Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.181.2017.1.JP
z 9 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2017 r. (data wpływu 7 marca 2017 r.). o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie stawki podatku dla usług wynajmu sali sportowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2017 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. stawki podatku dla usług wynajmu sali sportowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, będąca podatnikiem VAT czynnym. W ramach działalności gospodarczej świadczy Pani m.in. usługi wynajmu sali sportowej i usługi rekreacyjnej poprzez sprzedaż biletów wstępu na siłownię, polegające na udostępnieniu obiektu, na zasadzie wykupienia wstępu (poprzez zakup np. biletu wstępu, karnetu) klubom sportowym, osobom fizycznym, podmiotom gospodarczym i innym jednostkom organizacyjnym wykupującym wstęp dla swoich uczniów, pracowników, członków. Świadczone usługi są sklasyfikowane w PKWiU 2008 w grupowaniu 93.11.10.0 – „usługi związane z działalnością obiektów sportowych”. Przy wykonywaniu ww. usług nie są zatrudniani instruktorzy sportowi, zajęcia nie są również prowadzone w zorganizowanych grupach. Klienci korzystający z obiektu i sprzętu sportowego w nim udostępnionego typu bieżnie, orbitreki, ławeczki do ćwiczeń, urządzenia do ćwiczeń siłowych mięśni, po wykupieniu biletu wstępu lub karnetu, sami decydują o zakresie organizacji własnego czasu spędzonego w obiekcie siłowni. Obecnie stosuje Pani stawkę VAT 23% na powyższe usługi tj. sprzedaż biletów, karnetów wstępu na siłownię.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie.

Czy w odniesieniu do świadczonych usług, w zakresie opisanym powyżej, prawidłowo identyfikuje Pani stawkę podatku na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) tj. czy stosowana stawka 23% na usługi rekreacyjne i sportowe w zakresie wstępu na siłownię jest stosowana prawidłowo w zakresie sprzedaży biletów oraz karnetów w stanie faktycznym opisanym powyżej?

Zdaniem Pani, po dokonaniu analizy zapisów art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 stawka podatku wynosi 8%. Pani zdaniem realizowane w ramach działalności usługi wynajmu Sali sportowej i usługi rekreacyjne świadczone poprzez sprzedaż biletów wstępu na siłownię, polegające na udostępnieniu obiektu, na zasadzie wykupienia wstępu (poprzez zakup np. biletu wstępu, karnetu) klubom sportowym, osobom fizycznym, podmiotom gospodarczym i innym jednostkom organizacyjnym wykupującym wstęp dla swoich uczniów, pracowników, członków są opodatkowane stawką podatku w wysokości 8%. Przepisy ustawy o VAT, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnione od podatku. I tak w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114
ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. z zastrzeżeniami art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%. W poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy wymieniono usługi o symbolu PKWiU 93.11.10.0 „usługi związane z działalnością obiektów sportowych”. Natomiast w poz. 186 ww. załącznika wymieniono „pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu”. Z objaśnienia 1) do powyższego załącznika wynika, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. W świetle przedstawionego stanu faktycznego, na tle powołanych przepisów – stosowana obecnie stawka VAT 23% jest Pani zdaniem nieprawidłowa, powinna zostać zastosowana stawka VAT 8%, jako stawka prawidłowa na usługi wynajmu sali sportowej i usługi rekreacyjne realizowane poprzez sprzedaż biletów wstępu na siłownię, polegające na udostępnieniu obiektu, na zasadzie wykupienia wstępu (poprzez zakup np. biletu wstępu, karnetu) klubom sportowym, osobom fizycznym, pomiotom gospodarczym i innym jednostkom organizacyjnym wykupującym wstęp dla swoich uczniów, pracowników, członków, jako usługi wymienione w poz. 179 i poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT. Na poparcie swojego stanowiska powołuje Pani wydane już interpretacje podatkowe w analogicznych sprawach, a mianowicie interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 31 maja 2010 r., sygnatura IBPP1/443-179/10/AW, interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 16 marca 2009 r., sygnatura IBPP1/443-238/09/ES oraz interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 marca 2011 r., sygnatura ITPP1/443-44/11/JJ. Interpretacje powyższe zostały wydane w indywidualnej sprawie, ale w analogicznych stanach faktycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie stawki podatku dla usług wynajmu sali sportowej uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych w niektórych przypadkach odwołują się do grupowań PKWiU. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

Natomiast towary i usługi wymienione w załączniku nr 3 do ustawy, z uwagi na treść art. 41
ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy, opodatkowane są obecnie 8% stawką podatku.

