Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.33.2017.2.PS
z 7 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2017 r. (data wpływu 21 marca2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2017 r. (data wpływu 29 maja2017 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 10 maja 2017 r.Nr 0114-KDIP2-3.4010.33.2017.1.PS (data nadania w dniu 10 maja 2017 r., data doręczenia19 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie skutków podatkowych połączenia transgranicznego Wnioskodawcyze Spółką Przejmowaną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych połączenia transgranicznego Wnioskodawcy ze Spółką Przejmowaną.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową (besloten – odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) z siedzibą w Holandii. Wnioskodawca podlega w Holandii opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,tzn. jest holenderskim rezydentem podatkowym podlegającym w Holandii nieograniczonemu obowiązkow i podatkowemu i nie korzystającym ze zwolnienia z opodatkowaniu.

Wnioskodawca jest wyłącznym udziałowcem spółki kapitałowej P. sp. z o.o. z siedzibą w Polsce, która podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, tzn. jest polskim rezydentem podatkowym podlegającymw Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i nie korzystającym ze zwolnieniaz opodatkowania.

Ze względów biznesowych, a przede wszystkim ze względu na chęć uproszczenia struktury grupy, do której należą ww. podmioty, jak również w związku z oczekiwaniami ze strony banku finansującego i mając na uwadze postanowienia dokumentów finansowania zawartych z tym bankiem, planowane jest przeprowadzenie w 2017 r. (lub później) połączenia Wnioskodawcyze spółką P. sp. z o.o. (dalej: „Spółka Przejmowana”).

Planowane połączenie Wnioskodawcy ze Spółką Przejmowaną będzie połączeniem transgranicznym, o którym mowa w art. 5161 i nast. ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tj. Dz. U, z 2016 r. poz. 1578 ze zm.. dalej: „KSH"). Połączenie transgraniczne przeprowadzone zostanie na podstawie właściwych przepisów prawa handlowego, w szczególności zgodnie z regulacjami zawartymi w KSH oraz przepisami holenderskimi.

Połączenie będzie dokonane poprzez przeniesienie całego majątku Spółki Przejmowanejna spółkę przejmującą (Wnioskodawcę). W wyniku połączenia, byt prawmy Spółki Przejmowanej ustanie w dniu wykreślenia z Krajowego Rejestru Sądowego, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. W wyniku połączenia Spółka Przejmowana zostanie włączona do Wnioskodawcy i przestanie istnieć, a Wnioskodawca wejdzie we wszystkie przewidziane w przepisach prawa i obowiązki polskiej Spółki Przejmowanej oraz przejmie cały jej majątek. Wszelkie składniki majątku Spółki Przejmowanej zostaną przeniesione na Wnioskodawcę. Wnioskodawca przejmie również wszelkie zobowiązania Spółki Przejmowanej.

W tym miejscu należy wskazać, że w związku z przejęciem całego majątku Spółki Przejmowanej Wnioskodawca zostanie właścicielem nieruchomości położonej w Polsce(dalej: „Nieruchomość”).

Obecnie Spółka Przejmowana dokonuje odpisów amortyzacyjnych od Nieruchomości, zgodniez zasadami określonymi w art. 16a i nast. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm. dalej: „updop”). Nie jest wykluczone, że w wyniku połączenia własnością Wnioskodawcy staną sie również inne aktywa trwałe, które do momentu połączenia będą amortyzowane przez Spółkę Przejmowaną.

W ocenie Wnioskodawcy planowane połączenie będzie skutkowało u Wnioskodawcy wstąpieniem we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Spółki Przejmowanej (sukcesja generalna), zgodnie z art. 93 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r. 613. poz. 1578 ze zm. dalej jako; „Ordynacja podatkowa”).

W następstwie planowanego połączenia Nieruchomość będzie wykorzystywana do kontynuowania działalności prowadzonej przez Spółkę Przejmowaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z tego tytułu Wnioskodawca będzie uzyskiwał przychody podlegające opodatkowaniu w Polsce, stosownie do treści art. 3 ust. 2 updop.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do ustalenia wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych wskutek połączenia ze Spółką Przejmowaną w wysokości wartości początkowej wynikającej z ewidencji środków trwałych oraz wartości nicmatcrialnych i prawnych prowadzonej przez Spółkę Przejmowaną?
2. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnychod środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodzę połączeniai rozpoznawać je jako koszty uzyskania przychodów przy rozliczaniu polskiego podatku dochodowego, z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów dokonanych przez Spółkę Przejmowaną oraz powinien kontynuować metodę amortyzacji przyjętą przez Spółkę Przejmowaną?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on zobowiązany do ustalenia wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych wskutek połączenia ze Spółką Przejmowaną w wysokości odpowiadającej wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości nicmatcrialnych i prawnych Spółki Przejmowanej.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 updop. podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Mając na uwadze, iż na skutek planowanego połączenia Wnioskodawca przejmie majątek Spółki Przejmowanej i zamierza on kontynuować prowadzoną działalność związaną z Nieruchomością, będzie osiąga w Polsce stałe dochody, toteż w jego ocenie będzie podatnikiem podatku dochodowego w Polsce, zgodnie z zasadami wyrażonymiw updop.

