2013.02.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-1010/12/ASz
z 15 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 16 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniu 05 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 21 stycznia 2013 r. znak: IBPB II/1/415-1010/12/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 05 lutego 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach działalności gospodarczej Spółka (Wnioskodawca) prowadzi portal aukcyjny. Za jego pomocą zarejestrowani użytkownicy mogą zawierać między sobą transakcje. Użytkownikami mogą być zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jak również przedsiębiorcy lub osoby prawne. Portal pobiera prowizję od każdej zawartej transakcji.

Aby rozreklamować portal oraz zwiększyć ilość transakcji, zorganizowano program promocyjny, polegający na przyznawaniu nagród dla użytkowników za dokonywane zakupy oraz za polecanie aukcji innym osobom. Program promocyjny ma wpłynąć na zwiększenie atrakcyjności portalu oraz lojalności użytkowników, a także zachęcenie do rejestracji i zawierania transakcji przez nowych użytkowników. W konsekwencji ma on skutkować zwiększeniem przychodów z prowizji naliczanych od zawieranych transakcji.

Pierwszym środkiem promocyjnym jest zwrot nabywcom części kwoty zawartej transakcji. Drugim środkiem promocyjnym jest przyznawanie podobnej jak wyżej nagrody za polecenie aukcji osobie, która następnie zawrze transakcję. Portal oferuje narzędzie, za pomocą którego zarejestrowany użytkownik może polecić konkretną aukcję swojemu znajomemu (innemu użytkownikowi lub jeszcze niezarejestrowanej osobie), o którym np. wie, że poszukuje danego przedmiotu. Jeżeli ta osoba zawrze na takiej aukcji transakcję, osoba polecająca otrzyma nagrodę.

Wartość nagród określona jest jako procent od wartości transakcji i wynika z regulaminu portalu. Zgromadzone z tytułu zawartych transakcji lub dokonanych poleceń środki, użytkownicy mogą wypłacić na swój rachunek bankowy lub wykorzystać na zakupy na aukcjach organizowanych przez portal. Zgodnie z regulaminem użytkownicy mogą wypłacić zgromadzone środki na rachunek bankowy po przekroczeniu kwoty 30 zł. Wysokość wypłat jednorazowo nie będzie przekraczała kwoty 200 zł.

Wypłata nagrody nie ma charakteru konkursowego, nie jest również wynikiem przypadku. Wszyscy użytkownicy, którzy spełnili warunki przewidziane w regulaminie oraz złożyli dyspozycję wypłaty środków, otrzymują ich zwrot na rachunek bankowy. Objęci programem nie będą pracownicy Spółki, ani osoby będące ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego użytkownicy portalu, będący osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, otrzymujący nieodpłatne świadczenia w związku z promocją i reklamą portalu aukcyjnego o wartości nieprzekraczającej 200 zł korzystają w tym zakresie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc Spółka nie ma obowiązku sporządzenia i przekazania podatnikom oraz naczelnikom właściwych urzędów skarbowych informacji o wysokości przychodów (PIT-8C)?

Zdaniem Spółki, użytkownicy portalu aukcyjnego, otrzymujący nagrody o wartości nieprzekraczającej 200 zł, korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przywołując treść powyżej powołanego przepisu, Wnioskodawca wskazał, że można z niego wywieść następujące przesłanki zwolnienia nagród w ramach programu promocyjnego:

świadczenie jest nieodpłatne,
nagrody otrzymywane są w związku z reklamą lub promocją świadczeniodawcy,
nagroda nie jest wydawana pracownikom, a także osobom pozostającym z organizatorem akcji promocyjnej w stosunku cywilnoprawnym, np. zatrudnionym na umowę zlecenia lub umowę o dzieło,
jednorazowa wartość świadczenia nie przekracza 200 zł.

Wnioskodawca wskazał, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji nieodpłatnego świadczenia. Na gruncie wykładni językowej tego pojęcia należy je rozumieć jako „świadczenie nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne”. Wobec tego należy uznać, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby. Nieodpłatne świadczenie może mieć zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną.

Wnioskodawca uważa, że nie powinno budzić zastrzeżeń stanowisko, że przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjno - reklamowych. Nagrody w ramach programu promocyjnego są przyznawane w celu zachęcenia użytkowników do zawierania kolejnych transakcji oraz budowania pozytywnego wizerunku portalu.

Kolejnym wymogiem, zdaniem Wnioskodawcy, jest związanie wydawanego nieodpłatnie świadczenia z promocją i reklamą. W przepisach prawa brak jest definicji tych pojęć. Wskazać jednak należy, że na potrzeby prawa podatkowego pod pojęciem promocji rozumieć należy ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców, polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, a także zachęty, skłaniającej do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzających przychylną opinię o firmie. Zgodnie z definicją, znajdującą się w słowniku języka polskiego (M. Szymczak, Słownik języka Polskiego, PWN, Warszawa 2002) za reklamę uważa się „rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartościach, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie kogoś przez prasę, radio, telewizję, środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.) służące temu celowi”. Co do zasady promocja i reklama mają na celu zwiększenie popytu na oferowane przez przedsiębiorcę towary lub usługi. Jednakże reklama nie może być utożsamiana jedynie z oferowanymi produktami lub usługami, gdyż równie dobrze może dotyczyć samej firmy. Potwierdził to NSA w wyroku z dnia 12 czerwca 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 157/08), stwierdzając, iż „za reklamę można bowiem uznać, również i takie działania, które co prawda nie prezentują określonych towarów lub usług wraz z informacjami je wartościującymi, lecz promują markę określonej firmy, zwiększając jej rozpoznawalność na rynku, co w efekcie wpływa na zwiększenie zainteresowania sprzedawanymi przez nią towarami lub świadczonymi usługami. Reklama taka, nazywana reklamą instytucjonalną, ma za zadanie prezentowanie konkretnego przedsiębiorstwa poprzez lansowanie jego znaku firmowego czy też nazwy. Jej zadaniem jest stworzenie sprzyjającego dla firmy klimatu, pozytywne nastawienie potencjalnych klientów, umocnienie stopnia rozpoznawalności i znajomości firmy przez odbiorców tego rodzaju reklamy, oraz w konsekwencji zwiększenie popytu na jej towary lub usługi”.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego – zdaniem Wnioskodawcy - nie ulega wątpliwości, że program promocyjny służy celom promocji i reklamy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z następnym warunkiem, zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli nieodpłatne świadczenia będą dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym. W opisanym stanie faktycznym programem promocyjnym nie będą objęci ani pracownicy Spółki ani osoby pozostające z nią w stosunkach cywilnoprawnych.

Ostatnim warunkiem zwolnienia jest limit wartości nieodpłatnego świadczenia w wysokości 200 zł. W związku z tym, że w przedstawionym stanie faktycznym użytkownik będzie otrzymywał zwrot na swój rachunek bankowy lub wykorzystywał zgromadzone środki na zakupy na portalu mogą wystąpić dwie sytuacje. W przedstawionym stanie faktycznym jednorazowa wartość nieodpłatnych świadczeń nie będzie przekraczała 200 zł.

Wobec powyższego – zdaniem Wnioskodawcy - należy uznać, że zachodzą wszystkie przesłanki stosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym na Spółce nie będzie ciążył obowiązek sporządzania i przekazywania naczelnikowi urzędu skarbowego oraz podatnikowi informacji o wysokości przychodów (PIT-8C).

Wnioskodawca przywołując treść art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdził, że zgodnie z art. 20 ust. 1 cyt. ustawy przychodami z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. l pkt 9, uważa się między innymi nagrody i inne nieodpłatne świadczenia. Z zakresu stosowania art. 42a wyłączone są przychody wymienione w art. 21, a więc również m.in. wymienione w ust. 1 pkt 68a tego artykułu, czyli nieodpłatne świadczenia związane z promocją i reklamą świadczeniodawcy.

Podsumowując, wobec zwolnienia z podatku nieodpłatnych świadczeń otrzymanych w związku z reklamą lub promocją, Spółka nie będzie zobowiązana do wystawienia uczestnikom programu promocyjnego informacji o wysokości przychodów PIT-8C.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z generalną zasadą opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie przez ustawodawcę sformułowania „w szczególności” wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i do tej kategorii można zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z wniosku wynika, iż w ramach działalności gospodarczej Spółka (Wnioskodawca) prowadzi portal aukcyjny. Za jego pomocą zarejestrowani użytkownicy mogą zawierać między sobą transakcje. Użytkownikami mogą być zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jak również przedsiębiorcy lub osoby prawne. Portal pobiera prowizję od każdej zawartej transakcji. Aby rozreklamować portal oraz zwiększyć ilość transakcji, zorganizowano program promocyjny, polegający na przyznawaniu nagród dla użytkowników za dokonywane zakupy oraz za polecanie aukcji innym osobom. Program promocyjny ma wpłynąć na zwiększenie atrakcyjności portalu oraz lojalności użytkowników, a także zachęcenie do rejestracji i zawierania transakcji przez nowych użytkowników. W konsekwencji ma on skutkować zwiększeniem przychodów z prowizji naliczanych od zawieranych transakcji.

Wartość nagród określona jest jako procent od wartości transakcji i wynika z regulaminu portalu. Zgromadzone z tytułu zawartych transakcji lub dokonanych poleceń środki użytkownicy mogą wypłacić na swój rachunek bankowy lub wykorzystać na zakupy na aukcjach organizowanych przez portal.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Podstawową przesłanką zastosowania przedmiotowego zwolnienia jest otrzymanie nieodpłatnego świadczenia. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003).

Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Przedmiotowe zwolnienie w praktyce ma więc zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjno - reklamowych, w czasie których wręcza się drobne gadżety reklamowe i promocyjne, takie jak np.: kalendarze, upominki i drobne prezenty w postaci materiałów piśmiennych. Aby zwolnienie mogło być zastosowane, to świadczenia muszą być przekazywane za „nic”, czyli nie mogą być związane z jakimkolwiek działaniem świadczeniobiorcy, nie mogą stanowić świadczeń „w zamian za”.

Ponadto, żeby stwierdzić, czy świadczenia korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy należy rozstrzygnąć czy są one otrzymane przez uczestników w związku z promocją lub reklamą. Przyjmując definicję promocji i reklamy - zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN - za reklamę uważa się rozpowszechnianie informacji o towarach i ich zaletach, natomiast promocja obejmuje rozmaite czynności zwłaszcza reklamowe, wystawiennicze, podjęte dla poinformowania o walorach oferowanego produktu. Promocja i reklama ma co do zasady na celu zwiększenie popytu na towary lub usługi sprzedawane przez podmiot prowadzący akcje promocyjne i reklamowe. Jednakże zasadą jest, iż reklama i promocja są skierowane do faktycznych bądź potencjalnych odbiorców tych towarów lub usług w celu zachęcenia ich do dokonania zakupu lub skorzystania z usług. Jak słusznie stwierdził Wnioskodawca reklama może też dotyczyć samej firmy, w celu np. zwiększenia jej rozpoznawalności na rynku.

Kluczową kwestią dla rozstrzygnięcia czy w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym osoby fizyczne uzyskują nieodpłatne świadczenie jest ustalenie, czy spełniająca świadczenie Spółka uzyskuje wzajemną korzyść majątkową i czy osoby te istotnie otrzymują świadczenie nieodpłatne – czyli świadczenie za „nic”. Jak wynika z wniosku, zadanie osób biorących udział w promocji w efekcie sprowadza się do promowania Spółki i usług przez nią oferowanych wśród potencjalnych klientów. Spółka oczekuje znacznego zwiększenia zainteresowania swoją ofertą, a tym samym wzrostu klientów na swoje usługi.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż nie można uznać za nieodpłatne świadczenie wskazanych we wniosku nagród przyznawanych w ramach programu promocyjnego, gdyż jak wykazano powyżej nieodpłatne świadczenie to świadczenie nie wiążące się z żadnym zobowiązaniem wzajemnym, a z wniosku wynika, że nagrody dla użytkowników będą przyznawane za dokonywane zakupy oraz za polecanie aukcji innym osobom, czyli będą przyznawane w zamian za konkretne działania użytkowników zarejestrowanych na portalu. Jak sam Wnioskodawca wskazał program promocyjny ma wpłynąć na zwiększenie atrakcyjności portalu oraz lojalności użytkowników, a także zachęcenie do rejestracji i zawierania transakcji przez nowych użytkowników. Uczestnicy promocji nie będą więc otrzymywać nieodpłatnych świadczeń, ale świadczenia stanowiące wynagrodzenie za przyczynienie się do zwiększenia liczby klientów korzystających z usług Spółki. Nagroda przyznawana jest więc za określoną czynność. Użytkownik otrzyma ją wówczas, gdy spełni określone warunki: dokona transakcji za pośrednictwem portalu lub poleci aukcję innej osobie.

A zatem świadczenia otrzymane przez osoby fizyczne nieprowadzące w ramach prowadzonej akcji promocyjnej nie będą podlegać zwolnieniu z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, iż zachodzą wszystkie przesłanki do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem jak wyżej wykazano przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie tylko do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjnej. Natomiast nieodpłatne świadczenie to świadczenie stanowiące przysporzenie tylko po stronie świadczeniobiorcy, nie związane z żadnym wzajemnym zobowiązaniem świadczeniobiorcy na rzecz świadczeniodawcy.

Ponadto, nieodpłatnym świadczeniem w przypadku przedmiotowego zwolnienia nie może być świadczenie pieniężne – nagroda pieniężna. W tym miejscu należy jeszcze raz podkreślić, iż za nieodpłatne świadczenie uznać należy świadczenie bezpłatne, nie wiążące się z żadnym zobowiązaniem wzajemnym. Natomiast w przedstawionym stanie faktycznym przyznanie nagrody – określone środki pieniężne - uzależnione będzie od dokonania wyżej wskazanych czynności, a co za tym idzie nie będzie miało nieodpłatnego charakteru związanego z promocją i reklamą.

Ponadto nie można uznać, że Wnioskodawca nie pozostaje z użytkownikami portalu w stosunku cywilnoprawnym. Należy bowiem zwrócić uwagę, że rejestracja na portalu internetowym wiąże się z akceptacją regulaminu. Tym samym dokument rejestracyjny ma charakter stosunku prawnego, bowiem użytkownik portalu zawiera w ten sposób umowę, na podstawie której korzysta z danego portalu.

W świetle powyższego wartość przyznawanych nagród – w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – stanowić będzie przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Na Wnioskodawcy nie będzie jednakże ciążyć obowiązek poboru zaliczki na podatek, Wnioskodawca zobowiązany będzie natomiast - stosownie do postanowień art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - do sporządzenia informacji PIT-8C. Zgodnie bowiem z tym przepisem osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin