Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB1.4511.983.2016.1.DR
z 30 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2016 r. (data wpływu 5 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika, związanych z wydawaniem nagród osobom fizycznym prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika, związanych z wydawaniem nagród osobom fizycznym prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką dystrybucyjną należącą do grupy kapitałowej (dalej: Grupa). Spółka prowadzi działalność w zakresie dystrybucji żywności mrożonej w Polsce. W ramach działań mających na celu zwiększenie sprzedaży swoich produktów Spółka organizuje różnego rodzaju akcje promocyjne o charakterze konkursów, sprzedaży premiowych oraz innych (dalej: Akcje). Zasady Akcji każdorazowo sformułowane są w odpowiednich regulaminach danej Akcji, które:

• w przypadku programów motywacyjnych i bonusowych, sprzedaży premiowej określają m.in. jaki jest okres trwania akcji, jakie podmioty mogą wziąć udział w Akcji, jakie są warunki uzyskania świadczenia w ramach danej Akcji, itp.;
• w przypadku konkursów określają m.in. organizatora Akcji, czas trwania Akcji, zasady rywalizacji, przedmiot rywalizacji, tj. zadanie do wykonania w ramach Akcji, kryteria wyłonienia zwycięzców, nagrody i sposób ich wydawania, itp.

Uczestnikami poszczególnych Akcji są (wyłącznie lub między innymi) osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą oraz spółki niebędące osobami prawnymi (dalej: Przedsiębiorcy), które w czasie trwania Akcji promocyjnych spełniają warunki określone w regulaminie danej Akcji oraz uczestniczą w Akcji w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Spółka w ramach organizowanych Akcji wydaje Przedsiębiorcom nagrody oraz inne świadczenia w związku z oferowanymi promocjami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wydawaniem w ramach Akcji nagród oraz innych świadczeń Przedsiębiorcom uczestniczącym w Akcjach w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika?

Zdaniem Wnioskodawcy – z tytułu wydawania przez Spółkę nagród oraz innych świadczeń w ramach organizowanych Akcji Przedsiębiorcom, na Spółce nie ciążą jakiekolwiek obowiązki płatnika. W odniesieniu do sytuacji przedstawionej we wniosku tj. jeżeli beneficjentami nagród oraz innych świadczeń w ramach organizowanych przez Spółkę Akcji będą Przedsiębiorcy, którzy uczestniczą w danej Akcji w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, to podmioty te winny opodatkować przychód z tytułu otrzymanego świadczenia zgodnie z wybraną formą opodatkowania przychodów z tytułu prowadzonej działalności.

Na wstępie należy wskazać, że Przedsiębiorcy uczestniczący w Akcjach otrzymują świadczenia za czynności, które podejmują w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Celem tych czynności jest nie tylko uzyskanie nagrody, ale również zwiększenie przychodu z tego źródła przychodów. Świadczenia otrzymane w ramach Akcji mają zatem niezaprzeczalny związek z prowadzoną przez te osoby działalnością gospodarczą.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego należy wskazać, iż zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera w art. 10 ust. 1 katalog źródeł przychodów, wśród których wymienia w pkt 3 pozarolniczą działalność gospodarczą. Zgodnie zaś z art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., za pozarolniczą działalność gospodarczą uznaje się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 u.p.d.o.f.

Ponadto, w art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f. wskazano, że jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.

Na podstawie art. 9a ust. 1 i 2 u.p.d.o.f., dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., są opodatkowane na ogólnych zasadach określonych w art. 27 ww. ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. Podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej według 19% stawki podatku, zgodnie z art. 30c u.p.d.o.f. albo według form opodatkowania określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tekst jednolity Dz.U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn.zm.).

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej) uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, zdaniem Spółki nie ulega wątpliwości, że każde świadczenie otrzymane przez Przedsiębiorcę z tytułu udziału w Akcji w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowi przychód z tej działalności i podlega opodatkowaniu tak, jak pozostałe przychody z działalności gospodarczej. Przepisy u.p.d.o.f. nie przewidują bowiem wyłączenia nagród bądź innych świadczeń związanych z promocją ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Brak jest zatem uzasadnienia do wyłączenia z przedmiotowego źródła przychodów świadczenia otrzymanego w ramach Akcji, w sytuacji gdy dane czynności wykonywane są w ramach działalności zarobkowej prowadzonej we własnym imieniu i na własny rachunek, a ponadto działalność ta ma charakter zorganizowany i ciągły (powtarzalny i stały), a więc zostaną spełnione przesłanki z art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f.

Warto wskazać, iż stanowisko zaprezentowane przez Spółkę zostało potwierdzone w licznych interpretacjach, przykładowo:

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 czerwca 2016 r., nr IBPB 2-1/4511- 190/16/DP,
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 maja 2016 r., nr IPPB4/4511- 297/16-6/JK2,
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2016 r., nr IPPB1/4511- 196/16-4/EC,
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 marca 2016 r., nr IBPB 1-1/4511- 63/16/ESZ,
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 17 lutego 2016 r., nr IPTPB1/4511-778/15- 3/MD.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, iż Przedsiębiorcy wartość świadczenia otrzymanego w ramach Akcji powinni zaliczyć do źródła przychodu, wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., tj. do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. W konsekwencji, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepisy prawa podatkowego, o których mowa w ww. art. 8 Ordynacji podatkowej, zawiera m.in. ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 2032), w której w Rozdziale 7 Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników, zawarte są przepisy dotyczące zasad obliczania, poboru i odprowadzania do właściwego urzędu skarbowego podatku lub zaliczek na podatek przez płatników.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 9 ww. ustawy, ustawodawca jako źródła przychodów wskazał pozarolniczą działalność gospodarczą oraz inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą uznaje się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Natomiast zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 – tj. pozarolniczej działalności gospodarczej – uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Zgodnie natomiast z art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

W związku z powyższym, podatnicy uzyskujący dochody ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, sami dokonują opodatkowania tych dochodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, wynika że Spółka, będąca Wnioskodawcą prowadzi działalność w zakresie dystrybucji żywności mrożonej. W ramach działań mających na celu zwiększenie sprzedaży swoich produktów Spółka organizuje różnego rodzaju akcje promocyjne o charakterze konkursów, sprzedaży premiowych oraz innych. Zasady ww. akcji każdorazowo sformułowane są w odpowiednich regulaminach. Uczestnikami poszczególnych akcji są (wyłącznie lub między innymi) osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą oraz spółki niebędące osobami prawnymi (przedsiębiorcy), które w czasie trwania akcji promocyjnych spełniają warunki określone w regulaminie danej akcji oraz uczestniczą w akcji w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca w ramach organizowanych akcji wydaje przedsiębiorcom nagrody oraz inne świadczenia związane z oferowanymi promocjami.

W związku z tym, że uczestnikami akcji promocyjnych opisanych w treści wniosku są osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą oraz spółki niebędące osobami prawnymi (wspólnicy takich spółek), których ewentualny przychód z tytułu otrzymanych nagród oraz innych świadczeń winien być rozliczany w ramach działalności gospodarczej (zgodnie z wybraną formą opodatkowania), należy stwierdzić, że na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedstawionej bowiem we wniosku sytuacji Wnioskodawca nie pełni roli płatnika. Osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarcza muszą dokonać samoopodatkowania uzyskiwanych przychodów.

Podsumowując, stwierdzić należy, że po stronie Spółki nie powstaną jakiekolwiek obowiązki płatnika związane z wydawaniem w ramach akcji promocyjnych nagród oraz innych świadczeń osobom fizycznym, biorącym udział w akcjach promocyjnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.