Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4521-7/14/17-10/S/SM
z 27 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), obowiązującego do dnia 30 czerwca 2015 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2010 r. (data wpływu 27 grudnia 2010 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości składania oświadczeń o przeznaczeniu oleju napędowego faksem lub drogą elektroniczną - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości składania oświadczeń o przeznaczeniu oleju napędowego faksem lub drogą elektroniczną.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. dostarcza na rynek polski olej opałowy, który jest sprzedawany głównie poprzez sieciowe markety budowlane, w pojemnikach 20 litrowych po cenach hurtowych wyższych od cen detalicznych oleju napędowego na stacjach benzynowych.

Olej opałowy, Spółka sprowadza do Polski z Belgii w takich samych pojemnikach, w jakich jest następnie sprzedawany głównie poprzez sieć marketów budowlanych. Spółka posiada status zarejestrowanego handlowca. Olej jest nabywany wewnątrzwspólnotowo w procedurze zawieszonego poboru akcyzy. Spółka płaci podatek akcyzowy, zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, z chwilą wprowadzenia oleju opałowego do magazynów Spółki. Zobowiązanie podatkowe jest obliczane według stawki określonej w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a tiret pierwsze.

Dostawa oleju opałowego do sieci marketów następuje w związku z ich zamówieniami, które są składane drogą elektroniczną przez sprzedawców danego działu sklepu.

Pobór oświadczenia o przeznaczeniu oleju na cele opałowe przy każdej dokonywanej sprzedaży na rzecz poszczególnego marketu budowlanego, podpisanego przez uprawnionego pracownika odbiorcy, napotyka na trudności techniczno-organizacyjne. Markety zamawiają po 20-40 pojemników, średnio 6-8 razy w miesiącu. Zamówienia generuje system elektroniczny bez możliwości wystawienia oświadczenia z czytelnym podpisem. Ponadto pracownicy sieci nie zawsze pamiętają o konieczności złożenia wraz z zamówieniem oświadczenia o przeznaczeniu oleju opałowego.

Spółka rozważa zatem możliwość uzgodnienia z sieciowymi marketami budowlanymi następującego systemu dokumentowania sprzedaży oleju opałowego.

Uwzględniając specyfikę obrotu handlowego marketów sieciowych oświadczenie byłoby składane raz w miesiącu i dotyczyło wszystkich zakupów dokonywanych przez dany podmiot w miesiącu poprzedzającym. Oświadczenie takie byłoby przygotowywane przez Spółkę i dotyczyłoby wszystkich wystawionych w danym miesiącu faktur dla danego odbiorcy. Oświadczenie przesyłane byłoby do każdego odbiorcy faksem który po jego podpisaniu byłby zobowiązany do odesłania do Spółki do dnia 15 każdego miesiąca faksem oraz oryginał - listem poleconym. Umożliwiłoby to Spółce sporządzenie zestawienia sprzedaży w terminie przewidzianym w art. 89 ust. 14 ustawy o podatku akcyzowym lub też (w przypadku braku podpisanego oświadczenia) do złożenia deklaracji dla podatku akcyzowego i zapłaty zobowiązania, wynikającego z tej deklaracji, wg stawek określonych w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym w ustawowym terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu rozliczeniowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy treść przepisu art. 89 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym umożliwia pobieranie od odbiorcy oświadczenia o przeznaczeniu oleju opałowego na cele grzewcze, które dotyczy wszystkich zrealizowanych w miesiącu rozliczeniowym transakcji, jeżeli w oświadczeniu są wymienione wszystkie wystawione na rzecz tego odbiorcy dokumenty sprzedaży (faktury) oraz czy dostatecznym dowodem przeznaczenia oleju opałowego na cele grzewcze jest oświadczenie przesłane do Spółki faksem lub drogą elektroniczną?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Gramatyczna wykładnia treści przepisu art. 89 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, zobowiązujący sprzedawcę oleju opałowego do uzyskania od odbiorcy oświadczenia o przeznaczeniu tego oleju na cele grzewcze lub do odsprzedaży na te cele, nie wyklucza możliwości złożenia takiego oświadczenia w odniesieniu do wielu transakcji dokonanych na rzecz tego odbiorcy w okresie rozliczeniowym dla podatku akcyzowego, tj. w okresie miesiąca, jeżeli z oświadczenia tego jednoznacznie wynika jakich ilości oleju opałowego dotyczy deklaracja odbiorcy oraz z jakich dokumentów sprzedaży (faktur) ilości te wynikały.