Na podstawie art. 15 updop Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów, poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Art. 15 ust. 6 updop stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m z uwzględnieniem art. 16 updop.

Zgodnie z art. 93 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek. Zgodnie art. 93 § 2pkt 1 Ordynacji podatkowej, powyższy przepis stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej.

Z zasadą generalnej sukcesji podatkowej koresponduje treść art. 16g ust. 9 updop, który stanowi, że w razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19 (sytuacja wskazana w ust. 19 nie wystąpi), dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów (w przedmiotowym przypadku, będą to odpowiednie przepisy KSH i prawa holenderskiego) – wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnychi prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1 updop, podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego.

Zgodnie z art. 16g ust. 18 updop, przepis art. 16g ust. 9 updop ma zastosowanie, jeżeliz odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały z przekształcenia, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego. Odrębne przepisy, tj. KSH i Ordynacja podatkowa stanowią,że Wnioskodawca stanie się sukcesorem praw i obowiązków Spółki Przejmowanej.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, będzie on zobowiązany do ustalenia wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, nabytych wskutek połączenia ze Spółką Przejmowaną w wysokości odpowiadającej wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki Przejmowanej.

Ad. 2

Wnioskodawca uważa, że będzie on mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodzę połączenia i rozpoznawać je jako koszty uzyskania przychodów przy rozliczaniu polskiego podatku dochodowego,z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów dokonanych przez Spółkę Przejmowaną oraz powinien kontynuować metodę amortyzacji przyjętą przez Spółkę Przejmowaną.

Jak zostało uprzednio wskazane, na skutek planowanego połączenia Wnioskodawca przejmie majątek Spółki Przejmowanej i zamierza kontynuować prowadzoną działalność gospodarczą związaną z Nieruchomością, zatem w ocenie Wnioskodawcy będzie on osiągał w Polsce stałe dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce, zgodnie z zasadami wyrażonymi w updop.

Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy będzie on uprawniony do rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 updop. Art. 15 ust. 6 updop stanowi,że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodniez przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 updop.

Dokonując odpisów amortyzacyjnych od składników majątku nabytych w drodze połączenia. Wnioskodawca musi mieć na względzie, że na podstawie przepisów art. 93 Ordynacji Podatkowej, jest on sukcesorem praw i obowiązków podatkowych Spółki Przejmowanej.

Zgodnie z art. 16h ust. 3 updop. podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałez przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5 (sytuacja wskazana w ust. 5 nie wystąpi), albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7 updop (tj. przepisów pozwalających na podwyższenie i obniżanie stawek amortyzacyjnych).

Dodatkowo, gdyby organy podatkowe stwierdziły, że planowana działalność Wnioskodawcy będzie konstytuowała zakład w Polsce, to zgodnie z art. 15 ust. ly updop. w przypadku prowadzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2 updop. działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład wartość poszczególnych składników majątku wchodzących w skład zagranicznego zakładu ustala się w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych tego podatnika, niezaliczonej do kosztóww jakiejkolwiek formie.

Z powyższych przepisów Ordynacji podatkowej i updop wynika, iż aby dokonywać odpisów amortyzacyjnych we właściwej wysokości dla potrzeb ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu przychodów osiąganych w Polsce. Wnioskodawca powinien wprowadzić do swojej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych środki trwałe, których stanie się właścicielem na skutek przejęcia,a następnie dokonywać od nich odpisów amortyzacyjnych tak. jakby to Spółka Przejmowana kontynuowała ich amortyzację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 2 updop za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomość.

W przypadku jednak, gdy Polska jest stroną umów o zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu, umowy takie mają pierwszeństwo w stosowaniu przed zapisami ustawy odnośnie ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. W przedmiotowej sprawie będzie to konwencja z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 roku, Nr 216, poz. 2120), dalej umowa polsko– holenderska, a w szczególności jej postanowienia dotyczące dochodów z majątku nieruchomego. Zgodnie z art. 6 ust. 1 dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z eksploatacji gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. Z art. 6 ust. 2 umowy wynika,że określenie "majątek nieruchomy" posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Państwa, w którym nieruchomość jest położona.

W myśl art. 6 ust. 3 umowy postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu stosuje się do dochodu uzyskiwanego z bezpośredniego używania, najmu lub każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego. Ustęp 3 art. 6 umowy konkretyzuje okoliczności, w których znajduje zastosowanie art. 6. Dla uznania dochodu za dochód z majątku nieruchomego wystarczy dowolna forma użytkowania majątku nieruchomego. Pojęcie „wykorzystanie majątku nieruchomego” należy rozumieć możliwie szeroko. W ust. 3 art. 6 podano jedynie przykłady rodzajów użytkowania majątku nieruchomego: bezpośrednie używanie, najem.

Na podstawie art. 6 ust. 4 umowy polsko – holenderskiej postanowienia ustępów 1 i 3 niniejszego artykułu stosuje się również do dochodu z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa.

Opodatkowanie dochodu z majątku nieruchomego może mieć miejsce zarówno w państwie położenia nieruchomości, jak i w państwie rezydencji. Opodatkowanie dochodu z majątku nieruchomego następuje w oparciu o zasadę priorytetu państwa położenia majątku. U podstawy powyższej zasady leży istnienie szczególnie ścisłego ekonomicznego związku majątku nieruchomego z państwem położenia tego majątku (państwem źródła). Umowa polsko – holenderskiej przypisuje państwu położenia majątku nieruchomego prawo do opodatkowania uzyskiwanego z niego dochodu.

Prawo państwa, w którym majątek nieruchomy jest położony do nałożenia podatku na dochód uzyskiwany z nieruchomości ma zawsze pierwszeństwo przed prawem państwa rezydencji. Pierwszeństwo zasady położenia majątku przed zasadą miejsca położenia zakładu wynika z art. 6 ust. 4 umowy polsko - holenderskiej. Opodatkowanie dochodu z majątku nieruchomego następuje zawsze w państwie jego położenia. Bez znaczenia jest, czy majątek nieruchomy jest częścią majątku przedsiębiorstwa. Dochód osiągany z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w miejscu położenia majątku nieruchomego, niezależnie od zasad opodatkowania dochodu przedsiębiorstw.

Nie jest zatem konieczne rozpatrywanie w przedmiotowej sprawie czy Spółka będzie posiadała w Polsce zakład, bowiem na podstawie powyżej zacytowanego przepisu zyski Spółki osiągane z majątku nieruchomego położonego w Polsce będą opodatkowane zgodnie z art. 6 umowy polsko-holenderskiej.

Wobec tego, jeżeli Spółka – Wnioskodawca będzie osiągała w Polsce dochód typowo pochodzący z majątku nieruchomego nie ma powodu, aby opodatkowanie takiego dochodu rozważać w aspekcie istnienia zakładu Spółki.

Reasumując, wszelkie dochody (w tym przychody oraz koszty uzyskania przychodów) uzyskane przez Spółkę z majątku nieruchomego położonego w Polsce, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Polsce – zgodnie z art. 6 umowy polsko – holenderskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1578 ze zm., dalej: „KSH”), połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie). Stosownie do art. 494 § 1 KSH, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki. Z uwagi na postanowienia art. 491 § l¹ KSH zasada ta ma zastosowanie również do połączeń spółek kapitałowych ze spółkami zagranicznymi,o których mowa w KSH.

Przedmiotem następstwa osób prawnych są również prawa i obowiązki, wynikające z przepisów prawa podatkowego. W myśl art. 93 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), osoba prawna zawiązana (powstała)w wyniku łączenia się osób prawnych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek. Powyższa zasada,na podstawie art. 93 § 2 ww. ustawy, ma również zastosowanie w przypadku przejęcia przez osobę prawną innej osoby prawnej (osób prawnych) lub osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych), co oznacza, że spółka przejmująca, jako sukcesor, wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki poprzednika będącego podatnikiem, płatnikiem i inkasentem.

Zatem, w wyniku łączenia się spółek, o którym mowa w art. 492 § 1 pkt 1 KSH, na spółkę przejmującą przechodzi nie tylko majątek spółki przejmowanej, lecz drogą sukcesji uniwersalnej przechodzą na nią wszystkie prawa i obowiązki, jakie spółka ta posiadała na dzień wykreślenia jej z rejestru sądowego. Ponadto, proces łączenia się spółek przez przejęcie związany jest z sukcesją podatkową. Oznacza to, że spółka przejmująca wstępuje, co do zasady, we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej przewidziane w przepisach prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zasady ustalania wartości początkowej składników majątku zostały wskazane w art. 16g updop. Są one zróżnicowane m.in. ze względu na sposób ich nabycia.

Zgodnie z art. 16g ust. 9 updop, w razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów– wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.

W myśl art. 16g ust. 18 updop, przepis ust. 9 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały z przekształcenia, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego.

Odrębne przepisy to cyt. powyżej Ordynacja podatkowa.

Ponieważ przepisy Ordynacji podatkowej oraz przepisy updop nie zostały bezpośrednio rozciągnięte na podmioty z pozostałych państw członkowskich UE, posiłkować należałoby się treścią Dyrektywy Rady Nr 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego – dalej zwana również „Dyrektywą”.

Zgodnie z pkt 2 preambuły Dyrektywy, łączenia, podziały, podziały przez wydzielenie, wnoszenie aktywów, wymiana udziałów dotyczące spółek różnych państw członkowskich mogą być niezbędne w celu stworzenia we Wspólnocie warunków właściwych dla rynku wewnętrznego i w celu zapewnienia w ten sposób skutecznego funkcjonowania takiego rynku wewnętrznego. Takie czynności nie powinny być hamowane przez ograniczenia, niekorzystne warunki lub zniekształcenia wynikające w szczególności z przepisów podatkowych państw członkowskich. W tym celu niezbędne jest w odniesieniu do takich czynności zapewnienie reguł podatkowych, które są neutralne z punktu widzenia konkurencji, aby umożliwić przedsiębiorstwom dostosowanie się do wymagań rynku wewnętrznego, zwiększyć ich produktywność i poprawić ich siłę konkurencyjną na poziomie międzynarodowym.

Powyższa Dyrektywa określa również, że przez „łączenie” należy rozumieć także czynność,w wyniku której spółka, na skutek i w momencie jej rozwiązania bez przechodzenia w stan likwidacji, przekazuje ogół swoich aktywów i pasywów na spółkę posiadającą wszystkie papiery wartościowe reprezentujące jej kapitał – art. 2 lit. a).

Fakt, że polska ustawa nie odnosi się bezpośrednio do połączenia transgranicznego, nie oznacza, że te przepisy nie obejmują także połączeń transgranicznych. Uznanie, że zasady sukcesji generalnej zawarte w polskich ustawach nie obejmują połączenia transgranicznego, kłóciłoby się z celami dyrektywy oraz mogłoby hamować oraz zniekształcać proces łączenia się spółek. Konieczność stosowania przepisów Ordynacji podatkowej oraz updop w zakresie transgranicznego przejęcia spółki potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 lutego 2014 r., sygn. akt II FSK 536/12.

W kontekście powyższego brzmienia Dyrektywy pogląd Spółki o zaistnieniu sukcesji prawi obowiązków w odniesieniu do transgranicznego połączenia Wnioskodawcy ze spółką polską,a tym samym kontynuacji zasad i metod amortyzacji, wydaje się być uzasadniony. Trzeba jednakże mieć na względzie, że przyjęte zasady i metody amortyzacji muszą odpowiadać w tym zakresie odpowiednim regulacjom polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która stanie się właściwa po przejęciu majątku spółki polskiej przez Wnioskodawcę.

Należy zaznaczyć, że updop przewiduje szczególny sposób dokonywania odpisów amortyzacyjnych w odniesieniu do składników majątku przejętych wskutek połączenia podmiotów. I tak, zgodnie z art. 16h ust. 3 updop, podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony,z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7. Przy czym zaakcentowania wymaga, że regulacje art. 16i Ustawy odnoszą się wyłącznie do składników majątku będących środkami trwałymi.

W świetle powyższych przepisów, Wnioskodawca będzie zobowiązany do ustalenia wartości początkowej przejętych w wyniku połączenia wartości niematerialnych i prawnych w wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki Przejmowanej. Następnie, od tak ustalonej wartości początkowej, Wnioskodawca (Spółka Przejmująca) winien dokonywać odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuować metodę amortyzacji przyjętą przez Spółkę Przejmowaną. Ustalone w ten sposób odpisy amortyzacyjne Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja ma zastosowanie jedynie w odniesieniu do skutków podatkowych przejęcia przez Wnioskodawcę majątku Spółki Przejmowanej w postaci nieruchomości położonej na terytorium Polski.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach(art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.