DD6.8221.31.2016.MNX

Interpretacja Ministra Finansów DD6.8221.31.2016.MNX z 20 października 2016 r.

Zmiana Interpretacji Indywidualnej

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm. dalej: Ordynacja podatkowa) Minister Rozwoju i Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną w dniu 10 maja 2010 r. nr IPPB5/423-109/10-3/JC przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w ten sposób, iż stwierdza, że stanowisko Spółki S.A. przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2010 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku ze spotkaniami z kontrahentami w siedzibie i oddziałach Spółki, w restauracji oraz zakupu usług cateringowych – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 22 lutego 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na spotkania z kontrahentami w siedzibie i oddziałach Spółki oraz w restauracji, a także zakupu usług cateringowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank jest podmiotem świadczącym usługi finansowe. W ramach prowadzonej działalności Bank, w celu pozyskiwania nowych kontrahentów, jak również utrzymania relacji handlowych z dotychczasowymi kontrahentami i partnerami biznesowymi, organizuje spotkania biznesowe z potencjalnymi i dotychczasowymi kontrahentami (spotkania biznesowe, seminaria, prezentacje). W trakcie tych spotkań kontrahentom serwowany jest poczęstunek.

W związku tym Bank ponosi różne kategorie wydatków.

1. Pierwszą kategorię stanowią wydatki ponoszone na zakup m.in. kawy, herbaty, soków, wody mineralnej, innych napojów bezalkoholowych, ciastek i słodyczy podawanych kontrahentom w siedzibie lub w oddziałach Banku.
2. Drugą kategorię stanowią wydatki ponoszone na zakup usług cateringowych dostarczanych do siedziby Banku lub jego oddziałów i obejmujących przygotowanie dań i napojów podawanych podczas dłuższych spotkań, negocjacji lub seminariów i służących ich sprawnemu przeprowadzeniu.
3. Trzecią kategorię stanowią wydatki poniesione w związku ze spotkaniem z kontrahentem, które ma miejsce poza biurem Spółki. Przykładowo przedstawiciel Spółki proponuje kontrahentowi spotkanie w restauracji. Powodem wyboru restauracji (lub lokalu gastronomicznego) jako miejsca spotkania z kontrahentem są często względy techniczne i lokalowe. W wielu przypadkach możliwość zamówienia usług cateringowych bez odpowiedniego wyprzedzenia nie jest możliwe. W takim wypadku Bank ponosi koszt posiłku (np. lunchu, obiadu, czy kolacji). W czasie tych spotkań omawiane są różnego rodzaju sprawy biznesowe między innymi ustalane są warunki sprzedaży towarów, przedstawiana jest aktualna ofertę handlową negocjowane są postanowienia umów zawieranych z kontrahentami. Bank podkreśla, że spotkanie z kontrahentem w restauracji nie ma charakteru wytwornej okazałej kolacji (obiadu lub lunchu), czy specjalnie zorganizowanej imprezy.
   
   

Spółka podkreśla, że wszystkie z powyżej opisanych przypadków stanowią zwyczajowy poczęstunek dla kontrahentów, który należy do powszechnie obowiązujących kanonów kultury, nie mających charakteru wytworności czy wysokiego standardu. Wydatki dotyczące spotkań z kontrahentami są dokumentowane rachunkami lub fakturami VAT wystawionymi na Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wydatki ponoszone na zakup m.in. kawy, herbaty, soków, wody mineralnej, innych napojów bezalkoholowych, ciastek słodyczy podawanych kontrahentom w siedzibie lub w oddziałach Banku stanowią koszty uzyskania przychodów Banku?
   
2. Czy wydatki ponoszone na zakup usług cateringowych dostarczanych do siedziby Banku lub jego oddziałów i obejmujących przygotowanie przekąsek (składających się przykładowo z zestawu kanapek, gorącej kawy i herbaty, owoców, sałatki) lub ciepłych posiłków podawanych podczas dłuższych spotkań, negocjacji lub seminariów stanowią koszty uzyskania przychodów Banku?
   
3. Czy wydatki poniesione w związku ze spotkaniem z kontrahentem, które ma miejsce poza biurem Spółki, w restauracji stanowią koszty uzyskania przychodów Banku?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, o ile poczęstunek nie jest nadzwyczaj wystawny, okazały, wyszukany, to wydatki na nabycie artykułów spożywczych mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 1 updop. Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Kosztami podatkowymi są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku jak i w związku pośrednim z prowadzona działalnością a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów.

W konsekwencji, zdaniem Banku kosztami uzyskania przychodów będą wszelkie wydatki poniesione w związku z prowadzeniem działalności, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów i jednocześnie, co ma zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia w rozpatrywanej kwestii, omawiane wydatki nie będą zawierać się w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zwartym w art. 16 ust. 1 updop. Zdaniem Banku, omawiane wydatki nie będą w szczególności stanowiły kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop. Zgodnie z powołanym przepisem, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W związku z faktem, iż updop nie zawiera legalnej definicji reprezentacji, zdaniem Banku w celu zdefiniowania pojęcia reprezentacji należy posłużyć się wykładnią językową. Reprezentacja oznacza „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną” (Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. M. Szymczaka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998). Pojęcie „okazały” zdefiniowane z kolei zostało jako „wspaniały, wystawny, świetny, bogaty”, zaś „wystawny” jako „świadczący o zamożności; okazale urządzony, zorganizowany; bogaty, wspaniały, suty”.

W związku z powyższym, przez reprezentację rozumieć należy zespół zachowań i działań przejawiających się pewną okazałością czy wytwornością mających na celu kształtowanie oraz utrwalanie pozytywnego, jak najkorzystniejszego wizerunku firmy. W konsekwencji, w opinii Banku, dokonując analizy ponoszonych wydatków w kontekście normy zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop niezbędnym jest ustalenie, czy zaoferowanie kontrahentowi podczas spotkania biznesowego kawy i ciastka, albo innego poczęstunku, potraktowane może zostać za działanie służące reprezentowaniu Banku w sposób okazały, wystawny, odznaczający się wysokim standardem, wytwornością wspaniałością.

W ocenie Banku tak nie jest. Zaproponowanie kontrahentowi poczęstunku jest bowiem powszechnie uznawane za przejaw dobrego wychowania i trudno uznać, że jest to działanie nacechowane jakąkolwiek okazałością czy wystawnością. To właśnie brak takiego zachowania zostałby raczej uznany za postępowanie poniżej obowiązujących standardów czy lekceważące w stosunku do kontrahenta. Mając na uwadze powyższe, powszechnie przyjęty za obowiązującą normę poczęstunek w trakcie spotkań często przyczyniający się do ich sprawnego prowadzenia, utrzymania percepcji i dobrej kondycji wszystkich uczestników takiego spotkania nie może być utożsamiany z pojęciem reprezentacji. Taki poczęstunek będzie działaniem neutralnym dla wizerunku spółki, ani go znacząco nie poprawiającym ani nie pogarszającym, a nie przykładem działań mających na celu wywarcie szczególnie silnego wrażenia na innej osobie i budowanie prestiżowego wizerunku firmy. Tym samym, w ocenie Banku, w przedstawionej sprawie, w odniesieniu do wydatków ponoszonych na zakup artykułów spożywczych, nie znajdzie zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 updop. Wydatki te stanowić będą natomiast koszty uzyskania przychodów, tak długo jak nie nosić będą znamion okazałości, wytworności czy wystawności.

Podkreślenia wymaga, iż powyżej przedstawione stanowisko znajduje również potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów (m.in. sygn. akt IPPB3/423-1062/08-2/MW, IP-PB3-423-474/08-2/MK, ILPB3/423-464/08-2/MC, ILPB3/423-364/08-2/MC, ITPB1/415-604/07/DP, IBPB3/423-405/08/PC, których tezy w ocenie Banku zachowują swą uniwersalność również w stanie faktycznym przedstawionym przez Bank. Przykładowo zacytować można interpretację wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 października 2008 r., sygn. akt IPPB3/423-1062/08-2/MW, w której zawarte zostało: „odnosząc się do kwestii wydatków ponoszonych przez Spółkę na poczęstunek w trakcie spotkań z kontrahentami, takich jak kawa, herbata, soki, woda mineralna, ciastka, obiad oraz wydatków na poczęstunek w trakcie spotkań biznesowych organizowanych w siedzibie Spółki, tj. kawa, herbata, woda mineralna, soki, ciastka, stanowiących zwyczajowy poczęstunek kontrahentów i należących do powszechnie obowiązujących kanonów kultury należy stwierdzić, że w/w wydatki mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 1 updop, pod warunkiem, że przedmiotowe wydatki nie będą posiadały charakteru okazałości”. Także zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy zawartym w interpretacji indywidualnej z dnia 22 lutego 2008 r., sygn. akt ITPB1/415-604/07/DP „ponoszone przez Spółkę wydatki na zakup kawy i ciastek stanowią jej koszty uzyskania przychodów, jako koszty związane z przychodami uzyskiwanymi z prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, o ile nie mają charakteru wystawności lub okazałości tj. o ile nie odbiegają od zasad ogólnie przyjętych w tego rodzaju przypadkach”.

Stanowisko Banku dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup usług cateringowych znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 lutego 2008 r. (sygn. IP-PB3-423-471/07-2/DG), w której stwierdzono, że „wydatki na usługę cateringową z uwagi na to że nie były wydatkiem samym w sobie służącym konsumpcji, lecz realizacji dalej idącego celu (...) stanowią kosz uzyskania przychodów”. Podobnie stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 24 lutego 2009 r. (sygn. III SA/Wa 1597/08). W zakresie zaś wydatków na posiłki ponoszone w trakcie spotkań z kontrahentami w restauracji to zdaniem Banku jak wskazano powyżej koszt zamawianych posiłków będzie stanowił koszt uzyskania przychodów o ile nie będą to posiłki wystawne, sute lub mające charakter okazałości. Podobnie wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji nr ILPB3/423-433/09-2/KS z 2 września 2009 r.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając z upoważnienia Ministra Finansów na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w dniu 10 maja 2010 r. wydał interpretację indywidualną nr IPPB5/423-109/10-3/JC, w której uznał, że stanowisko Spółki:

• w części dotyczącej spotkań z kontrahentami w siedzibie oraz oddziałach Spółki – za prawidłowe,
• w części dotyczącej wydatków na zakup usług cateringowych – za prawidłowe,
  
• w części dotyczącej spotkań z kontrahentami poza siedzibą Spółki – za nieprawidłowe.
  
  

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Rozwoju i Finansów zważył co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy ds. finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Rozwoju i Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Za wydatki wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań.

Dla kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na reprezentację wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, świadczenia usług gastronomicznych. Nie bierze się także pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Nie ma bowiem możliwości skonstruowania miernika dla określenia poziomu wystawności, wytworności, okazałości czy przepychu jednakowego dla wszystkich podmiotów gospodarczych.

Wydatki na zakup artykułów spożywczych w szczególności: kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych, słodyczy itp. na poczęstunki dla kontrahentów w siedzibie Spółki oraz wydatki na zakup usług gastronomicznych podczas spotkań z kontrahentami poza siedzibą Spółki, o ile nie służą budowaniu korzystnego jej wizerunku stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podobne stanowisko w zakresie wydatków ponoszonych na poczęstunki podawane podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie firmy jak i poza nią wynika z interpretacji ogólnej z dnia 25 listopada 2013 r. nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521 (Dz. Urz. Min. Fin. 45), wydanej przez Ministra Finansów na podstawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej. W ocenie Ministra Rozwoju i Finansów tezy zawarte w tej interpretacji rozciągają się na wszystkie kategorie wydatków wskazanych przez Wnioskodawcę.

W konsekwencji za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki, zgodnie z którym wydatki poniesione na zakup artykułów spożywczych i usług cateringowych związanych ze spotkaniami z kontrahentami itp. w siedzibie Spółki czy też w restauracji mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i nie stanowią wydatków na reprezentację.

Niniejsza zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).