Stanowisko takie potwierdza także - zdaniem Spółki - wykładnia systemowa i celowościowa przepisów art. 89 ustawy o podatku akcyzowym. Terminem granicznym dla spełnienia warunków zastosowania obniżonej stawki akcyzy na oleje opałowe jest dzień 25 miesiąca następującego po miesiącu rozliczeniowym, tj. dzień złożenia deklaracji podatkowej dla podatku akcyzowego oraz dzień złożenia naczelnikowi urzędu celnego zestawienie dokonanych w miesiącu rozliczeniowym sprzedaży oleju opałowego na cele grzewcze. Do tego czasu sprzedawca oleju opałowego jest zobowiązany do rozliczenia swojej sprzedaży i wysokości zobowiązania podatkowego w akcyzie tzn. ustalenia według jakich stawek zobowiązanie to należy ustalić. Jeżeli jakaś ilość sprzedanego oleju opałowego nie zostanie do tego czasu potwierdzona przez odbiorcę oświadczeniem, sprzedawca jest zobowiązany, zgodnie z art. 89 ust. 16 ustawy o podatku akcyzowym, zastosować do tej ilości oleju opałowego stawki określone w art. 89 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy i obowiązek ten wykona w ustawowym terminie. Cel, jaki założył ustawodawca zostanie zatem osiągnięty również wówczas, gdy odbiorca potwierdzi oświadczeniem przeznaczenie oleju opałowego w odniesieniu do wszystkich zakupów dokonanych od danego sprzedawcy w okresie rozliczeniowym.

Spółka jest również zdania, iż dokumentem równoznacznym z oryginałem jest dokument przesłany drogą faksową lub dokument elektroniczny, tzn. zawierający podpis elektroniczny.

Spółka pragnie również podkreślić, iż - biorąc pod uwagę wysokość cen oleju opałowego, które także przy uwzględnieniu obniżonej stawki akcyzy, są wyższe od cen oleju napędowego - w żadnym momencie realizacji transakcji nie zachodzi obawa zmiany przeznaczenia tego oleju.

W dniu 28 marca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną znak IPPP3/443-1270/10-4/JK, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Organ przytoczył przepisy art. 89 ust. 5 pkt 1 i ust. 6–7 ustawy oraz stwierdził, że ich treść jednoznacznie wskazuje, iż podmioty, które zajmują się sprzedażą wyrobów energetycznych i chcą zastosować do sprzedaży tych wyrobów preferencyjne stawki akcyzy, na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i 15 ustawy, muszą uzyskać od nabywcy oświadczenie, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedawane do celów opałowych. W przypadku braku stosownego oświadczenia, podatnik powinien zastosować stawkę akcyzy przewidzianą w ust. 4 pkt 1, co wynika z ust. 16 art. 89 ustawy. Celem omawianych przepisów jest zapewnienie właściwej kontroli w zakresie obrotu wyrobami energetycznymi korzystającymi z opodatkowania preferencyjnymi stawkami akcyzy ze względu na przeznaczenie towarów. Uzyskanie stosownego oświadczenia pozwala na zastosowanie stawki preferencyjnej. Czyli Spółka w chwili sprzedaży powinna otrzymać od nabywcy kompletne oświadczenie.

Ww. interpretacja była przedmiotem skargi, złożonej przez Spółkę.

W wyroku z dnia 8 grudnia 2011 r. sygn. akt VIII SA/Wa 769/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę wniesioną przez Wnioskodawcę.

Spółka wniosła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego od ww. wyroku. Wyrokiem z dnia 17 maja 2013 r. sygn. akt I FSK 435/13 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie rozpatrując ponownie sprawę wyrokiem z dnia 9 października 2013 r. sygn. akt VIII SA/Wa 554/13 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, uwzględniając ww. orzeczenie, w dniu 21 marca 2014 r. wydał interpretację nr IPPP3/443-1270/10/14-11/S/JK, w której uznał za prawidłowe stanowisko w zakresie możliwości pobierania oświadczeń, które dotyczą wszystkich transakcji zrealizowanych w miesiącu rozliczeniowym oraz za nieprawidłowe - w zakresie możliwości składania oświadczeń faksem lub drogą elektroniczną.

Stwierdził, że Spółka może pobierać od odbiorcy oświadczenie o przeznaczeniu oleju opałowego na cele grzewcze, które dotyczy wszystkich transakcji zrealizowanych w miesiącu rozliczeniowym, jeżeli z oświadczenia tego jednoznacznie wynika jakich ilości oleju opałowego dotyczy deklaracja odbiorcy oraz z jakich dokumentów sprzedaży (faktur) ilości te wynikały.

Ponadto doszedł do wniosku, że z regulacji dotyczących oświadczeń o przeznaczeniu nabywanych wyrobów wynika, że oświadczenie powinno być w formie oryginału oraz powinno być własnoręcznie podpisane przez składającego oświadczenie. Tym samym należy stwierdzić, że oświadczenie przesłane faksem czy też drogą elektroniczną nie wypełnia dyspozycji zawartych w art. 89 ustawy. Oświadczenie przesłane faksem posiada, co do zasady, własnoręczny podpis składającego oświadczenie, jednakże oświadczenie przesłane faksem stanowi jedynie odzwierciedlenie oryginału oświadczenia – swoistego rodzaju kopię. Zaś niepoświadczona kopia nie jest dokumentem. Natomiast w przypadku oświadczenia przesłanego drogą elektroniczną podpisanego bezpiecznym podpisem elektronicznym nie można uznać, że zawiera ono własnoręczny podpis składającego oświadczenie. Zatem oświadczenie przesłane do Spółki faksem lub drogą elektroniczną nie jest dostatecznym dowodem przeznaczenia oleju opałowego na cele grzewcze.

Na ww. interpretację w dniu 6 czerwca 2014 r. Spółka złożyła skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w dniu 16 listopada 2016 r. wydał wyrok sygn. akt VIII SA/Wa 522/16, w którym uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną w części uznającej stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

WSA stwierdził, że szczególne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy należy przypisać wyrokowi TSUE z 2 czerwca 2016 r. w sprawie C-418/14 Roz-Świt Zakład Produkcyjno-Handlowo-Usługowy Henryk Ciurko, Adam Pawłowski spółka jawna. W wyroku tym TSUE orzekł, że dyrektywę Rady 2003/96/WE, zmienioną dyrektywą Rady 2004/75/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. oraz zasadę proporcjonalności należy interpretować w ten sposób, że:

• nie sprzeciwiają się one przepisom krajowym, na podstawie których sprzedawcy paliw są zobowiązani do złożenia w wyznaczonym terminie miesięcznego zestawienia oświadczeń nabywców, według których nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych, oraz
• sprzeciwiają się one przepisom krajowym, na mocy których w przypadku braku złożenia takiego zestawienia w wyznaczonym terminie, do sprzedawanego paliwa stosowana jest stawka podatku akcyzowego przewidziana dla paliw silnikowych, podczas gdy zostało stwierdzone, że przeznaczenie tego produktu do celów opałowych nie budzi wątpliwości.
  
  

TSUE w powołanym wyroku C-418/14 podkreślił, że produkty energetyczne są opodatkowane zgodnie z ich faktycznym wykorzystaniem. Zatem dla oceny możliwości zastosowania stawki akcyzy stosowanej na mocy art. 89 ust. 16 ustawy o podatku akcyzowym zasadnicze znaczenie mają więc ustalenia dotyczące faktycznego wykorzystania sprzedawanego przez podatnika oleju opałowego. Jedynej przesłanki dla zastosowania do sprzedaży oleju opałowego stawek właściwych dla paliw silnikowych nie może natomiast stanowić niedopełnienie przez sprzedawcę wymogów formalnych (dokumentacyjnych).

WSA powołał się także na najnowsze orzecznictwo sądowe w powyższym zakresie, z którego wynika, że treść oświadczeń nabywców oleju opałowego oraz zestawień tych oświadczeń sporządzonych przez sprzedawców tego wyrobu akcyzowego powinna być poddana kontroli przede wszystkim pod kątem ich przydatności dla ustalenia poszukiwanej konkretnej informacji, kto i w jakim celu nabył olej opałowy, aby w dalszej kolejności ustalić kwestię zasadniczą, tj. czy olej opałowy został przeznaczony na cele opałowe. Jeżeli z treści oświadczenia oraz zestawienia oświadczeń można wywieść, że zakup celowi temu odpowiada, to uznać należy, że dokumenty te spełniają wymogi. Złożenie oświadczenia i sporządzenie zestawień oświadczeń, które spełniają wskazaną funkcję, jest warunkiem skorzystania z preferencyjnej stawki podatku akcyzowego. Przy takiej interpretacji wskazanych przepisów niektóre nieprawidłowości oświadczenia bądź zestawienia oświadczeń, które nie niweczą wskazanej funkcji (zapobieżenie nadużyciom w zakresie sprzedaży oleju opałowego) nie mogą wpływać na utratę preferencji podatkowej. Takie oświadczenie, jeżeli pozwala na łatwą identyfikację rzeczywistego nabywcy i urządzenia grzewczego w powiązaniu z konkretną transakcją, należy ocenić jako odpowiadające wymogom.

W świetle obowiązującego stanu prawnego oraz biorąc pod uwagę wnioski płynące z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 listopada 2016 r. sygn. akt VIII SA/Wa 522/16, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości składania oświadczeń o przeznaczeniu oleju napędowego faksem lub drogą elektroniczną jest prawidłowe.

Zgodnie z uregulowaniem art. 89 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15, jest obowiązany w przypadku sprzedaży osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą - do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15.

Z kolei zgodnie z ust. 6 cytowanego artykułu oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 7, powinno być dołączone do kopii faktury oraz powinno zawierać:

1. dane dotyczące nabywcy, w tym nazwę oraz adres siedziby lub zamieszkania, a także NIP lub REGON;
2. określenie ilości i rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów;
3. wskazanie rodzaju, typu oraz liczby posiadanych urządzeń grzewczych oraz miejsca (adresu), gdzie znajdują się te urządzenia;
4. datę i miejsce złożenia oświadczenia;
5. czytelny podpis składającego oświadczenie.
   
   

Przy czym w świetle art. 89 ust. 7 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, jeżeli jest czytelnie podpisane, może być również złożone na wystawianej fakturze, ze wskazaniem rodzaju, typu oraz liczby posiadanych urządzeń grzewczych oraz miejsca (adresu), gdzie znajdują się te urządzenia.

Jednocześnie stosownie do art. 89 ust. 14 ustawy sprzedawca wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 sporządza i przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano sprzedaży, miesięczne zestawienie oświadczeń, o których mowa w ust. 5; oryginały oświadczeń powinny być przechowywane przez sprzedawcę przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone, i udostępniane w celu kontroli.

Zgodnie z art. 89 ust. 15 pkt 1 ustawy miesięczne zestawienie oświadczeń powinno zawierać w przypadku sprzedawcy, o którym mowa w ust. 14:

1. imię i nazwisko albo nazwę oraz adres siedziby lub zamieszkania podmiotu przekazującego zestawienie,
2. ilość i rodzaj oraz przeznaczenie wyrobów, których dotyczy oświadczenie,
3. datę złożenia oświadczenia,
4. datę i miejsce sporządzenia zestawienia oraz czytelny podpis osoby sporządzającej zestawienie,
5. określenie liczby urządzeń grzewczych posiadanych przez nabywców, wynikającej ze złożonych przez nich oświadczeń,
6. miejsce (adres), gdzie znajdują się urządzenia grzewcze wskazane w oświadczeniach.
   
   

Natomiast w myśl art. 89 ust. 16 ustawy w przypadku niespełnienia warunków określonych w ust. 5-15 stosuje się stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1.

Jednocześnie stosownie do art. 21 ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Treść powyższych przepisów jednoznacznie wskazuje, że podmioty, które zajmują się sprzedażą wyrobów energetycznych i chcą zastosować do tych wyrobów preferencyjne stawki akcyzy, określone w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i 15 ustawy muszą uzyskać od nabywcy oświadczenie, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych. Innymi słowy warunkiem koniecznym do zastosowania obniżonej stawki akcyzy przez sprzedawcę oleju opałowego przeznaczonego na cele opałowe jest posiadanie oświadczenia złożonego przez nabywcę, o którym mowa w art. 89 ust. 5 pkt 1 ustawy. W przypadku nieuzyskania stosownego oświadczenia podatnik powinien zastosować stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1 ustawy, co wynika z art. 89 ust. 16 ustawy, który wskazuje, że w przypadku niespełnienia warunków określonych w ust. 5-15 stosuje się stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1.

Z treści wniosku wynika, że Spółka, uwzględniając specyfikę obrotu handlowego marketów sieciowych, rozważa możliwość składania oświadczeń raz w miesiącu dotyczących wszystkich zakupów dokonywanych przez dany podmiot w miesiącu poprzedzającym. Oświadczenie takie byłoby przygotowywane przez Spółkę i dotyczyłoby wszystkich wystawionych w danym miesiącu faktur dla danego odbiorcy. Oświadczenie przesyłane byłoby do każdego odbiorcy faksem który po jego podpisaniu byłby zobowiązany do odesłania do Spółki do dnia 15 każdego miesiąca faksem oraz oryginał - listem poleconym. Umożliwiłoby to Spółce sporządzenie zestawienia sprzedaży w terminie przewidzianym w art. 89 ust. 14 ustawy lub też (w przypadku braku podpisanego oświadczenia) do złożenia deklaracji dla podatku akcyzowego i zapłaty zobowiązania, wynikającego z tej deklaracji, wg stawek określonych w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy w ustawowym terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu rozliczeniowym.

Wątpliwości Spółki dotyczą m.in. kwestii, czy w opisanej sytuacji dostatecznym dowodem przeznaczenia oleju opałowego na cele grzewcze jest oświadczenie przesłane do Spółki faksem lub drogą elektroniczną.

Wskazać należy, że wyżej cytowane przepisy uzależniają możliwość zastosowania preferencyjnej stawki akcyzy, określonej w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i 15 ustawy, od uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych. Przepisy obligują sprzedawcę do dołączenia tego oświadczenia do kopii faktury (poza sytuacją gdy oświadczenie jest złożone na wystawionej fakturze). Sprzedawca przez 5 lat zobowiązany jest przechowywać oryginały oświadczeń. Ponadto stosownie do art. 89 ust. 6 pkt 5 ustawy oświadczenie powinno zawierać czytelny podpis składającego oświadczenie.

W tym miejscu zauważyć należy, że kwestia oświadczeń o przeznaczeniu oleju napędowego była przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. TSUE w wyroku z dnia 2 czerwca 2016 r. w sprawie C-418/14 Roz-Świt Zakład Produkcyjno-Handlowo-Usługowy Henryk Ciurko, Adam Pawłowski spółka jawna orzekł, że dyrektywę Rady 2003/96/WE, zmienioną dyrektywą Rady 2004/75/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. oraz zasadę proporcjonalności należy interpretować w ten sposób, że:

• nie sprzeciwiają się one przepisom krajowym, na podstawie których sprzedawcy paliw są zobowiązani do złożenia w wyznaczonym terminie miesięcznego zestawienia oświadczeń nabywców, według których nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych, oraz
• sprzeciwiają się one przepisom krajowym, na mocy których w przypadku braku złożenia takiego zestawienia w wyznaczonym terminie, do sprzedawanego paliwa stosowana jest stawka podatku akcyzowego przewidziana dla paliw silnikowych, podczas gdy zostało stwierdzone, że przeznaczenie tego produktu do celów opałowych nie budzi wątpliwości.
  
  

TSUE w powołanym wyroku C-418/14 podkreślił, że produkty energetyczne są opodatkowane zgodnie z ich faktycznym wykorzystaniem. Zatem dla oceny możliwości zastosowania stawki akcyzy stosowanej na mocy art. 89 ust. 16 ustawy o podatku akcyzowym zasadnicze znacznie mają więc ustalenia dotyczące faktycznego wykorzystania sprzedawanego przez podatnika oleju opałowego. Jedynej przesłanki dla zastosowania do sprzedaży oleju opałowego stawek właściwych dla paliw silnikowych nie może natomiast stanowić niedopełnienie przez sprzedawcę wymogów formalnych (dokumentacyjnych).

Z wyroku Trybunału Sprawiedliwości C-418/14 wynika wprost, że dla zastosowania właściwej stawki podatku akcyzowego decydujące znaczenie należy przypisać faktycznemu zużyciu oleju opałowego także wówczas, gdy podatnik nie dopełni wymogów dokumentacyjnych (formalnych).

Zatem zdaniem tut. Organu opisany we wniosku sposób, tj. oświadczenie składane raz w miesiącu, dotyczące wszystkich zakupów dokonywanych przez dany podmiot w miesiącu poprzedzającym, które byłoby przygotowywane przez Spółkę i dotyczyłoby wszystkich wystawionych w danym miesiącu faktur dla danego odbiorcy, przesyłane do każdego odbiorcy faksem, który po jego podpisaniu byłby zobowiązany do odesłania do Spółki faksem oraz oryginał - listem poleconym, jak również oświadczenie przesłane drogą elektroniczną, wypełniałoby dyspozycję przepisu art. 89 ust. 5 ustawy, zobowiązującego sprzedawcę oleju opałowego do uzyskania od odbiorcy oświadczenia o przeznaczeniu tego oleju na cele grzewcze lub do odsprzedaży na te cele. Z oświadczenia tego wynikać bowiem będzie, jakich ilości oleju opałowego dotyczy deklaracja odbiorcy oraz z jakich dokumentów sprzedaży (faktur) ilości te wynikały. Będzie zatem zidentyfikowany odbiorca oleju, jak również jego przeznaczenie. Podkreślić również należy, że to w dobrze pojętym interesie podatnika winno leżeć takie udokumentowanie sprzedaży oleju opałowego, które umożliwi organowi potwierdzenie zasadności zastosowania obniżonej stawki oleju opałowego, bez konieczności przeprowadzenia postępowania wymiarowego.

Tym samym oświadczenie przesłane do Spółki faksem lub drogą elektroniczną będzie dostatecznym dowodem przeznaczenia oleju opałowego na cele grzewcze.

Stanowisko Spółki w zakresie możliwości składania oświadczeń faksem lub drogą elektroniczną jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania skarżonej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.