Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.33.2017.2.BD
z 27 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 17 marca 2017 r. (data wpływu – 20 marca 2017 r.), uzupełnionym 29 maja 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych udzielania pożyczek przez fundusze inwestycyjne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych udzielania pożyczek przez fundusze inwestycyjne.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 18 maja 2017 r. znak: 0111-KDIB4.4014.33.2017.1.BD, 0111-KDIB3-1.4012.33.2017.1.AB wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 29 maja 2017 r..

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

P. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) jest zobowiązana do spłaty obligacji wyemitowanych przez Spółkę oraz przez podmiot przejęty przez Spółkę (dalej: „Obligacje”) (przejęcie nastąpiło zgodnie z art. 492 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych; do przejęcia zastosowanie miały zasady sukcesji uniwersalnej).

Obligacje stanowią obligacje oprocentowane (obligacje są wyemitowane w EUR albo w PLN), płatne w okresach zdefiniowanych odpowiednio w dokumentacji Obligacji. Dokumentacja Obligacji nie przewiduje kapitalizacji odsetek.

Obligacje zostały wyemitowane na podstawie przepisów ustawy o obligacjach, która stanowi, że obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusza) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia. Obligacje podlegają umorzeniu z chwilą wykupu.

Spółka jest polską spółką kapitałową i polskim rezydentem podatkowym.

W chwili obecnej realizowany jest wcześniejszy wykup Obligacji przez Spółkę. Spółka realizuje spłatę zobowiązań wynikających z Obligacji (w tym również kosztów związanych z Obligacjami) między innymi ze środków z zaciągniętych, z oprocentowanych pożyczek wyrażonych w PLN udzielonych przez dwa fundusze inwestycyjne – jeden to fundusz inwestycyjny zamknięty, a drugi specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty; oba z siedzibą w Polsce. Fundusze spełniają wymogi do udzielania takich pożyczek zgodnie z ustawą z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (dalej: „Polskie Fundusze Inwestycyjne”) (dalej; „Finansowanie”). Możliwość udzielania pożyczek wynika również ze statutów Polskich Funduszy Inwestycyjnych.

Oba Polskie Fundusze Inwestycyjne:

• zwyczajowo świadczą usługi w zakresie udzielania pożyczek i udzielanie pożyczek ma miejsce w ramach ich działalności statutowej;
• będą udzielały pożyczek dla Spółki w ramach ww. działalności;
• będą uzyskiwały odsetki w związku z udzieleniem ww. pożyczek Spółce;
• są podatnikami podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”), choć niezarejestrowanymi na cele podatku VAT w Polsce z uwagi na fakt, że prowadzą wyłącznie działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT.

Wnioskodawca zaznaczył, iż niniejszy wniosek dotyczy dwóch pożyczek, udzielanych Spółce przez dwa Polskie Fundusze Inwestycyjne.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy Finansowanie w zakresie pożyczek, udzielonych Spółce przez Polski Fundusz Inwestycyjny, będący funduszem inwestycyjnym zamkniętym, będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych?
2. Czy Finansowanie w zakresie pożyczek, udzielonych Spółce przez Polski Fundusz Inwestycyjny, będący specjalistycznym funduszem inwestycyjnym otwartym, będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych?
   
   

Mając na uwadze przedmiot niniejszej interpretacji, tj. podatek od czynności cywilnoprawnych, Organ poniżej przywołał stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się tylko do podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, finansowanie w zakresie pożyczek, udzielonych Spółce przez

• Polski Fundusz Inwestycyjny, będący funduszem inwestycyjnym zamkniętym oraz
• Polski Fundusz Inwestycyjny, będący specjalistycznym funduszem inwestycyjnym otwartym

będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych z uwagi na fakt, że ww. finansowanie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz jednocześnie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają urnowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Czynność cywilnoprawna zawarcia umowy pożyczki podlega ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych wyłącznie wtedy, gdy spełnia przesłanki wskazane w art. 1 ust. 4 ww. ustawy. Oznacza to, że umowa pożyczki podlega przepisom ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdy jej przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych wyłącza jednak niektóre czynności z zakresu czynności opodatkowanych. Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 4 ww. ustawy, podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem: umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach, umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   

Wyłączenie wskazane w powołanym powyżej art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych dotyczy m.in. podmiotów zwolnionych z podatku od towarów i usług. Zaznaczyć jednak należy, że o tym, czy dana transakcja podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej transakcji (np. umowy pożyczki) posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz to, że dana transakcja objęta jest zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, a przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W ocenie Wnioskodawcy w odniesieniu do Polskich Funduszy Inwestycyjnych – jako pożyczkodawców – udzielanie przez nich pożyczek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Niemniej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług czynność ta będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. W ten sposób uznać należy, iż z tytułu udzielanych pożyczek Polskie Fundusze Inwestycyjne będą podmiotami zwolnionymi z opodatkowania w podatku od towarów i usług.

Z tego też względu przedmiotowa czynność zawarcia przez Spółkę umów pożyczek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jako wyłączona z zakresu przedmiotowego ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, ze względu na brzmienie art. 2 pkt 4 ww. ustawy, przedmiotowa pożyczka będzie korzystała z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jak bowiem wskazano powyżej, usługi świadczone na podstawie umowy pożyczki pomiędzy Spółką i Polskimi Funduszami Inwestycyjnymi będą zwolnione od podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca stwierdza ponadto, że jego stanowisko nie jest odosobnione i znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych przez Ministra Finansów, których fragmenty przywołał w swoim stanowisku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych udzielania pożyczek przez fundusze inwestycyjne na rzecz Wnioskodawcy.

W zakresie podatku od towarów i usług Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Wnioskodawcy 20 czerwca 2017 r. interpretację indywidualną znak: 0111-KDIB3-1.4012.33.2017.2.AB.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 1 ust. 4 cyt. ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2 powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Zgodnie z art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy – jak słusznie stwierdził Wnioskodawca – że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
  
• umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową i polskim rezydentem podatkowym. W chwili obecnej realizowany jest wcześniejszy wykup Obligacji przez Spółkę. Spółka realizuje spłatę zobowiązań wynikających z Obligacji (w tym również kosztów związanych z Obligacjami) między innymi ze środków z zaciągniętych, z oprocentowanych pożyczek wyrażonych w PLN udzielonych przez dwa fundusze inwestycyjne – jeden to fundusz inwestycyjny zamknięty, a drugi specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty, oba z siedzibą w Polsce. Fundusze spełniają wymogi do udzielania takich pożyczek zgodnie z ustawą z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy opisane we wniosku umowy pożyczki podlegają regulacjom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221), bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia udzielonych pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wskazanym w interpretacji indywidualnej z 20 czerwca 2017 r., znak: 0111-KDIB3-1.4012.33.2017.2.AB, czynność udzielenia Wnioskodawcy oprocentowanych pożyczek przez fundusz inwestycyjny zamknięty oraz przez specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty, stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na to, że usługa ta mieści się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy jako wymieniona wprost w tym przepisie – usługa udzielania pożyczek przez ww. fundusze na rzecz Wnioskodawcy, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Skoro zatem otrzymane przez Wnioskodawcę pożyczki będą zwolnione z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to w analizowanej sprawie będzie miał zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie na Wnioskodawcy, jako pożyczkobiorcy, z tytułu zawarcia omawianych umów pożyczki, nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.