Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-2.4510.1059.2016.2.AK
z 28 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 grudnia 2016 r., (data wpływu do tut. BKIP 13 grudnia 2016 r.), uzupełnionym 17 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• do wyceny wnoszonego znaku towarowego będą miały zastosowanie przepisy art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest nieprawidłowe,
• amortyzacja znaku towarowego będzie stanowić koszt uzyskania przychodu – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• do wyceny wnoszonego znaku towarowego będą miały zastosowanie przepisy art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• amortyzacja znaku towarowego będzie stanowić koszt uzyskania przychodu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 6 lutego 2017 r. Znak: 2461-IBPB-1-2.4510.1059.2016.1.AK wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 17 lutego 2017 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Do Spółki będzie wniesiony aport w postaci całego przedsiębiorstwa X Sp. z o.o. W ramach wyceny rynkowej wnoszonego przedsiębiorstwa będzie wniesiony znak towarowy, który w dotychczasowej Spółce nie figuruje w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Znak towarowy został zgłoszony do Urzędu Patentowego 12 czerwca 2003 r. Aktualnie Spółka nie posiada żadnych danych o kosztach pozyskania tego znaku. Wyceny rynkowej tego znaku dokonuje uprawniona do tego Firma Rzeczoznawców Majątkowych.

W uzupełnieniu wniosku z 8 lutego 2017 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 lutego 2017 r.) Wnioskodawca wskazał, że:

• Spółka wnosząca aport to jest X Sp. z o.o. posiada prawa ochronne do znaku towarowego zarejestrowanego przez Urząd Patentowy RP.
• Prawa do znaku będą przedmiotem aportu, stanowią bowiem składnik przedsiębiorstwa X Sp. z o.o.
• Spółka wnosząca aport znak towarowy wytworzyła.
• Spółka otrzymująca aport (Wnioskodawca) zamierza używać znak dłużej niż rok i znak ten będzie wykorzystywany przez nią na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Znak towarowy zostanie wniesiony łącznie z przedsiębiorstwem X spółki z o.o.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy do wyceny wnoszonego znaku towarowego będzie miał zastosowanie art. 16g ust. 1 pkt 4 – tj. wartość tego znaku będzie ustaloną przez podatnika wartością niematerialną i prawną ustaloną na dzień wniesienia wkładu nie wyższą od ceny rynkowej, a amortyzacja od tej wartości będzie stanowić koszt uzyskania przychodu w całości? Czy też do wyceny będzie miał zastosowanie art. 15 ust. 1s pkt 2 – tj. w wysokości przyjętej dla celów podatkowych wynikających z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia – w przypadku pozostałych składników?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - prawo własności przemysłowej. A zatem nadający się do wykorzystania gospodarczego w dniu przyjęcia do użytkowania znak towarowy, podlega amortyzacji. Warunkiem amortyzacji jest wprowadzenie znaku towarowego do ewidencji.

Żaden artykuł ustawy o pdop nie reguluje sposobu ustalenia wartości początkowej składników majątku wniesionych aportem w ramach przedsiębiorstwa, które nie były ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego aport.

Zdaniem Spółki, wycena wnoszonego wkładu w postaci znaku towarowego może być dokonana jedynie na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o pdop, tj. w wysokości ustalonej przez podatnika na podstawie wyceny nie wyższej niż ustalonej przez Rzeczoznawców Majątkowych na dzień wniesienia wkładu uznanej za cenę rynkową. Wnoszona Spółka aktualnie nie jest w stanie ustalić wartość tego znaku w żaden inny sposób.

Zastosowanie art. 15 ust. 1s pkt 2 nie może mieć miejsca bowiem dotyczy on innych niż środki trwałe i wartości niematerialne i prawne wartości pozostałych wnoszonych aportem składników.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej „ustawy o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o pdop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16b ust. 1 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o pdop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki albo spółdzielni - ustaloną przez podatnika, z zastrzeżeniem pkt 4c, na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Stosownie do art. 15 ust. 1s ustawy o pdop, w przypadku nabycia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części lub komercjalizowanej własności intelektualnej wniesionej przez podmiot komercjalizujący wartość poszczególnych składników tego wkładu, w tym składników wchodzących w skład majątku przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustala się:

1. w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład - w przypadku składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
2. w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia - w przypadku pozostałych składników.
   
   

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego do spółki będzie wniesiony aport w postaci całego przedsiębiorstwa X Sp. z o.o. W ramach wyceny rynkowej wnoszonego przedsiębiorstwa będzie wniesiony znak towarowy, który w dotychczasowej Spółce nie figuruje w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Znak towarowy został zgłoszony do Urzędu Patentowego 12 czerwca 2003 r. Aktualnie Spółka nie posiada żadnych danych o kosztach pozyskania tego znaku. Wyceny rynkowej tego znaku dokonuje uprawniona do tego Firma Rzeczoznawców Majątkowych. Spółka wnosząca aport (X Sp. z o.o.) posiada prawa ochronne do znaku towarowego zarejestrowanego przez Urząd Patentowy RP. Prawa do znaku będą przedmiotem aportu, stanowią bowiem składnik przedsiębiorstwa X Sp. z o.o. Spółka wnosząca aport znak towarowy wytworzyła. Spółka otrzymująca aport (Wnioskodawca) zamierza używać znak dłużej niż rok i znak ten będzie wykorzystywany przez nią na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Znak towarowy zostanie wniesiony łącznie z przedsiębiorstwem spółki z o.o.

Biorąc pod uwagę treść art. 15 ust. 1s pkt 2 ustawy o pdop, należy stwierdzić, że w sytuacji wniesienia w ramach aportu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części składników majątkowych niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi (a z taką sytuacją mamy do czynienia w przedstawionym zdarzeniu przyszłym) ustawodawca wprowadził zasadę kontynuacji wyceny, polegającą na tym, że podmiot otrzymujący aport musi przyjąć takie wartości wskazanych składników do swoich ksiąg podatkowych jakie zostały przyjęte dla celów podatkowych i wynikających z ksiąg podatkowych przez podmiot wnoszący aport. Konsekwencją powyższego będzie to, że w sytuacji podjęcia decyzji o zaliczeniu danego składnika majątkowego do środków trwałych bądź wartości niematerialnych i prawnych podmiot otrzymujący aport powinien przyjąć jako jego wartość początkową, wartość przyjętą dla celów podatkowych i wynikającą z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego aport, na dzień nabycia. Biorąc pod uwagę całokształt uregulowań dotyczących kwestii związanych z aportem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, a w szczególności kwestii ustalenia wartości składników majątkowych wnoszonych w ramach takiego aportu należy stwierdzić, że w obowiązującym stanie prawnym zasadą jest kontynuacja wyceny dokonanej przez podmiot wnoszący aport, która ma również zastosowanie w odniesieniu do przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego.

Zatem dokonując ustalenia wartości początkowej ww. wartości niematerialnej i prawnej należy wziąć pod uwagę brzmienie powołanego wcześniej art. 15 ust. 1s pkt 2 ustawy o pdop. Jak bowiem wynika z opisu zdarzenia przyszłego znak towarowy będący przedmiotem wniosku nie był u wnoszącego aport ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani amortyzowany. Zatem w rozpoznawanej sprawie występuje sytuacja wynikająca wprost z art. 15 ust. 1s pkt 2 ustawy o pdop.

Odnosząc powołane regulacje do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wartością początkową nabytego w ramach aportu całego przedsiębiorstwa znaku towarowego będzie jego wartość przyjęta dla celów podatkowych i wynikająca z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia. Znak ten po wprowadzeniu do ewidencji będzie amortyzowany a odpisy amortyzacyjne będą stanowiły koszty uzyskania przychodu, stosownie do powołanego wcześniej art. 15 ust. 6 ustawy o pdop.

Zatem stanowisko Spółki w zakresie ustalenia, czy:

• do wyceny wnoszonego znaku towarowego będą miały zastosowanie przepisy art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest nieprawidłowe,
• amortyzacja znaku towarowego będzie stanowić koszt uzyskania przychodu – jest prawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.