Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP2.4512.1009.2016.2.EJu
z 7 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 grudnia 2016 r. (data wpływu 20 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu 20 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża oraz prawidłowego wykazania w deklaracji VAT-7 nabytych usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża oraz prawidłowego wykazania w deklaracji VAT-7 nabytych usług.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem, który wpłynął do tut. organu 20 lutego 2017 r. będącego odpowiedzią na wezwanie tut. organu 6 lutego 2017 r. znak: 2461-IBPP2.4512.1009.2016.1.EJu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2000 roku, w formie jednoosobowej. Dochód z działalności gospodarczej opodatkowany jest progresywnym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług. Jednym z przedmiotów działalności jest sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek (45.11 Z). Od kontrahenta niemieckiego (czynny podatnik VAT) został zakupiony używany samochód osobowy w celu dalszej odsprzedaży. Przedpłaty Wnioskodawca dokonał na konto sprzedającego na podstawie oferty w kwocie 224 euro. W ofercie wymienione składniki to: cena samochodu 36 euro, przygotowanie dokumentów 25 euro, załadunek 29 euro oraz opłaty aukcyjne w kwocie 134 euro (z objaśnieniem: Kwoty wskazanej tutaj odnosi się do kosztów obciążających nabywcę przez aukcjonera, zafakturowane osobno w swoim własnym imieniu i na własny rachunek. Sprzedający jest uprawniony do otrzymania pełnej kwota płatności wskazanego na tej fakturze i jest zobowiązany do natychmiastowego i całkowitego przeniesienia płatności na aukcji). Po dokonaniu zapłaty i dostarczeniu Wnioskodawcy nabytego samochodu Wnioskodawca otrzymał dokumenty zakupowe oraz dokonał zapłaty za transport w kwocie 265 euro. Łączny koszt nabytego samochodu to 489 euro.

Transakcja ta została udokumentowana trzema fakturami.

Faktura nr 1: Pozycja 1 . Samochód osobowy - procedura marży; Pozycja 2. Przygotowanie dokumentów - usługa wewnątrzwspólnotowa; Pozycja 3. Załadunek - usługa wewnątrzwspólnotowa. Faktura ta została wystawiona przez podmiot, u którego Wnioskodawca dokonał zakupu samochodu.

Faktura nr 2: Opłaty aukcyjne - usługa wewnątrzwspólnotowa. Faktura wystawiona przez podmiot o nieco innej nazwie, z tym samym adresem i innym Nipie niż podmiot, od którego Wnioskodawca dokonał zakupu samochodu.

Faktura nr 3: Transport - usługa wewnątrzwspólnotowa. Faktura została wystawiona przez podmiot, u którego Wnioskodawca dokonał zakupu samochodu.

Opisy pozycji VAT na fakturach: Przy samochodzie: M - Anwendung der Differenzbesteuerung nach § 25a UStG — Gebraucht gegenstände / Sonderregelung - Application of differential taxation according to § 25a UStG (German Value Added Tax (VAT) Act) — Margin scheme / Second-hand goods Przy wszystkich pozostałych usługach: I - Innergemeinschaftliche Leistung - § § 13b Abs. 1 UStG i.V.m. 3a Abs. 2 UStG UStG findet Anwendung. Die Steuerschuld geht auf den Leistungsempfänger über -1 - Intracommunity Service - The reverse charge procedure (acc. to § § 13b Abs. 1 UStG i.V.m. 3a Abs. 2 UStG) applies. The recipient/customer is VAT liable for this intracommunity goods-transport service. Przy czym z usługi transportu Wnioskodawca może skorzystać lub nie, natomiast z pozostałych usług Wnioskodawca nie może zrezygnować, są one nierozłączną częścią transakcji. Samochód zostanie odsprzedany w Polsce zgodnie z procedurą marży.

W piśmie, które wpłynęło do tut. organu 20 lutego 2017 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i w następujący sposób udzielił wyjaśnień:

1. Samochód opisany we wniosku stanowi towar używany w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.
   
2. Opisany we wniosku samochód Wnioskodawca nabył od podmiotu wymienionego w art. 120 ust. 10 pkt 5 tj. od podatnika „podatku od wartości dodanej jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i ust. 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach”.
   
3. Na podstawie wystawionych dokumentów sprzedażowych, podmiotem dokonującym sprzedaży samochodu jest jego właściciel - inny podmiot niż podmiot prowadzący portal aukcyjny.
   
4. Po dokonaniu zakupu wystawiany jest dokument „potwierdzenie sprzedaży” na kwotę 224 euro, z rozbiciem na kwoty:
   
   • 36 euro - cena samochodu,
   • 25 euro- przygotowanie dokumentów,
   • 29 euro- załadunek,
   • 134 euro- opłaty aukcyjne.
   
   Do tej ostatniej pozycji, czyli opłaty aukcyjne jest objaśnienie: „Kwoty wskazanej tutaj odnosi się do kosztów obciążających nabywcę przez aukcjonera, zafakturowane osobno w swoim własnym imieniu i na własny rachunek. Sprzedający jest uprawniony do otrzymania pełnej kwota płatności wskazanego na tej fakturze i jest zobowiązany do natychmiastowego i całkowitego przeniesienia płatności na aukcji”.
   Wnioskodawca przekazuje bezpośrednio dostawcy (sprzedawcy) samochodu kwotę 224 euro za zakupiony samochód, a także za aukcję, na której dany samochód został sprzedany.
   Zapłata za koszty transportu jest opcjonalna, uzależniona od tego czy chce się zakupić tę usługę. Po podjęciu decyzji o jej zakupie wnoszona jest na konto sprzedawcy samochodu oddzielnie w tym przypadku, w kwocie 265 euro i wystawiana jest przez sprzedawcę faktura.
   
5. Kwoty wyszczególnione na fakturach należne są wystawcom faktur tj.
   
   1. sprzedawcy samochodu należne są kwoty:
   • 36 euro - cena samochodu,
   • 25 euro - przygotowanie dokumentów,
   • 29 euro – załadunek
   • 265 euro - koszt transportu,
   2. firmie zajmującej się aukcją należna jest kwota:
      
      • 134 euro - opłaty aukcyjne.
   
   
6. Nie ma możliwości zakupu samochodu bez poniesienia tych opłat. Na aukcji przed zakupem widoczna jest cena zakupu w jednej kwocie tj. w opisanym przypadku była to kwota 224 euro. Dopiero po zakupie Wnioskodawca otrzymał dokument „ potwierdzenie zakupu”, z którego wynikało iż na kwotę 224 euro składają się w/w elementy (36+25+29+134 euro). Tak więc dodatkowe czynności tj. przygotowanie dokumentów, załadunek, aukcja są niezbędne do dokonania dostawy. Opłata za transport jest opcjonalna, tzn. jeżeli Wnioskodawca wybiera opcję z dostawą na miejsce, wówczas jest zobowiązany do jej uiszczenia. W opisanym przypadku była to kwota 265 euro, poniesiona na rzecz sprzedającego, na podstawie oddzielnej faktury.
   
7. Usługa udziału w aukcji nie była przez Wnioskodawcę zamawiana oddzielnie, była elementem wkalkulowanym w ceną nabywanego samochodu, jednakże została wyfakturowana na Wnioskodawcę przez podmiot inny niż sprzedawca samochodu.
   
8. Podmioty wykonujące czynności określone jako usługi wewnątrzwspólnotowe nie posiadają miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. Podmioty te działają na terytorium Niemiec.
   
9. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT UE dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Co Wnioskodawca powinien przyjąć jako wartość nabycia do ustalenia marży i jak wykazać w deklaracji VAT-7 nabycia wyżej opisanych usług wewnątrzwspólnotowych?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że wszystkie wymienione usługi zostały nabyte w celu i w związku z zakupem samochodu. Stanowią element, który powinien być brany pod uwagę przy wyliczaniu podstawy opodatkowania (tu: marży). Zdaniem Wnioskodawcy nie ma tutaj do czynienia z nabyciem odrębnych usług (jako przedmiotu opodatkowania). W związku z tym Wnioskodawca uważa, że nie ma również do czynienia z importem usług. Przy wyliczaniu marży można (należy) uwzględnić zatem wszystkie koszty płacone w związku z nabyciem samochodu (czyli - moim zdaniem - wszystkie pozycje ze wszystkich trzech faktur).

Jak wynika z art. 10 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - dalej u.p.t.u., wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie występuje m.in. w przypadku, gdy dostawa towarów używanych, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, jest dokonywana przez organizatora aukcji (licytacji) oraz do dostawy tej zastosowano szczególne zasady opodatkowania podatkiem od wartości dodanej obowiązujące w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki, stosowane do dostaw towarów dokonywanych przez organizatora aukcji (licytacji), wyłączające uznanie dostawy towarów za czynność odpowiadającą wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, pod warunkiem posiadania przez nabywcę dokumentów jednoznacznie potwierdzających nabycie towarów na tych szczególnych zasadach.

W przypadku Wnioskodawcy dostawa samochodu w Niemczech została opodatkowana od marży. W związku z tym nie mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem tego samochodu Polskie przepisy - wzorowane na regulacjach unijnych - odnoszące się zarówno do podstawy opodatkowania, jak i te regulujące zasady obliczania marży, stanowi, że w przypadku świadczeń dodatkowych nierozerwalnie związanych z transakcją główną (tu: nabyciem samochodu) nie mamy do czynienia z odrębnym przedmiotem opodatkowania tylko z częścią składową świadczenia złożonego i dominującego (tu: nabycia samochodu).

Przepisy art. 29a ust. 6 i 7 u.p.t.u. stanowią bowiem, że podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Podstawa opodatkowania nie obejmuje natomiast kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Dlatego też Wnioskodawca uważa, że - niezależnie od odrębnego ich zafakturowania - nie mamy do czynienia z nabyciem odrębnych usług:

• przygotowania dokumentów;
• załadunku;
• aukcyjnych;
• transportu.
  
  

Niezależnie od tego, czy te usługi są dobrowolne, czy też nie - zostały one nabyte jedynie w celu i w związku z zakupem samochodu. Stanowią element, który powinien być brany pod uwagę przy wyliczaniu podstawy opodatkowania (tu: marży). Zdaniem Wnioskodawcy nie mamy tutaj do czynienia z nabyciem odrębnych usług (jako przedmiotu opodatkowania).

W związku z tym Wnioskodawca uważa, że nie ma również do czynienia z importem usług.

Natomiast co do wyliczania marży - w myśl art. 120 ust. 4 u.p.t.u. marża to różnica między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W myśl definicji zawartych w art. 120 ust. 1 pkt 5 i 6 u.p.t.u.:

• przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7; 
• przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa wyżej, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika. Przy wyliczaniu marży uwzględnić zatem należy nie tylko cenę nabycia, ale wszystkie składniki wynagrodzenia płacone sprzedawcy wliczając w to podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi sprzedawca obciąża nabywcę.
  
  

Przy wyliczaniu marży można (należy) uwzględnić zatem wszystkie koszty płacone w związku z nabyciem samochodu (czyli - zdaniem Wnioskodawcy- wszystkie pozycje ze wszystkich trzech faktur).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii.

Natomiast zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży – w myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy – rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika – art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku.

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy – przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Należy zauważyć, iż formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem „kwota nabycia”.

Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne dostawcy towaru.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca otrzymuje osobną fakturę za aukcję od innego podatnika, niż faktura za samochód oraz faktura za opłaty za przygotowanie dokumentów, załadunek, koszt transportu. Fakt, że Wnioskodawca należność z tytułu opłaty za aukcję przekazał bezpośrednio dostawcy samochodu nie zmienia podmiotu, wobec którego Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić tą należność.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca ustalając wartość nabycia przedmiotowego samochodu winien uwzględnić kwotę nabycia samochodu oraz koszty związane z transakcją zakupu samochodu, które Wnioskodawca (nabywca towaru - kupujący) zapłacił dostawcy samochodu, tj. opłata za przygotowanie dokumentów, załadunek, transport. Natomiast opłata za aukcję jest fakturowana przez inny podmiot niż dostawca (właściciel) samochodu i należność z tytułu tej opłaty przysługuje temu podmiotowi, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu, zatem nie może ona zwiększać kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Przechodząc do wykazania nabycia dodatkowych usług w deklaracji VAT -7 wskazać należy, że:

Z uwagi na powyższą analizę usługi wymienione we wniosku związane z nabyciem samochodu tj. przygotowanie dokumentów, załadunek, transport zostały uznane za elementy wliczone do kwoty nabycia samochodu. W związku z tym nabycia wymienionych usług Wnioskodawca nie będzie wykazywał w deklaracji VAT-7 gdyż będą one objęte procedurą VAT marża. Przedmiotem poniższej analizy będzie zatem wyłącznie opłata aukcyjna, która nie będzie wliczona do kwoty nabycia samochodu.

Art. 28a ustawy o VAT, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym – miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – czynny zarejestrowany podatnik podatku VAT, zarejestrowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych, nabywa od niemieckiego podatnika podatku VAT samochód. Oprócz kosztów nabycia samochodu, Wnioskodawca ponosi koszty dodatkowe związane z zakupem samochodu m.in. w postaci opłaty aukcyjnej. Podmiot świadczący tą usługę, jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Niemiec.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania usługi związanej z aukcją, świadczonej przez kontrahenta z Niemiec na rzecz Wnioskodawcy – stosownie do treści art. 28b ust. 1 ustawy – jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a zatem Polska.

W myśl art. 2 pkt 9 ww. ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Podatnikami są również – stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy – osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
   
2. usługobiorcą jest:
   
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
   • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
   
   
   
   
   

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę. Powiązanie tego mechanizmu z regulacjami w zakresie określenia miejsca świadczenia usług ma na celu, z jednej strony opodatkowanie usług w miejscu ich konsumpcji, a z drugiej strony, zaoszczędzenie usługodawcy obowiązków związanych z rejestracją oraz rozliczeniem podatku.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku, na pytanie organu czy podmiot, który wykonuje czynności, które Wnioskodawca określa jako usługi wewnątrzwspólnotowe posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju poinformował, że podmioty wykonujące czynności jako usługi wewnątrzwspólnotowe nie posiadają miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. Podmioty te działają na terytorium Niemiec. Zatem w przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia tej działalności na terytorium kraju spełnione są wszystkie warunki do zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy co oznacza, że na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek rozliczenia usługi związanej z aukcją – opłata aukcyjna, z tytułu importu usług.

Stosownie do art. 99 ust. l ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 14 ustawy – minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

W załączniku nr 1 do mającego zastosowanie w sprawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2016 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 1136) został zawarty wzór deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7, natomiast w załączniku nr 4 do tego rozporządzenia, zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT -7K i VAT-7D).

Deklaracje VAT-7 składają podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy, obowiązani do składania deklaracji za okresy miesięczne zgodnie z art. 99 ust. 1. Zgodnie z objaśnieniami do deklaracji, import usług nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b ustawy wykazuje się na druku VAT-7.

W poz. 29 i 30 deklaracji VAT-7 należy wykazać łączną kwotę podstawy opodatkowania i podatku należnego od importu usług, dla których miejsce świadczenia określa się na podstawie art. 28b ustawy, nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej w rozumieniu ustawy, tj. podatników podatku od wartości dodanej nakładanego na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innym niż terytorium kraju.

Zatem Wnioskodawca jako czynny zarejestrowany podatnik podatku VAT nabytą usługę aukcyjną powinien wykazać w deklaracji VAT-7 w poz. 29 i 30.

Podsumowując należy stwierdzić, że Wnioskodawca ustalając kwotę nabycia przedmiotowego samochodu powinien uwzględnić cenę samochodu oraz koszty związane z transakcją zakupu samochodu należne dostawcy, które Wnioskodawca zapłacił dostawcy samochodu, tj. opłatę za przygotowanie dokumentów, opłatę za załadunek, opłatę za transport. Natomiast opłata za aukcje związana z zakupem ww. samochodu nie stanowi kwoty jego nabycia w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy. Zatem z tytułu nabycia usługi aukcyjnej Wnioskodawca powinien rozpoznać import usług i rozliczyć go w deklaracji VAT-7 w poz. 29 i 30.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zmiana któregokolwiek elementu opisu zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci ważność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.