Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.817.2016.3.KR
z 21 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2016 r. (data wpływu 31 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 grudnia 2016 r. (data wpływu 29 grudnia 2016 r.), oraz pismem z dnia 14 stycznia 2017 r. (data wpływu 24 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201), w związku z powyższym, pismem z dnia 19 grudnia 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.817.2016.1.KR, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 20 grudnia 2016 r. (skutecznie doręczono dnia 22 grudnia 2016 r.), zaś w dniu 29 grudnia 2016 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania 28 grudnia 2016 r.).

Z uwagi na to, że złożony wniosek i jego uzupełnienie nie spełniało wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 4 stycznia 2017 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.817.2016.2.KR, ponownie wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Ponowne wezwanie wysłano w dniu 4 stycznia 2017 r., (doręczono dnia 13 stycznia 2017 r.). Pismem z dnia 14 stycznia 2017 r. (data wpływu 24 stycznia 2017 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła przedmiotowy wniosek (data nadania 19 stycznia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 14 stycznia 2017 r.):

W 2016 r. Wnioskodawczyni zakupiła od dewelopera lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość za kwotę 295 tys. zł. W styczniu 2017 r. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać ww. lokal mieszkalny za kwotę 410 tys. zł. Na zakup ww. mieszkania Wnioskodawczyni zaciągnęła kredyt hipoteczny w banku … S.A. z siedzibą …, w wysokości 236 tys. zł. Wnioskodawczyni dokona sprzedaży mieszkania jako osoba fizyczna, nie prowadzi i nie prowadziła działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie jest rolnikiem. Przedmiotowy lokal nie był wykorzystywany do celów prowadzenia działalności gospodarczej, służył Wnioskodawczyni jako mieszkanie. Wydatki na obsługę kredytu hipotecznego Wnioskodawczyni poniosła w 2016 r. i 2017 r. ze środków uzyskanych z tytułu wynagrodzenia za pracę. Przychody uzyskane ze zbycia ww. mieszkania nie zostaną wydatkowane przez Wnioskodawczynię na własne cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 14 stycznia 2017 r.):

1. Czy na podstawie art. 22 ust. 6c i ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego można zaliczyć wydatki poniesione na spłatę odsetek od kredytu hipotecznego oraz zapłacenie prowizji od udzielenia i wcześniejszej spłaty kredytu?
   
2. Czy na podstawie art. 22 ust. 6c i ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowią udokumentowane fakturami VAT następujące poniesione nakłady za zakup:
   1. szaf kuchennych trwale przymocowanych/zamontowanych do ścian,
      
   2. kinkietów i plafonu na stałe związanych ze ścianą (oświetlenie),
      
   3. rolet okiennych na stałe przymocowanych do okien wraz z montażem,
      
   4. umywalki łazienkowej i szafki podumywalkowej na stałe zamontowanej do ściany,
      
   5. szafki łazienkowej – nadumywalkowej z lustrem na stałe przymocowanej do ściany,
      
   6. grzejników/kaloryferów na stałe zamontowanych?
      
      

Zdaniem Wnioskodawczyni, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 14 stycznia 2017 r., w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, koszty obsługi kredytu hipotecznego tj. wydatki poniesione na spłatę odsetek od ww. kredytu hipotecznego oraz wydatki poniesione na zapłacenie prowizji od udzielenia i wcześniejszej spłaty kredytu zgodnie z umową kredytową, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, Wnioskodawczyni uważa, że nakłady i koszty poczynione w trakcie posiadania mieszkania zwiększyły wartość mieszkania i powinny być zaliczone do kosztu uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu, ma więc moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni w 2016 r. zakupiła lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość. W 2017 r. Wnioskodawczyni planuje sprzedaż przedmiotowego lokalu mieszkalnego.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powyższe przepisy, stwierdzić należy, że przychód ze sprzedaży w 2017 r. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość nabytego w 2016 r., podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie nieruchomości nastąpi przed upływem 5 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in.: związane ze zbyciem koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo-skutkowy.

Stosownie do ww. przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z art. 22 ust. 6f ww. ustawy wynika natomiast, że koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, że koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości lub prawa majątkowego oraz udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Koszt nabycia, co do zasady określa umowa notarialna sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości. Kosztem nabycia bez wątpienia będzie zatem cena jaka została zapłacona zbywcy za lokal mieszkalny będący przedmiotem sprzedaży niezależnie od tego, czy zakup tej nieruchomości jest sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na zakup lokalu pochodzą z oszczędności nabywcy.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość nabyła odpłatnie, tj. w drodze kupna za cenę 295 000 zł, dlatego koszty uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży tego lokalu należy ustalić na podstawie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przepisie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu, oprócz udokumentowanych kosztów nabycia uznaje się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy, a nadto poczynione zostały w czasie posiadania nieruchomości. Przy czym, jak stanowi z kolei art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość tych kosztów ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Analiza treści art. 22 ust. 6c i 6e ww. ustawy prowadzi do wniosku, że zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu poniesionych na nieruchomość nakładów uwarunkowane zostało tym, aby:

• po pierwsze, nakłady zwiększały wartość nieruchomości,
  

• po drugie, zostały poniesione w czasie posiadania nieruchomości,
  

• po trzecie zaś, zostały udokumentowane fakturą VAT oraz dokumentem stwierdzającym poniesienie opłaty administracyjnej.
  
  

Ustawodawca nie określił, co należy rozumieć pod pojęciem nakładów w rozumieniu ww. przepisu. Z brzmienia przepisu, jak i z poglądów reprezentowanych przez doktrynę wynika jednak, że za nakłady poniesione na nieruchomość rozumie się wydatki ulepszające, modernizujące daną nieruchomość, czy też nawet wydatki remontowe, które zwiększają wartość rynkową nieruchomości. Przy czym podkreślenia wymaga, że nie stanowią nakładów na lokal wydatki poniesione na jego umeblowanie oraz zakup wyposażenia lokalu. Wydatki te nie mają charakteru wydatków modernizujących czy remontowych, zatem nie są objęte definicją nakładu.

Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa przyjmuje się, że wyposażenie lokalu mieszkalnego w komplet mebli stanowiących stałą zabudowę, nie jest wydatkiem związanym z remontem (czy modernizacją) lokalu mieszkalnego – tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 lutego 1999 r., sygn. akt I SA/Gd 250/97. Umeblowanie (nawet to w trwałej zabudowie) i zakup sprzętów AGD nie może być podstawą do zastosowania ulgi w odniesieniu do tych wydatków, bowiem jest to jedynie element wyposażenia mieszkania, zatem nie ma charakteru prac budowlanych. Stanowisko takie potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 kwietnia 2006 r., sygn. akt II FSK 639/05.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy prawa oraz opisane we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że wydatki związane z zaciągniętym na zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość kredytem hipotecznym, czyli: odsetki od kredytu, prowizja za udzielenie kredytu oraz prowizja za wcześniejszą spłatę tego kredytu nie stanowią kosztu uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Są to bowiem wydatki związane jedynie z pozyskaniem środków pieniężnych na zakup tego lokalu, których nie sposób utożsamiać z wydatkami poniesionymi na jego nabycie lub wytworzenie, a to wbrew stanowisku Wnioskodawczyni uniemożliwia zakwalifikowanie tych wydatków do kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te wynikają bowiem wyłącznie z faktu nabycia przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego za środki z kredytu bankowego. Nie są to zatem w żadnym wypadku koszty nabycia tego lokalu mieszkalnego lub koszty wytworzenia, tylko koszty na jakie podatnik godzi się w momencie zawierania umowy o kredyt, w celu pozyskania środków na jego zakup. Wydatki te nie stanowią również nakładów poczynionych na przedmiotowy lokal mieszkalny w trakcie jego posiadania, o których mowa w ww. przepisie. Wydatki te w żaden sposób nie wpłynęły bowiem na podwyższenie wartości tego lokalu mieszkalnego.

Do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość Wnioskodawczyni będzie mogła zaliczyć udokumentowane fakturami VAT nakłady związane wyłącznie z wykończeniem lokalu mieszkalnego, zwiększające jego wartość, które zostały poczynione w czasie posiadania tego lokalu, tj. nakłady związane z zakupem: umywalki łazienkowej oraz grzejników/kaloryferów.

Nie stanowią natomiast nakładów na ww. lokal mieszkalny wydatki poniesione na zakup: szaf kuchennych trwale przymocowanych/zamontowanych do ścian, kinkietów i plafonu na stałe związanych ze ścianą (oświetlenie), rolet okiennych na stałe przymocowanych do okien wraz z montażem, szafki podumywalkowej na stałe zamontowanej do ściany, szafki łazienkowej – nadumywalkowej z lustrem na stałe przymocowanej do ściany. Nie są to ani wydatki na nabycie ww. lokalu mieszkalnego, ani też wydatki stanowiące nakłady poczynione na ten lokal, które zwiększyły jego wartość. Są to wydatki poniesione na wyposażenie lokalu mieszkalnego. Do wydatków takich nie należą wydatki związane z umeblowaniem lokalu mieszkalnego.

Tego rodzaju koszty nie mogą zatem zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Wydatki te nie mogą być zakwalifikowane jako wydatki na wykończenie lokalu podnoszące wartość zbytego lokalu mieszkalnego.

W myśl art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Reasumując, mając na uwadze art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość będzie mogła zaliczyć cenę jaka została zapłacona zbywcy ze przedmiotowy lokal mieszkalny oraz udokumentowane fakturami VAT nakłady związane wyłącznie z wykończeniem lokalu mieszkalnego, zwiększające jego wartość, a które zostały poczynione w czasie posiadania tego lokalu, tj. nakłady związane z zakupem: umywalki łazienkowej oraz grzejników/kaloryferów.

Nie stanowią natomiast kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wydatki poniesione na zakup: szaf kuchennych trwale przymocowanych/zamontowanych do ścian, kinkietów i plafonu na stałe związanych ze ścianą (oświetlenie), rolet okiennych na stałe przymocowanych do okien wraz z montażem, szafki podumywalkowej na stałe zamontowanej do ściany, szafki łazienkowej – nadumywalkowej z lustrem na stałe przymocowanej do ściany, albowiem nie są to ani wydatki na nabycie ww. lokalu mieszkalnego, ani też wydatki stanowiące nakłady poczynione na ten lokal, które zwiększyły jego wartość.

Do kosztów uzyskania przychodów nie sposób również zakwalifikować wydatków związanych z zaciągniętym na zakup ww. lokalu mieszkalnego kredytem hipotecznym, tj.: odsetek od kredytu, prowizji za udzielenie kredytu oraz prowizji za wcześniejszą spłatę tego kredytu. Wydatki te wynikają bowiem wyłącznie z faktu nabycia przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego za środki z kredytu bankowego.

Stanowisko Wnioskodawczyni uznano w całości za nieprawidłowe, gdyż dokonując własnej oceny prawnej Wnioskodawczyni stwierdziła, że wszystkie wydatki będące przedmiotem interpretacji indywidualnej mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.