Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.49.2017.2.BJ
z 14 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 kwietnia 2017 r. (data wpływu 19 kwietnia 2017 r.) uzupełnionym 26 maja 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu zwrotu utraconych wpływów dotyczących lokalu mieszkalnego, a także z tytułu zwrotu poniesionych przez wspólnotę kosztów postępowania odwoławczego oraz opłaty od apelacji związanej z zaległościami właściciela przedmiotowego lokalu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu zwrotu utraconych wpływów dotyczących lokalu mieszkalnego, a także z tytułu zwrotu poniesionych przez wspólnotę kosztów postępowania odwoławczego oraz opłaty od apelacji związanej z zaległościami właściciela przedmiotowego lokalu.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 18 maja 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.49.2017.1.BJ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 26 maja 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jako Wspólnota Mieszkaniowa jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Właściciele lokali (zarówno mieszkalnych, jak i użytkowych) tworzą wspólnotę mieszkaniową. Przychód Wspólnoty stanowią wpłaty właścicieli poszczególnych lokali, odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych oraz sporadycznie inne źródła np. sprzedaż świadectw efektywności energetycznej. W ewidencji Wspólnoty przychody są rozdzielane na te, które pochodzą od właścicieli lokali mieszkalnych oraz na pochodzące od właścicieli lokali użytkowych, jak i te pochodzące z innym źródeł. Również koszty są dzielone tak, aby było możliwe ich wyodrębnienie na związane z lokalami mieszkalnymi, lokalami użytkowymi, a także związane z przychodami z innych źródeł. Dochód w części uzyskanej z gospodarki zasobami mieszkaniowymi przeznaczony na cele związane z utrzymaniem tychże zasobów mieszkaniowych korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z 15 lutego 1992 r. (tekst jednolity: Dz.U. z 2016 r. poz. 1888). Pozostała część dochodu wspólnoty (tj. z tyt. gospodarki zasobem niemieszkaniowym - lokalami użytkowymi, wpłacone odsetki od zaległości właścicieli lokali użytkowych, odsetki od środków na zgromadzonych na rachunkach bankowych i inne przychody i pożytki) podlega opodatkowaniu zgodnie z przepisami omawianej ustawy. W związku z zaległościami w regulowaniu należnych płatności przez jednego z właścicieli (lokalu mieszkalnego), Wspólnota skierowała pozew do sądu w sprawie o zapłatę zaległych zaliczek. Wspólnota zawiązała odpis aktualizujący ww. należności (NKUP-nie stanowiący kosztów uzyskania przychodów). W przedmiotowej sprawie pozew został odrzucony z przyczyn formalnych, a w międzyczasie minął bieg przedawnienia, więc Wspólnota nie mogła wnieść sprawy ponownie. Zarząd Wspólnoty wystąpił z wnioskiem do zarządcy o zwrot utraconych wpływów (zaległości dochodzonych pozwem tj. należności głównej z tyt. zaliczki na koszty zarządu, zaliczki na koszty remontu, zaliczki na poczet mediów wraz z odsetkami), zwrot kosztów postępowania odwoławczego oraz opłaty od apelacji poniesionych przez Wspólnotę. Wspólnota wystawiła notę obciążeniową z tychże tytułów obciążającą zarządcę, który ją uregulował.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy uzyskane przez Wspólnotę mieszkaniową wpływy z tytułu zwrotu utraconych wpływów dotyczących lokalu mieszkalnego, a także z tytułu zwrotu poniesionych przez wspólnotę kosztów postępowania odwoławczego oraz opłaty od apelacji związanej z zaległościami właściciela przedmiotowego lokalu podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrócone przez Zarządcę Wspólnoty utracone wpływy dotyczące lokalu mieszkalnego mają charakter odszkodowania, które może korzystać ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2016 r. poz. 1888), gdyż należy je traktować jako dochód z gospodarowania zasobami mieszkaniowymi pod warunkiem przeznaczenia tegoż dochodu na cele utrzymania tych zasobów.

Natomiast zwrot poniesionych przez Wspólnotę kosztów postępowania odwoławczego oraz opłaty od apelacji, zdaniem Wnioskodawcy, należy potraktować inaczej. Powyższych, bezsprzecznie poniesionych kosztów, Wspólnota bowiem nie powinna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, gdyż wydatki te (w związku z odrzuceniem roszczenia przez sąd), były niezasadne. Nie została zatem, spełniona podstawowa przesłanka ustawowa do uznania wydatku, jako kosztu uzyskania przychodu określona w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – związek (bezpośredni lub pośredni) wydatku z uzyskaniem przychodu. Można uznać, iż Wspólnota poniosła wspomniane wydatki w celu innym niż uzyskania przychodu, co eliminuje je z kręgu wydatków, które mogą obniżać podstawę opodatkowania. Jednak zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, zwrot kosztów postępowania odwoławczego oraz opłaty od apelacji nie stanowi przychodu, w rozumieniu ustawy podatkowej, dla Wspólnoty mieszkaniowej, a co za tym idzie nie wpłynie ona na ustalenie podstawy opodatkowania we wspólnocie, jako podatniku podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zasady powstawania i funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych reguluje ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 1892). Zgodnie z art. 6 ww. ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych. Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu. W myśl art. 3 ust. 2-3 ww. ustawy, nieruchomość wspólną stanowią grunt oraz części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione lokale.

Wspólnoty mieszkaniowe, jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „ustawa CIT”), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie natomiast do treści art. 12 ust. 3 ustawy CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychodem jest zatem ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Otrzymanymi pieniędzmi lub wartościami pieniężnymi są zatem tylko takie wartości, które powiększają aktywa majątkowe podatnika, a więc którymi może on rozporządzać jak własnymi.

Bez znaczenia jest źródło pochodzenia tych środków, tzn. czy zostały one wypracowane wskutek prowadzenia działalności gospodarczej, uzyskane jako pożytki zrealizowane przez wspólnotę z nieruchomości wspólnej, czy też otrzymane w inny przewidziany tą ustawą sposób.

Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto Wspólnoty mieszkaniowej, bez względu na źródło ich pochodzenia, stanowią w rozumieniu ustawy podatkowej przychód.

Do przychodów nie zalicza się m.in. zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów (art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Należy przy tym podkreślić, iż cytowany przepis odnosi się wyłącznie do poniesionych i zwróconych podatnikowi wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów z mocy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii „innych wydatków”, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a cytowanej ustawy, konieczne jest również, by wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi. Przy czym wydatek poniesiony powinien być odpowiednikiem wydatku zwróconego. Tak więc „wydatek zwrócony” to ten sam, a nie taki sam wydatek, który został poniesiony.

Natomiast wszelkie koszty ponoszone przez Wspólnotę, mające związek z uzyskanym przychodem są kosztami uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 updop, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy,
• został właściwie udokumentowany.
  
  

Dochodem, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy CIT, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, która w myśl art. 7 ust. 1 updop, stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy CIT, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Zatem z powyższej regulacji można wywieść, że aby dochód podmiotów, o których w nim mowa korzystał z powyższego zwolnienia muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

• dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
• dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.
  
  

Podkreślenia wymaga fakt, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe wyjaśnienie oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nieprzeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Należy przy tym zauważyć, że przywołana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Posługując się zatem językiem potocznym, wskazać należy, że pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku – oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika również, że pojęcie „gospodarki” nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Jak wynika z przedstawionej powyżej definicji zasobów mieszkaniowych, zasoby mieszkaniowe, to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia oraz urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Przez „zasoby mieszkaniowe” należy zatem rozumieć:

1. znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, balkony, loggie, garaże,
2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, spółdzielni mieszkaniowej, wspólnot mieszkaniowych; kotłownie i hydrofornie wolnostojące; osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak np.: zbiorniki – doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe, budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki oraz inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci,
4. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne (lub inne urządzenia zapewniające ich funkcjonowanie).
   
   

Gospodarka zasobami mieszkaniowymi obejmuje natomiast zarządzanie i dysponowanie zgromadzonym zbiorem rzeczy, służących celom mieszkaniowym lub związanych z zamieszkiwaniem. Jej istota sprowadza się do działań służących prawidłowej eksploatacji tych zasobów i utrzymaniu substancji mieszkaniowej w stanie niepogorszonym.

Związane z wymienionymi budowlami (lokalami mieszkalnym i pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 tej updop).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy CIT, dochód powstały z tego tytułu, będzie wolny od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Ponadto należy zauważyć, że istotny dla zwolnienia z podatku jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu. Dochody zwolnione z podatku dochodowego mogą pochodzić wyłącznie z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Tym samym, ze zwolnienia nie będą korzystały dochody, osiągnięte z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, gdyż nie będzie spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w związku z zaległościami w regulowaniu należnych płatności przez jednego z właścicieli (lokalu mieszkalnego), Wspólnota skierowała pozew do sądu w sprawie o zapłatę zaległych zaliczek. Pozew został odrzucony z przyczyn formalnych, a w międzyczasie minął bieg przedawnienia, więc Wspólnota nie mogła wnieść sprawy ponownie. Zarząd Wspólnoty wystąpił z wnioskiem do zarządcy o zwrot utraconych wpływów (zaległości dochodzonych pozwem tj. należności głównej z tyt. zaliczki na koszty zarządu, zaliczki na koszty remontu, zaliczki na poczet mediów wraz z odsetkami), zwrot kosztów postępowania odwoławczego oraz opłaty od apelacji poniesionych przez Wspólnotę. Wspólnota wystawiła notę obciążeniową z tychże tytułów obciążającą zarządcę, który ją uregulował.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, należy wskazać, iż dochody uzyskane z tytułu zwrotu utraconych wpływów dotyczących lokalu mieszkalnego, będą stanowić przychody pochodzące z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Przychody z tego tytułu mają wpływ na wysokość dochodu osiągniętego z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, który zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 updop podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

W świetle powyższych uregulowań należy stwierdzić, że przychód – uzyskany przez Wspólnotę w związku z otrzymaniem zwrotu utraconych wpływów dotyczących lokalu mieszkalnego, którego źródłem jest lokal mieszkalny, stanowi przychód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, który ma wpływ na wielkość dochodu z tej gospodarki, który z kolei korzystać będzie ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w części przeznaczonej i wydatkowanej na utrzymanie zasobów mieszkaniowych Wspólnoty.

Z kolei zapłacona przez zarządcę kwota na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę noty księgowej, jako zwrot poniesionych przez wspólnotę kosztów postępowania odwoławczego oraz opłaty od apelacji związanej z zaległościami właściciela przedmiotowego lokalu, nie będą stanowiły przychodów podatkowych. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przychód podatkowy wiąże się, więc z pewnym przysporzeniem majątkowym, tj. korzyścią znajdującą, chociażby pośrednio, odzwierciedlenie w majątku Wnioskodawcy. Natomiast w art. 12 ust. 4 ww. ustawy ustawodawca wymienił wyłączenia z przychodów np. do przychodów nie należy zaliczać zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów - art. 12 ust. 4 pkt 6a tej ustawy. A zatem skoro Wnioskodawca wydatków poniesionych na zapłatę kosztów postępowania odwoławczego oraz opłaty od apelacji związanej z zaległościami właściciela przedmiotowego lokalu, nie zaliczył do kosztów uzyskania przychodów, to również wydatki zwrócone przez zarządcę na podstawie noty księgowej, nie będą stanowić przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie zauważyć należy, że stosownie do zadanego pytania wyznaczającego granice rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie była kwestia dotycząca możliwości (bądź jej braku) zaliczenia wydatków z tytułu kosztów postępowania odwoławczego oraz opłaty od apelacji do kosztów podatkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.