Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB1.4511.3.2017.2.MR
z 15 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2016 r. (data wpływu 2 stycznia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 1 marca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji poniesionych wydatków do kosztów prac rozwojowych i kosztów kwalifikowanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji poniesionych wydatków do kosztów prac rozwojowych i kosztów kwalifikowanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jako wspólnik spółki cywilnej. Uzyskuje dochody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pozarolnicza działalność gospodarcza). Buduje prototyp urządzenia - x. Nie prowadzi jednak działalności badawczo-rozwojowej w sposób systematyczny. Prace są prowadzone przez firmę zewnętrzną, która nie jest jednostką badawczo-rozwojową.

Pierwsze wydatki w związku z budową prototypu firma poniosła w lipcu 2016 r. jako zaliczka do umowy, która obejmuje:

• wykonanie dokumentacji technicznej, tj. rysunki techniczne urządzenia wraz ze specyfikacją techniczną,
• wykonanie dokumentacji jakościowej potwierdzającej zaprojektowanie urządzenia zgodnie z praktyką właściwą dla urządzeń przeznaczonych do kontaktu z żywnością,
• wykonanie prototypu urządzenia spełniającego wytyczne.

Umowa sporządzenia dokumentacji technicznej i jakościowej według podatnika stanowi ekspertyzę i opinię, ale podatnik nie nabywa usług doradczych, ani badań naukowych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

W listopadzie 2016 r. zostały poniesione koszty za dokumentację techniczną prototypu. Wydatki na budowę prototypu mają związek z prowadzoną działalnością, gdyż urządzenie to będzie wielokrotnego użytku pozwalającym na uzyskanie soku z miąższu pomarańczy i grejpfrutów bezpośrednio w owocu o średnicy od 80 do 120 mm. Urządzenie będzie wykorzystywane bezpośrednio w restauracji hotelowej, do przygotowywania soków gościom. Firma po pozytywnych testach i opatentowaniu urządzenia będzie chciała rozpocząć jego produkcję i sprzedaż w ramach działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz wydatki ponoszone na ten cel nie zostaną zwrócone w jakiejkolwiek formie. Jako przedsiębiorca ma statut małego podatnika zgodnie z art. 5a ust. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rodzaj prowadzonej działalności przez Wnioskodawcę nie jest zakwalifikowany według PKD jako działalność w zakresie prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych, ani nie jest prowadzona obok przeważającej działalności bez względu na liczbę pracujących. Wnioskodawca nie sporządza, ani nie przekazuje do GUS na podstawie odrębnych przepisów sprawozdania o działalności badawczej i rozwojowej PNT-01 za okresy objęte wnioskiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy są to koszty prac rozwojowych zaliczanych w pełnej wysokości bezpośrednio do kosztów podatkowych (I etap) na podstawie art. 22 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy można je zaliczyć dodatkowo jako koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania w wysokości 20% (II etap)?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na budowę prototypu należy uznać za koszty prac rozwojowych i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (I etap) Koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 7b ustawy o PDOF:

1. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 22m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2, jak również uznać je za koszty kwalifikowane (II etap). Podatnik będzie chciał zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione wydatki jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostaną zakończone, (zakończenie planowane jest w 2017 r.).

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, od 1 stycznia 2016 r. do ustaw o podatku dochodowym wprowadzono m.in. definicję prac rozwojowych. Jak wynika art. 5a pkt 40 ustawy o PDOF, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych, oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług.

Dla zastosowania tego odliczenia ważny jest cel, a nie sam rezultat działań. Kluczowa jest zatem faktyczna działalność poparta dokumentacją. W przypadku stosowania przedmiotowej ulgi nie jest wymagane uzyskanie opinii jednostki naukowej potwierdzającej charakter tej działalności. Przepisy nie wymagają ponoszenia przez przedsiębiorców dodatkowych kosztów np. tworzenia nowego miejsca pracy oraz tworzenia nowej wewnętrznej komórki/działu wyznaczonego jedynie do tego celu. Dlatego prace zlecone firmie zewnętrznej w celu wykonania prototypu urządzenia należy uznać za prace rozwojowe zwanych kosztami kwalifikowanymi, w odniesieniu do których podatnik jako mały przedsiębiorca w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej nabywa również prawo do dodatkowej ulgi od podstawy opodatkowania w wysokości 20% poniesionych w danym roku wydatków, gdyż umowa obejmuje:

• nabycie dokumentacji technicznej zawierającej rysunki wykonawcze elementów wchodzących w skład urządzenia, rysunki złożeniowe urządzenia wraz z wyszczególnieniem ilościowym materiałów potrzebnych do wytworzenia elementów
• nabycie dokumentacji jakościowej zawierającej deklarację wykonawcy o zaprojektowaniu urządzenia zgodnie z właściwą praktyką dla urządzeń mechanicznych z napędem elektrycznym, oraz wytyczne dla producenta urządzenia wraz wymogami odnośnie technologii produkcji oraz zastosowanych materiałów.

Przedstawione powyżej rodzaje dokumentacji według podatnika stanowią opinie i ekspertyzy dotyczące budowanego urządzenia zgodnie art. 26e-26g ustawy o PDOF.

Podatnik w prowadzącej działalność wyodrębni w podatkowej księdze przychodów i rozchodów koszty działalności badawczo-rozwojowej art. 24a ust. 1b ustawy o PDOF).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ustawy).

W stanie faktycznym wskazano, że Wnioskodawca buduje prototyp urządzenia - x. Nie prowadzi jednak działalności badawczo-rozwojowej w sposób systematyczny. Prace są prowadzone przez firmę zewnętrzną, która nie jest jednostką badawczo-rozwojową.

Pierwsze wydatki w związku z budową prototypu firma poniosła w lipcu 2016 r. jako zaliczka do umowy, która obejmuje:

• wykonanie dokumentacji technicznej, tj. rysunki techniczne urządzenia wraz ze specyfikacją techniczną,
• wykonanie dokumentacji jakościowej potwierdzającej zaprojektowanie urządzenia zgodnie z praktyką właściwą dla urządzeń przeznaczonych do kontaktu z żywnością,
• wykonanie prototypu urządzenia spełniającego wytyczne.

Umowa sporządzenia dokumentacji technicznej i jakościowej według podatnika stanowi ekspertyzę i opinię, ale podatnik nie nabywa usług doradczych, ani badań naukowych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki. Rodzaj prowadzonej działalności przez Wnioskodawcę nie jest zakwalifikowany według PKD jako działalność w zakresie prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych, ani nie jest prowadzona obok przeważającej działalności bez względu na liczbę pracujących. Wnioskodawca nie sporządza, ani nie przekazuje do GUS na podstawie odrębnych przepisów sprawozdania o działalności badawczej i rozwojowej PNT-01 za okresy objęte wnioskiem.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ww. ustawy działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do brzmienia art. 26e ust. 1 ustawy podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Ustawodawca w art. 26e ust. 2 ww. ustawy doprecyzował, że kosztami kwalifikowanymi są:

1. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej;
   
2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
   
3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2014 r. poz. 1620, z 2015 r. poz. 249 i 1268 oraz z 2016 r. poz. 1020, 1311 i 1933) na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej;
   
4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4;
   
5. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione przez podatnika będącego mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, na:




1. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
   
2. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
   
3. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
   
4. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

W świetle powołanych regulacji, na gruncie przedmiotowego stanu faktycznego nie można uznać za spełnioną podstawowej przesłanki podnoszonej przez Wnioskodawcę, tj. prowadzenia prac rozwojowych. Przede wszystkim nie są to – jak wskazał w opisie stanu faktycznego sam Wnioskodawca – prace prowadzone systematycznie, czego wymaga przepis wprowadzający definicję pojęcia – działalność badawczo-rozwojowa.

Niezależnie od powyższego Wnioskodawca zaznaczył, że działalność w zakresie prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych nie jest prowadzona obok przeważającej działalności bez względu na liczbę pracujących.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ww. ustawy prace rozwojowe oznaczają nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

W ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalanie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze (jednostki rozwojowe) zajmujące się działalnością badawczo- rozwojową realizują ją zwykle obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym: laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju techniki, biura studiów i projektów itp.).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi przysługiwało prawo odliczenia kosztów kwalifikowanych powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

• podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
• koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy,
• koszty na działalność badawczo - rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 i 3 ustawy;
• podatnik nie prowadził w roku podatkowym działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia,
• w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
• podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
• kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie,
• koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.

W kontekście powyższego, na gruncie przedmiotowej sprawy, nie sposób uznać za działalność rozwojową (prace rozwojowe) zakupu od firmy zewnętrznej prac w postaci wykonania dokumentacji technicznej i jakościowej oraz wykonania prototypu. Działania te stanowią bez wątpienia realizację transakcji zawartej z wykonawcą, ukierunkowanej docelowo na usprawnienie funkcjonowania prowadzonej działalności gospodarczej. Nabycie ww. dokumentacji w połączeniu z wykonaniem prototypu, umożliwiające lepsze funkcjonowanie przedsiębiorstwa nie stanowi o tym, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo- rozwojową.

Gdyby nawet zgodzić się z Wnioskodawcą, że samo nabycie ww. dokumentacji od firmy zewnętrznej nosi znamiona działalności badawczo-rozwojowej, a konkretnie prac rozwojowych to należy zauważyć, że wskazane wydatki nie zostały ujęte w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych, o którym stanowi art. 26e ust. 2 i ust. 3 ustawy.

Umowy cywilnoprawne dotyczące wykonania ekspertyz, nabycia wyników badań naukowych (zgodnie z ustawą o zasadach finansowania nauki) na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej mogą być zaliczone do „kosztów kwalifikowanych” na podstawie art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy, wyłącznie w przypadku, gdy ich nabycie następuje od jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2014 r. poz. 1620 oraz z 2015 r. poz. 249 i 1268).

Zatem wydatki dotyczące umów cywilnoprawnych dotyczących wykonania ekspertyz, opinii, usług doradczych, usług równorzędnych i nabycia wyników badań naukowych na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zawarte z innymi – niż wskazane w tym przepisie – podmiotami nie mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane.

Podobnie do kosztów kwalifikowanych nie mogą też być zaliczone wydatki związane z wykonaniem przez firmę zewnętrzną prototypu urządzenia na podstawie umowy cywilnoprawnej, gdyż wypłacone z tego tytułu należności nie są należnościami, o jakich mowa w art. 12 ust. 1 ustawy, ani nie stanowią nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Podsumowując, Wnioskodawca nie może zaliczyć poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodu jednorazowo w roku podatkowym zakończenia prac. W tym przypadku nie znajdzie bowiem zastosowania przepis art. 22 ust. 7b ustawy, odnoszący się wyłącznie do kosztów prac rozwojowych, których – w świetle zanalizowanych przepisów – Wnioskodawca nie prowadzi. Przy czym, przepis ten nie kwalifikuje wydatku do kosztów uzyskania przychodów, ale określa moment jego potrącenia. Uznanie kosztu za koszt uzyskania przychodów następuje w oparciu o art. 22 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1. Zatem określony koszt staje się kosztem uzyskania przychodu przy wystąpieniu związku przyczynowo-skutkowego o jakim mowa w art. 22 ust. 1 ustawy.

W sytuacji opisanej we wniosku za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 6b, należy uznać dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia kosztu).

Przy czym kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ustawy).

Ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki – co przedstawiono powyżej – nie spełniają warunków niezbędnych do uznania ich za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ustawy.

W tej sytuacji stanowiska Wnioskodawcy nie można uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.