2017.06.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.125.2017.2.SR
z 28 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2017 r. (data wpływu 19 kwietnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z 26 maja 2017 r. (data wpływu 29 maja 2017 r.) oraz pismem z 5 czerwca 2017 r. (data wpływu 12 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości tj. działki wraz z budynkiem stanowiącym odrębną nieruchomość – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości tj. działki wraz z budynkiem stanowiącym odrębną nieruchomość. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 26 maja 2017 r. (data wpływu 29 maja 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 19 maja 2017 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.125.2017.1.SR oraz pismem z 5 czerwca 2017 r. (data wpływu 12 czerwca 2017 r.).

We wniosku, uzupełnionym pismem z 26 maja 2017 r. oraz pismem z 5 czerwca 2017 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Spółka …. na podstawie aktu notarialnego z dnia 21 czerwca 2000 r. (nr Rep. …) nabyła od spółki …. w … prawo wieczystego użytkowania działki nr …, o pow. 15a 70 m² położonej w …, wraz z posadowionym na tej działce budynkiem stanowiącym odrębną nieruchomość. Budynek ten był wykorzystywany do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a od 2017 r. jest wynajmowany. Budynek był modernizowany w latach 2003-2004, a wydatki poniesione przez Spółkę przekroczyły 30% wartości początkowej budynku i Spółka miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i składa deklaracje VAT.

Cały budynek został oddany w najem 2 stycznia 2017 r. Wcześniej w najem oddana była część budynku – od 1 marca 2000 r. do 31 sierpnia 2004 r. (600 m²), od 1września 2004 r. do 30 kwietnia 2005 r. (400 m²), od 1 maja 2005 r. do 31 marca 2008 r. (60 m²), od 1 października 2016 r. do 1 stycznia 2017 r. (405 m²). W okresie od X/2005 r. do XII/2016 r. Spółka na pozostałej powierzchni prowadziła działalność gospodarczą.

Planowana data sprzedaży nastąpi w okresie od sierpnia 2017 do sierpnia 2018 r.

Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem prawa wieczystego użytkowania działki wraz z posadowionym na tej działce budynkiem, gdyż cena nabycia takiego podatku nie zawierała i w ślad za tym w akcie notarialnym w par. 6 widnieje zapis „… działający imieniem Zarządu … w … sprzedają prawo wieczystego użytkowania dz.nr … o pow. 15 ary 70 mkw, obręb 41 wraz z budynkiem stanowiącym odrębną nieruchomość, położone w …, za cenę … zł. Spółka, na rzecz której działający imieniem Zarządu tej Spółki Prezes przedmiot tej umowy za podaną cenę nabywa„

Budynek po dokonanej w latach 2003-2004 modernizacji był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Modernizacja budynku zakończyła się w grudniu 2004 r. i obejmowała całą nieruchomość (łącznie z częścią wynajmowaną).

Bezpośrednio po modernizacji, która zakończyła się w grudniu 2004 r. część budynku tj. 400 m² była nadal wynajmowana. Kolejna zawarta umowa najmu obowiązująca od 1 maja 2005 r. do 31 marca 2008 r. dotyczyła tej samej części budynku, tylko zmniejszyła się powierzchnia wynajmu. Od 1 października 2016 r. do 1 stycznia 2017 r. wynajęto 405 m² powierzchni w innej części nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca dokonując w przyszłości sprzedaży prawa wieczystego użytkowania przedmiotowej nieruchomości tj. działki oznaczonej numerem …, o pow. 15a 70 m² wraz z budynkiem stanowiącym odrębną nieruchomość, korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, w świetle postanowień art. 43 ust. 1 pkt 10a) w zw. z art. 43 ust.7a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a) ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym spełnione muszą być oba powyższe warunki, wymienione pod lit. a i b, z zastrzeżeniem postanowień art. 43 ust. 7a ustawy o VAT

Jeżeli chodzi warunek wymieniony pod lit a), to tak jak wskazano w opisie faktycznym, nabycie prawa wieczystego użytkowania działki nr …, wraz z posadowionym na tej działce budynkiem stanowiącym odrębną nieruchomość nastąpiło w dniu 21 czerwca 2000 r., a więc przed dniem 1 maja 2004 r. (wejście w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług). Przed dniem 1 maja 2004 r. umowa sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu i własności budynku na tym gruncie traktowana była jako dostawa gruntu i nie była opodatkowana podatkiem VAT, a tym samym cena sprzedaży takiego podatku nie zawierała.

W konsekwencji Wnioskodawcy przy nabyciu prawa wieczystego użytkowania powyższej nieruchomości i własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a tym samym uznać należy, iż warunek ten jest w niniejszej sprawie spełniony. Należy tutaj nadmienić, iż takie właśnie stanowisko w tej kwestii zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 27 stycznia 2014 r. sygnatura IPTPP4/443-797/13-3/OS, a także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 16 czerwca 2014 r., sygnatura ILPP2/443-313/14-3/SJ.

Jeżeli natomiast chodzi o warunek wymieniony w art. 43 ust. 1 pkt 10a) lit b ustawy o VAT, to mając na uwadze fakt, iż budynek był modernizowany w latach 2003-2004, a po zakończeniu modernizacji jest przez cały czas wykorzystywany – najpierw przez Wnioskodawcę, a od stycznia 2017 r. przez najemcę, w związku z powyższym w tym przypadku znajdzie zastosowanie przepis art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, zgodnie z którym przepisu, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W tym stanie rzeczy Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dokonując w przyszłości sprzedaży budynku, stanowiącego odrębną nieruchomość, posadowionego na działce oznaczonej numerem …, oddanej w użytkowanie wieczyste, korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, w świetle postanowień art. 43 ust. 1 pkt 10a) w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowiony jest ten budynek, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Z powyższego jednoznacznie wynika ze co do zasady, grunt oddany w użytkowanie wieczyste, będący przedmiotem sprzedaży razem z budynkiem na tym gruncie posadowionym, podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione.

Oznacza to także, iż w sytuacji, gdy sprzedaż budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, to również sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z ww. przepisami, grunt zabudowany spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W przypadku terenów zabudowanych budynkami lub budowlami zwolnienie od podatku przysługuje na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz 10a ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”.

Jak wynika z powyższego „pierwsze zasiedlenie” budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej w sytuacji, gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem, aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE Rady – musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

Jednocześnie wskazać należy, że w świetle art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Jak stanowi art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy – zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. W pierwszej kolejności koniecznym jest zbadanie, czy dostawa zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, oraz czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nieruchomości upłynie okres krótszy niż 2 lata. W przypadku, gdy dostawa nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy lub przed nim, ani też w okresie krótszym niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy. Natomiast w sytuacji, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dopiero wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca na podstawie aktu notarialnego z dnia 21 czerwca 2000 r. nabył prawo wieczystego użytkowania działki nr … wraz z posadowionym na tej działce budynkiem stanowiącym odrębną nieruchomość. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem prawa wieczystego użytkowania działki wraz z posadowionym na tej działce budynkiem. Budynek był modernizowany w latach 2003-2004, a wydatki poniesione przez Spółkę przekroczyły 30% wartości początkowej budynku i Spółka miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków. Cały budynek został oddany w najem 2 stycznia 2017 r. Wcześniej w najem oddana była część budynku od 1 marca 2000 r. do 31 sierpnia 2004 r. (600 m²), od 1 września 2004 r. do 30 kwietnia 2005 r. (400 m²), od 1 maja 2005 r. do 31 marca 2008 r. (60 m²), od 1 października 2016 r. do 1 stycznia 2017 r. (405 m²). W okresie od X/2005 r. do XII/2016 r. Spółka na pozostałej powierzchni prowadziła działalność gospodarczą. Bezpośrednio po modernizacji, która zakończyła się w grudniu 2004 r. część budynku tj. 400 m² była nadal wynajmowana. Kolejna zawarta umowa najmu obowiązująca od 1 maja 2005 r. do 31 marca 2008 r. dotyczyła tej samej części budynku, tylko zmniejszyła się powierzchnia wynajmu. Od 1 października 2016 r. do 1 stycznia 2017 r. wynajęto 405 m² powierzchni w innej części nieruchomości. Planowana data sprzedaży nastąpi w okresie od sierpnia 2017 r. do sierpnia 2018 r.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy dokonując w przyszłości sprzedaży prawa wieczystego użytkowania przedmiotowej nieruchomości tj. działki oznaczonej numerem …, o pow. 15a 70 m² wraz z budynkiem stanowiącym odrębną nieruchomość, korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, w świetle postanowień art. 43 ust. 1 pkt 10a) w zw. z art. 43 ust.7a ustawy o podatku od towarów i usług.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie transakcja sprzedaży budynku nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Z treści wniosku wynika bowiem, że po dokonanej w latach 2003-2004 modernizacji, w związku z którą wydatki poniesione przez Spółkę przekroczyły 30% wartości początkowej budynku, cały budynek został oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu tj. oddany w najem. Przy czym należy zauważyć, że poszczególne części budynku zostały oddane w najem w różnych terminach. A tym samym w różnych terminach doszło do pierwszego zasiedlenia poszczególnych części budynku.

W odniesieniu do części budynku o powierzchni 400 m², która była wynajmowana od 1 września 2004 r., pierwsze zasiedlenie nastąpiło bezpośrednio po modernizacji, która zakończyła się w grudniu 2004 r. Tym samym od momentu pierwszego zasiedlenia tej części budynku (400 m²), do momentu planowanej sprzedaży ww. budynku nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

W konsekwencji transakcja sprzedaży tej części budynku tj. 400 m², będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, o ile strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 ww. ustawy.

Natomiast w odniesieniu do części budynku o powierzchni 405 m², która została oddana w najem 1 października 2016 r. należy stwierdzić, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. części budynku (1 października 2016 r.), a sprzedażą budynku, planowaną w okresie od sierpnia 2017 r. do sierpnia 2018 r., upłynie okres krótszy niż 2 lata. A zatem transakcja sprzedaży tej części budynku nie będzie spełniała przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Również w odniesieniu do pozostałej części budynku, (tj. wykorzystywanej przez Spółkę na działalność własną), która została oddana w najem po dokonanej w latach 2003-2004 modernizacji, dopiero 2 stycznia 2017 r., należy wskazać, że od momentu pierwszego zasiedlenia tej części budynku, do momentu sprzedaży ww. budynku upłynie okres krótszy niż 2 lata. Tym samym również sprzedaż tej części budynku nie będzie spełniała przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z powyższym w odniesieniu do tych części budynku, do których nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca w związku z nabyciem budynku nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a zatem spełniony będzie warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy. Odnosząc się natomiast do warunku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy należy wskazać, że wprawdzie Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie ww. budynku, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a wydatki te były wyższe niż 30% wartości początkowej, to jednak po ulepszeniu Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotowy budynek do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. Zatem zostanie spełniony warunek, o którym mowa w art. 43 ust. 7a ww. ustawy.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że przy sprzedaży ww. części budynku, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a.

Konsekwentnie, skoro sprzedaż przedmiotowego budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, odpowiednio część budynku (400 m²) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i część budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy, to również dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest przedmiotowy budynek – zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy – będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie – odpowiednio – art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy.

Mając powyższe na uwadze, pomimo, że Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek w zakresie zwolnienia od podatku VAT transakcji sprzedaży budynku posadowionego na działce oddanej w użytkowanie wieczyste, to jednak w odniesieniu do części budynku wskazał niewłaściwą podstawę prawną tego zwolnienia i dlatego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin