2017.03.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB2.4511.1072.2016.1.NPR
z 30 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r.– Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2016 r. (data wpływu 30 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia należności czynszowych i innych należności cywilnoprawnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia należności czynszowych i innych należności cywilnoprawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Gmina) jest właścicielem zasobu komunalnego obejmującego również lokale mieszkalne. Nieruchomości te są przedmiotem najmu, a za korzystanie ustalany jest czynsz. Czynsz ten jednak niejednokrotnie nie jest płacony. Powstają zaległości czynszowe. Ponadto Gmina również może być wierzycielem innych należności cywilnoprawnych jak np. należności za wodę i ścieki, należności z zasądzonych prawomocnym wyrokiem z kar umownych, odszkodowań za nienależyte wykonanie umów itp.

W dniu 28 grudnia 2012 r. Rada Gminy … podjęła uchwałę nr … w sprawie określenia szczegółowych zasad, sposobu i trybu udzielania ulg w spłacie należności pieniężnych mających charakter cywilnoprawny, przypadających Gminie … i jej jednostkom podległym oraz warunki dopuszczalności pomocy publicznej w przypadkach, w których ulga stanowić będzie pomoc publiczną.

Zgodnie z § 2 ust. 1 powołanej uchwały, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem dłużnika lub interesem publicznym należności pieniężne mające charakter cywilnoprawny, przypadające Gminie … i jej jednostkom podległym, na wniosek zobowiązanego, mogą być umarzane albo ich spłata może być odraczana lub rozkładana na raty, na zasadach określonych w niniejszej uchwale.

W myśl § 6 ust. 1 ww. uchwały, należności pieniężne mające charakter cywilnoprawny, przypadające Gminie … i jej jednostkom podległym, z urzędu, mogą być umarzane w całości, jeżeli:

osoba fizyczna - zmarła, nie pozostawiając żadnego majątku albo pozostawiła majątek niepodlegający egzekucji na podstawie odrębnych przepisów, albo pozostawiła przedmioty codziennego użytku domowego, których łączna wartość nie przekracza kwoty 6 000,00 zł,
osoba prawna - została wykreślona z właściwego rejestru osób prawnych przy jednoczesnym braku majątku, z którego można by egzekwować należność, a odpowiedzialność z tytułu należności nie przechodzi z mocy prawa na osoby trzecie,
zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty wyższej od kosztów dochodzenia i egzekucji tej należności lub postępowanie egzekucyjne okazało się nieskuteczne,
jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej uległa likwidacji,
zachodzi ważny interes dłużnika lub interes publiczny.

§ 6 ust. 3 uchwały stanowi natomiast, że przepisy § 6 ust. 1 - ust. 2 stosuje się odpowiednio do umarzania z urzędu odsetek od należności pieniężnych mających charakter cywilnoprawny, przypadających Gminie … i jej jednostkom podległym oraz do umarzania z urzędu spłat innych należności ubocznych.

Do umarzania, odraczania terminów lub rozkładania na raty spłat należności, o których mowa w niniejszej uchwale, uprawniony jest Wójt Gminy … . Z chwilą umorzenia należności przestają one istnieć i nie są one więcej dochodzone przez Gminę. Dłużnicy natomiast od tego momentu nie są zobowiązani do zapłaty należności.

Uchwała ta jako akt prawa miejscowego jest aktem powszechnie obowiązującym i zawiera normy o charakterze abstrakcyjno-generalnym odnoszące się do wszystkich osób będących adresatami tych norm.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy należności cywilnoprawne (należność główna, odsetki oraz inne należności uboczne) umorzone przez Wójta Gminy … w związku ze spełnieniem przesłanek umorzenia zawartych w uchwale nr … Rady Gminy … z dnia 28 grudnia 2012 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad, sposobu i trybu udzielania ulg w spłacie należności pieniężnych mających charakter cywilnoprawny, przypadających Gminie … i jej jednostkom podległym oraz warunki dopuszczalności pomocy publicznej w przypadkach, w których ulga stanowić będzie pomoc publiczną, stanowią źródło przychodu i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z powyższym konieczne jest wystawienie dla dłużnika, któremu umorzono zaległości PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy, umorzenie należności czynszowych oraz odsetek i innych należności cywilnoprawnych nie stanowi źródła przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie brak jest również obowiązku wystawiania PIT-8C. Takie stanowisko uzasadnione jest z następujących względów.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 11 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że źródłami przychodów są inne źródła.

W art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Uchwała Rady Gminy … w sprawie określenia szczegółowych zasad, sposobu i trybu udzielania ulg w spłacie należności pieniężnych mających charakter cywilnoprawny, przypadających Gminie … i jej jednostkom podległym oraz warunki dopuszczalności pomocy publicznej w przypadkach, w których ulga stanowić będzie pomoc publiczną ma charakter generalno-abstrakcyjny i kierowana jest do wszystkich, którzy są adresatami zawartych w niej norm. Tym samym wszystkie osoby, które spełniają określone w uchwale kryteria mogą ewentualnie skorzystać z przewidzianych w niej ulg.

Zdaniem Wnioskodawcy, w takim przypadku umorzenie zaległości czynszowych, odsetek oraz innych należności cywilnoprawnych nie ma charakteru indywidualnego i nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie brak jest również obowiązku wystawienia dłużnikowi PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późń. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że źródłami przychodów są inne źródła.

W świetle art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności”, definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy i jednocześnie niekwalifikowane do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy.

Ponieważ w przepisie tym ustawodawca posługuje się pojęciem „nieodpłatnego świadczenia” to wobec jego niezdefiniowania w ustawie podatkowej odwołać się należy do stanowiska wyrażanego w tej mierze, a więc co do sposobu rozumienia tego pojęcia, w dotychczasowym orzecznictwie sądowym.

W uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny ustalił znaczenie tego terminu w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż na gruncie tej ustawy, termin „nieodpłatne świadczenie” ma „szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

W uchwale z dnia 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10, Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził powyższe stanowisko uznając, że ma ono również zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W świetle powyższego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (Gmina) jest właścicielem zasobu komunalnego obejmującego również lokale mieszkalne. Nieruchomości te są przedmiotem najmu, a za korzystanie ustalany jest czynsz. Czynsz ten jednak niejednokrotnie nie jest płacony. Powstają zaległości czynszowe. Ponadto Gmina również może być wierzycielem innych należności cywilnoprawnych jak np. należności za wodę i ścieki, należności z zasądzonych prawomocnym wyrokiem z kar umownych, odszkodowań za nienależyte wykonanie umów itp.

W myśl § 6 ust. 1 ww. uchwały, należności pieniężne mające charakter cywilnoprawny, przypadające Gminie … i jej jednostkom podległym, z urzędu, mogą być umarzane w całości, jeżeli:

osoba fizyczna - zmarła, nie pozostawiając żadnego majątku albo pozostawiła majątek niepodlegający egzekucji na podstawie odrębnych przepisów, albo pozostawiła przedmioty codziennego użytku domowego, których łączna wartość nie przekracza kwoty 6 000,00 zł,
osoba prawna - została wykreślona z właściwego rejestru osób prawnych przy jednoczesnym braku majątku, z którego można by egzekwować należność, a odpowiedzialność z tytułu należności nie przechodzi z mocy prawa na osoby trzecie,
zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty wyższej od kosztów dochodzenia i egzekucji tej należności lub postępowanie egzekucyjne okazało się nieskuteczne,
jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej uległa likwidacji,
zachodzi ważny interes dłużnika lub interes publiczny.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że umorzenie należności czynszowych oraz odsetek i innych należności cywilnoprawnych jest co do zasady tożsame ze spełnieniem na rzecz osoby fizycznej nieodpłatnego świadczenia. Należy bowiem zauważyć, iż w wyniku umorzenia należności z ww. tytułu osoba ta odnosi rzeczywistą korzyść, nie wydatkując środków, które byłaby zobowiązana wydatkować regulując należności pieniężne przypadające gminie lub jej jednostkom podległym.

