Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP1-2.4512.256.2016.2.DC
z 28 lutego 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 5 grudnia 2016 r.) uzupełnionym pismem sygnowanym datą 2 stycznia 2017 r. (data wpływu 7 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy usługi świadczone przez GOPS polegające na organizacji zajęć na UTW w zamian za czesne wnoszone przez słuchaczy podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy usługi świadczone przez GOPS polegające na organizacji zajęć na UTW w zamian za czesne wnoszone przez słuchaczy podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Wniosek uzupełniono pismem w dniu 7 lutego 2017 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej także „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa dla realizacji, których została powołana.

W związku z treścią art. 7 ust 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm. – dalej: ustawa o samorządzie gminnym) zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

  • pomocy społecznej (art. 7 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy);
  • edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy).

Gmina, stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o samorządzie gminnym, posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Reasumując, Gmina jest związkiem publicznoprawnym wyposażonym w osobowość prawną, który powinien zaspokajać potrzeby wspólnoty poprzez realizację zadań publicznych. Wykonanie tych zadań następuje w formach ściśle określonych przez prawo.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). W celu wykonywania ww. zadań własnych Gmina może tworzyć jednostki organizacyjne.

Przykładem takiej jednostki jest Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej (dalej: GOPS). Jednostka ta została powołana do realizacji zadań własnych gminy z zakresu pomocy społecznej (art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym). Działalność GOPS reguluje ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r., poz. 930, ze zm.; dalej: ustawa o pomocy społecznej).

Zadaniem GOPS jest realizacja zadań własnych i zleconych, wymienionych w ustawie o pomocy społecznej oraz innych zadań z zakresu zabezpieczenia społecznego. W zakresie realizacji celów i zadań pomocy społecznej GOPS współpracuje m.in. z innymi jednostkami samorządu terytorialnego, organizacjami społecznymi i pozarządowymi, zakładami opieki społecznej oraz osobami fizycznymi i prawnymi.

Jako komórka organizacyjna GOPS działa Uniwersytet Trzeciego Wieku (dalej: UTW). Uniwersytetem kieruje kierownik GOPS we współpracy z koordynatorem. UTW współpracuje z Wałbrzyską Wyższą Szkołą Zarządzania i Przedsiębiorczości, z pracownikami naukowymi gwarantującymi wysoki poziom merytoryczny programu nauczania. UTW współpracuje również z Gminną Biblioteką Publiczną oraz Gminnym Centrum Edukacyjno-Społecznym.

UTW działa w oparciu o Statut i Regulamin Organizacyjny GOPS i wypełnia zadania określone w ustawie o pomocy społecznej w zakresie reintegracji społecznej, dotyczące organizowania różnorodnych form integracji mieszkańców.

Celem UTW jest:

  • prowadzenie działalności edukacyjnej, kulturalnej, twórczej, zdrowotnej i krajoznawczo-turystycznej dla osób starszych;
  • aktywizacja psychospołeczna słuchaczy, a co za tym idzie ogólne poprawianie jakości życia tych osób poprzez szeroki wachlarz przedsięwzięć edukacyjnych i poznawczych w różnych formach;
  • ułatwienie osobom starszym odnalezienia się we współczesnym świecie oraz zrozumienia prawideł jego funkcjonowania w aspekcie gospodarczym, społecznym i politycznym.

Zgodnie z Regulaminem Organizacyjnym Uniwersytetu Trzeciego Wieku, słuchaczem UTW może być każda osoba, w wieku emerytalnym, która podpisze deklarację słuchacza i uiści opłatę semestralną. Wysokość czesnego jest corocznie ustalana przez organ prowadzący w porozumieniu z Radą Słuchaczy. UTW nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Z uwagi na tak przedstawiony stan faktyczny, Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą stawki podatku VAT właściwej dla opłaty czesnego, do którego zobowiązany jest każdy słuchacz uczestniczący w zajęciach.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

  1. Gmina nie została zobowiązana przepisami ustawy do organizacji zajęć na UTW. Natomiast jest zobowiązana przepisami ustawy o samorządzie gminny do realizacji zadań własnych z zakresu pomocy społecznej, w szczególności pracy socjalnej. UTW działa jako komórka organizacyjna Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, który z kolei jest jednostką budżetową Gminy powołaną do realizacji powyższych zadań. Utworzony UTW wypełnia zadania określone przepisami ustawy o pomocy społecznej. Zatem Gmina, organizując zajęcia na UTW świadczy pomoc społeczną, do czego jest zobowiązana, w zakresie poprawy jakości życia osób starszych, ułatwienie im odnalezienie się we współczesnym świecie.
  2. Beneficjentami są emeryci i renciści, którzy zawsze są w pewnym stopniu narażeni na wykluczenie społeczne, a zatem wymagają pomocy społecznej, która w świetle przepisów ustawy o pomocy społecznej rozumiana jest m.in. jako praca społeczna, która to z kolei zdefiniowana jest w ww. ustawie jako działalność zawodowa mająca na celu pomoc osobom i rodzinom we wzmacnianiu lub odzyskiwaniu zdolności do funkcjonowania w społeczeństwie poprzez pełnienie odpowiednich ról społecznych oraz tworzenie warunków sprzyjających temu celowi.
  3. Gmina świadcząc usługi za pośrednictwem GOPS w momencie świadczenia opisanych we wniosku usług nie będzie podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy o VAT, ale będzie podmiotem świadczącym usługi pomocy społecznej tworząc jednostkę budżetową, tj. gminny ośrodek pomocy społecznej, dla którego prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w odpowiedzi na wezwanie z dnia 20 stycznia 2017 r.).

Czy prawidłowym jest zastosowanie stawki VAT zw. do czesnego wnoszonego przez słuchaczy, w ramach którego mogą oni uczestniczyć w zajęciach organizowanych przez UTW, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty wnoszone przez słuchaczy UTW, tj. czesne, w ramach którego mogą oni uczestniczyć w zajęciach organizowanych przez UTW korzysta ze zwolnienia przedmiotowego z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.; dalej: ustawa o VAT).

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przy czym przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zatem, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a, zwalnia się od podatku VAT usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez regionalne ośrodki polityki społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie, ośrodki pomocy społecznej, rodzinne domy pomocy, ośrodki wsparcia i ośrodki interwencji kryzysowej.

Analizując powołane wyżej regulacje zauważyć należy, iż warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej, jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przestanek powoduje, iż zwolnienie nie ma zastosowania.

Podmiotem mogącym świadczyć usługi społeczne korzystającym ze zwolnienia może być m.in. ośrodek pomocy społecznej. Wnioskodawca organizuje pomoc społeczną, tworząc jednostkę budżetową, tj. gminny ośrodek pomocy społecznej, dla którego prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, przesłanka podmiotowa w jego przypadku została spełniona.

Z kolei spełnienie warunku przedmiotowego odnosi się do świadczenia usług pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej. Zatem zgodnie z art. 15 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej, pomoc społeczna polega w szczególności na pracy socjalnej.

Ponadto, w myśl art. 17 pkt 10 ww. ustawy, do zadań własnych gminy o charakterze obowiązkowym należy praca socjalna.

Ustawa definiuje w art. 6 pkt 12 pracę socjalną, jako działalność zawodową mającą na celu pomoc osobom i rodzinom we wzmacnianiu lub odzyskiwaniu zdolności do funkcjonowania w społeczeństwie poprzez pełnienie odpowiednich ról społecznych oraz tworzenie warunków sprzyjających temu celowi.

Na uwagę zasługuje również fakt, iż ustawa podkreśla w art. 45 ust. 1, że praca socjalna świadczona jest na rzecz poprawy funkcjonowania osób i rodzin w ich środowisku społecznym. Jest ona prowadzona z osobami i rodzinami w celu rozwinięcia lub wzmocnienia ich aktywności i samodzielności życiowej. Wnioskodawca zwraca uwagę, iż zgodnie z opisem stanu faktycznego, utworzony przy GOPS Uniwersytet Trzeciego Wieku wypełnia zadania określone w ustawie o pomocy społecznej w zakresie reintegracji społecznej, dotyczące organizowania różnorodnych form integracji mieszkańców. Ponadto, celem utworzenia UTW jest prowadzenie działalności edukacyjnej, kulturalnej, twórczej, zdrowotnej i krajoznawczo-turystycznej dla osób starszych, aktywizacja psychospołeczna słuchaczy, a co za tym idzie ogólne poprawianie, jakości życia tych osób, a także ułatwienie osobom starszym odnalezienie się we współczesnym świecie, co niewątpliwie stanowi pracę socjalną w rozumieniu ustawy o pomocy społecznej, a tym samym stanowi świadczenie usług pomocy społecznej w rozumieniu ustawy o pomocy społecznej.

Zatem, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny Wnioskodawca stwierdza, że wypełnia również przesłankę przedmiotową wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy o VAT.

Zgodnie z Regulaminem Organizacyjnym UTW, przedstawionym w stanie faktycznym, słuchaczem UTW może być każda osoba, w wieku emerytalnym, która podpisze deklarację słuchacza i uiści opłatę semestralną. Zatem opłata jest obligatoryjna. Bez opłaty nie byłoby możliwości uczestniczenia w zajęciach, zatem w odniesieniu do pobieranych opłat za uczestnictwo w ramach Uniwersytetu Trzeciego Wieku, należy wskazać, iż powyższe opłaty będą pobierane za uczestniczenie w zajęciach, których celem jest świadczenie usług pomocy społecznej. Tym samym w odniesieniu do tych opłat należy stwierdzić, iż została spełniona przesłanka zastosowania powyższego zwolnienia.

W konsekwencji Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż opłaty wnoszone przez słuchaczy UTW, tj. czesne, w ramach którego mogą oni uczestniczyć w zajęciach organizowanych przez UTW korzystają ze zwolnienia przedmiotowego z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie – na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, zwalnia się od podatku usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez:

  1. regionalne ośrodki polityki społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie, ośrodki pomocy społecznej, rodzinne domy pomocy, ośrodki wsparcia i ośrodki interwencji kryzysowej,
  2. wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę:
    • domy pomocy społecznej prowadzone przez podmioty posiadające zezwolenie wojewody,
    • placówki opiekuńczo-wychowawcze i ośrodki adopcyjno-opiekuńcze,
  3. placówki specjalistycznego poradnictwa,
  4. inne niż wymienione w lit. a-c placówki zapewniające całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku na podstawie zezwolenia wojewody, wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę,
  5. specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie.

Aby zatem skorzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, musi być łącznie spełniony warunek podmiotowy (ściśle wskazany podmiot świadczący usługę) i przedmiotowy (konkretna usługa), a dodatkowo musi być ona świadczona na rzecz konkretnego podmiotu.

Co istotne, zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, objęta jest także dostawa towarów i świadczenie usług ściśle związanych z usługami pomocy społecznej oraz usługami określonymi w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Przy czym również w tym przypadku świadczenia te muszą być realizowane przez wskazany w przepisie podmiot i bezpośrednio na rzecz beneficjentów opieki społecznej. Co więcej, w odniesieniu do tych świadczeń nie mogą zaistnieć przesłanki wyłączające prawo do zwolnienia wskazane w art. 43 ust. 17 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że wszelkie działania (usługi i dostawa towarów), które nie mają charakteru niezbędnego do świadczenia usług wymienionych m.in. w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, nie mają charakteru czynności ściśle związanych z tymi usługami w rozumieniu ustawy.

Wskazać należy, że art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, odpowiada rozwiązaniu przewidzianemu w art. 132 ust. 1 lit. g Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), dalej: Dyrektywa 2006/112/WE. Zgodnie z ww. przepisem Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają świadczenie usług i dostawę towarów ściśle związanych z opieką i pomocą społeczną, wraz z usługami świadczonymi przez domy spokojnej starości, dokonywane przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane za podmioty o charakterze społecznym przez dane państwo członkowskie.

Jak wynika z przywołanego przepisu Dyrektywy 2006/112/WE, warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od wartości dodanej jest spełnienie zarówno przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (usług pomocy społecznej), jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, będącego ściśle określonym podmiotem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „opieka”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji ww. przepisu, należy posłużyć się wykładnią literalną odwołując się do językowego znaczenia tego wyrazu. Zgodnie z definicją zawartą we „Współczesnym słowniku języka polskiego” (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007 r. tom II str. 1119), „opieka” oznacza „troskliwe zajmowanie się kimś, dbanie o kogoś, zaspokajanie czyichś potrzeb; strzeżenie, pilnowanie kogoś lub czegoś; dozór, piecza, kuratela (…)”.

Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

  1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
  2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług, definiując zakres zwolnień, odnosi się do przepisów ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r., poz. 930), zwanej dalej ustawą o pomocy społecznej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej, pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi.

Z art. 7 pkt 1-6 ustawy o pomocy społecznej wynika, że pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom w szczególności z powodu:

  1. ubóstwa;
  2. sieroctwa;
  3. bezdomności;
  4. bezrobocia;
  5. niepełnosprawności;
  6. długotrwałej lub ciężkiej choroby.

Obowiązek zapewnienia realizacji zadań pomocy społecznej spoczywa na jednostkach samorządu terytorialnego oraz na organach administracji rządowej w zakresie ustalonym ustawą (art. 16 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej).

Gmina i powiat, obowiązane zgodnie z przepisami ustawy do wykonywania zadań pomocy społecznej, nie mogą odmówić pomocy osobie potrzebującej, mimo istniejącego obowiązku osób fizycznych lub osób prawnych do zaspokajania jej niezbędnych potrzeb życiowych (art. 16 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej).

Do zadań własnych gminy o charakterze obowiązkowym należy organizowanie i świadczenie usług opiekuńczych, w tym specjalistycznych, w miejscu zamieszkania, z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi; kierowanie do domu pomocy społecznej i ponoszenie odpłatności za pobyt mieszkańca gminy w tym domu (art. 17 ust. 1 pkt 11 i 16 ustawy o pomocy społecznej).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa dla realizacji, których została powołana.

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej jest jednostką budżetową Gminy, która została powołana do realizacji zadań własnych gminy z zakresu pomocy społecznej.

Zadaniem GOPS jest realizacja zadań własnych i zleconych, wymienionych w ustawie o pomocy społecznej oraz innych zadań z zakresu zabezpieczenia społecznego.

Jako komórka organizacyjna GOPS działa Uniwersytet Trzeciego Wieku. UTW działa w oparciu o Statut i Regulamin Organizacyjny GOPS i wypełnia zadania określone w ustawie o pomocy społecznej w zakresie reintegracji społecznej, dotyczące organizowania różnorodnych form integracji mieszkańców.

Zgodnie z Regulaminem Organizacyjnym Uniwersytetu Trzeciego Wieku, słuchaczem UTW może być każda osoba, w wieku emerytalnym, która podpisze deklarację słuchacza i uiści opłatę semestralną. Wysokość czesnego jest corocznie ustalana przez organ prowadzący w porozumieniu z Radą Słuchaczy. UTW nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

W niniejszej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uznania czy usługi świadczone przez GOPS polegające na organizacji zajęć na UTW w zamian za czesne wnoszone przez słuchaczy podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Na wstępie należy więc podkreślić, że zgodnie z omawianym przepisem ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnieniu podlegają jedynie te usługi, które:

  1. są usługami pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej, względnie usługami określonymi w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (w tym przypadku nie są to usługi pomocy społecznej);
  2. są świadczone na rzecz beneficjenta tej pomocy;
  3. są świadczone przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy.

Zatem aby możliwe było zwolnienie od podatku VAT usług świadczonych przez GOPS polegających na organizacji zajęć na UTW w zamian za czesne wnoszone przez słuchaczy, konieczne jest spełnienie zarówno przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług na rzecz beneficjentów tej pomocy (usług pomocy społecznej), jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, będącego ściśle określonym podmiotem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Z wniosku wynika, że GOPS jest podmiotem wymienionym w art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, który świadczy usługi z zakresu pomocy społecznej. W związku z czym warunek podmiotowy uprawniający do zwolnienia będzie spełniony.

Analizując z kolei przesłankę przedmiotową należy wskazać, że Gmina nie została zobowiązana przepisami ustawy o pomocy społecznej do organizacji zajęć na UTW. Ponadto usługa polegająca na organizacji zajęć na UTW – zdaniem tut. Organu – nie będzie świadczona wyłącznie na rzecz beneficjentów pomocy społecznej. Wnioskodawca przyjął, że słuchaczem UTW może być każda osoba, w wieku emerytalnym, która podpisze deklarację słuchacza i uiści opłatę semestralną. Bez opłaty nie byłoby możliwości uczestniczenia w zajęciach. Usługi nie będą świadczone wyłącznie beneficjentom wymagającym pomocy społecznej lecz emerytom i rencistom, którzy – jak wyjaśnia Gmina – w pewnym stopniu narażeni są na wykluczenie społeczne.

Zatem należy wskazać, że usługi świadczone przez GOPS w postaci organizacji zajęć na UTW w zamian za czesne wnoszone przez słuchaczy nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Czesne wnoszone przez słuchaczy UTW nie dotyczy usług pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej.

Reasumując, usługi świadczone przez GOPS w postaci organizacji zajęć na UTW w zamian za czesne wnoszone przez słuchaczy, nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj