Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP3.4512.713.2016.2.ALN
z 27 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lutego 2017 r. (data wpływu 21 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie materiałów do naprawy motocykli – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT naprawy motocykli objętych ubezpieczeniem po wygaśnięciu gwarancji producenta,
  

• obowiązku korekty podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie materiałów do naprawy motocykli,
  

• obowiązku wystawiania faktur VAT za świadczoną usługę naprawy.
  
  

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 lutego 2017 r. (data wpływu 21 lutego 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytań, stanowisko oraz opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny. (ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku)

Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży oraz naprawy motocykli. W ramach prowadzonej działalności Spółka podpisała umowę ubezpieczenia kosztów napraw motocykli. Przedmiotem umowy jest ubezpieczenie zobowiązań Spółki wobec użytkowników pojazdów (kupujących motocykl w salonie Spółki) polegających na pokryciu kosztów awarii powstałych w okresie po wygaśnięciu gwarancji producenta. W umowie zostały wskazane pojazdy, których ubezpieczenie będzie dotyczyć. Umowa z ubezpieczycielem posiada zapis, że ubezpieczenie zostanie wypłacone do kwoty netto.

Spółka dokonując sprzedaży motocykli wskazanych w umowie ubezpieczenia przekazywała kupującemu certyfikat uprawniający do skorzystania z naprawy po wygaśnięciu gwarancji producenta. Koszt certyfikatu był skalkulowany w marży uzyskiwanej na sprzedaży motocykla, nie był osobno fakturowany.

Rozliczenie całej transakcji przebiega następująco:

1. klient posiadający certyfikat zgłasza się do serwisu Spółki w celu naprawy motocykla;
2. Spółka dokonuje wyceny naprawy i przedstawia kosztorys ubezpieczycielowi, z którym ma podpisaną umowę. Koszt usług oraz koszt materiałów koniecznych do naprawy serwis przedstawia ubezpieczycielowi w wartościach netto. Serwis dokonuje naprawy zużywając materiały znajdujące się na magazynie, od zakupu których Spółce przysługiwało pełne odliczenie VAT oraz odlicza pełny VAT od usług serwisowych które wykonuje dla Spółki inny podmiot;
3. po akceptacji kosztorysu ubezpieczyciel przyznaje Spółce odszkodowanie do wysokości poniesionych kosztów netto;
4. ubezpieczyciel przelewa pieniądze na konto Spółki;
5. rozliczenie spółki z klientem jest bezgotówkowe (darmowe) - nie zostaje wystawiona faktura za naprawę motocykla.
   
   

W uzupełnieniu z dnia 10 lutego 2017 r. (data wpływu 21 lutego 2017 r.) Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług. Wnioskodawca realizuje naprawę po wygaśnięciu gwarancji producenta.

Na pytanie: „Czy naprawa motocykli objętych ubezpieczeniem w okresie po wygaśnięciu gwarancji producenta, na podstawie certyfikatu, jest wliczona w cenę jaką klient płaci przy zakupie motocykla, Wnioskodawca odpowiedział: „Nie. Naprawa motocykli nie była wliczona w cenę, gdyż koszt naprawy nie był znany w momencie sprzedaży. Została wliczona natomiast cena polisy gwarantująca darmową naprawę.”

Na pytanie: „Czy klienci mają wybór i mogą nie zakupić ubezpieczenia w okresie po wygaśnięciu gwarancji producenta”, Wnioskodawca odpowiedział, że „W związku z akcją promocyjną marki BMW klienci otrzymywali certyfikaty przy zakupie motocykla marki BMW. Klienci nie mieli wyboru, każda polisa dotyczyła konkretnego motocykla i została wydana przy sprzedaży.”

Wnioskodawca wskazał, że Serwis jest odrębnym podmiotem, który świadczy usługi serwisowe na rzecz Wnioskodawcy. Usługę serwisu wykonuje inny podmiot przy użyciu materiałów dostarczonych przez Wnioskodawcę. Zgodnie z umową serwisową Wnioskodawca zleca wszystkie usługi serwisowe (m.in. montaż materiałów) podwykonawcy (innemu podmiotowi), materiały należą do Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie wystawia faktury za naprawę objętą polisą. Wnioskodawca rozlicza się jedynie z ubezpieczycielem wystawiając notę obciążeniową na kwotę przyznanego odszkodowania.

Na pytanie, „Należy podać co zawiera pojęcie „materiały” użyte w pytaniu nr 2 postawionym przez Wnioskodawcę we wniosku ORD-IN, Wnioskodawca wskazał, że „Materiały to części motocyklowe wykorzystywane przy naprawie, części zostały zakupione przez Wnioskodawcę”

Na pytanie, na kogo wystawione są faktury za zakup „materiałów” do naprawy motocykli objętych ubezpieczeniem w okresie po wygaśnięciu gwarancji producenta, Wnioskodawca odpowiedział: „Faktury za zakup materiałów wystawiane są na Wnioskodawcę.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie. (ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy w związku z wykorzystaniem materiałów od których przysługiwało Spółce pełne odliczenie VAT, Spółka powinna dokonać korekty VAT naliczonego?

(pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku)

Stanowisko do pytania oznaczonego we wniosku jako nr 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie ma konieczności korekty VAT naliczonego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przysługiwało jej pełne odliczenie VAT, gdyż zakupy służyły działalności opodatkowanej (świadczenie usług serwisowych oraz sprzedaż towarów).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Jak wynika z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

W świetle art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy wskazać, iż aby podmiot mógł skorzystać z prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Według art. 91 ust. 1 ustawy – po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Natomiast w oparciu o art. 91 ust. 2 ustawy – w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Z kolei przepis art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy – w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy – w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy – przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy – w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy – w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi art. 91 ust. 7c ustawy – jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Ponadto, w myśl art. 91 ust. 7d ustawy – w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Art. 91 ust. 7d ustawy odnosi się m.in. do towarów handlowych, które zostały nabyte z zamiarem wykorzystania do działalności umożliwiającej pełne odliczenie podatku naliczonego ale nigdy – przed zmianą zamiaru przeznaczenia - nie zostały przez podatnika wykorzystane zgodnie z tym pierwotnym zamiarem. Należy zauważyć, że jeżeli w wyniku zmiany zamiaru przeznaczenia, towary handlowe nabyte do czynności, od których przysługuje pełne prawo do odliczenia, zostaną przeznaczone na inny cel, zarówno do czynności, od których przysługuje prawo do odliczenia (czynności opodatkowanych) jak i czynności, w stosunku do których takie prawo nie przysługuje (czynności zwolnionych bądź niepodlegających opodatkowaniu), to prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego zostaje ograniczone.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług. Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży oraz naprawy motocykli. W ramach prowadzonej działalności Spółka podpisała umowę ubezpieczenia kosztów napraw motocykli. Przedmiotem umowy jest ubezpieczenie zobowiązań Spółki wobec użytkowników pojazdów (kupujących motocykl w salonie Spółki) polegających na pokryciu kosztów awarii powstałych w okresie po wygaśnięciu gwarancji producenta. Usługę serwisu wykonuje inny podmiot przy użyciu materiałów dostarczonych przez Wnioskodawcę. Faktury za zakup materiałów wystawiane są na Wnioskodawcę. Spółka wskazała, że przysługiwało jej pełne odliczenie VAT, gdyż zakupy służyły działalności opodatkowanej - świadczenie usług serwisowych oraz sprzedaż towarów.

Tut. Organ w interpretacji znak 1061-IPTPP3.4512.683.2016.2.ALN wskazał, że usługa pogwarancyjnej naprawy motocykla podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej nie przewidziano dla usługi naprawy pogwarancyjnej możliwości zastosowania zwolnień od podatku.

Analiza opisanych we wniosku okoliczności na tle powołanych przepisów prowadzi do wniosku, iż w odniesieniu do zakupów materiałów, od których jak wskazał Wnioskodawca, przysługiwało Spółce prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego od kwoty podatku należnego, a które zostały użyte do naprawy pogwarancyjnej motocykla dokonanej na podstawie zakupionego wcześniej u Wnioskodawcy certyfikatu, nie doszło do zmiany ich przeznaczenia, zatem nie zmieniło się prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Mając na uwadze powyższe, Spółka nie ma obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w tym zakresie.

Ponieważ Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny, to oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe, mimo iż Wnioskodawca nie wskazał na art. 91 ust. 7d ustawy.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej obowiązku korekty podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie materiałów do naprawy motocykli.

Natomiast w zakresie części wniosku dotyczącej, opodatkowania podatkiem VAT naprawy motocykli objętych ubezpieczeniem po wygaśnięciu gwarancji producenta oraz obowiązku wystawiania faktur VAT za świadczoną usługę naprawy, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się, że także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym i opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.