Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.18.2017.1.MN
z 5 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2017 r. (data wpływu 7 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości posługiwania się w obrocie gospodarczym nazwą skróconą Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości posługiwania się w obrocie gospodarczym nazwą skróconą Spółki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od lat działa na rynku usług robót kamieniarskich i budowlanych pod firmą (nazwą) „Przedsiębiorstwo Budowlane i Usług Technicznych „...” Sp. z o.o.” Firma (nazwa) Wnioskodawcy ma uznaną na rynku renomę oraz identyfikuje zakres przedmiotu działalności Wnioskodawcy. Jednakże firma (nazwa) ta jest bardzo długa i powoduje utrudnienia w praktyce.

Między innymi konieczne jest dokładne wpisywanie całej nazwy na fakturach, co często z przyczyn technicznych nie jest możliwe (np. system kontrahentów nie przyjmuje tak dużej liczby znaków).

Wnioskodawca zamierza zatem wprowadzić zmianę w umowie spółki, poprzez dodanie następującego zapisu:

1. Firma Spółki brzmi: „Przedsiębiorstwo Budowlane i Usług Technicznych ... Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością”.
2. Spółka może używać firmy skróconej: „Przedsiębiorstwo Budowlane i Usług Technicznych ... Spółka z o.o.” lub „Przedsiębiorstwo Budowlane i Usług Technicznych ... Sp. z o.o.”.
3. Spółka w obrocie gospodarczym, na wszelkich dokumentach Spółki, fakturach, dokumentach księgowych, w składanych oświadczeniach może używać firmy skróconej: „... Sp. z o.o.”.
   
   

Po wprowadzeniu zmiany do umowy spółki, Wnioskodawca złoży akt notarialny dokonujący zmiany do wpisu w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Zmiana będzie zatem w dokumentach rejestrowych Wnioskodawcy.

Jednakże nie ma technicznej możliwości ujawnienia w rejestrze przedsiębiorców KRS aby ujawnić skrót firmy w brzmieniu: „PBIUT ... Sp. z o.o.” (brak odpowiedniej rubryki w rejestrze). Nie jest to bowiem zmiana nazwy Wnioskodawcy. Nazwa (firma) jaka będzie ujawniona w rejestrze przedsiębiorców KRS to „Przedsiębiorstwo Budowlane i Usług Technicznych „...” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością”.

Wnioskodawca zgłosi również skrót firmy „PBIUT ... Sp. z o.o.” do właściwego urzędu skarbowego na odpowiednim formularzu VAT-R.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po wprowadzeniu opisanej zmiany do umowy spółki Wnioskodawcy, tj. możliwości posługiwania się w obrocie gospodarczym, na wszelkich dokumentach, fakturach dokumentach księgowych skrótu „PBIUT ... Sp. z o.o.” oraz zgłoszeniu jej organom podatkowym na formularzu VAT-R, Wnioskodawca będzie mógł posługiwać się skróconą firmą „PBIUT ... Sp. z o.o.” (zamiast pełnej firmy „Przedsiębiorstwo Budowlane i Usług Technicznych „ ..." Sp. z o.o.”) na wystawianych przez siebie fakturach VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca będzie miał prawo posługiwać się skróconą firmą „PBIUT ... Sp. z o.o.” (zamiast pełnej firmy „Przedsiębiorstwo Budowlane i Usług Technicznych „...” Sp. z o.o.”) na wystawianych przez siebie fakturach VAT.

Uzasadnienie stanowiska wnioskodawcy

Art. 106e ust. 1 pkt 3) UoPTU jako jeden z koniecznych elementów faktury VAT wskazuje „imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług”. Przepis ten nie wyklucza jednak posługiwania się nazwą skróconą przez podatnika.

Wprawdzie skrócona firma (nazwa) podatnika – „PBIUT ... Sp. z o.o.” nie będzie ujawniona w rejestrze przedsiębiorców, jednakże:

• będzie wynikała z umowy spółki,
• zmiana umowy będzie zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców KRS,
• będzie znana organom podatkowym (zostanie zgłoszona na formularzu VAT-R).
  
  

Wnioskodawca na wystawianych fakturach VAT ma prawo posługiwać się firmą (nazwą) skróconą „PBIUT ... Sp. z o.o.”. Firma (nazwa) skrócona, podana w zgłoszeniu identyfikacyjnym dla celów podatku VAT, identyfikuje podatnika (Wnioskodawcę) posługującego się nią na fakturze na równi jak nazwa pełna.

Powyższe stanowisko znalazło potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy dnia 29 maja 2013 r., znak ITPP1/443-208/13/IK.

W świetle powyższego, zaprezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko jest prawidłowe. Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie jego stanowiska

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 z późn.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Według art. 106b ust. 3 ustawy - na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

-jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Elementy, które powinna zawierać faktura, określa art. 106e ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem.

Z powyższych przepisów wynika, że fakturę wystawia sprzedawca, będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego. Przepisy te określają elementy, które powinna zawierać faktura. Dane zawarte na fakturze muszą przede wszystkim umożliwiać jednoznaczną identyfikację stron transakcji gospodarczej, zarówno po stronie nabywcy, jak i sprzedawcy.

Zgodnie z art. 160 § 1 i § 2 Kodeks spółek handlowych z dnia 15 września 2000 r. (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1578 ze zm.) firma spółki z ograniczona odpowiedzialnością może być obrana dowolnie; powinna jednak zawierać dodatkowe oznaczenie „spółka z ograniczoną odpowiedzialnością”. Dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu „spółka z o.o.” lub „sp. z o.o.”.

Zatem, co do zasady, celem wypełnienia dyspozycji wynikających z powołanych przepisów, w przypadku podatnika niebędącego osobą fizyczną dane identyfikacyjne stanowią przede wszystkim nazwa pełna oraz nazwa skrócona. W fakturze ww. podatnicy powinni umieszczać nazwę pełną lub nazwę skróconą podaną w zgłoszeniu identyfikacyjnym oraz w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od lat działa na rynku usług robót kamieniarskich i budowlanych pod firmą (nazwą) „Przedsiębiorstwo Budowlane i Usług Technicznych „...” Sp. z o.o.” Firma (nazwa) Wnioskodawcy ma uznaną na rynku renomę oraz identyfikuje zakres przedmiotu działalności Wnioskodawcy. Jednakże firma (nazwa) ta jest bardzo długa i powoduje utrudnienia w praktyce. Wnioskodawca zamierza zatem wprowadzić zmianę w umowie spółki, poprzez dodanie m.in. następującego zapisu: Spółka w obrocie gospodarczym, na wszelkich dokumentach Spółki, fakturach, dokumentach księgowych, w składanych oświadczeniach może używać firmy skróconej: „PBIUT ... Sp. z o.o.”. Wnioskodawca zgłosi również skrót firmy „PBIUT ... Sp. z o.o.” do właściwego urzędu skarbowego na odpowiednim formularzu VAT-R.

Wątpliwości Wnioskodawcy, budzi możliwość posługiwania się w obrocie gospodarczym nazwą skróconą Spółki.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż w celu jednoznacznej identyfikacji podatkowej podatnik powinien posługiwać się taką nazwą, jaką wskazał w zgłoszeniu rejestracyjnym w zakresie podatku od towarów i usług, bądź zgłoszeniu aktualizacyjnym zmieniającym nazwę.

Koniecznym jest zatem, by dane dotyczące podatnika podawane na fakturze były zgodne z danymi identyfikacyjnymi wykazanymi w tych zgłoszeniach.

Mając na uwadze stan faktyczny sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy nazwa skrócona została wykazana w zgłoszeniu rejestracyjnym dla celów podatku VAT i jest znana organowi podatkowemu, to posługiwanie się nazwą skróconą firmy na fakturach wystawianych przez Spółkę jest prawidłowe niezależnie od tego, czy nazwa skrócona została wskazana w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w myśl którego będzie on miał prawo posługiwać się skróconą firmą „PBIUT ... Sp. z o.o.” (zamiast pełnej firmy „Przedsiębiorstwo Budowlane i Usług Technicznych „...” Sp. z o.o.”) na wystawianych przez siebie fakturach VAT, jest prawidłowe.

Zaznaczyć należy, że w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek elementu zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.