Wskazać należy, że w załączniku nr 3 do ustawy, pod pozycją 179 zostały wymienione „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych” sklasyfikowane w kategorii PKWiU 93.11.10.0.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Jak bowiem wynika z treści § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676) do dnia 31 grudnia 2017 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października

2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W tym miejscu należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

W objaśnieniach Głównego Urzędu Statystycznego do PKWiU wskazano, że grupowanie 93.11.10.0 obejmuje:

• usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp.;
• usługi związane z działalnością torów wyścigowych dla samochodów, psów i koni;
• usługi związane z organizowaniem i przeprowadzaniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych.

Natomiast z opisu dodatkowego schematu klasyfikacji wynika natomiast, że ww. grupowanie nie obejmuje:

• usług związanych z działalnością wyciągów narciarskich, sklasyfikowanych w 49.39.20.0,
• usług zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi świadczonych na zlecenie, sklasyfikowanych w 68.32.13.0,
• wypożyczania i dzierżawy sprzętu rekreacyjnego i sportowego, sklasyfikowanych w 77.21.10.0,
• usług związanych z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, sklasyfikowanych w 93.13.10.0,
• usług związanych z promowaniem imprez sportowych, sklasyfikowanych w 93.19.11.0,
• usług związanych z działalnością parków rekreacyjnych i plaż, sklasyfikowanych w 93.29.11.0.

Przez obiekt sportowy rozumieć należy zwarty zespół urządzeń terenowych oraz budynków przeznaczonych do celów sportowych (www.stat.gov.pl). Grupowanie to obejmuje usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe, itp. Zatem obniżoną stawką podatku VAT będą objęte usługi związane z udostępnianiem obiektu sportowego w celu korzystania zgodnie z charakterem obiektu, niezależnie od tego czy celem wstępu będzie rekreacja, czy uprawianie sportu.

Zatem dla opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług obniżoną stawką podatku VAT 8% istotne znaczenie ma klasyfikacja statystyczna, a mianowicie fakt zidentyfikowania przedmiotowych usług pod symbolem PKWiU 93.11.10.0. Stwierdzić należy, że poz. 179 załącznika nr 3, o którym mowa powyżej, wskazuje preferencyjną stawkę podatku w odniesieniu do usług związanych z działalnością obiektów sportowych, sklasyfikowanych w PKWiU 93.11.10.0.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi, polegające na wynajmowaniu sali sportowej klubom sportowym, osobom fizycznym, podmiotom gospodarczym i innym jednostkom organizacyjnym, które – jak wskazano we wniosku – są sklasyfikowane w PKWiU w grupowaniu 93.11.10.0.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy na tle powołanych przepisów stwierdzić należy, że skoro świadczone przez Wnioskodawcę usługi wynajmu sali sportowej sklasyfikowane przez Wnioskodawcę w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0, tj. „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych” i ujęte są w pozycji 179 załącznika nr 3 do ustawy o podatku VAT, to podlegają opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Końcowo zauważa się, że tut. organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie bowiem z poz. 7.3. Zasad Metodycznych Polskiej klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU 2008, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana klasyfikacja przez producenta (usługodawcę) nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu towaru (usługi) do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów tej klasyfikacji określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11). Zatem interpretację indywidualną wydano na podstawie wskazanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Końcowo należy zaznaczyć, że w zakresie świadczonych przez Wnioskodawcę usług sprzedaży biletów wstępu na siłownię wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.