Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB2.4515.196.2016.2.MZ
z 24 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2016 r. (data wpływu 17 listopada 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 stycznia 2017 r. (data nadania 7 stycznia 2017 r., data wpływu 9 stycznia 2017 r.) na wezwanie z dnia 15 grudnia 2016 r. Nr 1462-IPPB2.4515.196.2016.1.MZ (data nadania 16 grudnia 2016 r., data doręczenia 2 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni matka Marianna D. ur. 31 grudnia 1905 r. zmarła 25 lutego 1986 r. Mąż Marianny D. i ojciec Wnioskodawczyni Aleksander D. zmarł 14 listopada 1968 r. (przed śmiercią matki). Marianna D. pozostawiła mieszkanie 2-pokojowe o pow. 44,06 m2 przy wybudowane w 1950 r. i wykupione przez Mariannę D. w 1982 r. Ojciec nie pozostawił żadnego majątku. Rodzice mieli czworo dzieci:

• córkę Hannę W. z d. D. ur. w 1935 r. (81 lat)
• syna Tadeusza D. ur. w 1937 r. (79 lat)
• córkę Elżbietę D. ur. w 1945 r. (71 lat)
• córkę Teresę M. ur. w 1946 r. (70 lat).
  
  

Marianna D. testamentu nie pozostawiła, ale chciała, aby mieszkanie przypadło córce Elżbiecie D., która w tym mieszkaniu mieszka od 1950 r. Do chwili obecnej. Do 1986 r. do chwili śmierci matki, siostra Elżbieta mieszkała razem z matką, którą się opiekowała. Siostra Elżbieta nie posiada żadnego innego mieszkania. Mieszkanie w/w jest obecnie do generalnego remontu. Dotychczas nie zostało stwierdzone nabycie spadku po Mariannie D., która dalej figuruje jako właścicielka tego mieszkania w księdze wieczystej.

Obecnie Wnioskodawczyni i jej rodzeństwo chcą uregulować sprawy spadkowe, a więc złożyć do sądu wniosek o stwierdzenie nabycia spadku, a następnie podzielić spadek w ten sposób, aby mieszkanie przypadło siostrze Elżbiecie D.

Pismem z dnia 15 grudnia 2016 r. Nr 1462-IPPB2.4515.196.2016.1.MZ wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, poprzez:

• Złożenie oświadczenia i podpisu Wnioskodawcy lub osoby upoważnionej (poz. 85 wniosku ORD-IN(7) - zgodnie z art. 233 § 1 w związku z § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.), kto, składa fałszywe oświadczenie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 – następującej treści: „Ja niżej podpisany(a) pouczony(a) o odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 w związku z § 6 Kodeksu karnego za składanie fałszywych oświadczeń składam, stosownie do art. 14b § 4 ustawy – Ordynacja podatkowa, oświadczenie następującej treści: Oświadczam, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej”.
• Wskazanie właściwego dla Wnioskodawczyni Naczelnika Urzędu Skarbowego.
• W części A.1. wniosku ORD-IN jako rodzaj sprawy, zaznaczono poz. 9 - podatek od spadków i darowizn. A zatem, jeżeli Wnioskodawczyni oczekuje wydania interpretacji z zakresu podatku od spadków i darowizn, to należy:
• Przeformułować pytanie na pytanie podatkowe w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni w zakresie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz przedstawić własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, które winno być powiązane z przedstawionym stanem faktycznym i sprecyzowanym pytaniem.
  
  

• Natomiast, jeżeli interpretacja ma dotyczyć przepisów innej ustawy podatkowej, to należy:
  

-Wskazać, w zakresie przepisów jakiej ustawy ma być wydana interpretacja,

-Sprecyzować pytanie podatkowe w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni w zakresie przepisów tej ustawy oraz przedstawić własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, które winno być powiązane z przedstawionym stanem faktycznym i sprecyzowanym pytaniem.

1. Jeżeli interpretacja ma być wydana w zakresie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz w zakresie przepisów innej ustawy podatkowej, wówczas należy dokonać dodatkowej opłaty w kwocie 40 zł na rachunek bankowy Izby Skarbowej w Warszawie Nr 31 1010 1010 0166 4922 3100 0000 i doręczyć kserokopie dowodu uiszczenia opłaty do tut. Organu.
   
   

Jednocześnie tut. Organ wyjaśnia, że uzupełnienia podpisu można dokonać:

• poprzez złożenie wniosku w tym samym zakresie, zaznaczając we wniosku ORD-IN w części A.3. kwadrat Nr 2 „uzupełnienie wniosku”;
• osobiście zgłaszając się pod adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10.
  
  

Wnioskodawczyni w terminie ustawowym przesłała uzupełnienie, którym:

• Przesłano uzupełnienie do wniosku (ORD-IN) zaopatrzone podpisem Wnioskodawczyni. W uzupełnieniu przedstawiono stan faktyczny: Matka Wnioskodawczyni Marianna D. ur. 31 grudnia 1905 r. zmarła 25 lutego 1986 r. Mąż Marianny D. i Wnioskodawczyni ojciec Aleksander D. zmarł 14 listopada 1968 r. (przed śmiercią matki). Marianna D. pozostawiła mieszkanie 2-pokojowe o pow. 44,06 m2 przy wybudowane w 1950 r. i wykupione przez Mariannę D. w 1982 r. Ojciec nie pozostawił żadnego majątku. Rodzice mieli czworo dzieci: córkę Hannę W. ur. w 1935 r. (81 lat), syna Tadeusza D. ur. w 1937 r. (79 lat), córkę Elżbietę D. ur. w 1945 r. (71 lat), córkę Teresę M. ur. w 1946 r. (70 lat). Marianna D. testamentu nie pozostawiła, ale chciała, aby mieszkanie przypadło córce Elżbiecie D., która w tym mieszkaniu mieszka od 1950 r. do chwili obecnej. Do 1986 r., do chwili śmierci matki, siostra Elżbieta mieszkała razem z matką, którą się opiekowała. Siostra Elżbieta nie posiada żadnego innego mieszkania. Mieszkanie w/w jest obecnie do generalnego remontu. Dotychczas nie zostało stwierdzone nabycie spadku po Mariannie D., która nadal figuruje jako właścicielka tego mieszkania w księdze wieczystej. Obecnie Wnioskodawczyni i jej rodzeństwo chcą uregulować sprawy spadkowe, a więc złożyć do sądu wniosek o stwierdzenie nabycia spadku i zgodny podział spadku tak, aby mieszkanie przypadło siostrze Elżbiecie D. Zgodnie z wolą matki wyrażoną ustnie w obecności całego rodzeństwa.
• Sprecyzowano pytanie oraz przedstawiono własne stanowisko w sprawie.
• Wskazano właściwego dla Wnioskodawczyni Naczelnika Urzędu Skarbowego.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Wnioskodawczyni zwraca się z prośbą o interpretację podatkową, czy w zaistniałej sytuacji należeć się będzie podatek od spadku i jaki?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od spadku nie będzie należny, jeżeli w terminie 6 miesięcy od dnia wydania przez sąd postanowienia stwierdzającego, kto dziedziczy spadek po Mariannie D. zostanie zgłoszone nabycie spadku urzędowi skarbowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. spadku.

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380). W myśl art. 922 § 1 tej ustawy przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Zgodnie z art. 924 tejże ustawy spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 ww. Kodeksu, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z treści wniosku wynika, że matka Wnioskodawczyni Marianna D. zmarła w dniu 25 lutego 1986 r., a zatem w przedmiotowej sprawie z uwagi na fakt nabycia spadku przed wejściem w życie od 1 stycznia 2007 r. znowelizowanej ustawy o podatku od spadków i darowizn będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

W myśl art. 5 tej ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych, a w wypadku darowizny obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na obdarowanym i darczyńcy.

W przypadku nabycia majątku spadkodawcy w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku - art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 tej ustawy, w przypadku nabycia, które nie zostało zgłoszone do opodatkowania, a następnie nabycie to stwierdzono pismem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma. Jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Podstawę opodatkowania – zgodnie z art. 7 ust. 1 tejże ustawy – stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1. 9.637 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
2. 7.276 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
3. 4.902 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
   
   

Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Ponadto, zgodnie z art. 14 ust. 1. wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ust. 2).

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy, do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

W myśl art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku (tj. ponad 9.637 zł), według następującej skali:

1.od nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej

• do kwoty 10 278 - 3 %
• ponad kwotę 10 278 do kwoty 20 556 - 308 zł 30 gr i 5% nadwyżki ponad 10.278 zł
• ponad kwotę 20 556 - 822 zł 20 gr i 7 % nadwyżki ponad 20.556 zł.
  
  

Stosownie do art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Stosownie z art. 4a ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Przepis ten wszedł natomiast w życie w dniu 1 stycznia 2007 r. i stosownie do postanowień art. 3 ust. 1 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz podatku od czynności cywilnoprawnych znajduje zastosowanie w przypadku nabycia rzeczy i praw majątkowych, które miało miejsce po tym dniu. Tym samym w omawianej sprawie nie może mieć zastosowanie zwolnienie zawarte w art. 4a ustawy ustawy o podatku od spadków i darowizn.

A zatem należy wskazać, że z tytułu nabycia praw do spadku po zmarłej matce Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do złożenia w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe (SD-3) o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru i dołączyć do niego dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania (art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Należy nadmienić, że podatek od spadków i darowizn jest jednym z podatków, którego wysokość ustalana jest przez właściwy organ podatkowy w drodze decyzji, przy zastosowaniu zasad wskazanych w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Dane wynikające z zeznania są podstawą prawidłowego określenia wysokości zobowiązania podatkowego. W związku z tym w zeznaniu należy wykazać, co wynika wprost z jego wzoru, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 września 2011 r. w sprawie zeznania podatkowego składanego przez podatników podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2011 r., Nr 216, poz. 1276) wartość rynkową udziału w mieszkaniu, który nabędzie Wnioskodawczyni. . Powinna ona zostać ustalona z uwzględnieniem zasad wynikających z art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, który stanowi wprost o sposobie określenia takiej wartości.

Wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Jeżeli rodzeństwo Wnioskodawczyni chciałoby uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego, powinni złożyć odrębne wnioski o wydanie interpretacji indywidualnych.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.