Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB2.4511.1063.2016.2.RS
z 28 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 5 pkt 1) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2016 r. (data wpływu 13 grudnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 20 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia małżeńskiego otrzymywanego z USA - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 20 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia małżeńskiego otrzymywanego z USA.

We wniosku tym został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na podstawie obowiązujących przepisów w USA, Wnioskodawczyni złożyła w październiku 2015 r., wniosek o tzw. świadczenie małżeńskie - "zasiłek rodzinny", który Jej przysługuje z tytułu uzyskania wieku emerytalnego 65 lat oraz otrzymywanej z USA emerytury męża, obywatela Polski i USA.

Powyższe świadczenie małżeńskie zostało Jej przyznane w czerwcu 2016 r. i jest wypłacane poprzez Bank X S.A. Bank początkowo potrącał podatek od dochodu oraz stosowną składkę na ZUS, jednak po przedstawieniu zaświadczenia z Biura Świadczeń Federalnych Ambasady USA w Warszawie, odstąpił od tego i zwrócił Wnioskodawczyni pobrane kwoty jako nienależne, gdyż zdaniem Banku takie świadczenie małżeńskie jest nieopodatkowane na podstawie obowiązujących przepisów w USA i w Polsce.

Aktualnie Wnioskodawczyni jest na emeryturze wypracowanej w Polsce i do tej pory był to Jej jedyny dochód. Jednocześnie jako obywatelka Polski od urodzenia, posiadała status stałego rezydenta USA do 2007 r. i bywała w USA na miesięcznych pobytach w tym czasie, jednak nigdy tam nie pracowała.

Zgodnie z amerykańskimi przepisami, status rezydenta USA, mimo wygaśnięcia ważności tzw. "zielonej karty" w 2007 r., jest w dalszym ciągu aktualny do celów podatkowych, aczkolwiek świadczenie małżeńskie „spouse benefit” z Social Security (odpowiednik polskiego ZUS) jest nieopodatkowane.

Świadczenie małżeńskie przysługuje wyłącznie małżonkowi emeryta pobierającego emeryturę z Social Security i jest wypłacane dopóki żyje emeryt otrzymujący emeryturę z Social Security.

To świadczenie ma na celu częściową rekompensatę utraty przez gospodarstwo domowe dochodów, spowodowanych jego przejściem na emeryturę.

Po śmierci emeryta wdowiec/wdowa, otrzymujący dotąd świadczenie małżeńskie, może ubiegać się o rentę rodzinną, zwaną świadczeniem emerytalnym dla wdów i wdowców.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazuje, że jest polskim rezydentem podatkowym i w czasie otrzymywania świadczenia małżeńskiego ze Stanów Zjednoczonych, mieszkała i mieszka w Polsce.

„Zielona karta” Wnioskodawczyni, czyli karta rezydenta USA, jest od 2007 r. nieaktualna i w świetle przepisów w USA, nie jest już rezydentem tego kraju.

Jednak w związku z tym, że płaciła i płaci podatki w Polsce od dochodów, początkowo otrzymywanych z pracy, a aktualnie ze świadczenia emerytalnego, jak również z uwagi na fakt, iż nigdy w USA nie pracowała oraz dlatego, że świadczenie małżeńskie jest wolne od podatków w USA - nie musi płacić tam żadnych podatków.

Ponadto Wnioskodawczyni od urodzenia mieszka w Polsce, jest polską obywatelka, tutaj ma mieszkanie spółdzielcze w bloku, w którym mieszka razem z mężem.

Mąż po powrocie z USA, po przejściu na emeryturę w 2013 r., płaci podatki w Polsce. Jednocześnie Wnioskodawczyni wraz z mężem opiekuje się obłożnie chorą, 95-letnią teściową, matką małżonka, wymagającą całodobowej opieki, jak również pomocy finansowej, z uwagi na minimalną rentę jaką otrzymuje z ZUS.

Świadczenie małżeńskie w świetle przepisów prawnych obowiązujących w USA, jest świadczeniem rodzinnym i jako takie stanowi odpowiednik świadczeń rodzinnych, zwolnionych od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy dochód w postaci świadczenia małżeńskiego otrzymanego po spełnieniu warunków, o których mowa w opisanym stanie faktycznym, podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem od osób fizycznych?

Czy świadczenie małżeńskie z USA, otrzymywane na podstawie emerytury męża Wnioskodawczyni, jest nieopodatkowane jako świadczenie rodzinne w myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym?

Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczenie małżeńskie z USA jest świadczeniem rodzinnym i jako takie nie powinno być opodatkowane, zwolnione od podatku w Polsce.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni wskazuje na interpretacje podatkowe Dyrektorów Izb Skarbowych w: Bydgoszczy ITPB2/415-335/14/RS, Warszawie IPPB4/4511-1373/15-2/JK3, Poznaniu ILPB2/415-208/13-4/TR i Katowicach IBPB-2-2.4511.857.2016.1.JG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ww. przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na podstawie obowiązujących przepisów w USA, Wnioskodawczyni złożyła w październiku 2015 r., wniosek o tzw. świadczenie małżeńskie - "zasiłek rodzinny", który Jej przysługuje z tytułu uzyskania wieku emerytalnego 65 lat oraz otrzymywanej z USA emerytury męża, obywatela Polski i USA.

Powyższe świadczenie małżeńskie zostało Jej przyznane w czerwcu 2016 r. i jest wypłacane poprzez Bank X S.A. Świadczenie małżeńskie przysługuje wyłącznie małżonkowi emeryta pobierającego emeryturę z Social Security i jest wypłacane dopóki żyje emeryt otrzymujący emeryturę z Social Security.

To świadczenie ma na celu częściową rekompensatę utraty przez gospodarstwo domowe dochodów, spowodowanych jego przejściem na emeryturę. Po śmierci emeryta wdowiec/wdowa, otrzymujący dotąd świadczenie małżeńskie, może ubiegać się o rentę rodzinną, zwaną świadczeniem emerytalnym dla wdów i wdowców.

Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym i w czasie otrzymywania świadczenia małżeńskiego ze Stanów Zjednoczonych, mieszkała i mieszka w Polsce.

„Zielona karta” Wnioskodawczyni, czyli karta rezydenta USA, jest od 2007 r. nieaktualna i w świetle przepisów w USA, nie jest już rezydentem tego kraju.

Świadczenie małżeńskie w świetle przepisów prawnych obowiązujących w USA, jest świadczeniem rodzinnym.

Stosownie do art. 5 ust. 1 umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178), osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 tejże umowy – postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.

W myśl art. 5 ust. 3 ww. umowy polsko-amerykańskiej – bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia małżeńskiego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. świadczenia małżeńskiego, osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, iż zgodnie z postanowieniami umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu świadczenie małżeńskie otrzymywane przez Wnioskodawczynię z USA podlega opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie jednak, w sytuacji gdy świadczenie to stanowi odpowiednik świadczenia rodzinnego w rozumieniu polskich przepisów przyznany na podstawie regulacji obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki jest zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Polsce nie występuje zatem obowiązek odprowadzania podatku dochodowego od ww. świadczeń.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.