Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.947.2016.1.PW
z 23 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2016 r. złożonym za pośrednictwem platformy e-PUAP (data wpływu 5 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia płatnika z tytułu zawieranych umów cywilnoprawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia płatnika z tytułu zawieranych umów cywilnoprawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jako osoba prawna zawiera umowy cywilnoprawne i zaciąga zobowiązania z innymi podmiotami zewnętrznymi i pracownikami Urzędu Gminy. Gmina będąca osobą prawną działa w obrocie prawnym poprzez swoje organy. Organem Gminy właściwym do reprezentowania Gminy w stosunkach prawnych z innymi podmiotami zewnętrznymi jest Wójt. Wójt zawiera umowę cywilnoprawną z podmiotem zewnętrznym – działa w imieniu i na rzecz Gminy jako jej reprezentant. Urząd Gminy kierowany jest przez Wójta, jest urzędniczym aparatem pomocniczym Gminy. Urząd Gminy nie posiada podmiotowości prawnej, nie może zawierać umów cywilnoprawnych. Przysługuje mu status pracodawcy wobec pracowników samorządowych zatrudnionych w Urzędzie Gminy zgodnie z Kodeksem pracy. Zakładem Pracy dla tych osób jest Urząd Gminy. Pracodawcą Wójta jest również Urząd Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Kto jest płatnikiem podatku dochodowego od umów cywilnoprawnych zawartych pomiędzy Gminą a podmiotami zewnętrznymi i pracownikami Urzędu Gminy?
2. Czy Gmina może być płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych wynikających z umów cywilnoprawnych jeśli obsługę organu prowadzi Urząd Gminy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, do obsługi Organu powołany jest Urząd Gminy (który nie posiada osobowości prawnej), zobowiązany jest pełnić funkcję płatnika podatku dochodowego zarówno dla umów zawartych z pracownikami na podstawie Kodeku pracy, oraz umów cywilnoprawnych zawartych w imieniu Gminy z podmiotami zewnętrznymi oraz pracownikami własnymi Urzędu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 źródła, w tym m.in. w pkt 2 – działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 8 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

− z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy powoduje, że na dokonującym wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym z przepisu art. 41 ust. 4 ww. ustawy wynika, że płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Zatem na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jest nie tylko osoba prawna ale także jednostka organizacyjna tej osoby prawnej oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej.

Natomiast stosownie do art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1. obliczenie,
2. pobranie,
3. wpłacenie

− podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ww. ustawy.

Z treści przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Gmina jako osoba prawna zawiera umowy cywilnoprawne i zaciąga zobowiązania z innymi podmiotami zewnętrznymi i pracownikami Urzędu Gminy. Gmina będąca osobą prawną działa w obrocie prawnym poprzez swoje organy. Organem Gminy właściwym do reprezentowania Gminy w stosunkach prawnych z innymi podmiotami zewnętrznymi jest Wójt. Wójt zawiera umowę cywilnoprawną z podmiotem zewnętrznym – działa w imieniu i na rzecz Gminy jako jej reprezentant. Urząd Gminy kierowany jest przez Wójta, jest urzędniczym aparatem pomocniczym Gminy. Urząd Gminy nie posiada podmiotowości prawnej, nie może zawierać umów cywilnoprawnych. Przysługuje mu status pracodawcy wobec pracowników samorządowych zatrudnionych w Urzędzie Gminy zgodnie z Kodeksem pracy. Zakładem Pracy dla tych osób jest Urząd Gminy. Pracodawcą Wójta jest również Urząd Gminy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. W myśl natomiast ust. 2 art. 2 ww. ustawy – gmina posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Stosownie do art. 9 § 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina w celu wykonywania zadań może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz przytoczone przepisy prawa, uznać należy, że skoro w imieniu Gminy, umowy cywilnoprawne z podmiotami zewnętrznymi i pracownikami Urzędu Gminy zawiera Wójt Gminy, działający jako jej reprezentant, to płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z ww. tytułu jest Urząd Gminy, czyli jednostka organizacyjna Wnioskodawcy powołana do wykonywania Jego zadań.

Zatem, Gmina nie może być płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zawartych umów cywilnoprawnych, jeśli obsługę Organu prowadzi Urząd Gminy.

Tutejszy Organ zaznacza, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W szczególności dotyczy to kwestii zawierania przez Urząd Gminy z pracownikami Urzędu Gminy umów na podstawie Kodeksu pracy.

Należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan fatyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.