W efekcie zwolnienia osoby z ponoszenia ww. wydatków następuje u niej trwały przyrost majątku. Zatem umorzenie należności pieniężnych mających charakter cywilnoprawny stanowi dla tej osoby, co do zasady, przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy należności pieniężne były związane z działalnością gospodarczą osoby zobowiązanej do ich ponoszenia wówczas dla tej osoby stanowią przychód z prowadzonej działalności gospodarczej, stosownie do art. 14 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, we wniosku wskazano m.in., że należności pieniężne mające charakter cywilnoprawny, przypadające Gminie … i jej jednostkom podległym, z urzędu, mogą być umarzane w całości, jeżeli osoba fizyczna - zmarła, nie pozostawiając żadnego majątku albo pozostawiła majątek niepodlegający egzekucji na podstawie odrębnych przepisów, albo pozostawiła przedmioty codziennego użytku domowego, których łączna wartość nie przekracza kwoty 6 000,00 zł.

Byt prawny podatnika jako osoby fizycznej, którym zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) jest osoba fizyczna, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu, ustaje z chwilą jego śmierci.

Zgodnie z art. 922 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób, chyba że są ściśle związane z osobą zmarłego lub przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

W świetle ogólnej reguły, zobowiązania pieniężne wynikające z zawartych umów cywilnoprawnych, stanowią obowiązek (dług) przechodzący na spadkobierców.

W myśl zasady wyrażonej w art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego, następcy prawni wstępują w dokładnie taką samą sytuację prawną i faktyczną, która istniała w chwili śmierci spadkodawcy. Dotyczy to zasadniczo każdego stosunku prawnego, w jakim pozostawała zmarła osoba, w tym również umów obligacyjnych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że umorzenie z woli wierzyciela długu spadkodawcy, który istnieje nadal mimo jego śmierci, stanowi przysporzenie nie dla zmarłego dłużnika, ale jego spadkobiercy i to po jego stronie powstaje przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże w przedmiotowej sprawie należy mieć na uwadze, że w dniu 27 lutego 2017 r. Minister Rozwoju i Finansów, działając na podstawie na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, wydał rozporządzenie w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia należności pieniężnych związanych z użytkowaniem lokalu mieszkalnego (Dz.U. z 2017 r., poz. 380), obowiązujące od dnia 28 lutego 2017 r.

Z treści § 1 niniejszego rozporządzenia wynika, że zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodu (przychodu) z tytułu umorzenia, zgodnie z zasadami określonymi na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1870, 1948, 1984 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 60 i 191) lub uchwałą, o której mowa w art. 59 ust. 3 tej ustawy:

zaległej opłaty z tytułu czynszu najmu lokalu mieszkalnego;
zaległej opłaty za dostawy do lokalu mieszkalnego energii, gazu, wody oraz za odbiór ścieków, odpadów i nieczystości ciekłych;
odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu mieszkalnego;
odsetek od należności, o których mowa w pkt 1–3;
nieuregulowanych kosztów dochodzenia i egzekucji należności, o których mowa w pkt 1–4, w tym zasądzonych prawomocnym tytułem wykonawczym wraz z kosztami postępowania sądowego i egzekucyjnego.

Zgodnie z § 2 ww. rozporządzenia, zaniechanie ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2017 r.

Zatem umorzenie należności pieniężnych związanych z użytkowaniem lokalu mieszkalnego oraz odsetek wymienionych w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 lutego 2017 r. skutkujące powstaniem przychodu od którego na podstawie ww. rozporządzenia zaniechano poboru podatku dochodowego w sytuacji jego uzyskania w okresie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2017 r. nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązku wystawienia informacji PIT-8C. W związku natomiast z umorzeniem należności cywilnoprawnych nieobjętych przedmiotowym zaniechaniem, osobom fizycznym które w wyniku tego umorzenia uzyskają przychód z innych źródeł, Wnioskodawca powinien wystawić do końca lutego następnego roku podatkowego informację PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin