Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB3.4510.578.2016.2.DK
z 3 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2016 r. (data wpływu 28 października 2016 r.) – uzupełnionym w dniu 27 stycznia 2017 r. – o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczącej rozpoznania przychodów i kosztów w związku z rozliczaniem tzw. kosztów wykładowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczącej rozpoznania przychodów i kosztów w związku z rozliczaniem tzw. kosztów wykładowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w ramach prowadzonej działalności świadczy usługi agencji morskiej, polegające na obsłudze statków w polskich portach morskich. Obsługa obejmuje: 1) załatwianie w porcie formalności związanych z wejściem statku do portu i wyjściem statku z portu, takich jak pilotowanie, cumowanie, holowanie, 2) świadczenie dodatkowych usług takich jak zaopatrzenie statku w artykuły spożywcze, gospodarcze, techniczne, 3) wnoszenie w imieniu właściciela statku opłat tonażowych, opłat za korzystanie z nabrzeża, opłat na fundusz socjalny i kulturalny marynarzy, 4) organizowanie serwisu urządzeń zainstalowanych na statku, 5) podejmowanie czynności związanych z podmianą załogi na statkach, takich jak załatwianie spraw wizowych, organizacja transportu. Spółka wykonuje usługi bezpośrednio na rzecz armatorów posiadających siedziby działalności gospodarczej zarówno w krajach Unii Europejskiej jak i poza Unią (Norwegia, Rosja). Wydatki ponoszone przez Spółkę na rzecz każdego Statku, tzw. koszty wykładowe, udokumentowane są fakturami wystawianymi dla armatora przez podmioty wykonujące dane usługi lub dostarczające towary, w których Spółka figuruje jedynie jako płatnik. Faktury te nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w Spółce. Po wykonaniu usługi wszystkie wydatki na rzecz danego statku są sumowane i przekazywane armatorowi w formie zestawienia, które ujmowane jest w księgach Spółki tylko na kontach rozrachunkowych. Zgodnie z ustaleniami z niektórymi armatorami, kwoty faktur dotyczących kosztów wykładowych wyrażone w złotych polskich, przeliczane są na walutę euro po kursie kupna banku z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury. Zwroty wydatków dokonywane są w walucie euro, na konto walutowe Spółki. Różnice kursowe powstające przy rozliczeniu zwrotów kosztów wykładowych zaliczane są odpowiednio do kosztów bądź przychodów podatkowych. Agent za obsługę armatora otrzymuje, zgodnie z umową, odrębne wynagrodzenie prowizyjne, które stanowi dla niego przychód podlegający opodatkowaniu.

Dodatkowo w odpowiedzi na wezwanie tutejszego organu, Wnioskodawca wskazał, że różnice kursowe Spółka ustala na podstawie art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W ten sposób rozliczane są wszelkie różnice kursowe powstające w Spółce w związku z jej działalnością, w tym także te powstające w wyniku zwrotu kosztów wykładowych przez armatora. Spółka powzięła wątpliwość, czy postępuje prawidłowo w odniesieniu do zaliczania do kosztów lub w przychodów podatkowych różnic kursowych powstających w związku ze zwrotem kosztów wykładowych, dlatego zwróciła się z wnioskiem o wydanie interpretacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy rozliczenie kosztów wykładowych nie kreuje u Spółki przychodów ani kosztów podatkowych?
2. Czy różnice kursowe powstające w wyniku rozliczenia zwrotu kosztów wykładowych nie stanowią dla Spółki przychodów i kosztów podatkowych?

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze w pozostałym zakresie sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, powinien on również mieć charakter definitywny. Zdaniem Spółki w przedmiotowej sprawie nie jest zachowany wskazany powyżej warunek celowości poniesienia kosztu. Wydatki poniesione na rzecz armatora nie mają też charakteru definitywnego, nie mogą więc zostać uznane za koszt uzyskania przychodu Spółki. Spółka bowiem występuje w przedmiotowych transakcjach wyłącznie w roli płatnika.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się „zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów”. Jeśli zatem wpłaty od armatora stanowią zwrot wydatków, nierozpoznanych uprzednio jako koszty uzyskania przychodów, to w ocenie Spółki nie mają one charakteru przychodu na gruncie ustawy o CIT. Ponadto, środki pieniężne wpłacane przez armatora na konto Spółki, stanowią zwrot wydatków poniesionych przez Spółkę na rzecz statku należącego do tegoż armatora, stad nie mają charakteru definitywnego przysporzenia i zdaniem Spółki nie powinny być traktowane jako jej przychód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w odniesieniu do przedstawionego pytania jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.