawca miał określoną ilość czasu oraz określoną datę wykonania każdego dzieła. Po wykonaniu i przekazaniu dzieła pracodawcy Wnioskodawca rozpoczynał pracę nad kolejnym dziełem. W praktyce zwykle zachodzi konieczność tworzenia więcej niż jednego dzieła (projektu) w tym samym czasie. Każdy egzemplarz projektu jest podpisywany, co zgodnie z art. 8 ust. 2 cytowanej powyżej ustawy pozwala domniemywać, że jest twórcą. Każdy z opracowywanych projektów wymaga twórczego, niepowtarzalnego i indywidualnego podejścia, dlatego też projekty te stanowią przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu art. 1 ust. 1 cytowanej powyżej ustawy.

Biura projektowe w których pracował Wnioskodawca prowadzą ewidencję prac projektowych pracowników w postaci kart pracy, które określają ile czasu pracownik poświęcił w regulaminowym czasie na prace projektowe - twórcze, a ile poświęcił na prace niezwiązane z praca twórczą, czyli inne obowiązki pracownicze, takie jak: urlop, święta, zwolnienia, itp.

W związku z powyższym karta określa, jaka część przychodu stanowi wynagrodzenie za zbycie praw autorskich do wykonywanego w wyniku pracy twórczej dzieła.

Ponadto w przyszłości Wnioskodawca będzie zatrudniony w firmie projektowej na podstawie umowy o pracę, na stanowisku asystenta projektanta, starszego asystenta projektanta lub projektanta.

Do obowiązków Wnioskodawcy należeć będzie projektowanie rozwiązań w zakresie dróg samodzielnych oraz związanych z utworami architektonicznymi, architektoniczno-urbanistycznymi i urbanistycznymi oraz instalacji i urządzeń infrastruktury technicznej.

Wnioskodawca będzie wykonywał projekty techniczne wraz z opisami technicznymi. Wspomniane projekty Wnioskodawca będzie podpisywał swoim imieniem i nazwiskiem. Każdy z projektów będzie rozpatrywany i opracowywany indywidualnie, dlatego też każdy z nich będzie wykazywał cechy niepowtarzalności wykonywanego dzieła niezbędne do uznania go za przedmiot prawa autorskiego. W ramach zakresu obowiązków wynikających z pełnionego stanowiska, twórczo i samodzielnie Wnioskodawca będzie uczestniczył w procesie projektowania stając się tym samym współtwórcą całego dzieła, co w rozumieniu art. 9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych pozwoli przypisać mu status współtwórcy.

Będąc autorem projektów dróg, instalacji, urządzeń infrastruktury technicznej Wnioskodawca będzie posiadał prawa autorskie do tych projektów, które będzie przenosił na rzecz pracodawcy. Za wykonaną pracę, czyli stworzenie dzieła i przekazanie go wraz z prawami autorskimi na rzecz pracodawcy Wnioskodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie wynikające z umowy o pracę. Wykonanie każdego dzieła będzie ściśle określone przez pracodawcę w ramach czasowych. Każdy egzemplarz projektu będzie przez Wnioskodawcę podpisywany, co zgodnie z art. 8 ust. 2 cytowanej ustawy pozwala domniemywać, że Wnioskodawca będzie jego twórcą. Biuro projektowe w którym będzie zatrudniony Wnioskodawca będzie prowadziło ewidencje prac projektowych pracowników w postaci kart pracy. W związku z powyższym karta będzie określała, jaka część przychodu stanowi wynagrodzenie za zbycie praw autorskich do wykonanego w wyniku pracy twórczej dzieła.

Ponadto Wnioskodawca będzie brał udział w pracach stricte projektowych, wykonywanych na podstawie umowy o dzieło lub umowy zlecenia. W tym przypadku 100% wykonywanych prac ma znamiona pracy projektowej, a każdy z wykonanych na tej podstawie projektów jest rozpatrywany i opracowywany indywidualnie, dlatego też każdy z nich wykazuje cechy niepowtarzalności niezbędne do uznania ich za przedmiot praw autorskich.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym przysługuje Wnioskodawcy prawo do zastosowania 50% stawki kosztów uzyskania przychodów określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wobec wynagrodzenia za wykonane prace projektowe, wynagrodzenia za pracę twórczą w ramach umowy o pracę, które to wynagrodzenie wynika z czasu pracy udokumentowanego w systemie rozliczeniowym obowiązującym u pracodawcy? Do pozostałej części wynagrodzenia uzyskanego z tytułu zwykłych obowiązków pracowniczych zastosowanie znajdą zryczałtowane koszty uzyskania przychodu wynikające z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo zastosowania do wynagrodzenia za wykonane prace projektowe, wynagrodzenia za pracę twórczą w ramach umowy o pracę, które to wynagrodzenie wynikać będzie z czasu pracy udokumentowanego w systemie rozliczeniowym obowiązującym u pracodawcy 50% stawki kosztów uzyskania przychodów określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyżej opisane projekty oraz inne niż wymienione powyżej, jakie wykonywał są przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, w związku z tym stanowią przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Biura projektowe, w których Wnioskodawca pracował prowadzą ewidencję czasu pracy, na podstawie której można z łatwością określić ile czasu poświęcił na pracę twórczą, a ile na pozostałe obowiązki pracownicze, nie związane z działalnością twórczą. W związku z pełnionym stanowiskiem i wiążącymi się z nimi zakresami obowiązków Wnioskodawca wykonywał samodzielnie wydzielone części projektów współtworząc ich całość.

Będąc autorem poszczególnych projektów lub ich konkretnych części Wnioskodawca posiada prawa autorskie do tych projektów, które przeniósł na rzecz pracodawcy. Za wykonaną pracę, czyli stworzenie dzieła i przekazanie go wraz z prawami autorskimi na rzecz pracodawcy Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie wynikające z umowy o pracę.

Każdy z opracowanych projektów wymaga twórczego, niepowtarzalnego i indywidualnego podejścia, dlatego też projekty te stanowią przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu art. 1 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że zarówno w przedstawionym stanie faktycznym, jak i opisanym zdarzeniu przyszłym przysługuje mu prawo do zastosowania do wynagrodzenia za wykonanie projektów 50% stawki kosztów uzyskania przychodu, o jakiej mowa w art. 22 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 2 tej ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że źródłem przychodu jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 22 ust. 2 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
nie mogą przekroczyć łącznie 2.002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
wynoszą 139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.668 zł 72 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;
nie mogą przekroczyć łącznie 2.502 zł 56 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

W przypadku natomiast korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami, mają zastosowanie 50% koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r., koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W myśl art. 22 ust. 9a ww. ustawy – obowiązującego od 1 stycznia 2013 r. – w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3, takich jak np. "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych, jak np. "utwór", zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności – jak stanowi ust. 2 tego przepisu - przedmiotem prawa autorskiego są utwory: 1) wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe); 2) plastyczne; 3) fotograficzne; 4) lutnicze; 5) wzornictwa przemysłowego; 6) architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne; 7) muzyczne i słowno-muzyczne; 8) sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne; 9) audiowizualne (w tym filmowe).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Kwestie prawne związane z powstaniem i nabyciem prawa autorskiego do utworów pracowniczych reguluje art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ustępem 1 tego przepisu jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.

W razie zatem wykonywania na podstawie stosunku pracy czynności zarówno chronionych prawem autorskim jak i nie będących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, udokumentowania wymaga, jaka część wynagrodzenia obejmuje wynagrodzenie z tytułu korzystania z prawa autorskiego, a jaka część dotyczy czynności nie chronionych prawem autorskim. Tylko bowiem wyraźne rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac – utworów chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przy zapewnieniu właściwej realizacji obowiązków płatnika w zakresie prawidłowego obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy. Podkreślenia przy tym wymaga, że zakwalifikowanie, czy wykonywana praca jest przedmiotem prawa autorskiego jest obowiązkiem płatnika, który dokonuje świadczeń z tego tytułu. Zaznaczyć również należy, że fakt korzystania przez podatnika z prawa autorskiego powinien być udokumentowany, gdyż warunkiem zastosowania kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy jest, aby zaistniał utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, twórca udzielił licencji na korzystanie z danego utworu, względnie by doszło do rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi do tworzonego dzieła.

Poza tym, stosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów do części wynagrodzenia pracownika dotyczy wyłącznie tych okresów zatrudnienia, w których praca o charakterze twórczym jest rzeczywiście wykonywana. Tym samym, ww. podwyższone 50% koszty uzyskania przychodów nie znajdują zastosowania do wynagrodzenia np. za czas niezdolności do pracy lub za czas urlopu. Aby zatem Wnioskodawca mógł zastosować koszty uzyskania przychodów wg stawki określonej w art. 22 ust. 3 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym jego pracodawca powinien w prowadzonej ewidencji wyodrębniać wynagrodzenia objęte 50% stawką kosztów uzyskania przychodów od pozostałych wynagrodzeń związanych z pracami nie będącymi przedmiotem praw autorskich lub praw pokrewnych.

Z uwagi na złożoność problematyki i różne zasady organizacji pracy nie można podać uniwersalnych zasad prowadzenia ewidencji prac stanowiących przedmiot prawa autorskiego. Przyjąć jednak należy, że podstawowym warunkiem prowadzenia takiej ewidencji jest ustalenie (niezależnie od tego w jakiej formie) zakresu prac wykonywanych w danym zakładzie pracy w ramach stosunku pracy, które mogą stanowić przedmiot prawa autorskiego. Dla każdego pracownika wymagane jest natomiast prowadzenie przez pracodawcę imiennej ewidencji prac zawierającej wykaz prac wykonywanych w ramach stosunku pracy, w wyniku których powstają utwory stanowiące przedmiot prawa autorskiego i wypłacanych z tego tytułu wynagrodzeń.

Jak wskazano w treści wniosku Wnioskodawca jest magistrem inżynierem, absolwentem Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki…, kierunek Budownictwo o specjalności Inżynieria Komunikacyjna oraz absolwentem Wydziału Inżynierii Lądowej i Geodezji ....., kierunek Budownictwo o specjalności Budownictwo Komunikacyjne/Budowa Dróg i Mostów.

W okresie od kwietnia 2007 r. do marca 2010 r. Wnioskodawca pracował w biurze projektowym „…” na stanowiskach kolejno asystenta projektanta branży drogowej i starszego asystenta projektanta branży drogowej – był zatrudniony w ramach umowy o pracę.

zakładu produkcji etanolu ….,

budynku biurowego przy ul. … w …,

wytwórni kwasu teraftalowego z obiektami i urządzeniami infrastruktury technicznej w ….,

terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w ….,

zakładu produkcyjnego ….

W okresie od kwietnia 2010 r. do grudnia 2012 r. Wnioskodawca pracował w Biurze projektowym „…. sp. z o.o.” w ramach umowy o pracę na stanowisku asystenta projektanta branży drogowej. Do jego obowiązków należało m.in. opracowanie (współtworzenie z innymi autorami) dokumentacji projektowej dla projektów wielobranżowych, koordynacja oraz nadzór pracy podwykonawców, w tym m.in. współtworzenie projektów dla następujących inwestycji:

budowa i przebudowa dróg kołowania wraz z infrastrukturą towarzyszącą na lotnisku …

opracowanie projektu nawierzchni sztucznych na lotnisku ….,

przebudowa ciągu ulic …. i …. na odcinku od ul. …. do ul. … w dzielnicy …. w … z przejściem tunelowym pod linią kolejową,

projekt i budowa....

Biura projektowe w których pracował Wnioskodawca prowadzą ewidencję prac projektowych pracowników w postaci kart pracy, które określają ile czasu pracownik poświęcił w regulaminowym czasie na prace projektowe - twórcze, a ile poświęcił na prace niezwiązane z pracą twórczą, czyli inne obowiązki pracownicze, takie jak: urlop, święta, zwolnienia, itp.

W związku z powyższym karta określa, jaka część przychodu stanowi wynagrodzenie za zbycie praw autorskich do wykonywanego w wyniku pracy twórczej dzieła.

Ponadto Wnioskodawca będzie zatrudniony w firmie projektowej na podstawie umowy o pracę, na stanowisku asystenta projektanta, starszego asystenta projektanta lub projektanta.

Będąc autorem projektów dróg, instalacji, urządzeń infrastruktury technicznej Wnioskodawca będzie posiadał prawa autorskie do tych projektów, które będzie przenosił na rzecz pracodawcy. Za wykonaną pracę, czyli stworzenie dzieła i przekazanie go wraz z prawami autorskimi na rzecz pracodawcy Wnioskodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie wynikające z umowy o pracę. Wykonanie każdego dzieła będzie ściśle określone przez pracodawcę w ramach czasowych. Każdy egzemplarz projektu będzie przez Wnioskodawcę podpisywany, co zgodnie z art. 8 ust. 2 cytowanej ustawy pozwala domniemywać, że Wnioskodawca będzie jego twórcą. Biuro projektowe w którym będzie zatrudniony Wnioskodawca będzie prowadziło ewidencję prac projektowych pracowników w postaci kart pracy. W związku z powyższym karta będzie określała, jaka część przychodu stanowi wynagrodzenie za zbycie praw autorskich do wykonanego w wyniku pracy twórczej dzieła.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że do części wynagrodzenia ze stosunku pracy pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód, wypłacanego tytułem przeniesienia praw autorskich mogą być zastosowane 50% koszty uzyskania przychodu określone w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś od dnia 1 stycznia 2013 r. ww. koszty, z uwzględnieniem normy prawnej zawartej w art. 22 ust. 9a ww. ustawy, czyli do wysokości nieprzekraczajacej 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej.

Jednocześnie podkreślić należy, że ocena stanowiska Wnioskodawcy została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Organy podatkowe nie są właściwe w zakresie rozstrzygania autorskiego charakteru wykonywanych czynności. Interpretacja przepisów ustawy o prawie autorskim nie leży w kompetencji organów podatkowych. Organy podatkowe nie są zatem uprawnione do orzekania, czy określony rezultat pracy jest utworem w rozumieniu prawa autorskiego, komu, tj. pracownikowi czy pracodawcy przysługują w niniejszej sprawie autorskie prawa majątkowe i na jakiej podstawie (ustawy czy umowy stron) może dojść do przekazania pracodawcy przez pracownika tych praw.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin