ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ


Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) Minister Rozwoju i Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 10 czerwca 2015 r. nr ILPP2/4512-1-202/15-4/PR, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu na wniosek z dnia 27 lutego 2015 r. (data wpływu 11 marca 2015 r.), uzupełniony w dniu 22 maja 2015 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej, zmienia ww. interpretację z urzędu, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 22 maja 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 1 lutego 2015 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług kosmetycznych. W związku z faktem świadczenia usług na rzecz osób fizycznych 31 stycznia 2015 r. dokonał fiskalizacji kasy fiskalnej. Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT, korzysta ze zwolnienia do 150 tys. zł. Pierwszej sprzedaży na rzecz osoby fizycznej dokonał 2 lutego 2015 r. Nie zawiadomił urzędu skarbowego o zamiarze rozpoczęcia ewidencjonowania przed rozpoczęciem ewidencjonowania. Nie zgłosił do urzędu skarbowego danych kasy fiskalnej w ciągu 7 dni od dnia jej fiskalizacji. Zawiadomienie o miejscu instalacji kasy fiskalnej i liczbie kas oraz zgłoszenie danych dotyczących kasy fiskalnej zostały złożone do urzędu skarbowego 20 lutego 2015 r. Urząd skarbowy nadał kasie fiskalnej numer ewidencyjny. Faktura za zakup kasy fiskalnej została w pełnej wysokości zapłacona.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że zgodnie z § 4 pkt 2 lit. j i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dnia 4 listopada 2014 r. – obowiązek rozpoczęcia ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas fiskalnych powstał 1 maja 2015 r.

Ponadto, zawiadomienie o miejscu instalacji kasy fiskalnej i liczbie kas złożone do urzędu skarbowego 20 lutego 2015 r. jest zgłoszeniem, o którym mowa w § 13 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. 2013 poz. 363 z późn. zm.) w zw. z załącznikiem nr 2 do tego rozporządzenia. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o dwa pisma. W pierwszym piśmie stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących stanowiącym zawiadomienie Wnioskodawca poinformował, że z dniem 1 lutego 2015 r. rozpoczął ewidencjonowanie przy zastosowaniu jednej kasy rejestrującej znajdującej się na ul. (…). Natomiast drugie pismo stanowi „Zgłoszenie przez podatnika danych dotyczących kasy”. Oba pisma zostały złożone do urzędu skarbowego 20 lutego 2015 r.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał również, że powstał obowiązek instalacji jednej sztuki kasy fiskalnej. Sprzedaż jest ewidencjonowana w jednym miejscu na jednej kasie fiskalnej.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo skorzystania z ulgi na zakup kasy fiskalnej, tj. otrzymania zwrotu kwoty 90% wartości zakupionej kasy fiskalnej nie więcej niż 700 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do ulgi na zakup kasy fiskalnej (tj. otrzymania zwrotu 90% nie więcej niż 700 zł wartości zakupionej kasy fiskalnej).

W dniu 10 czerwca 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając na podstawie przepisu § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów – wydał interpretację indywidualną nr ILPP2/4512-1-202/15-4/PR, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wydanej interpretacji przywołał następujące przepisy art. 2 pkt 6, 22, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 111 ust. 1, 1a, 4, 5, 7, 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., poz. 1054, z późn. zm.), § 3 ust. 1 pkt 1, pkt 2, § 4 pkt 2 § 9 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r., poz. 1544), § 13 ust. 1, 2, 5, 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. poz. 363), § 2 ust. 1, § 3 ust. 1, § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 163).

Organ stwierdził, że Wnioskodawca spełnił wszystkie warunki z § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie ulgi na zakup kas i przysługuje mu prawo do skorzystania z ulgi na zakup kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy o VAT. Ponadto wskazał, że złożenie zgłoszenia danych dotyczących kasy do właściwego naczelnika urzędu skarbowego po upływie 7 dni od dnia jej fiskalizacji, o którym mowa w przepisach rozporządzenia w sprawie kas, nie skutkuje utratą prawa do skorzystania z ww. ulgi.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, w którym uważa, że przysługuje mu prawo do ulgi na zakup kasy fiskalnej (tj. otrzymania zwrotu 90% wartości zakupionej kasy fiskalnej, nie więcej niż 700 zł) – Organ uznał za prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Rozwoju i Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może z urzędu zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 10 czerwca 2015 r. nr ILPP2/4512-1/202/15-4/PR, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany.

Zdaniem Ministra Rozwoju i Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej należy uznać za nieprawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., poz. 1054, z późn. zm.). Zgodnie z powołanym przepisem podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do ewidencji tej sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednocześnie w oparciu o delegację wynikającą z art. 111 ust. 8 ww. ustawy Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może zwolnić na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 1544, z późn. zm.), stanowiące wypełnienie tej delegacji, określa zakres zwolnień od ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących na lata 2015-2016. Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania zostały wskazane w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.

Zgodnie z § 4 pkt 2 lit. j ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się, w przypadku świadczenia usług fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych, z wyjątkiem świadczenia usług na warunkach określonych w poz. 35 załącznika do rozporządzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy.

Wymaga zaznaczenia, że wyjątek ten nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie.

W przypadku wskazanych usług obejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia bezwzględnym obowiązkiem ewidencjonowania, uznano za zasadne wprowadzenie stosownego okresu dostosowawczego (na zainstalowanie kasy rejestrującej). Tym samym w przypadku podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2014 r. świadczenie tych usług, zastosowanie mają regulacje przewidujące ich zwolnienie, co do zasady, przez okres ponad dwóch miesięcy, chyba że wcześniej podatnik utraci prawo do danego tytułu zwolnieniowego na zasadach ogólnych.

W przepisie § 9 ust. 6 ww. rozporządzenia zawarto regulację, zgodnie z którą w przypadku podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2014 r. świadczenie usług, o których mowa w § 4 pkt 2 lit. c-j, którzy przed wykonaniem takiej usługi nie dokonali sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, świadczenie tych usług jest zwolnione z obowiązku ewidencjonowania przez okres dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym wykonano taką usługę.

Z opisu sprawy wynika, że 1 lutego 2015 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług kosmetycznych. Fiskalizacji kasy dokonała dobrowolnie 31 stycznia 2015 r. Pierwszej sprzedaży na rzecz osoby fizycznej dokonała 2 lutego 2015 r. Nie zawiadomiła urzędu skarbowego o zamiarze rozpoczęcia ewidencjonowania przed jego rozpoczęciem. Zawiadomienie o miejscu instalacji kasy fiskalnej i liczbie kas oraz zgłoszenie danych dotyczących kasy fiskalnej zostały złożone do urzędu skarbowego 20 lutego 2015 r. Faktura za zakup kasy fiskalnej została w pełnej wysokości zapłacona.

Podatnik dobrowolnie rozpoczynając ewidencjonowanie przy zastosowaniu kasy rejestrującej (rezygnując ze zwolnienia wynikającego z § 9 ust. 6 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących), aby skorzystać z ulgi z tytułu zakupu kasy musi spełnić warunki wskazane w przepisach prawa, w tym musi dochować wskazanych przepisami prawa terminów.

Analizując powyższe należy przywołać regulacje dotyczące odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących. Zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Jak wynika z powołanego przepisu, odliczenie (ulga) przysługuje tylko przy zakupie kas w związku z wypełnieniem powstającego po raz pierwszy u danego podatnika obowiązku ewidencjonowania, jak również w przypadku, gdy podatnik, który mimo braku takiego obowiązku dobrowolnie rozpoczyna ewidencjowanie przy użyciu kasy rejestrującej. Przepis ten stanowi bowiem o ulgach przysługujących przy zakupie kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku). Zatem ustawodawca utożsamia dzień rozpoczęcia ewidencjonowania (również dobrowolnego) z powstaniem obowiązku ewidencjonowania. Art. 111 ust. 4 ustawy stosuje tryb warunkowy i odnosi się do podatników, którzy wcześniej nie byli obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotów i kwot podatku należnego za pomocą kas rejestrujących.

Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, m.in. stanowisko takie zaprezentował Naczelny Sad Administracyjny w wyroku z 2 października 2007 r., sygn. akt I FSK 1266/07, gdzie stwierdzono: „Tylko zatem w stosunku do tej liczby kas zgłoszonych przez podatnika przed powstaniem u niego zgodnie z przepisami prawa obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego w obowiązującym terminie przysługiwało mu prawo do odliczenia od tego podatku kwot wydatkowanych na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień powstania tego obowiązku, będący jednocześnie dniem rozpoczęcia ewidencjonowania. Nie można zgodzić się przy tym z poglądem wyrażonym w skardze kasacyjnej, że z użytego w art. 111 ust. 4 u.p.t.u. sformułowania "na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania" można wysnuć wniosek, że chodzi w tym przypadku o dwa różne zdarzenia, gdyż wynika z niego jednoznacznie, że ustawodawca utożsamia dzień rozpoczęcia ewidencjonowania z dniem powstania obowiązku ewidencjonowania.”.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 163) odliczenia kwoty, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, zwanego dalej „odliczeniem”, lub jej zwrotu można dokonać pod warunkiem:

  1. złożenia przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, pisemnego zgłoszenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do tego ewidencjonowania;
  2. rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego nie później niż w obowiązujących terminach, przy użyciu kas rejestrujących nabytych w okresie, kiedy kasy te były objęte ważnym potwierdzeniem ministra właściwego do spraw finansów publicznych;
  3. posiadania przez podatnika dowodu zapłaty całej należności za kasę rejestrującą.

W przypadku podatników, którzy zamierzają stosować do ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego jedną kasę rejestrującą, zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 – może być dokonane na formularzu zgłoszenia o miejscu instalacji kasy rejestrującej, zgodnie z przepisami dotyczącymi kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania, jeżeli zgłoszenie to zostało złożone przed terminem obowiązkowego rozpoczęcia ewidencjonowania tych kwot – tak stanowi § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia.

Cytowane wyżej przepisy wskazują, że ulga z tytułu zakupu kasy rejestrującej przysługuje podatnikowi w sytuacji, gdy złoży on naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemne zgłoszenie o liczbie przewidywanych stanowisk kasowych wraz z podaniem miejsca instalacji kasy.

Biorąc po uwagę powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stan faktyczny, tj. niezłożenie przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, pisemnego zgłoszenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do tego ewidencjonowania, należy stwierdzić, że ulga z tytułu zakupu kasy rejestrującej Wnioskodawcy nie przysługuje.

W celu skorzystania z prawa do ulgi z tytułu zakupu kasy, przedmiotowe pisemne zgłoszenie o liczbie kas rejestrujących i miejscu ich używania (zgłoszenie mogło zostać dokonane na formularzu zgłoszenia o miejscu instalacji kasy rejestrującej - załącznik nr 2 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących - Dz. U. poz. 363) powinno zostać złożone do właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed 2 lutego 2015 r.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, w którym uważa, że przysługuje mu prawo do ulgi na zakup kasy fiskalnej (tj. otrzymania zwrotu 90% wartości zakupionej kasy fiskalnej, nie więcej niż 700 zł) – należało uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 10 czerwca 2015 r. nr ILPP2/4512-1-202/15-4/PR wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu wobec stwierdzenia jej nieprawidłowości.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ
dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o VAT, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Rozwoju i Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: 1) wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; 2) oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; 3) określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; 4) w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Rozwoju i Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Rozwoju i Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

Trwają prace modernizacyjne serwisu, w szczególności zmienia się wygląd i układ stron. Linki do stron pozostaną niezmienione.

Dawiejsze