Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-1.4511.594.2016.2.NL
z 19 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 25 października 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 2 listopada 2016 r.), uzupełnionym 21 grudnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania:

• kwot głównych zasądzonych wyrokiem sądowym z tytułu nieterminowej wypłaty dotacji otrzymanej w związku z prowadzeniem niepublicznego przedszkola – jest prawidłowe,
• odsetek od ww. kwot głównych – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania kwot głównych oraz odsetek zasądzonych wyrokiem sądowym z tytułu nieterminowej wypłaty dotacji otrzymanej w związku z prowadzeniem niepublicznego przedszkola. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 8 grudnia 2016 r., Znak: 2461-IBPB-1-1.4511.594.2016.1.NL wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 21 grudnia 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna prowadzi wraz z inną osobą fizyczną przedszkole niepubliczne - na zasadzie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 3 pkt 1 w zw. z art. 5 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 7 września 1991 roku o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 2156, ze zm., dalej: „ustawa o systemie oświaty” lub „USO”), tj. jest organem prowadzącym Niepubliczne Przedszkole (dalej: „Przedszkole”), które wpisane jest do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonej przez Prezydenta Miasta.

Wnioskodawczyni wraz z drugą osobą, prowadzącą Przedszkole, wystąpiła przeciwko Gminie z pozwem o zapłatę zaniżonych kwot dotacji otrzymywanej przez przedszkole od Gminy na zasadzie art. 218 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 885 ze zm., dalej: „ustawa o finansach publicznych” lub „UFP”) i art. 90 ust. 2b ustawy o systemie oświaty. Zaniżenie otrzymanej przez Przedszkole dotacji dotyczyło lat 2011, 2012 oraz pierwszych ośmiu miesięcy 2013 r., podczas których Gmina niesłusznie nie wliczała do podstawy dotacji przysługującej przedszkolom niepublicznym, kwot na wyżywienie dzieci wydatkowanych w przedszkolach publicznych prowadzonych przez Gminę.

Sąd Okręgowy wyrokiem z 28 stycznia 2016 r. powództwo oddalił. Wskutek apelacji wniesionej przez powódki, w tym Wnioskodawczynię, Sąd Apelacyjny wyrokiem z 6 września 2016 r., wyżej wskazany wyrok Sądu Okręgowego zmienił i zasądził od pozwanej Gminy na rzecz powódek następujące kwoty:

• 26.323,20 zł – tytułem zapłaty zaniżonej kwoty dotacji w 2011 r. wraz z odsetkami;
• 52.013,01 zł – tytułem zapłaty zaniżonej kwoty dotacji w 2012 r. wraz z odsetkami;
• 73.469,11 zł – tytułem zapłaty zaniżonej kwoty dotacji w 2013 r. wraz z odsetkami;

Sąd zasądził także na rzecz powódek zwrot kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego.

Sąd Apelacyjny w wyroku z 6 września 2016 r. potwierdził stanowisko powódek, iż niesłusznie dotacja w latach 2011, 2012 i w pierwszych 8 miesiącach 2013 r. była zaniżana. Sąd wskazał, iż wydatki na wyżywienie ponoszone w przedszkolach publicznych prowadzonych przez Gminę powinny były być wliczane do podstawy dotacji w spornym okresie. Sąd ustalił, iż Gmina pozostaje w opóźnieniu w zapłacie brakujących kwot dotacji od 1 maja następującego po roku, za który przypada dotacja, tj. od 1 maja 2011 r., od 1 maja 2012 r. oraz od 1 maja 2013 r. i od wskazanych wyżej dat zasądził odsetki na rzecz powódek.

Na mocy prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego, Gmina przekazała na rzecz Wnioskodawczyni i drugiej osoby, prowadzącej Przedszkole, następujące kwoty:

• 26.323,20 zł – tytułem zapłaty brakującej kwoty dotacji w 2011 r. wraz z odsetkami od wskazanej kwoty w wysokości 12.516,86 zł;
• 52.013,01 zł – tytułem zapłaty brakującej kwoty dotacji w 2012 r. wraz z odsetkami od wskazanej kwoty w wysokości 17.970,85 zł;
• 73.469,11 zł – tytułem zapłaty brakującej kwoty dotacji w 2013 r. wraz z odsetkami od wskazanej kwoty w wysokości 15.883,10 zł
• oraz odpowiednie kwoty tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 16 grudnia 2016 r. wskazano ponadto, że opisane we wniosku, a zasądzone przez Sąd kwoty pieniężne (należności główne) według Wnioskodawczyni stanowią dotacje w świetle przepisów ustawy o finansach publicznych, co zdaniem Wnioskodawczyni wynika z faktu, iż w analogicznych sprawach, które prowadzone były przed Sądem Okręgowym, a następnie w wyniku apelacji pozwanej Gminy, przed Sądem Apelacyjnym, Sąd zasądzał kwoty na rzecz organów prowadzących przedszkola niepubliczne wskazując, iż kwoty te są należne tytułem „uzupełnienia dotacji” oraz „zapłaty brakującej kwoty dotacji”.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy kwoty przekazane przez Gminę na mocy wyroku Sądu Apelacyjnego z 6 września 2016 r., tytułem zapłaty zaniżonej kwoty dotacji za lata 2011 (kwota 23.323,20 zł), 2012 (kwota 52.013,01 zł) oraz 2013 (kwota 73.469,11 zł), są wolne od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy odsetki od kwot przekazanych przez Gminę na mocy wyroku Sądu Apelacyjnego z 6 września 2016 r., tytułem zapłaty zaniżonej kwoty dotacji za lata 2011 (kwota odsetek 12.516,86 zł), 2012 (kwota odsetek 17.970,85 zł) oraz 2013 (kwota odsetek 15.883,10 zł), są wolne od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, jak zostało wskazane powyżej w opisie stanu faktycznego sprawy, Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą wraz z inną osoba fizyczną, przedszkole niepubliczne. Na zasadzie art. 218 ustawy o finansach publicznych w związku z art. 90 ust. 2b oraz art. 90 ust. 3d ustawy o systemie oświaty, co roku (w co-miesięcznych „ratach”), Wnioskodawczyni otrzymuje z budżetu Gminy dotację na dofinansowanie realizacji zadań Przedszkola prowadzonego przez Wnioskodawczynię wraz z drugą osobą fizyczną. W latach 2011, 2012 oraz 2013, wyżej wskazana dotacja została wypłacona Wnioskodawczyni przez Gminę w zaniżonej wysokości. Do podstawy dotacji przysługującej przedszkolom niepublicznym nie wliczono wydatków na wyżywienie dzieci ponoszonych w przedszkolach publicznych prowadzonych przez Gminę, sprzecznie z art. 90 ust. 2b USO, co spowodowało zaniżenie dotacji przekazanych Wnioskodawczyni. Sąd Apelacyjny potwierdził, że kwoty dotacji przekazanej Wnioskodawczyni oraz drugiej osobie, prowadzącej Przedszkole były zaniżone i zasądził na ich rzecz kwoty należności głównych wraz z odsetkami, wskazane powyżej w opisie stanu faktycznego oraz w pytaniach. Zdaniem Wnioskodawczyni, zasądzone przez Sąd wskutek uwzględnienia powództwa o zapłatę zaniżonych kwot dotacji kwoty należności głównych stanowią dotacje w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych.

Zatem, w ocenie Wnioskodawczyni, kwoty przekazane przez Gminę na mocy wyroku Sądu Apelacyjnego z 6 września 2016 r., tytułem zapłaty zaniżonych kwot dotacji za lata 2011, 2012 oraz 2013, są wolne od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dotacje w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Kwoty uzyskane przez Wnioskodawczynię oraz drugą osobę, prowadzącą Przedszkole od Gminy, w wysokości: 23.323,20 zł za 2011 r.; 52.013,01 zł za 2012 r. oraz 73.469,11 zł za 2013 r. zostały przekazane przez Gminę na mocy ww. wyroku, zgodnie z żądaniem pozwu, tytułem zapłaty zaniżonych kwot dotacji. Dlatego też, podobnie jak w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17 listopada 2015 r., Znak: ITPB1/4511-1003/15/HD, w ocenie Wnioskodawczyni ww. kwoty należności głównych, przekazane przez Gminę, są wolne od podatku dochodowego. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie we wskazanej interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której stwierdzono, że środki pieniężne tytułem wypłacenia niepublicznej placówce po zakończeniu roku rozliczeniowego wyrównania zaniżonej dotacji oświatowej - nadal posiadają cechy dotacji, a tym samym do wypłaconych Wnioskodawczyni środków pieniężnych zastosowanie mają przepisy ustawy o finansach publicznych (...) w przedmiotowej sprawie - do środków dotyczących wyrównania stawek na jednego ucznia, tj. kwoty 42.738 zł 98 gr znajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko powyższe, potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w kolejnej interpretacji indywidualnej, Znak: ITPB1/4511-1004/15/HD.

Nie zgodzić się jednak należy, z przedstawionym w powołanych wyżej interpretacjach stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej, iż pozostałe środki pieniężne - odsetki za zwłokę w wypłacie wyrównania ww. stawek dotacji, nie są wolne od podatku dochodowego. Wnioskodawczyni podstawy zwolnienia nie upatruje jednak, jak w powołanych wyżej interpretacjach indywidualnych (Znak: ITPB1/4511-1003/15/HD oraz Znak: ITPB1/4511-1004/ 15/HD), w art. 21 ust. 1 pkt 129 PDOFu, zgadzając się ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, iż odsetki nie stanowią dotacji.

Wnioskodawczyni wskazuje jednak, iż przekazane przez Gminę odsetki od zasądzonych kwot wyrównania dotacji, w wysokości: 12.516,86 zł, liczone od 1 maja 2012 r.; 17.970,85 zł, liczone od 1 maja 2013 r. oraz 15.833,10 zł, liczone od 1 maja 2014 r., stanowią rekompensatę, wynikającą z faktu niedokonania przez Gminę wypłaty dotacji we właściwych kwotach we właściwym czasie i powinny być traktowane jak odszkodowanie. Pokrywają bowiem szkodę Wnioskodawczyni polegającą na tym, że w wyniku niesłusznego zaniżenia przez Gminę dotacji, Wnioskodawczyni – zamiast pokrywać wydatki Przedszkola z należnej, lecz nieotrzymanej dotacji oświatowej – wydatki te ponosiła ze swojego majątku, nie mogąc swoich środków finansowych wykorzystać w inny sposób. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawczyni, ww. kwoty odsetek także powinny być wolne od podatku dochodowego, na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3b PDOFu, w związku z art. 83a ust. 1 i art. 3 pkt 1 ustawy o systemie oświaty, z których literalnie wynika, iż prowadzenie przedszkola nie jest działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 83a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1943), prowadzenie szkoły lub placówki, zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1 oraz innej formy wychowania przedszkolnego, o której mowa w art. 14a ust. 7 nie jest działalnością gospodarczą. Działalność prowadzona w ww. placówkach nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1829), nawet jeżeli spełnia zawarte w nim przesłanki, a zatem do tych form działalności nie stosuje się zasad ujętych w tej ustawie.

Powyższe nie oznacza jednak, że na gruncie poszczególnych ustaw zasada ta nie może być modyfikowana. Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia na gruncie prawa podatkowego. Unormowania te mają charakter szczególny i tym samym mają pierwszeństwo przed zasadami wynikającymi z przepisu ww. ustawy o systemie oświaty (w myśl klauzuli lex specialis derogat legi generali).

Osoby fizyczne osiągające dochody z prowadzenia niepublicznych szkół i przedszkoli w rozumieniu przepisów ww. ustawy o systemie oświaty – są podatnikami podatku dochodowego w świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032). Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzenie przez osoby fizyczne szkół i przedszkoli niepublicznych generuje przychody zaliczane do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

W świetle definicji działalności gospodarczej zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzenie niepublicznego przedszkola jest rodzajem aktywności określonej jako działalność podjęta w celu zarobkowym, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Na mocy art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą dotacji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy, dotyczy każdego rodzaju dotacji, która spełnia dwa warunki, a mianowicie:

• jest dotacją w rozumieniu ustawy o finansach publicznych oraz
• pochodzi z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.

Łączne spełnienie powyższych elementów jest warunkiem koniecznym, ale i wystarczającym do stwierdzenia, że otrzymana dotacja jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z brzmienia art. 218 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1870), wynika, że z budżetu jednostki samorządu terytorialnego mogą być udzielane dotacje podmiotowe, o ile odrębne ustawy tak stanowią. Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, niepubliczne przedszkola, w tym specjalne, szkoły podstawowe i gimnazja, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych oraz szkół podstawowych artystycznych, otrzymują dotacje z budżetu gminy.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna prowadzi wraz z inną osobą fizyczną przedszkole niepubliczne. Wnioskodawczyni wraz z drugą osobą, prowadzącą Przedszkole, wystąpiła przeciwko Gminie z pozwem o zapłatę zaniżonych kwot dotacji otrzymywanej przez Przedszkole od Gminy. Zaniżenie otrzymanej przez przedszkole dotacji dotyczyło lat 2011, 2012 oraz pierwszych ośmiu miesięcy 2013 r., podczas których Gmina niesłusznie nie wliczała do podstawy dotacji przysługującej przedszkolom niepublicznym, kwot na wyżywienie dzieci wydatkowanych w przedszkolach publicznych prowadzonych przez Gminę. Sąd Okręgowy powództwo oddalił.

Wskutek apelacji wniesionej przez powódki, w tym Wnioskodawczynię, Sąd Apelacyjny, wyżej wskazany wyrok Sądu Okręgowego zmienił i zasądził od pozwanej Gminy na rzecz powódek następujące kwoty:

• 26.323,20 zł – tytułem zapłaty zaniżonej kwoty dotacji w 2011 r. wraz z odsetkami;
• 52.013,01 zł – tytułem zapłaty zaniżonej kwoty dotacji w 2012 r. wraz z odsetkami;
• 73.469,11 zł – tytułem zapłaty zaniżonej kwoty dotacji w 2013 r. wraz z odsetkami;

Sąd zasądził także na rzecz powódek zwrot kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego. Sąd Apelacyjny potwierdził stanowisko powódek, iż niesłusznie dotacja w latach 2011, 2012 i w pierwszych 8 miesiącach 2013 r. była zaniżana. Sąd wskazał, iż wydatki na wyżywienie ponoszone w przedszkolach publicznych prowadzonych przez Gminę powinny były być wliczane do podstawy dotacji w spornym okresie. Sąd ustalił, iż Gmina pozostaje w opóźnieniu w zapłacie brakujących kwot dotacji od 1 maja następującego po roku, za który przypada dotacja, tj. od 1 maja 2011 r., od 1 maja 2012 r. oraz od 1 maja 2013 r. i od wskazanych wyżej dat zasądził odsetki na rzecz powódek.

Na mocy prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego, Gmina przekazała na rzecz Wnioskodawczyni i drugiej osoby, prowadzącej Przedszkole, następujące kwoty:

• 26.323,20 zł – tytułem zapłaty brakującej kwoty dotacji w 2011 r. wraz z odsetkami od wskazanej kwoty w wysokości 12.516,86 zł;
• 52.013,01 zł – tytułem zapłaty brakującej kwoty dotacji w 2012 r. wraz z odsetkami od wskazanej kwoty w wysokości 17.970,85 zł;
• 73.469,11 zł – tytułem zapłaty brakującej kwoty dotacji w 2013 r. wraz z odsetkami od wskazanej kwoty w wysokości 15.883,10 zł

oraz odpowiednie kwoty tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego.

Opisane we wniosku, a zasądzone przez Sąd kwoty pieniężne (należności główne) według Wnioskodawczyni stanowią dotacje w świetle przepisów ustawy o finansach publicznych. Kwoty te są należne tytułem „uzupełnienia dotacji” oraz „zapłaty brakującej kwoty dotacji”.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że o ile w istocie w świetle odrębnych przepisów niebędących przepisami prawa podatkowego, a tym samym niemogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, kwoty główne zasądzone prawomocnym wyrokiem sądowym stanowią dotacje, o których mowa w ustawie o finansach publicznych, przyznane z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, to stanowią one dla Wnioskodawczyni w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zwolniony z opodatkowania na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do skutków podatkowych otrzymania odsetek z tytułu nieterminowej wypłaty dotacji, zasądzonych wyrokiem sądowym, wskazać należy, że zgodnie z art. 126 ustawy o finansach publicznych, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych. Z kolei, instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 380).

Zgodnie z art. 481 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe (…).

Ponadto zgodnie z art. 20 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1822), do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego.

Przepis ten ma zastosowanie do odsetek ustawowych, z którymi zasądzono świadczenia główne.

Analizując treść powyższych przepisów należy zauważyć, że nie można utożsamiać odsetek za zwłokę z odszkodowaniem czy też innym świadczeniem (naprawieniem szkody). Wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego – są skutkiem niewykonania zobowiązań.

Mając na względzie powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że odsetki zasądzone wyrokiem sądowym otrzymane przez Wnioskodawczynię pomimo, że zostały przyznane w związku z nieterminowym wypłaceniem dotacji, stanowią odrębne środki finansowe od świadczenia głównego tj. dotacji, nie kwalifikując się przy tym jednocześnie, jako dotacja, o której mowa w cyt. przepisach ustawy o finansach publicznych. Podstawą do ich wypłacenia jest wyrok sądowy, a nie umowa zawarta z jednostką samorządu terytorialnego.

Niektóre odsetki zostały ujęte w katalogu zwolnień zawartym w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże wśród odsetek, które zostały zwolnione od opodatkowania nie zostały wymienione odsetki, o których mowa we wniosku. Tak więc, odsetki zasądzone wyrokiem sądowym nie korzystają ze zwolnienia od opodatkowania i stanowią przychód z prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie nie będzie miał również zastosowania powołany przez Wnioskodawczynię art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl bowiem tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Jak wskazano bowiem powyżej, nie można utożsamiać odsetek za zwłokę z odszkodowaniem czy też innym świadczeniem (naprawieniem szkody), a ponadto Wnioskodawczyni otrzymała te odsetki w związku z prowadzoną przez nią w formie przedszkola niepublicznego działalnością gospodarczą, zatem odsetki zasądzone z tytułu nieterminowej wypłaty dotacji nie mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na mocy ww. art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania:

• kwot głównych zasądzonych wyrokiem sądowym z tytułu nieterminowej wypłaty dotacji otrzymanej w związku z prowadzeniem niepublicznego przedszkola – jest prawidłowe.
• odsetek od ww. kwot głównych z tytułu nieterminowej wypłaty dotacji – jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.