Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP2.4512.966.2016.1.DG
z 16 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2016 r. (data wpływu 16 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny przedsiębiorstwa na rzecz Wnioskodawcy oraz opodatkowania podatkiem VAT wniesienia otrzymanego przedsiębiorstwa do spółki cywilnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny przedsiębiorstwa na rzecz Wnioskodawcy oraz opodatkowania podatkiem VAT wniesienia otrzymanego przedsiębiorstwa do spółki cywilnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

1. zdarzenie przyszłe
   
   

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą X SEBASTIAN S. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza obejmuje w szczególności:

• sprzedaż detaliczną zegarków, zegarów i biżuterii w wyspecjalizowanych sklepach (tj. sklepach jubilerskich);
• sprzedaż hurtową i detaliczną samochodów osobowych i furgonetek;
• produkcję metali szlachetnych;
• wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi;
• działalność pomocniczą związaną z utrzymaniem porządku w budynkach.
  
  

Wnioskodawca zamierza nabyć od swojego ojca Eustachego S. następujące składniki majątkowe:

1. własność nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkami produkcyjno-biurowymi, która stanowi główne miejsce wykonywania działalności gospodarczej Eustachego S.,
2. udział w 25% części odrębnej własności lokalu użytkowego, stanowiącego sklep jubilerski, w której pozostałe udziały przysługują żonie Eustachego S. - Barbarze S. (w 25% części) oraz Wnioskodawcy (w 50% części),
3. ogół praw i obowiązków najemcy, wynikających z umowy najmu, zawartej w dniu 28 września 1995 r. (akt notarialny...) dotyczącej lokalu użytkowego, umowa najmu wyłącza możliwość wniesienia prawa najmu lokalu jako aportu lub wkładu do spółki.
   
   

Na terenie wskazanych powyżej nieruchomości, zgodnie z ustaleniami remanentów za rok 2015, przeprowadzonych celem prawidłowego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 rok, w dniu 2 stycznia 2016 roku, przechowywane są następujące towary:

ad 1) metale szlachetne (srebro - w postaci surowca, odlewu, gotowych wyrobów i półfabrykatów, złoto postaci blachy, drutu i półfabrykatów), złom złota, metale nieszlachetne (aluminium, ołów, mosiądz, granulat stalowy), agat, bursztyn (także w postaci gotowych wyrobów), muszle, kamienie, broszki, biżuteria i inne towary (zapięcia, sznurki, taśmy, lamówka, ligura; materiały do obróbki metali, takie jak kwasy, pasta polerska, boraks, ametyst do polerowania itd.);

ad 2) metale szlachetne (srebro, złoto), bursztyn, rzemyki, sztuka;

ad 3) metale szlachetne (srebro, złoto), bursztyn, rzemyki, sztuka.

Eustachy S. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą T X Eustachy S. Prowadzona przez Zainteresowanego Eustachego S. działalność gospodarcza obejmuje w szczególności:

• wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi;
• produkcję metali szlachetnych;
• produkcję wyrobów jubilerskich i podobnych;
• produkcję sztucznej biżuterii i wyrobów podobnych;
• sprzedaż detaliczną zegarków, zegarów i biżuterii w wyspecjalizowanych sklepach (tj. sklepach jubilerskich).
  
  

Wymienione powyżej składniki majątkowe zapewniają niezbędne zaplecze magazynowe i materiałowe dla prowadzenia pracowni jubilerskiej i dwóch sklepów jubilerskich. Ponadto, należy wskazać, że w związku z funkcjonowaniem ww. obiektów, Eustachy S. zatrudnia 10 pracowników.

Eustachy S. zamierza, ze względu na swój podeszły wiek, zbyć w przyszłości wymienione powyżej składniki majątkowe swojemu synowi - Wnioskodawcy Sebastianowi S. - po uprzednim dokonaniu zmiany umowy najmu, o której mowa powyżej, polegającej na uchyleniu zakazu wnoszenia prawa najmu lokalu jako aportu lub wkładu do spółki.

W wyniku opisanej powyżej transakcji pomiędzy Eustachym S. a Wnioskodawcą, Wnioskodawca ma całkowicie przejąć prowadzenie wykonywanej obecnie przez Eustachego S. z wykorzystaniem wspomnianych składników majątkowych działalności gospodarczej oraz wstąpić na miejsce Eustachego S. w stosunki prawne, istniejące pomiędzy Eustachym S. a jego pracownikami.

Oprócz przejścia na Wnioskodawcę wskazanych powyżej składników majątkowych, nastąpi również przekazanie Wnioskodawcy tajemnic przedsiębiorstwa oraz ksiąg i dokumentów, związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zbycie składników majątkowych, o których mowa powyżej, nastąpi w drodze umowy darowizny, dokonanej w formie aktu notarialnego. W dniu zawarcia umowy darowizny zarówno Eustachy S., jak i Wnioskodawca będą prowadzili działalność gospodarczą oraz będą podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. z 2004 r., nr 54, poz. 535, ze zm.) dalej zwanej także "u.p.t.u.".

2. Drugie zdarzenie przyszłe.
   
   

Wnioskodawca zamierza wnieść tytułem wkładu - po wystąpieniu pierwszego zdarzenia przyszłego - nabyte w sposób opisany powyżej składniki majątkowe do spółki cywilnej R X SEBASTIAN S., MARTA K. SPÓŁKA CYWILNA, której Zainteresowany jest wspólnikiem.

Prowadzona w spółce R X SEBASTIAN S., MARTA K. SPÓŁKA CYWILNA działalność gospodarcza obejmuje w szczególności:

• sprzedaż detaliczną zegarków, zegarów i biżuterii w wyspecjalizowanych sklepach (tj. sklepach jubilerskich);
• produkcję metali szlachetnych;
• wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.
  
  

W dniu wniesienia wskazanego powyżej wkładu zarówno Sebastian S., jak i R X SEBASTIAN S., MARTA K. SPÓŁKA CYWILNA będą podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu przepisów u.p.t.u.

Działalność gospodarcza, do której prowadzenia służy obecnie zbiór składników majątkowych, który będzie przedmiotem wkładu Wnioskodawcy do spółki cywilnej, będzie kontynuowana w ramach tej spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy czynność zbycia w drodze darowizny przez Eustachego S., będącego osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, na rzecz Wnioskodawcy - syna Eustachego S., prowadzącego działalność gospodarczą, będącego zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym - zespołu składników majątkowych, określonych w opisie pierwszego ze zdarzeń przyszłych, objętych niniejszym wnioskiem, w wyniku czego Wnioskodawca całkowicie przejmie prowadzenie wykonywanej obecnie przez Eustachego S., z wykorzystaniem wspomnianych składników majątkowych, działalności gospodarczej oraz wstąpi na miejsce Eustachego S. w stosunki prawne, istniejące pomiędzy Eustachym S. a jego pracownikami będzie podlegać przepisom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm.)?
2. Czy wniesienie przez Wnioskodawcę do spółki cywilnej - tytułem wkładu - zespołu składników majątkowych, określonych w opisie pierwszego ze zdarzeń przyszłych, objętych niniejszym wnioskiem, nabytego przez Wnioskodawcę w okolicznościach wskazanych w pytaniu nr 1 będzie podlegać przepisom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm.)?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy:

1. zarówno czynność zbycia w drodze darowizny przez Eustachego S., będącego osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, na rzecz Wnioskodawcy - syna Eustachego S., prowadzącego działalność gospodarczą, będącego zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym - zespołu składników majątkowych, określonych w opisie pierwszego ze zdarzeń przyszłych, objętych niniejszym wnioskiem, w wyniku czego Wnioskodawca całkowicie przejmie prowadzenie wykonywanej obecnie przez Eustachego S., z wykorzystaniem wspomnianych składników majątkowych, działalności gospodarczej oraz wstąpi na miejsce Eustachego S. w stosunki prawne, istniejące pomiędzy Eustachym S. a jego pracownikami,
   
2. jak i wniesienie przez Wnioskodawcę do spółki cywilnej - tytułem wkładu - zespołu składników majątkowych, określonych w opisie pierwszego ze zdarzeń przyszłych, objętych niniejszym wnioskiem, nabytego przez Wnioskodawcę w okolicznościach wskazanych w pytaniu nr 1

- nie będzie podlegać przepisom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 6 pkt 1 u.p.t.u., przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jak wynika zaś z definicji określonej w art. 2 pkt 27e u.p.t.u., przez to pojęcie rozumie się „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania".

Na gruncie u.p.t.u., aby można było mówić o zorganizowanej części przedsiębiorstwa, muszą zostać spełnione wszystkie spośród następujących przesłanek (vide - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 23 lutego 2016 roku, sygn. akt I SA/Rz 19/16):

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Zauważyć należy, iż wskazane w opisie pierwszego zdarzenia przyszłego trzy nieruchomości wraz z przechowywanymi na ich terenie towarami zaplecze magazynowe i materiałowe, zapewniające zaopatrzenie dla pracowni i dwóch sklepów jubilerskich. Dla każdej z tych nieruchomości sporządzany jest odrębny spis z natury (remanent). Strona zatrudnia pracowników, których zakres obowiązków wiąże się ściśle z funkcjonowaniem ww. pracowni i sklepów - stanowią one zatem zorganizowaną cześć zakładu pracy. Po odłączeniu ww. składników majątkowych od przedsiębiorstwa Eustachego S., nadal będą one mogły spełniać określone zadania gospodarcze u nabywcy.

Co więcej, do składników majątkowych, przekazywanych w ramach transakcji, stanowiących oba zdarzenia przyszłe, opisane we wniosku, zaliczać się będą także tajemnice przedsiębiorstwa oraz księgi i dokumenty, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, stanowiące wymienione wprost w zawartym w art. 55¹ k.c. katalogu składniki przedsiębiorstwa.

Zbywany zbiór składników majątkowych należy zatem uznać za przedsiębiorstwo. Jego przeniesienie umożliwiałoby bowiem nabywcy prowadzenie działalności gospodarczej, polegającej w szczególności na produkcji metali szlachetnych oraz sprzedaży detalicznej zegarków, zegarów i biżuterii w wyspecjalizowanych sklepach (sklepach jubilerskich). Nawet gdyby zaś uznać, że ww. zbiór nie stanowi całości przedsiębiorstwa Eustachego S., to niewątpliwie spełnia on wszystkie cztery przesłanki uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W takim przypadku należałoby stwierdzić, że współtworzy on przedsiębiorstwo zbywcy i będzie współtworzył przedsiębiorstwo nabywcy.

Czynności zbycia wskazanego powyżej zbioru składników materialnych i niematerialnych na rzecz Wnioskodawcy nie sposób rozpatrywać w oderwaniu od celu zawarcia planowanej umowy darowizny. Ze względu na swój wiek, Eustachy S. pragnie jeszcze za życia przekazać prowadzenie działalności gospodarczej swojemu synowi. Celem transakcji jest zatem zapewnienie płynności prowadzenia działalności gospodarczej, cieszącej się uznaną marką, poprzez dokonanie sukcesji pokoleniowej. Przeprowadzenie takiej sukcesji pod tytułem darmym mogłoby się odbyć dwojako: albo z wykorzystaniem zapisu windykacyjnego (mortis causa) albo jeszcze za życia Eustachego S., poprzez umowę darowizny.

Niedopuszczalne ze względu na doniosły społecznie cel wspomnianej darowizny - będący zresztą ratio legis zwolnienia uregulowanego w art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2016| r., poz. 205) - byłoby przy tym różnicowanie sytuacji podatników, polegające na tym że:

• w sytuacji nabycia opisanego powyżej zbioru składników majątkowych przez Wnioskodawcę w drodze zapisu windykacyjnego, takie nabycie nie zostałoby obciążone jakąkolwiek daniną (ani podatkiem dochodowym, ani podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ani wreszcie podatkiem od towarów i usług),
• zaś w przypadku przekazania ww. składników Wnioskodawcy już za życia Eustachego S. w celu zapewnienia niezakłóconej kontynuacji działalności gospodarczej Eustachego S. - należny miałby być z tytułu tej transakcji podatek od towarów i usług.
  
  

W odniesieniu do drugiego zdarzenia przyszłego należy zaś stwierdzić, iż po wniesieniu do spółki cywilnej, której wspólnikiem jest Sebastian S., nabytych od Eustachego S. składników majątkowych, opisana powyżej działalność gospodarcza będzie w ramach tej spółki kontynuowana.

Warto przy tym odwołać się do poglądu wyrażonego w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 czerwca 2013 r. (sygn. akt I FSK 955/12):

„Tylko bowiem wówczas, gdy przekazywany zespół aktywów przedsiębiorstwa jest niewystarczający do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej (w oparciu o przekazane składniki majątkowe), czynność taka jest objęta podatkiem od towarów i usług.”

Wnioskodawca w pełni podziela powyższy pogląd.

Reasumując, należy uznać, że w przypadku opisanych zdarzeń przyszłych będziemy mieli do czynienia z typowymi transakcjami zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, o których mowa w art. 6 pkt 1 u.p.tu. Z tego względu przepisy owej ustawy nie znajdują do niej zastosowania.

Jedynie na marginesie należy dodać, że w ocenie Wnioskodawcy w niniejszej sprawie pozbawiona znaczenia dla oceny prawnej planowanych transakcji zbycia przedsiębiorstwa (względnie jego zorganizowanej części) jest okoliczność, że wśród składników majątkowych, określonych w opisie pierwszego ze zdarzeń przyszłych, objętych niniejszym wnioskiem, znajdują się towary, ujęte w Załączniku nr 11 do u.p.tu. Ustawa ta nie przewiduje bowiem żadnego wyjątku od wyłączenia stosowania przepisów ustawy w przypadkach, o których mowa w art. 6 pkt 1 u.p.t.u., który wynikałby ze stosowania mechanizmu tzw. odwróconego opodatkowania w stosunku do niektórych składników przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT co do zasady podlega dostawa towarów lub świadczenie usług.

Konieczność opodatkowania transakcji spoczywa więc na dostawcy towarów lub usługodawcy. Nabywca towaru lub usługi jest natomiast zobowiązany do opodatkowania dokonanego nabycia tylko w wyjątkowych przypadkach wskazanych w ustawie, w szczególności w art. 17 ustawy o VAT (w rozpatrywanej sprawie wskazany przepis nie ma zastosowania).

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380 z późn. zm.).

Stosownie do ww. artykułu Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zatem składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to zbycie takiego przedsiębiorstwa do innego podmiotu, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

Należy tu wskazać również art. 55² Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W związku z tym, przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) TSUE stwierdził, że „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej zegarków, biżuterii w sklepach jubilerskich, sprzedaży samochodów osobowych i furgonetek, produkcji metali szlachetnych, zarządzania i wynajmu nieruchomości oraz usług utrzymania porządku w budynkach.

Wnioskodawca wskazał, że otrzyma w drodze darowizny od swojego ojca przedsiębiorstwo w którego skład wchodzi:

• własność nieruchomości zabudowanej budynkami produkcyjno-biurowymi, która stanowi główne miejsce wykonywania działalności gospodarczej prowadzonej przez ojca;
• udział 25% własności lokalu użytkowego, stanowiącego sklep jubilerski;
• ogół praw i obowiązków najemcy, wynikających z umowy najmu, dotyczącej lokalu użytkowego.
  
  

Ponadto w skład przekazywanego przedsiębiorstwa będą wchodziły zapasy wyrobów gotowych, surowców i materiałów znajdujących się na stanie firmy. Wnioskodawca przejmie także 10 pracowników, którzy zatrudnieni są w przedsiębiorstwie ojca Strony. Poza tym na Wnioskodawcę nastąpi również przekazanie tajemnic przedsiębiorstwa oraz ksiąg i dokumentów, związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zakres prowadzonej przez ojca Strony działalności gospodarczej obejmuje:

• wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi;
• produkcję metali szlachetnych;
• produkcję wyrobów jubilerskich i podobnych;
• produkcję sztucznej biżuterii i wyrobów podobnych;
• sprzedaż detaliczną zegarków, zegarów i biżuterii w sklepach jubilerskich.
  
  

W wyniku opisanej powyżej transakcji Wnioskodawca całkowicie przejmie prowadzenie wykonywanej obecnie przez darczyńcę z wykorzystaniem ww. składników majątkowych działalności gospodarczej oraz wstąpi w stosunki prawne, istniejące pomiędzy ojcem Strony a jego pracownikami.

Zbycie ww. składników majątkowych, nastąpi w drodze umowy darowizny, dokonanej w formie aktu notarialnego. W dniu zawarcia umowy darowizny zarówno ojciec Strony, jak i Wnioskodawca będą prowadzili działalność gospodarczą oraz będą podatnikami podatku VAT.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy darowizna opisanych wyżej składników majątkowych i niemajątkowych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

W niniejszych okolicznościach ojciec Wnioskodawcy zamierza dokonać zbycia całego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Jak jednoznacznie wskazał Wnioskodawca zbycie w formie darowizny będzie dotyczyło całości prowadzonej przez ojca firmy, włącznie ze wszystkimi składnikami majątkowymi oraz zobowiązaniami.

Z wniosku nie wynika, aby jakiekolwiek składniki wchodzące w skład przedsiębiorstwa ojca Wnioskodawcy z planowanej transakcji zbycia (darowizny) zostały wyłączone. Zatem należy uznać, że na nabywcę przejdą wszystkie składniki majątku niezbędne do podjęcia przez nabywcę działalności gospodarczej. Przy tym jak wynika z wniosku Wnioskodawca zamierza kontynuować działalność przedsiębiorstwa; ponadto sam jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność gospodarczą w podobnym zakresie. Zatem w zbywanym zespole składników materialnych i niematerialnych przedsiębiorstwa ojca Wnioskodawcy zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami i przekazana masa będzie mogła posłużyć kontynuowaniu przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie podlegającym przejęciu.

W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że czynność zbycia całego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego w postaci przekazania przedsiębiorstwa synowi w formie darowizny, który jest czynnym podatnikiem VAT i zamierza kontynuować działalność przedsiębiorstwa - stanowić będzie czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym, że przedmiotem zbycia będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego zamierzana ww. czynność nie będzie opodatkowana na gruncie podatku od towarów i usług. Tym samym, w przypadku darowizny przedsiębiorstwa ojca na rzecz Wnioskodawcy nie wystąpi konieczność opodatkowania podatkiem od towarów i usług tej transakcji.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 1 jest prawidłowe.

Ad 2

Ponadto z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza wnieść tytułem wkładu - po otrzymaniu darowizny - nabyte w sposób opisany powyżej składniki majątkowe do spółki cywilnej, w której Zainteresowany jest wspólnikiem.

Prowadzona w Spółce Cywilnej działalność gospodarcza obejmuje w szczególności:

• sprzedaż detaliczną zegarków, zegarów i biżuterii w wyspecjalizowanych sklepach (tj. sklepach jubilerskich);
• produkcję metali szlachetnych;
• wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.
  
  

W dniu wniesienia wskazanego powyżej wkładu zarówno Wnioskodawca, jak i Spółka Cywilna będą podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu przepisów u.p.t.u.

Działalność gospodarcza, do której prowadzenia służy obecnie zbiór składników majątkowych, który będzie przedmiotem wkładu Wnioskodawcy do spółki cywilnej, będzie kontynuowana w ramach tej spółki.

W kontekście przedstawionego wyżej zagadnienia Wnioskodawca oczekuje wyjaśnienia czy wniesienie przez Wnioskodawcę do spółki cywilnej - tytułem wkładu - zespołu składników majątkowych, określonych w opisie pierwszego ze zdarzeń przyszłych, objętych niniejszym wnioskiem, nabytego przez Wnioskodawcę w drodze darowizny będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że przez zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest – w myśl art. 2 pkt 27e ustawy – organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
  
  

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca otrzymany zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci kompletnego przedsiębiorstwa prowadzonego uprzednio przez jego ojca przekaże do Spółki Cywilnej – czynnego podatnika VAT – w której jest wspólnikiem.

Jak rozstrzygnął tut. Organ w zakresie zagadnienia nr 1 przekazywany w drodze darowizny zespół składników majątkowych i niemajątkowych łącznie z pracownikami, spełnia definicję przedsiębiorstwa zawartą w art. 55¹ Kodeksu cywilnego i tym samym jego przeniesienie między czynnymi podatnikami VAT stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy będzie wyłączone z opodatkowania tym podatkiem.

W związku z tym, że Wnioskodawca prowadzi własną działalność gospodarczą przy użyciu własnego zespołu składników materialnych i niematerialnych, przejęcie kolejnego zespołu składników majątkowych w postaci przedsiębiorstwa ojca Strony rozszerzy prowadzoną działalność o otrzymane elementy. Z uwagi na to, że otrzymany w drodze darowizny zespół składników materialnych i niematerialnych stanowił u Darczyńcy niezależne i kompletne przedsiębiorstwo, to w przypadku Wnioskodawcy posiadającego także własne przedsiębiorstwo, przedmiot otrzymanej darowizny w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy będzie spełniał przesłanki do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy. A mianowicie, jak wynika z opisu sprawy, otrzymane przedsiębiorstwo będzie zespołem składników materialnych i niematerialnych charakteryzujących się organizacyjną i finansową odrębnością, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Zatem wniesienie ww. zespołu składników materialnych i niematerialnych do Spółki Cywilnej będzie stanowiło zorganizowaną część przedsiębiorstwa stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy. Jak wskazał Wnioskodawca, Spółka Cywilna z wykorzystaniem otrzymanej w drodze aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie prowadziła działalność gospodarczą. Zatem czynność wniesienia ww. zespołu składników materialnych i niematerialnych do Spółki Cywilnej – zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług – będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.